Χαράλαμπος Πουλόπουλος – Νίκος Παρασκευόπουλος: Για τον Γεράσιμο Νοταρά

Έφυγε από τη ζωή ο Γεράσιμος Νοταράς, μία από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες της νεοελληνικής ιστορίας. Ένας σπουδαίος άνθρωπος, που διακρίθηκε  ταυτόχρονα στον πολιτικό στίβο, στον πολιτισμό και στα γράμματα και κατεξοχήν στο πεδίο της κοινωνικής προσφοράς και αλληλεγγύης.

Ο Γεράσιμος Νοταράς, υπήρξε μία σημαντική προσωπικότητα για την πολιτική ζωή του τόπου, δίνοντας μάχες για την αποκατάσταση και την ενίσχυση της Δημοκρατίας. Στη διάρκεια της επταετίας έμεινε πεντέμισι χρόνια στη φυλακή για τον αγώνα του ενάντια στην δικτατορία. Κατόρθωσε να διακριθεί ακόμη και μέσα στη φυλακή με το περήφανο και ακατάβλητο φρόνημά του, την ειρωνεία προς τους ισχυρούς και τη στοργή και ενθάρρυνση προς τους καταπιεσμένους. Στη μεταπολίτευση, αν και ενεπλάκη ενεργά στην πολιτική, ουδέποτε εξαργύρωσε την ταυτότητά του ή την θητεία του στην φυλακή με θέσεις και αξιώματα.  Απλώς αγωνίστηκε με συνέπεια για τη σταθεροποίηση των δημοκρατικών θεσμών στα κόμματα, τους οργανισμούς και την κοινωνία.

Κοινωνιολόγος, πολιτικός επιστήμονας, ιστορικός, άφησε  πλούσιο συγγραφικό έργο. Η Ελλάδα και η Γαλλία, τον τίμησαν για τις πνευματικές του υπηρεσίες και την κοινωνική του προσφορά. Ως επικεφαλής του Ιστορικού αρχείου της Εθνικής τράπεζας της Ελλάδος, διέσωσε πολύτιμα κείμενα της μετεπαναστατικής Ελλάδας.

Σημαντική μορφή στο χώρο της Αριστεράς και των δικαιωμάτων, συνδέθηκε το 1989 ενεργά με το ΚΕΘΕΑ, αυτοδιοικούμενο οργανισμό αντιμετώπισης των εξαρτήσεων. Η δημοκρατική δομή και η κοινωνική φυσιογνωμία και προσφορά του ΚΕΘΕΑ οδήγησαν στη συμπαράταξή του. Εκλέχθηκε δημοκρατικά από τη βάση του ΚΕΘΕΑ την οποία αποτελούν τα μέλη, οι γονείς και το προσωπικό και διετέλεσε άμισθος Πρόεδρος του Διοικητικού του Συμβουλίου για πολλές θητείες. Ως Πρόεδρος, συνέβαλε σημαντικά στο έργο και την αποστολή του οργανισμού και στην αναγνώρισή του σε εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.

Ο Γεράσιμος ήταν πάντα δίπλα στους συνανθρώπους μας, που βρίσκονταν σε κοινωνικά ευάλωτη θέση. Ήταν πάντα δίπλα σε εκείνους που το πρόβλημα της εξάρτησης από ναρκωτικά τους έθετε στο περιθώριο, δίπλα σε εκείνους που έχοντας βγει από την φυλακή αναζητούσαν τρόπους να ενταχθούν στην κοινωνία, δίπλα στις οικογένειες που αγωνίζονταν να βρουν μια λύση για τα αγαπημένα τους πρόσωπα, δίπλα στους ανθρώπους της πρώτης γραμμής. Η κοινωνική μεθοδολογία του ΚΕΘΕΑ και η δική του κοινωνική ευαισθησία συναντήθηκαν. Όταν χρειαζόταν, όπως έγινε το 2019 με την κατάλυση του αυτοδιοίκητου του ΚΕΘΕΑ, ύψωνε το ανάστημά του στα κέντρα και τα γραφεία της εξουσίας, συμπορευόμενος στον αγώνα των μελών, των γονέων και των εργαζομένων για συμμετοχή στις αποφάσεις που τους αφορούν. Όταν πάλι χρειαζόταν, έτρεχε να σταθεί δίπλα στους ανθρώπους που έδιναν τη μάχη της απεξάρτησης στη φυλακή, στις θεραπευτικές κοινότητες, στην κοινωνία. Αφιέρωσε μεγάλο μέρος της ζωής του στο ΚΕΘΕΑ ως εθελοντής και το υπερασπίστηκε ως την τελευταία στιγμή, δείχνοντας αυταπάρνηση, δυναμισμό και αποφασιστικότητα, ακόμη και στις πιο δύσκολες καταστάσεις, μέχρι να επικρατήσει το δίκιο απέναντι στα συμφέροντα, στην εκμετάλλευση, στον αποκλεισμό, στην κατάλυση ή στην αποδυνάμωση των δημοκρατικών θεσμών. Άλλωστε, ο Γεράσιμος δεν φοβήθηκε τον θάνατο, αλλά αυτό που τον απωθούσε ήταν μια ανεπαρκής ζωή, χωρίς νόημα και σκοπό. Γι’ αυτό η διαδρομή του ήταν ένα σύμβολο αγωνιστικότητας για τα μέλη του ΚΕΘΕΑ που έδιναν το δικό τους τόσο δύσκολο αγώνα.

Είμαστε τυχεροί όσοι τον γνωρίσαμε και συμπορευτήκαμε μαζί του. Ο Γεράσιμος υπήρξε η πυξίδα της αυταπάρνησης και η φωνή της πολιτικής συνείδησης, όχι μόνο για  τους φίλους του αλλά και για όσους βρίσκονται στην αντίπερα όχθη. Η πορεία του δείχνει ότι η ελευθερία και η ανεξαρτησία χρειάζονται αγώνα για να διατηρηθούν.

Θα λείψει πολύ  στον Αντρέα, αλλά θα λείψει σίγουρα και σε εμάς που δεθήκαμε μαζί του, εμπνευστήκαμε και τον αγαπήσαμε.