Έγκλημα στην Πετρούπολη: “Της είπα να φέρει μια σακούλα για να βάλω μέσα το μωρό μαζί με άλλα σκουπίδια”

Αντικρουόμενες είναι οι καταθέσεις που έδωσαν στην αστυνομία η 19χρονη παιδοκτόνος και η μητέρα της. Οι δύο γυναίκες συνελήφθησαν την Κυριακή, ανήμερα της γιορτής της μητέρας, για το βρέφος που είχε εντοπιστεί νεκρό σε κάδο στην Πετρούπολη.

Η 19χρονη αρχικά δεν αναφέρθηκε στην εμπλοκή της μητέρας της στην αποτρόπαια πράξη της. Συγκεκριμένα στην Πρώτη προανακριτική της κατάθεση ισχυρίστηκε πως η μητέρα της δεν είχε καμία εμπλοκή ούτε γνώση. Τη δήλωσή της αναίρεσε στη συμπληρωματική της κατάθεση, όπου επιχείρησε να δικαιολογήσει τη φρικτή πράξη της, υποστηρίζοντας πως το κακό συνέβη κατά λάθος.

Στην πρώτη της προανακριτική κατάθεση ανέφερε: «Έχω χάσει τον μπαμπά μου πριν από έξι χρόνια και ζω με τον αδελφό και τη μητέρα μου. Μέχρι 2016 μέναμε στη Λήμνο. Από εκεί φύγαμε και ήρθαμε Αθήνα γιατί είχα μπλέξει με ένα παιδί από την Αλβανία που το λέγανε… . Είχαμε σχέση έναν χρόνο. Καταλάβαμε ότι ήμουν έγκυος , αλλά το καταλάβαμε νωρίς και αποφάσισα να κάνω έκτρωση γιατί ήμουν πολύ μικρή και οι δικοί μου, ήθελαν να ξεκόψω από αυτόν τον άνθρωπο.

Αυτός ο άνθρωπος με χτύπαγε, μου συμπεριφερόταν άσχημα γιατί έπινε και μας είχε φάει πολλά λεφτά. Με πίεζε δηλαδή να του δίνω από τα λεφτά που μας έστελνε ο αδελφός μου. Με πήγε η μάνα μου στην Αθήνα και έκανα έκτρωση στο Αλεξάνδρα, γυρίσαμε Λήμνο και μετά πάλι Αθήνα για μόνιμα με τον αδελφό μου. Την άνοιξη του 2017 τραβιόμουν με ένα παιδί που τον λένε … , είναι Έλληνας από κοινή παρέα, ξέρω μόνο ότι έμενε στο Περιστέρι. Μια φορά κάναμε σεξ χωρίς προφυλακτικό. Μετά γνώρισα τον …. από τα Άνω Λιόσια και κάναμε σεξ άλλα όλες τις φόρες είχε χρησιμοποιήσει προφύλαξη.

Δεν είχα καταλάβει να συμβαίνει κάτι περίεργο με το σώμα μου, γιατί έχω μεγάλη κοιλιά ούτως ή άλλως, έχω θυροειδή και τρώω κιόλας και νόμιζα ότι είχα πάρει κιλά. Μέτα την πρωτοχρονιά κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά, ένιωθα να κινείται κάτι. Σκέφτηκα ότι είχα κάνει σεξ χωρίς προφύλαξη και είμαι έγκυος. Με κυρίευσε ο φόβος, φοβήθηκα μην καταλάβουν τίποτα η μάνα και ο αδελφός μου και τους χάσω για πάντα. Είναι οι μόνοι που έχω στην Ελλάδα. Μπήκα και είδα βίντεο με γέννες για να ξέρω τι να κάνω».

Στη συνέχεια περιγράφει πως γέννησε μόνη της και πως το πέταξε στα σκουπίδια, ενώ πρόσθεσε: «Μια φορά όταν γύριζα από το σχολείο πήγα και άφησα κι εγώ λουλούδια εκεί που άφηναν και οι υπόλοιποι για να μπορέσω κάπως να συγχωρεθώ για αυτό που έκανα. Δεν ήθελα να σκοτώσω το μωρό, απλά φοβόμουν πάρα πολύ τι θα γινόταν αν το μάθαινε η οικογένειά μου».

Αντίθετα, όταν κλήθηκε να καταθέσει συμπληρωματικά, εξήγησε τη συμμετοχή που είχε η μητέρα της. Υποστήριξε πως η τελευταία δεν ήξερε για την εγκυμοσύνη μέχρι την ήμερα της γέννας, οπότε και αναγκάστηκε να της το πει.

«Μπήκα στο μπάνιο και εκείνη κάθισε απ’ έξω γιατί δεν χωρούσαμε. Δεν μπορούσε να δει τι γινόταν έτσι που ήταν η πόρτα. Γέννησα, το έπλυνα στο νιπτήρα κι εκείνο πήγε στο στήθος μου και έφαγε. Μετά από λίγη ώρα άκουσα το μωρό να βγάζει κάποιους περίεργους ήχους. Είδα πως από τη μύτη και το στόμα έτρεχε αίμα και δεν ανέπνεε.

Μου είπε πως τα παλιά χρόνια βάζανε λίγο χαρτάκι μέσα στο στόμα του παιδιού για να τραβήξει το αίμα…αφού έβγαλα το χαρτί από το στόμα, πήρα ένα κομμάτι από κορδόνι που βρήκα μέσα στο μπάνιο και το έδεσα στο λαιμό του μήπως ενοχληθεί και αντιδράσει. Μετά φώναξα τη μαμά μου να μου φέρει κι άλλο χαρτί και το έβαλα στο στόμα του.

Αλλά πάλι δεν ανέπνεε και το άφησα όπως ήταν. Φώναξα στη μάνα μου πως το παιδί δεν ανέπνεε, δεν ζούσε και εκείνη έβαλε τα κλάματα και είπε «τι θα κάνουμε τώρα». Εγώ της είπα να φέρει μια σακούλα για να βάλω μέσα το μωρό, μαζί με άλλα σκουπίδια και να το αφήσουμε κάπου έξω. Εγώ έμεινα στο δωμάτιο μου και ζήτησα από τη μαμά μου να πάει να αφήσει κάπου έξω τη σακούλα με το μωρό».

Από την άλλη η μητέρα της 19χρονης καταθέτοντας στους αστυνομικούς, επέρριψε ευθύνες αποκλειστικά στην κόρη της. «Ο σύζυγος μου πέθανε από καρκίνο το 2012. Ήρθαμε στην Αθήνα από τη Λήμνο και ο γιος μου δουλεύει και η κόρη μου πηγαίνει σχολείο για να γίνει φαρμακοποιός.

Στα τέλη Φλεβάρη η κόρη μου μου είπε πως πονάει η μέση της και εγώ δεν έδωσα σημασία γιατί πίστευα πως είναι από την περίοδο που έχουν οι γυναίκες. Μετά δυο μέρες, ήταν στο μπάνιο για ώρα και μπήκα με το ζόρι στο μπάνιο και μου είπε ότι έκανε μαλακία. Της έριξα ένα χαστούκι για να μιλήσει γιατί δεν απαντούσε. Τότε μου έδωσε μια σακούλα και μου είπε να την πάρω να την πετάξω.

Είδα μέσα το μωρό το οποίο ήταν τυλιγμένο με ένα σεντόνι. Μου φάνηκε πεθαμένο και είδα ότι μέσα στο στόμα του είχε χαρτιά. Τρελάθηκα δεν ήξερα τι να κάνω. Ρωτούσα συνέχεια γιατί έβαλε το μωρό μες στη σακούλα και γιατί έβαλε τα χαρτιά στο στόμα του. Της είπα ότι δεν έπρεπε να κάνει αυτό το κακό, γιατί θα μπορούσαμε να δίναμε κάπου το μωρό , όπως σε μια οικογένεια που δεν έχει παιδιά, αλλά δεν μου απαντούσε. Μετά ξαναείδα ότι δεν ζει το μωρό και αφού είχε πεθάνει και δεν μπορούσαμε να το δώσουμε κάπου, αναγκάστηκα να πάω να το πετάξω.

Άνοιξα τον πρώτο κάδο που βρήκα μπροστά μου και πέταξα τη σακούλα με το μωρό. Δεν παράχωσα τη σακούλα, άπλα την άφησα μέσα. Τη ρώτησα γιατί έμεινε έγκυος, ποιος είναι ο πατέρας, γιατί έβαλε τα χαρτιά στο στόμα του μωρού, άλλα απάντηση δεν έπαιρνα… Μετά από δυο μέρες είδα κόσμο μαζεμένο γύρω από τον κάδο. Γινόταν χαμός, αστυνομία, κανάλια.

Άνοιξα την τηλεόραση και είδα πως έλεγαν για ένα πεθαμένο μωρό. Δεν ήξερα τι να κάνω. Ήθελα να πάρω ένα πιστόλι και να το βάλω στο κεφάλι μου. Η κόρη μου έκλαιγε όλη την ημέρα και δεν μου μιλούσε. Δεν είπα τίποτα σε κανέναν. Φοβόμουν μήπως πάει στη φυλακή το παιδί μου ή εγώ. Ντρεπόμουν και τον κόσμο. Τι θα έλεγαν οι γείτονες και οι συγγενείς αν το μάθαιναν».