Μπορεί αυτήν τη φορά να μην νικήσει -μόνο- η Γερμανία

Οι συναντήσεις των επίσημων δανειστών στον Καναδά στο περιθώριο της υπουργικής συνόδου των G7 για τη λύση στο ελληνικό χρέος γίνονται με εκπρόσωπο του ΔΝΤ την ίδια την Κριστίν Λαγκάρντ. Η παρουσία της εκτελεστικής διευθύντριας του ΔΝΤ, όπως και σε προηγούμενες ανάλογες συναντήσεις της άτυπης ομάδας που αποκαλείται Washington Group δείχνει ότι αυτή την φορά αναμένονται αποφάσεις. Θετικές ή αρνητικές.

 Ο Γερμανός υπουργός οικονομικών κ. Όλαφ Σολτς μετά τη συναίνεση που έδειξε στη συνάντηση του WG πριν μια εβδομάδα στις Βρυξέλλες (έστω και αν δεν είχαμε συμφωνία) υπαναχώρησε τις τελευταίες τρεις ημέρες στη γνωστή πια γερμανική θέση για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους: «όσο το δυνατό αργότερα όσο το δυνατό λιγότερα».

 Η γερμανική πρόταση περιλαμβάνει μια λύση χρέους σε δόσεις με πενταετείς αξιολογήσεις της Ελλάδας για την γαλλική πρόταση σταδιακή ενεργοποίηση των μέτρων, τμηματική εξόφληση του ΔΝΤ με το υπόλοιπο του δανείου του ESM σταδιακή επιστροφή των κερδών των Κεντρικών Τραπεζών από τα ελληνικά ομόλογα (ANFA SNP’s) και επιμήκυνση των ωριμάνσεων των δανείων από 3 έως 5 χρόνια.

 Μάλιστα από χθες άρχισε να υπάρχει και η θέση ότι το ΔΝΤ δεν είναι πια απαραίτητο στο ελληνικό πρόγραμμα αφού οι γενναία λύση που προτείνει θα κοστίσει 100 δις ευρώ . Τούτο με δεδομένη μια μελέτη που είχε παραγγείλει ο προκάτοχος του κ. Σολτς κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στο γερμανικό ΥΠΟΙΚ τον Μάρτιο του 2017 Ωστόσο ο τέως Γερμανός ΥΠΟΙΚ οποίος παρόλα αυτά συνυπέγραψε την απόφαση του Eurogroup της 15 Ιουνίου όταν όλοι οι υπουργοί οικονομικών της Ευρωζώνης είχαν ανανεώσει την υπόσχεση τους για λύση στο ελληνικό χρέος χωρίς τις προϋποθέσεις που θέτει τώρα η Γερμανία.

Τι άλλαξε από πέρσι

 Πολλά όμως έχουν αλλάξει εδώ και ένα χρόνο. Το ΔΝΤ ένα χρόνο πριν ήταν ο πιο στενός συνομιλητής του Βερολίνου. Μάλιστα «πείστηκε» από τις υποσχέσεις των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης και ενέκρινε κατ αρχήν το πρόγραμμα του για την Ελλάδα γνωρίζοντας ότι βοηθά την προεκλογική καμπάνια της κ. Μέρκελ. Τώρα θα πρέπει να ακυρώσει αυτό το πρόγραμμα, παραδεχόμενο τρίτη συνεχή ήττα στην προσπάθεια διάσωσης της Ελλάδας. Βεβαίως, το τίμημα για την Ελλάδα ήταν τα μέτρα της διετίας 2019 -2020 τα οποία η Commission θεωρούσε τότε «αχρείαστα».

 Μπορεί τώρα η Γερμανία να λέει ότι δεν είναι πλέον απαραίτητο το Ταμείο αλλά δεν έχουν μιλήσει ακόμη οι χώρες που είχαν στοιχηθεί πέρσι πίσω από τη Γερμανία (Φιλανδία, Ολλανδία, Σλοβακία, Αυστρία) επιμένοντας ότι το πρόγραμμα για την Ελλάδα είχε προϋπόθεση τη συμμετοχή του Ταμείου στο ελληνικό πρόγραμμα.

 Ακόμη και αυτές συμφωνήσουν με άλλοθι το «υψηλό κόστος» της λύσης του ΔΝΤ υπάρχει και ο Ευρωπαϊκός Νότος. Η Γαλλία που είναι παρούσα στον Καναδά η οποία θα δεί την πρόταση της για μεταφορά των πληρωμών του χρέους στο μέλλον αν η Ελλάδα έχει χαμηλή ανάπτυξη να παραμερίζεται Την Ιταλία με μια νέα ευρωσκεπτικιστική Κυβέρνηση και ένα νέο υπουργό οικονομικών τον καθηγητή κ. Τζιοβάνι Τρία ο οποίος αμφισβητεί ευθέως την Γερμανική παντοδυναμία στην Ευρωζώνη. Την Ισπανία που περνάει μια νέα πολιτική κρίση και την Πορτογαλία που υποστηρίζει επίσης την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους.

Οι νέες συνθήκες

 Στις τελευταίες αλλαγές θα μπορούσαν να προστεθούν εκτός από την αβεβαιότητα που θα συνεχίσει να υπάρχει για την Ιταλία, έστω και με την νέα κυβέρνηση

 Επίσης άγνωστη είναι η συνέχεια μετά το κουμπί του εμπορικού πολέμου με την ΕΕ που πάτησε χθες ο πρόεδρος των ΗΠΑ κ. Ντόναλντ Τραμπ με την επιβολή δασμών χτυπώντας ευθέως κυρίως τις Γερμανικές εξαγωγές.

 Από την άλλη παρά την καλή της δημοσιονομική πορεία η Ελλάδα αποδείχθηκε ευάλωτη στην Ιταλική κρίση και λίγους μήνες νωρίτερα από το μεγάλο «σορτάρισμα» στις ΗΠΑ από τον φόβο ανόδου του επιτοκίων . Συνεπώς ούτε και η Γερμανία θέλει να δώσει μια «μη λύση» για το χρέος που μπορεί υπό συνθήκες συνεχιζόμενης αναταραχή να φέρει ξανά την Ελλάδα στα άκρα δημιουργώντας άλλο ένα θύλακα αποσταθεροποίησης του Ευρώ.