Πόσο επικίνδυνος είναι ο υδροσίφωνας που εμφανίστηκε στην Πιερία και την Εύβοια

Πόσο επικίνδυνος είναι ο υδροσίφωνας που εμφανίστηκε στην Πιερία και την Εύβοια
Ο σίφωνας (ή σίφουνας) δημιουργείται μέσα σε τεράστια καταιγιδοφόρα σύννεφα, αποφύεται από τη βάση τους, φτάνοντας έως το έδαφος. Ο ανεμοστρόβιλος έχει αντίθετη 'εξέλιξη'. Getty Images

Ο σίφωνας και ο ανεμοστρόβιλος δεν είναι το ίδιο πράγμα, με τον Θοδωρή Κολυδά να εξηγεί τη βασική διαφορά. Πώς προκαλείται ο σίφωνας θαλάσσης (υδροσίφωνας) και πόσο επικίνδυνος είναι.

Όταν ακούμε ‘ανεμοστρόβιλος’ καταλαβαίνουμε πάνω κάτω περί τίνος πρόκειται, αφού έχουμε δει -στην τηλεόραση τουλάχιστον- το φαινόμενο, ουκ ολίγες φορές. Όταν ακούμε ‘υδροσίφωνας’ το σύστημα ‘κολλάει’, καθώς πρόκειται για κάτι που δεν μας είναι οικείο.

Αν και θα έπρεπε, αφού υπάρχει στη χώρα από τους αρχαίους χρόνους.

Έτσι θα ξέραμε και τι εμφανίστηκε στις αρχές Αυγούστου στο Αιγίνιο Πιερίας

και την Τρίτη 5/9 στον Λιμνιώνα Ευβοίας.

Δεν είναι η πρώτη φορά που υδροσίφωνας σχηματίζεται στη χώρα μας.

Ιδού το ντοκουμέντο της Πάργας, από το 2021.

Τι είναι ο υδροσίφωνας

Όπως έχει γράψει ο διευθυντής της ΕΜΥ, Θοδωρής Κολυδάς «ο σίφωνας είναι συνήθως μεγαλύτερης έντασης από τον ανεμοστρόβιλο και πολύ πιο επικίνδυνος».

Στα καλά νέα, συνήθως ο σίφωνας είναι μικρής διαμέτρου και σύντομης χρονικής διάρκειας. Έτσι, οι καταστροφές που προκαλεί είναι περιορισμένες.

Iστορικά, ο μεγαλύτερος σε διάρκεια σίφωνας κατεγράφη στις ΗΠΑ στις 18/3 του 1925. Διήρκεσε 3.5 ώρες και είχε ταχύτητα 352.4 χιλιόμετρα. Ο πιο θανατηφόρος ήταν αυτός της 26ης Απριλίου του 1989, στο Μπαγκλαντές. Στοίχισε 1.300 ζωές.

Όπως λέει ο κύριος Κολυδάς «οι αιτίες και ο τρόπος δημιουργίας του σίφωνα είναι εντελώς διαφορετικός από του ανεμοστρόβιλου.

Ο σίφωνας (ή σίφουνας -tornado στα αγγλικά) δημιουργείται μέσα σε τεράστια καταιγιδοφόρα σύννεφα (σωρειτομελανίες) και αποφύεται από τη βάση τους, φτάνοντας έως το έδαφος.

Ο ανεμοστρόβιλος ‘σηκώνεται’ από το έδαφος, με εντελώς αίθριο ουρανό ή το πολύ ελαφρά νέφωση».

Στο Γλωσσάρι της Μετεωρολογίας αναφέρεται ότι «η πολύ χαμηλή ατμοσφαιρική πίεση ωθεί τους ήδη ισχυρούς ανέμους να επιταχύνουν ακόμα περισσότερο και η βίαιη περιστροφή συνήθως αναγκάζει τους υδρατμούς των νεφών να αρχίσουν να χαμηλώνουν.

Δημιουργείται έτσι μια περιστρεφόμενη βάση νεφών, γνωστή ως σύννεφο – χοάνη (funnel cloud), γνωστή στην ελληνική βιβλιογραφία και ως νέφος σίφωνα, που οδηγεί στη δημιουργία ορατής στήλης. Αυτή συνεχίζει να χαμηλώνει καθώς αυξάνει η ένταση του ανέμου κοντά στο έδαφος. Τελικώς, η ορατή στήλη ακουμπά στο έδαφος και τότε θεωρείται επισήμως ως σίφωνας (tornado)».

Υπάρχουν οι σίφωνες ξηράς και οι σίφωνες θαλάσσης, γνωστοί και ως υδροσίφωνες.

Λατρεύουν διάφορες συνθήκες.

Για παράδειγμα, την ατμοσφαιρική αστάθεια, με πιο ευνοϊκή την αρκετά ισχυρή κατακόρυφη πτώση της θερμοκρασίας με το ύψος και την επικράτηση ασθενών ανέμων κοντά στην επιφάνεια του νερού και δη μετά το τέλος βροχοπτώσεως.

Οι σίφουνες χαρακτηρίζονται ως ένα από τα πιο έντονα και πιο βίαια μετεωρολογικά φαινόμενα της φύσης.

Αποτελεί και παγκόσμια απειλή, αφού εμφανίζεται παντού πλην της Ανταρκτικής. ‘Προτιμά’ τις ΗΠΑ, όπου κατά μέσο όρο εκδηλώνονται 1.200 σίφουνες το χρόνο.

Είναι τέσσερις φορές περισσότεροι από όσους εμφανίζονται συνολικά, στην Ευρώπη σε ένα έτος. 

Κατά τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό, το συγκεκριμένο φαινόμενο έχει στοιχίσει έως 400 ζωές παγκοσμίως.

Ακολουθήστε το News 24/7 στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα