Οι εκλογές ήταν πολιτικές (για να μην τρελαθούμε)

Ας υπερασπιστούμε το αυτονόητο αφού (και αυτό) αμφισβητείται: Οι εκλογές των οποίων τα αποτελέσματα του α’ γύρου είδαμε την Κυριακή το βράδυ, ήταν βαθιά πολιτικές.  Όπως κάθε εκλογική διαδικασία. Από την ανάδειξη της διοίκησης ενός πρωτοβάθμιου σωματείου, μέχρι την ανάδειξη κυβέρνησης.

Βεβαίως οι αυτοδιοικητικές εκλογές έχουν επιμέρους διαφορές με τις ευρω-εκλογές ή τις βουλευτικές εκλογές. Όμως αυτό δεν αλλάζει τον πυρήνα της διαδικασίας: Είναι η κρίση από το εκλογικό σώμα των πολιτικών προτάσεων που παρατίθενται. Αυτές που στην Ελλάδα εκφράζονται από τα πολιτικά κόμματα.

Εκείνα τα κόμματα που στήριξαν συγκεκριμένους υποψήφιους δημάρχους και περιφερειάρχες σήμερα. Εκείνα που θα προτείνουν ευρωβουλευτές τον Ιούνιο και βουλευτές το 2027 (ή και νωρίτερα). Όλες αυτές οι αναμετρήσεις θα είναι εξίσου πολιτικές.

Δεν έχει κανείς αντίρρηση πως το προσωπικό στοιχείο παίζει κάπως μεγαλύτερο ρόλο στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Όμως η επίδραση του περιορίζεται καθοριστικά όταν «δει» κανείς την μεγάλη εικόνα. Δηλαδή τα συνολικά αποτελέσματα σε Περιφέρειες και Δήμους.

Ειδικά μάλιστα για τις Περιφέρειες ας μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για τεράστια σε μέγεθος εκλογικά «σώματα». Συνολικά οι εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι είναι 9.793.138 εκ των οποίων στην Περιφέρεια Αττικής 2.890.820 και στην Κεντρική Μακεδονία 1.659.621!

Προφανώς το σαφές μήνυμα που «έδωσαν» οι πολιτικές αυτές εκλογές δεν ήταν ευχάριστο για όλους.

Σίγουρα όχι για όσους αντιτίθενται στην νεοφιλελεύθερη πολιτική της Νέας Δημοκρατίας. Ιδίως όταν η κυβέρνηση θα το αξιοποιήσει προκειμένου να επιταχύνει τις νομοθετικές κινήσεις της σε αυτή την κατεύθυνση. ‘Οπως ήδη έχει δηλώσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Σίγουρα όχι και για όσους βλέπουν τον ακροδεξιό λαϊκισμό να «καλπάζει» με αιχμή την εκλογή του Αχιλλέα Μπέου στον Βόλο. Μόνον και μόνον για να προστεθεί στην ήδη αυξημένη παρουσία της ακροδεξιάς με διάφορες μορφές στο κοινοβούλιο.

Δυσάρεστο ή «προβληματικό» για κάποιους είναι και το αδιαμφισβήτητο γεγονός πώς εκλογικά ενισχύθηκαν και οι δυνάμεις κομμουνιστικής αναφοράς. Με το ΚΚΕ να αυξάνει την πολιτική του επιρροή περίπου κατά 40%.

Αν και καμία ηγεσία από αυτές που «προβληματίζονται» δεν φαίνεται να μπαίνει στον κόπο να εξηγήσει πολιτικά το τι αναζήτησαν οι ψηφοφόροι που στράφηκαν προς την κατεύθυνση αυτή. Ίσως γιατί δεν μπορεί, ίσως πάλι (πιο πιθανό) γιατί δεν την συμφέρει.

Σε κάθε περίπτωση οι αυτοδιοικητικές εκλογές, επιβεβαίωσαν τάσεις που καταγράφθηκαν και στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές. Με μεγαλύτερη ένταση όμως. Δείχνοντας ότι τα πολιτικά «ρεύματα» έχουν συνέχεια, δυναμική και  ως εκ τούτου δίνουν ξεκάθαρο στίγμα.

Όποιος δεν το βλέπει, κρύβεται πίσω από το δάχτυλό του.