Από τον ακουστικό τηλέγραφο του Μ.Αλεξάνδρου στο κινητό: Η εξέλιξη της επικοινωνίας σε έναν θησαυρό 25.000 εκθεμάτων

Όλα τα μονοπάτια οδηγούν στον ίδιο στόχο… Να εκφράσουμε στους άλλους, αυτό που είμαστε

Πάμπλο Νερούδα, 1904-1973, Χιλιανός ποιητής, Νόμπελ 1971

… Αυτό που είμαστε, αυτό που σκεφτόμαστε, αισθανόμαστε, επιθυμούμε. Αυτό που κρύβει καθένας μέσα του κι από συναίσθημα θα γίνει φωνή και από σκέψη θα μεταμορφωθεί σε λέξεις. Θα αποτυπωθεί σε χαρτί ή θα ακουστεί, θα γίνει ψίθυρος ή κραυγή, θα ειπωθεί ή θα ταξιδέψει, ακολουθώντας το δικό του μοναδικό μονοπάτι κάθε φορά, για να φτάσει στον προορισμό του. Γιατί ανέκαθεν ο άνθρωπος είχε και πάντα θα έχει την ανάγκη να επικοινωνεί.

Ο Καναδός επικοινωνιολόγος Μάρσαλ Μακ Λούαν είχε πει, πως “το μέσο είναι το μήνυμα”. Κι ο άνθρωπος πάντα έβρισκε και πάντα θα βρίσκει τον τρόπο, να μεταφέρει το μήνυμά του.

Είτε ακολουθώντας τους δρόμους της φωτιάς στην Αρχαία Ελλάδα, είτε επιστρατεύοντας τον ήχο, το νερό, τον ηλεκτρισμό, τα ραδιοκύματα, την τηλεγραφία, τους δορυφόρους και κάθε μέσο που είχε ή θα έχει στη διάθεσή του, με την πάροδο του χρόνου, την αλλαγή των καιρών και την εξέλιξη της τεχνολογίας.

Τους δρόμους της φωτιάς διέσχισε μέσω των “Φρυκτωριών” το μήνυμα της νίκης των Ελλήνων, για να φτάσει από το Ίλιον Όρος μέχρι τις Μυκήνες, ταξιδεύοντας 550 χλμ μέσα σε μία μόλις νύχτα.

Τον ηλεκτρισμό χρησιμοποίησαν οι Μορς και Μπελ, τα ραδιοκύματα επιστράτευσε ο Μαρκόνι στην ασύρματη τηλεγραφία, όλοι για να μεταφέρουν ένα μήνυμα. Κοινός παρονομαστής σε όλα τα παραπάνω και σε κάθε άλλο μέσο ήταν και είναι η τεχνολογία, όπως ορίζεται από την εποχή της.

Περίπου 25.000 εκθέματα, που μαρτυρούν αυτήν ακριβώς την εξέλιξη της επικοινωνίας με τη βοήθεια της τεχνολογίας από την αρχαιότητα ως τις μέρες μας, βρίσκονται στο Μουσείο Τηλεπικοινωνιών του Ομίλου ΟΤΕ, τιμώμενο Μουσείο για το 2018 από το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων (ICOM), στο πλαίσιο της αντίστοιχης Διεθνούς Ημέρας, που φέτος είχε θέμα “Μουσεία και (δια)δίκτυα. Νέες προσεγγίσεις, νέο κοινό”.

Οι περίπου 14.000 επισκέπτες που δέχεται το Μουσείο του ΟΤΕ δωρεάν ετησίως, κάνουν ένα ταξίδι στον χρόνο, από την εποχή που ο ακουστικός τηλέγραφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου μετέφερε ένα φωνητικό μήνυμα σε απόσταση έως και 4χλμ, στην πρώτη πόντιση καλωδίου από τον Πειραιά στη Σύρο το 1859 και από τον ερχομό του πρώτου τηλεφώνου στην Ελλάδα, στην τηλεφωτογραφία και το ταξίδι των εικόνων πέρα από τον Ατλαντικό, με τεχνολογία που μέχρι το 1969 είχε στη διάθεσή του μόνο ο ΟΤΕ. Και όλα αυτά, ενώ ανάλογα με την αίθουσα στην οποία βρίσκεται, μπορεί κανείς να ακούσει σπάνια ηχητικά ντοκουμέντα με αφηγήσεις τηλεγραφημάτων μεγάλης ιστορικής αξίας, μαρτυρίες ανθρώπων που βίωσαν την ιστορία και την εξέλιξη του Ομίλου ΟΤΕ, καθώς και την παλιά γνώριμη φωνή της εποχής, που έλεγε την ώρα στο κοινό.

Ακολουθώντας τις επιταγές της εποχής

ΨΗΦΙΑΚΑ ΜΕΣΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΔΙΑΔΡΑΣΤΙΚΗ

Εισάγοντας νέες προηγμένες τεχνολογίες, όπως το Augmented Reality (AR) και το Virtual Reality (VR), οι ανακαινισμένοι χώροι του Μουσείου Τηλεπικοινωνιών του Μουσείου ΟΤΕ, προσφέρουν στους επισκέπτες μία νέα πολύ-αισθητηριακή εμπειρία υψηλών προδιαγραφών και ενισχύουν τη διαδραστικότητα με τα εκθέματα και τις συλλογές του μουσείου.

Μεταξύ άλλων, οι επισκέπτες του μουσείου, μπορούν να μάθουν την ιστορία της τηλεγραφίας από τον ίδιο τον Μορς μέσω της τεχνολογίας AR, ή ακόμη να πραγματοποιήσουν μέσω VR μία 360ο εικονική περιήγηση στο πλοίο “Θαλής ο Μιλήσιος”, ένα από τα πρώτα πλοία που τοποθετούσαν (πόντιζαν) υποβρύχια καλώδια προκειμένου να συνδέσουν με τηλεπικοινωνιακά δίκτυα την ηπειρωτική με τη νησιωτική Ελλάδα, αλλά και την Ευρώπη με την Ασία και την Αφρική. Στις οθόνες του Μουσείου Τηλεπικοινωνιών, ο επισκέπτης μπορεί να παρακολουθήσει βίντεο που σχετίζονται με το τηλέφωνο και τη χρήση του ανά τις δεκαετίες, το έργο των ανθρώπων του Ομίλου ΟΤΕ και vintage υλικό από τη δορυφορική εκτόξευση του δορυφόρου Hellas Sat.

Από τις Φρυκτωρίες στην Πυρσεία

ΟΤΑΝ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΑΞΙΔΕΥΕ ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ

Στον εκθεσιακό χώρο της προηλεκτρικής περιόδου, παρουσιάζονται οι επινοήσεις και εφευρέσεις των αρχαίων Ελλήνων, σχετικά με τους τρόπους επικοινωνίας, όταν μόνα ή βασικά μέσα ήταν ο ήχος και η φωτιά. Μεταξύ των εκθεμάτων είναι η Πυρσεία, που αποτελεί την πρώτη κωδικοποίηση της Αλφαβήτου στην ιστορία. Δύο στήλες, η μία δίπλα στην άλλη, με πέντε πυρσούς που άναβαν ανάλογα με τις λέξεις που έπρεπε να σχηματισθούν, μετέφεραν το μήνυμα έως και 30 χλμ μακριά, εάν και εφόσον το επέτρεπαν οι καιρικές συνθήκες. Σε μία επιφάνεια που σήμερα θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε με σταυρόλεξο, τα γράμματα ήταν μοιρασμένα σε σειρές, πέντε οριζόντια και πέντε κάθετα. Η πρώτη στήλη με τους πυρσούς, έδειχνε τη σειρά και η δεύτερη τη θέση κάθε γράμματος στη σειρά. Και κάπως έτσι… σχηματίζοντας οι λέξεις και μεταδίδονταν τα μηνύματα.

Οι φρυκτωρίες ήταν ένα σύστημα συνεννόησης που πρώτη φορά (ίσως και σε παγκόσμιο επίπεδο) χρησιμοποιήθηκε στη Μινωική Κρήτη, την περίοδο των πρώτων ανακτόρων 1900πΧ – 1700πΧ. Η μεταβίβαση της πληροφορίας γινόταν με τη χρήση πυρσών κατά τη διάρκεια της νύχτας. Οι φρυκτωρίες εκμεταλλευόμενες τα νησιά του Αιγαίου και την ορεινή μορφολογία του Ελλαδικού χώρου, χρησιμοποιούσαν την φωτιά και έναν κώδικα αναπαράστασης γραμμάτων (παρόμοιο του κώδικα Μορς) για την μετάδοση μηνυμάτων σε πολλά χιλιόμετρα (έως και 130). Αν ήταν νύχτα, οι φρυκτωροί άναβαν λαμπρές φωτιές για την μετάδοση σημάτων, ενώ κατά την διάρκεια της ημέρας χρησιμοποιούσαν πυκνό καπνό. Πρόκειται για την προϊστορία του τηλέγραφου.

Ο ακουστικός τηλέγραφος, αποτέλεσε ένα σύστημα μεγάλης χρησιμότητας για στρατηγικούς σκοπούς. Η λειτουργικότητα του κατασκευασμένου από κόκκαλο ζώων ακουστικού τηλέγραφου, βασιζόταν στην ηχώ και στην αντήχηση που πολλαπλασίαζε τον ήχο. Χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στις εκστρατείες του Μεγάλου Αλεξάνδρου, μεταφέροντας φωνητικά μηνύματα σε απόσταση 4 χλμ, όσο δηλαδή εκτείνονταν και τα στρατόπεδά του.

Στην εποχή του ηλεκτρισμού

ΣΠΟΥΔΑΙΟΙ ΕΦΕΥΡΕΤΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ “ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΑΘΛΗΜΑ”

Τι κοινό έχουν οι Μορς, Μπελ και Μαρκόνι… Και οι τρεις έμειναν στην ιστορία για τις ανακαλύψεις τους, ενώ δεν ήταν στις προθέσεις κανενός από τους τρεις να προβούν σε αυτές.

Ο Σάμιουελ Μορς, γνωστός για τον ομώνυμο κώδικα, που χρησιμοποιεί διακοπτόμενο ρεύμα για να μεταμορφώσει τελείες και παύλες σε γράμματα, οδηγήθηκε στη σπουδαία ανακάλυψη, στα μέσα του 1830, λόγω θλιβερών συνθηκών. Βρισκόταν μακριά όταν πέθανε η γυναίκα του, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ειδοποιηθεί και να χάσει την κηδεία της. Ο κώδικας Μορς χρησιμοποιήθηκε εκτενώς στην πρώιμη ραδιοεπικοινωνία από τις αρχές του 1890. Η χρήση του προϋποθέτει την ύπαρξη ειδικά εκπαιδευμένου προσωπικού, για το λόγο αυτό η ανάπτυξη πιο σύγχρονων μεθόδων και τεχνολογιών επικοινωνίας συνέβαλε στην κατάργησή του στα μέσα της δεκαετίας του 1990. Σήμερα χρησιμοποιείται μόνο σε εξειδικευμένες εφαρμογές, όπως οι ραδιοφάροι, αλλά και συστηματικά από τους ραδιοερασιτέχνες. Ο κώδικας Μορς είναι ο μόνος ψηφιακός κώδικας που μπορεί να ληφθεί ακουστικά από ανθρώπους, πράγμα που τον κάνει κατάλληλο για αυτόματη αποστολή σύντομων ψηφιακών μηνυμάτων σε φωνητικά κανάλια.

Ο Γκράχαμ Μπελ, εκπαιδεύτηκε για να ακολουθήσει το έργο του πατέρα του, για τη βελτίωση της παιδείας των κωφαλάλων. Η αφιέρωση της ζωής του σε αυτόν τον σπουδαίο σκοπό, τον οδήγησε σε ένα νεαρό επιστήμονα, κατασκευαστή μοντέλων μηχανών, τον Τόμας Γουάτσον, από τον οποίο ζήτησε να πειραματιστεί στην κατασκευή μιας διάταξης που θα κατάφερνε να μεταδίδει ήχο με τη βοήθεια του ηλεκτρισμού. Οι έρευνές του εντυπωσίασαν και έτσι γονείς κωφαλάλων παιδιών αποφάσισαν να χρηματοδοτήσουν το έργο του. Τον Απρίλιο του 1903 ο Μπελ ανακάλυψε τον πολλαπλό τηλέγραφο, ενώ τις πρώτες του σημειώσεις σχετικά με το τηλέφωνο τις έγραψε τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου και ένα μήνα αργότερα ξεκίνησε να γράφει σχετικά με τις προδιαγραφές του. Στις 7 Μαρτίου του 1876 το Γραφείο Ευρεσιτεχνίας των Η.Π.Α έδωσε στον Μπελ το σχετικό δίπλωμα που κατοχύρωνε τη συσκευή που μεταδίδει τον ήχο και τη φωνή τηλεγραφικώς. Η συσκευή που χρησιμοποιήθηκε περιελάμβανε μια ελαστική μεμβράνη από σίδηρο, που βρισκόταν μπροστά από ένα σιδηρομαγνητικό πυρήνα, περιτυλιγμένο με μονωμένο αγωγό. Μια γραμμή από δυο καλώδια συνέδεε τη συσκευή αυτή με μια άλλη παρόμοια. Στη συσκευή του Μπελ η φωνή έπεφτε πάνω στη μεμβράνη και την έκανε να πάλλεται. Αυτό τον καθιέρωσε σαν τον πρώτο που εφάρμοσε τις κυματοειδείς μορφές των ηλεκτρικών ρευμάτων.

Ο Γουλιέλμο Μαρκόνι είναι γνωστός ως ο “πατέρας της εκπομπής ραδιοκυμάτων” σε μεγάλη απόσταση και ενός ραδιοτηλεγραφικού συστήματος. Τα πειράματά του στην ασύρματη τηλεγραφία τα ξεκίνησε το 1895, σε ηλικία 21 ετών, στην Μπολόνια. Το ανήσυχο πνεύμα και η τάση για πειραματισμούς οδήγησαν σε σημαντικές ανακαλύψεις και τη βράβευσή του το 1909 με Νόμπελ Φυσικής για τη συμβολή του στην ανάπτυξη της ασύρματης τηλεγραφίας. Τρία χρόνια αργότερα, η εφεύρεσή του δοκιμάστηκε και αποδείχθηκε σωτήρια για τους επιζώντες από το ναυάγιο του Τιτανικού. Κατά τη διάρκεια της βύθισης του σκάφους, οι δύο ασυρματιστές του Τιτανικού μέχρι την τελευταία στιγμή έστελναν μηνύματα σε άλλα πλοία, ζητώντας τη συνδρομή τους στη διάσωση των επιβατών και του πληρώματος. Χάρις στις ακατάπαυστες προσπάθειές τους, οι επιζώντες περισυνελέγησαν από το RMS Carpathia. Από τους δυο ασυρματιστές μόνον ένας διασώθηκε, βοηθώντας τον ασυρματιστή του Carpathia να μεταδώσουν τη λίστα των επιβατών καθώς και προσωπικά μηνύματα. Στις 18 Ιουνίου 1912, ο Μαρκόνι κατέθεσε στο Δικαστήριο για το ναυάγιο του Τιτανικού δίνοντας στοιχεία που αφορούσαν τη λειτουργία της θαλάσσιας τηλεγραφίας και τις διαδικασίες σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης.

Ταξίδι σε άλλη εποχή…

… ΜΕΣΩ ΤΕΛΕΓΡΑΦΗΜΑΤΟΣ. ΣΤΟΠ!

Μια στροφή και μόνο χωρίζει τους σημαντικούς εφευρέτες Μορς, Μπελ, Μαρκόνι από ένα τραπέζι τηλεγραφημάτων, όπου εκτίθενται σε άριστη στοίχιση και τάξη μοναδικά, αυθεντικά και σπάνια τηλεγραφήματα, που σώζονται μέχρι σήμερα.

Λίγο πιο πέρα, σε δεσπόζουσα θέση στην αίθουσα στέκεται, σαν να μην “έγραψε” χιλιόμετρο, ένα αυθεντικό ποδήλατο τηλεγραφητή από τη δεκαετία του 1950. Ο ΟΤΕ ήταν ο πρώτος που καθιέρωσε το ποδήλατο για τη μεταφορά τηλεγραφημάτων.

“Θαλής ο Μιλήσιος”

ΕΝΑ ΚΑΛΩΔΙΑΚΟ ΠΛΟΙΟ, ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΜΕ 1 ΔΟΛΑΡΙΟ

Ένα μοντέλο μινιατούρα του καλωδιακού πλοίου “Θαλής ο Μιλήσιος” και το εσωτερικό βαθυσκάφους με μέρη από ηλεκτρονικά όργανα τεχνολογίας, μας μεταφέρουν πίσω στο 1859, όταν έγινε η πρώτη πόντιση καλωδίου, από τον Πειραιά στη Σύρο.

Το ατμόπλοιο “Θαλής” ναυπηγήθηκε το 1905 στις ΗΠΑ και αγοράστηκε – δωρίστηκε στην ουσία – στην Ελλάδα, το 1946, έναντι ενός δολαρίου. Είναι το παλαιότερο καλωδιακό πλοίο στον κόσμο που λειτουργεί με τις αρχικές του ατμομηχανές και το παλαιότερο πλοίο με υψηλής στάθμης τεχνικές προδιαγραφές καταχωρημένο στα Ελληνικά Νηολόγια. Έχει χωρητικότητα 475,69 τόννων, μήκος 51,26 μ., και πλάτος 10,34 μ. Τον Ιούνιο του 1991 δωρήθηκε από τον ΟΤΕ στο Ναυτικό Μουσείο Αιγαίου. Σήμερα, βρίσκεται ελλιμενισμένο στη μαρίνα του Παλαιού Φαλήρου, φιλοξενούμενο από το Πολεμικό Ναυτικό, δίπλα στο θωρηκτό “Αβέρωφ”.

Κοινόχρηστη τηλεφωνία

ΚΟΡΑΗ ΚΑΙ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΓΩΝΙΑ

Κοραή και Πανεπιστημίου γωνία… Εκεί βρισκόταν τη δεκαετία του 1930 ένα από τα μοναδικά εκθέματα που φυλάσσονται στο Μουσείο, ο κοινόχρηστος τηλεφωνικός θάλαμος. Η εικόνα του από μόνη της είναι ταξίδι στο παρελθόν. Κλείνεις τα μάτια, τον αγγίζεις και μεταφέρεσαι σχεδόν αυτόματα σε μία άλλη εποχή, μια εποχή που δεν έχεις ζήσει, δεν έχεις δει, μόνο την έχεις φανταστεί από ασπρόμαυρες σκηνές ελληνικών ταινιών.

Δίπλα, – όχι και τόσο – παλιοί τηλεφωνικοί θάλαμοι με κέρματα και κάρτα, που αν και η χρήση τους δεν είναι τόσο μακρινή, η εξέλιξη της τεχνολογίας στον τομέα των τηλεπικοινωνιών τους κάνει να μοιάζουν, σαν μόλις να βγήκαν από το χρονοντούλαπο της ιστορίας και κάποιος τους “ξεσκόνισε” και να τους φρεσκάρισε, για να τους θαυμάσουν οι επισκέπτες του μουσείου.

Μέσω της τεχνολογίας AR, ο επισκέπτης μπορεί να δει πώς χρησιμοποιούνταν ο τηλεφωνικός θάλαμος και τα αναλογικά κέντρα.

Στον χώρο του μουσείου που είναι αφιερωμένος στην τηλεφωνία, μπορεί να δει κανείς τηλεφωνικές συσκευές των δεκαετιών 1890 έως και σήμερα. Από τότε που τα τηλέφωνα λειτουργούσαν με μανιβέλα, μέχρι τα σύγχρονα… πλήκτρα.

Ο επισκέπτης μπορεί ακόμα να δει την αυθεντική στολή μίας τηλεφωνήτριας της δεκαετίας του 1950, αλλά και το μεταλλάκτη που χρησιμοποιούσαν την εποχή εκείνη οι τηλεφωνήτριες, για να συνδέουν τις τηλεφωνικές γραμμές.

Ακόμη, παρουσιάζεται η ιστορία της τηλεφωνίας ακολουθώντας διαδοχικά τα στάδια από τη χειροκίνητη κλήση μέχρι την κινητή τηλεφωνία. Εκεί ο επισκέπτης μπορεί να βιώσει την εμπειρία μιας τηλεφωνικής κλήσης στο χώρο των αναλογικών τηλεφωνικών κέντρων αλλά και να δει σύγχρονα ψηφιακά κέντρα.

Στον επόμενο τόνο η ώρα θα είναι…

Λίγο πιο πέρα, στην ολόδική της γωνία, η κλασική και γνώριμη στους (λιγότερο ή περισσότερο) παλιότερους φωνή της Πιπίτσας Παϊσίου ενημερώνει για την ώρα. Για την επιλογή της φωνής της εκφωνήτριας στο γνωστό τηλεφωνικό νούμερο “141” είχε γίνει ειδικό κάστινγκ και η Πιπίτσα επελέγη μεταξύ 10 υποψηφίων. Η φωνή της έμεινε γνωστή ως η “βελούδινη φωνή” για περισσότερα από τριάντα χρόνια.

Η ίδια είχε πει παλιότερα, μιλώντας για τη διαδικασία επιλογής. “Πότε να ‘ταν; Παλιά. Τόσο που δεν θυμάμαι. Στα τέλη της δεκαετίας του ’50, γράψτε. Μας φώναξαν από τη διεύθυνση της Ελληνικής Ραδιοφωνίας δέκα εκφωνήτριες. Σας θέλουμε για ένα δοκιμαστικό. Να μας πείτε την ώρα. Λιγάκι παράξενο μας φάνηκε, μα… γιατί όχι; Το κάναμε… Δυο – τρεις ημέρες αργότερα με ειδοποίησαν. Εσάς διαλέξαμε, κυρία Παϊσίου. Βρέθηκα στο στούντιο της ΕΡΤ. Ηχογράφηση…”. Αναφερόταν στο γεγονός ως μία σύμπτωση: “Η ώρα, μια σύμπτωση ήταν. Τίποτε παραπάνω. Μου το ζήτησαν, την εκφώνησα. Τέλος. Αυτό είναι όλο. Πέρασα τόσα στο ραδιόφωνο. Τριάντα δύο χρόνια εκφωνήτρια. Μόνο αυτό, ένα “στον επόμενο τόνο η ώρα θα είναι… “έμεινε από μένα;”.

Επόμενη στάση η Τηλεφωτογραφία

ΟΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΑΤΛΑΝΤΙΚΟ… ΚΙ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΛΗΝΗ ΣΤΗ ΓΗ

Ο χρόνος σταματά, όταν σταθεί κανείς μπροστά σε ένα δείγμα μόνο από τη σπάνια συλλογή 13.500 τεκμηριωμένων και ψηφιοποιημένων τηλεφωτογραφιών, που έχει στη αρχείο του το Μουσείο του ΟΤΕ.

Μέχρι το 1969 μόνο ο ΟΤΕ είχε τη τεχνολογία να δέχεται και να στέλνει τηλεφωτογραφίες από και προς το εξωτερικό. Προϋπόθεση για την αποστολή και λήψη τηλεφωτογραφιών ήταν η ύπαρξη δύο πανομοιότυπων μηχανημάτων, από το ένα εκ των οποίων έφευγε για να φτάσει σε μορφή “αρνητικού” η πληροφορία, πριν μεταμορφωθεί σε εικόνα. Έτσι συνέβη και με το Luna 9, όταν από τη Σελήνη εστάλη η πρώτη εικόνα, που απεικόνιζε την επιφάνεια του δορυφόρου της Γης.

Τα πρωτότυπα και αντίγραφα τηλεφωτογραφιών από το πολιτικό, αστυνομικό και διεθνές ρεπορτάζ, τα αυθεντικά μηχανήματα τηλεφωτογραφίας και ένα εμφανιστήριο τηλεφωτογραφιών από το 1949, απλά καθηλώνουν.

Αυτό το σύστημα τηλεπικοινωνίας προοριζόταν για τη μεταβίβαση και λήψη εξ αποστάσεως φωτογραφιών ή σχεδίων.

Στην τηλεφωτογραφία, η προς μεταβίβαση εικόνα εξερευνάται σημείο προς σημείο και οι μεταβολές της φωτεινότητας των διαφόρων σημείων της φωτογραφίας ή του σχεδίου μετατρέπονται σε μεταβολές ηλεκτρικής τάσης. Η ηλεκτρική αυτή τάση μεταβιβάζεται με έναν αγωγό ή με ηλεκτρομαγνητικά κύματα στον σταθμό λήψης, όπου μια κατάλληλη συσκευή (αναπαραγωγός) προνοεί, με βάση τα σήματα που παίρνει να αναπαραγάγει τη φωτογραφία που μεταβιβάζεται. Η τηλεφωτογαφία λειτούργησε από το 1949 έως το 1992, οπότε και την “ξεπέρασαν” το φαξ και το ίντερντετ.

Houston, no problem

ΑΠΟ ΤΙΣ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ

Παγκόσμιες τηλεφωνικές συνδέσεις, ραδιο/τηλεοπτικές μεταδόσεις, μεταφορά ψηφιακών δεδομένων και άλλα “απλά και καθημερινά” για την εποχή μας πράγματα, δεν θα ήταν δυνατά χωρίς την ανάπτυξη των δορυφορικών επικοινωνιών.

Μία μεγάλη οθόνη video προβάλλει την εκτόξευση του δορυφόρου Hellas Sat, ενώ σε ειδική μακέτα παρουσιάζεται, με φωτεινά σημεία λέιζερ, η πορεία του σήματος από τους επίγειους δορυφορικούς σταθμούς (Νεμέα και Θερμοπύλες) μέχρι τον δορυφόρο.

23 Φεβρουαρίου 1966

“ΣΗΜΕΡΑ ΞΕΚΙΝΑΕΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ”

Μοναδικής σπουδαιότητας και αξίας είναι το έκθεμα, που “κρύβεται” σαν καλά φυλασσόμενο μυστικό, πίσω από μία πόρτα του δευτέρου ορόφου του Μουσείου…

Το τηλεοπτικό στούντιο, όπου έγινε η πρώτη μετάδοση της ελληνικής τηλεόρασης. Κατασκευάστηκε από τη γαλλική εταιρία Thomson και λειτούργησε στον 10ο όροφο του συγκροτήματος ΥΜΑ-ΝΥΜΑ, στην Πατησίων.

Χρησιμοποιήθηκε και για εξωτερικές μεταδόσεις, μεταφερόμενο σε “Βαν”, καθώς και για την μετάδοση τηλεοπτικού σήματος και εκπομπών, από τον Πύργο του ΟΤΕ στη Θεσσαλονίκη, κατά την περίοδο της Διεθνούς Έκθεσης.

Κινητή τηλεφωνία

ΠΩΣ ΖΟΥΣΑΜΕ ΠΡΙΝ ΕΙΠΑΜΕ;

Σε ένα ειδικά διαμορφωμένο διαδραστικό χώρο του Μουσείου, παρουσιάζεται η ιστορία της κινητής τηλεφωνίας ξεκινώντας από την γνωριμία με την τότε νέα αυτή συσκευή, συνεχίζοντας με την απόκτηση και το “δέσιμο” μαζί της, μέχρι τη σημερινή απαραίτητη σε όλους καθημερινή χρήση της. Περιλαμβάνει πολλά μοντέλα κινητών, όπου αποτυπώνεται η εξέλιξη της κινητής τηλεφωνίας και τεχνολογίας.

Διεθνής Ημέρα Μουσείων στο τιμώμενο Μουσείο του Ομίλου ΟΤΕ

Το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων (ICOM) καθιέρωσε από το 1977 την 18η Μαΐου ως Διεθνή Ημέρα Μουσείων, σε όλο τον κόσμο. Με πλήθος εκδηλώσεων και ποικίλες δραστηριότητες, τα Μουσεία ανά τον κόσμο ανοίγουν τις πόρτες τους στο κοινό με ελεύθερη είσοδο, εστιάζοντας σ’ ένα ειδικό θέμα που έχει να κάνει με τον ρόλο τους στη σύγχρονη κοινωνία.

To Μουσείο Τηλεπικοινωνιών Ομίλου ΟΤΕ έχει επιλεγεί ως τιμώμενο Μουσείο για την Ελλάδα για το 2018. Γιορτάζοντας φέτος το θέμα της “Υπερ-συνδεσιμότητας” (Hyperconnectivity), των νέων προσεγγίσεων και των νέων κοινών, το ελληνικό τμήμα του ICOM αποφάσισε να τιμήσει το μοναδικό μουσείο της Ελλάδας που συνδυάζει την τεχνολογία με την επικοινωνία. Το Μουσείο Τηλεπικοινωνιών, με τη σειρά του, τιμά τη Διεθνή Ημέρα Μουσείων με ένα τετραήμερο εκδηλώσεων γεμάτο από δράσεις και εκπαιδευτικά προγράμματα για παιδιά, γονείς και ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας.

Κατά την τελετή εορτασμού της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων, στο Μουσείο Τηλεπικοινωνιών του Ομίλου ΟΤΕ, ο διεύθυνων σύµβουλος του Οµίλου ΟΤΕ, Μιχάλης Τσαμάζ, σημείωσε, πως “αν υπάρχει ένας οργανισμός που έχει τη ‘δικαιοδοσία’ να μιλήσει στις νέες γενιές για την ιστορία των τηλεπικοινωνιών στην Ελλάδα, αυτός είναι ο Όμιλος ΟΤΕ”.

Στην ομιλία του ο κ. Τσαμάζ τόνισε μεταξύ άλλων:

“Το Μουσείο Τηλεπικοινωνιών του Ομίλου ΟΤΕ φιλοξενεί πάνω από 3.400 αντικείμενα και 25.000 σπάνια ιστορικά αρχεία. Έχουμε τηλεφωτογραφίες από τα σημαντικά πολιτικά, αθλητικά και διεθνή γεγονότα της περιόδου από το 1949 έως το 1988. Οι εφημερίδες της εποχής χρησιμοποιούσαν το πρωτοποριακό, τότε, φαξ φωτογραφιών του ΟΤΕ, για να παίρνουν φωτογραφίες από τα διεθνή ή τοπικά πρακτορεία. Στο Μουσείο Τηλεπικοινωνιών, βρίσκεται ένα από τα πρώτα στούντιο τηλεόρασης που δημιούργησε ο ΟΤΕ τη δεκαετία του ‘60 για τις δικές του ανάγκες σε τηλεοπτικές παραγωγές, αλλά και για εκπαιδευτικούς λόγους. Στις συλλογές του μουσείου, θα βρείτε τηλεγραφήματα από τα πρώτα βήματα της τηλεγραφίας στην Ελλάδα. Κάποια από αυτά, μας ταξιδεύουν πίσω στις δυσκολίες που αντιμετώπιζε ο εμπορικός κόσμος στις αρχές του 20ου αιώνα. Αλλά και το μοντέλο του πρώτου καλωδιακού πλοίου του ΟΤΕ, του «Θαλή του Μιλήσιου» που πόντιζε υποβρύχια καλώδια ώστε να συνδεθεί τηλεπικοινωνιακά η ηπειρωτική με τη νησιωτική Ελλάδα, αλλά και η Ευρώπη με την Ασία και την Αφρική. Μέσω της τεχνολογίας Virtual Reality, θα μπορείτε να περιηγηθείτε στους χώρους του πλοίου, που σήμερα είναι αγκυροβολημένο στο Φάληρο. Όλα αυτά αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της κληρονομιάς της χώρας. Ήταν χρέος μας να τα διασώσουμε και να τα παραδώσουμε στις επόμενες γενιές. Το Μουσείο Τηλεπικοινωνιών φωτίζει ένα μέρος της δικής μας διαδρομής. Μέσα από την εξέλιξη της τεχνολογίας και των τηλεπικοινωνιών, μπορούμε να δούμε πώς έχουμε φτάσει έως εδώ. Και να φανταστούμε πόσο μακριά έχουμε τη δύναμη να φτάσουμε”.

Εκπαιδευτικά Προγράμματα

ΝΕΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ, ΝΕΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Για 8η συνεχή χρονιά συνεχίζονται φέτος οι εκπαιδευτικές δράσεις του Μουσείου με προγράμματα για σχολικές ομάδες, οικογένειες και μεμονωμένους επισκέπτες, προσφέροντας μια ολοκληρωμένη μουσειακή εμπειρία.

Τα εκπαιδευτικά προγράμματα ξεκινούν τον Οκτώβριο και διαρκούν έως και τον Μάιο του 2018. Σε όλα τα προγράμματα, παιδιά και ενήλικες μαθαίνουν για την ιστορία και τις πολλές μορφές των τηλεπικοινωνιών. Διασκεδάζουν και ανακαλύπτουν τη χαρά της δημιουργίας και της γνώσης μέσα από τις εικαστικές τέχνες και τις τεχνικές τους, την τεχνολογία και τις επιστήμες.

Σημειώνεται, ότι η συμμετοχή σε όλες τις δράσεις του Μουσείου είναι δωρεάν, στο πλαίσιο της Κοινωνικής Ευθύνης του Ομίλου ΟΤΕ.

Για περισσότερες πληροφορίες, μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του Μουσείου Τηλεπινοινωνιών του ΟΤΕ.