Η ΕΙΡΗΝΗ ΚΕΤΙΚΙΔΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΟΥ ΧΑΡΙΣΕΙ ΜΙΑ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΗ ΚΙΘΑΡΙΣΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ

Τη θυμάμαι από τότε που ήταν φοιτήτρια στους Ηλεκτρολόγους Μηχανικούς στο Πολυτεχνείο. Η τύχη το έφερε και μέναμε πριν από περίπου 20 χρόνια στην ίδια πολυκατοικία. Περνώντας έξω το διαμέρισμά της την άκουγα να μελετά διαρκώς κιθάρα. Κυνηγούσε το όνειρό της και δεν το έβαζε κάτω. Διάβαζε για να πάρει το πτυχίο της και για να κάνει το χατίρι των γονιών της και δούλευε για να πληρώνει το Ωδείο και για να καταφέρει να φύγει στο εξωτερικό και να σπουδάσει κιθάρα.

Τα κατάφερε αν και…γυναίκα. Η ίδια ποτέ δε δίστασε να μπει σε έναν χώρο που θεωρείται απόλυτα ανδροκρατούμενος και μάλιστα σπάνια θα απαντήσει και πως αισθάνεται μέσα στον χώρο αυτό, γιατί δε θέλει να ενισχύει τέτοιες στερεοτυπικές αντιλήψεις με αβανταδόρικες απαντήσεις.
Ξεκίνησε τα βήματα της ως session μουσικός στο Λονδίνο το 2007 και έγινε ευρύτερα γνωστή το 2010 με το κομμάτι της Rambler, το οποίο έπαιξε ζωντανά στον Steve Vai στο Guitar Nation festival του Λονδίνου. Η δουλειά της έχει παρουσιαστεί στο ιστορικό Ιαπωνικό περιοδικό Young Guitar και στα Guitar World, Guitar Interactive και Sound Guitar Magazine.

Το 2013, κυκλοφόρησε τον πρώτο της δίσκο, Martial Arts & Magic Tricks, που επαινέθηκε από καταξιωμένους μουσικούς όπως οι Guthrie Govan, Greg Howe, Alex Skolnick, David Kilminster και Nita Strauss. Το 2018, κυκλοφόρησε το δεύτερο solo δίσκο της, A Sky For All, ένα progressive album με μίξη blues, metal και fusion ιδιωμάτων.

Με εκτεταμένες εμφανίσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό, η Ειρήνη Κετικίδη είναι πια μία διεθνώς αναγνωρισμένη κιθαρίστρια. Τώρα επιστρέφει στο μουσικό στερέωμα με το νέο της single “Maggots“. Πηγή έμπνευσής της αποτέλεσε η αληθινή ιστορία κακοποίησης ενός γαϊδάρου από τον ιδιοκτήτη του και αντιδήμαρχο Ζίτσας Ιωαννίνων το 2022, ο οποίος έσυρε το άτυχο ζώο δεμένο στην καρότσα του αγροτικού του με αποτέλεσμα να το τραυματίσει πολύ σοβαρά και τελικά να του γίνει ευθανασία.

Ξανασυναντηθήκαμε τώρα με αφορμή το Guitar Experience που θα λάβει χώρα στις 30 Νοεμβρίου στο Piraeus Club Academy. Εκεί μέσα από τις συνθέσεις τους η Ειρήνη Κετικίδη, ο Φώτης Δεληνικόλας, ο Φοίβος Ζαχαρόπουλος και ο Κώστας Φοίτος μας αποκαλύπτουν το πραγματικό εύρος του φάσματος της σκληρής μουσικής ενώ αποδεικνύουν ότι η τεχνική μετράει αλλά δεν είναι ποτέ αυτοσκοπός.

Άκουγες ανέκαθεν ροκ; Ποια τα πρώτα σου ακούσματα και το πρώτο κομμάτι που “κόλλησες”;
Η μουσική που ακουγόταν στο σπίτι ήταν κυρίως έντεχνα ελληνικά, επίσης στους γονείς μου άρεσε πολύ ο Παπακωνσταντίνου. Ο πατέρας μου είχε και έχει ακόμα τις λίγες αυτές ξένες κασέτες: Pink Floyd, Boney M, Joan Baez, Leonard Cohen. Θυμάμαι ότι το Another brick in the wall pt.2 μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση όταν το άκουσα πρώτη φορά. Ο ήχος της κιθάρας του Gilmour στο ρυθμικό θέμα ήταν ο πιο παράξενα ωραίος που είχα ακούσει στα αυτιά μου ως τότε.

Από τα Γιάννενα στο Πολυτεχνείο και από εκεί στην κιθάρα. Ξενάγησε μας λίγο στην περιπέτεια αυτή της ζωής σου. Είχες στήριξη από το περιβάλλον σου; Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς επαγγελματικά με την κιθάρα;
Και πριν από τα Γιάννενα στην Αμφιλοχία επίσης, όπου πρωτοδιορίστηκαν και γνωρίστηκαν οι γονείς μου, μετά Αθήνα στο Πολυτεχνείο και τελικά Λονδίνο στο Institute of Contemporary Music Performance. Πολύ φιδωτή διαδρομή, συμφωνείς;

Η οικογένειά μου δεν ενέκρινε ιδιαίτερα τις επιλογές καριέρας μου, σίγουρα με είχαν φανταστεί μηχανικό μετά τις πρώτες σπουδές μου. Πριν φύγω για Αγγλία, υπήρξε έντονη αντίδραση και πιο πολύ από τη μητέρα μου, τελικά ο πατέρας μου παρότι κι αυτός αντίθετος με βοήθησε στις μουσικές σπουδές από το δεύτερο χρόνο και μετά. Άλλωστε είχα ήδη κάνει τον προϋπολογισμό μου και είχα δουλέψει αρκετά χρόνια παράλληλα με το Πολυτεχνείο, οπότε είχα ένα μικρό κεφάλαιο ίσα για την πρώτη χρονιά. Τελικά μετά από αρκετό καιρό, με στήριξε και η μητέρα μου, παρότι εξακολουθούσε να διαφωνεί.

Τα τελευταία χρόνια είναι και οι δύο πολύ δεκτικοί και υποστηρικτικοί. Ο άνθρωπος που με έχει στηρίξει και εξακολουθεί να το κάνει όσο κανένας άλλος είναι ο σύντροφός μου. Επαγγελματικά αποφάσισα να ασχοληθώ όταν κατάλαβα ότι αυτή η πρόκληση που παρουσιάζει η μουσική δεν έχει καμία σχέση με οτιδήποτε άλλο έχω κάνει. Η αίσθηση του να γράφεις ένα κομμάτι από το μηδέν, να ενορχηστρώνεις για όλα τα όργανα και να “μιλάς” με την κιθάρα είναι μοναδική. Βέβαια, για αρκετά χρόνια έκανα παράλληλα και άλλες part time δουλειές για να χρηματοδοτήσω τις κυκλοφορίες και τις συναυλίες μου. Έπαιζα και επαγγελματικά με άλλους καλλιτέχνες και μπάντες, αλλά δεν αρκούσε το εισόδημα για να χτίσω τη δισκογραφία μου.

 

 

Στιγμές ορόσημα στη ζωή σου ποια θα έλεγες πως είναι;
Θα απαντήσω για τις επαγγελματικές στιγμές, γιατί και σε προσωπικό επίπεδο έχω πάρα πολλές τέτοιες. Πρώτο λοιπόν είναι όταν έπαιξα το πρώτο μου κομμάτι στο σεμινάριο του Steve Vai, κυριολεκτικά στεκόμουν δίπλα του! Αυτό ήταν το 2010 στο Λονδίνο, είχα ενθουσιαστεί και πήρα μεγάλη ώθηση από αυτό να συνεχίσω. Άλλη μια σημαντική στιγμή ήταν η συμμετοχή στο θεατρικό Julius Caesar της Phyllida Lloyd, καθώς ήταν μεγάλη παραγωγή που έκανε παραστάσεις σε Αγγλία και Αμερική για πολλούς μήνες. Πιο πρόσφατα, συμμετείχα στο αφιέρωμα Jon Lord της Καμεράτας στο Μέγαρο μουσικής με τον πολυβραβευμένο Γιώργο Πέτρου στη διεύθυνση ορχήστρας. Ακόμα πιο πρόσφατα, ένιωσα μια αποκάλυψη να μου συμβαίνει όταν συμμετείχα σε αρκετές συναυλίες ως guest των BluesWire. Ο Ηλίας Ζάικος είναι για μένα ένας από τους σπουδαιότερους μουσικούς και εξακολουθεί να με εμπνέει όσο λίγοι.

Πώς βιοπορίζεται μία κιθαρίστρια στην Ελλάδα του 2023;
Θα μιλήσω για τη δική μου εμπειρία, γιατί υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί δρόμοι για έναν επαγγελματία μουσικό. Συνεργάζομαι με δύο εταιρίες παραγωγής διδακτικού υλικού, την εφαρμογή της Gibson και το Truefire.com, ενώ παράλληλα κάνω και session συναυλίες εκτός από τις συναυλίες με τη δική μου μπάντα. Έχω δουλέψει και στην τηλεόραση, επίσης σε ωδεία για αρκετά χρόνια και σε νυχτερινό μαγαζί πιο παλιά. Χρειάζεται ευελιξία η δουλειά αυτή, οπότε πολλές φορές έχω κάνει και πράγματα που δεν ήταν τα αγαπημένα μου αλλά που με βοήθησαν να εξελιχθώ επαγγελματικά.

Καλύτερο live που έχεις βρεθεί ποτέ ποιο θα έλεγες πως είναι; Και με ποιο τραγούδι ανατριχιάζεις ακόμη και σήμερα;
Θα σου πω δύο συναυλίες γιατί είναι πολύ κοντά μεταξύ τους σε ανατριχίλα, το με τελείως άλλη υφή από το άλλο. Πρώτο είναι το live του Steven Wilson στο γήπεδο Badminton στην Αθήνα, ήταν μέρος της περιοδείας του για τον αγαπημένο μου δίσκο του, το Hand Cannot Erase. Δάκρυσα σε πολλές στιγμές και συγκινήθηκα βαθιά. Δεύτερο είναι το live του Devin Townsend στο Klub Stodola στη Βαρσοβία το 2017. Έχει κάτι σαν κοσμική δύναμη το performance αυτού του τύπου, η μουσική του βγάζει τόση θετική ενέργεια και δύναμη που νιώθεις ότι πετάς. Πολλά κομμάτια με ανατριχιάζουν, ένα πολύ σταθερό είναι το Perfect Life του Steve Wilson. Λατρεύω τους ψυχεδελικούς του στίχους και το αιθέριο groove που έχει.

Τι θα ακούσουμε στις 30 Νοεμβρίου στο GUITAR Experience; Ποιος ο στόχος αυτής τη βραδιάς;
Θα ακούσετε 4 solo καλλιτέχνες κιθαρίστες να παρουσιάζουν το έργο τους. Εκτός από τη μπάντα μου, συμμετέχουν οι Φοίβος Ζαχαρόπουλος, Φώτης Δεληνικόλας και Κώστας Φοίτος, καθένας με τη δική του μπάντα. Το Guitar Experience ξεκίνησε από την κοινή αγάπη και από τους 4 μας για την κιθάρα. Είμαστε αρκετά λίγοι οι Έλληνες κιθαρίστες με προσωπική δισκογραφία, όποτε θέλουμε να αναδείξουμε και αυτή την πλευρά της instrumental rock/metal σκηνής.

Τα τελευταία χρόνια το post και το progressive έχουν συμπεριλάβει το ορχηστρικό στοιχείο σημαντικά, οπότε νιώθουμε κι εμείς λίγο λιγότερο .. εξωτικοί! Η προπώληση μας είναι ήδη ανοιχτή και να προσθέσω ότι έχουμε σημαντική έκπτωση για μαθητές ωδείων και μουσικών σχολών στην είσοδο. Οι πρόβες μας είναι χορηγία από τα Prova Studios, επίσης θα υπάρξει κλήρωση 1 κιθάρας και 2 πεταλιών από κορυφαίους Έλληνες κατασκευαστές (Sklavos guitar bass workshop, VS audio, Tsakalis Audioworks) και θα ακολουθήσει after party στο Σπιρτόκουτο.

Πώς συναντηθήκατε οι τέσσερίς σας σαν μουσικοί; Υπάρχει κάποια ιστορία που σας ενώνει;
Με τα παιδιά γνωριζόμαστε πολλά χρόνια και εκτιμάμε γνήσια ο ένας τη δουλειά του άλλου. Το Φοίβο πρώτη φορά τον άκουσα όταν συμμετείχαμε σε μια κοινή κυκλοφορία του Άνθιμου Μάντη, ο Κώστας είναι φίλος και συνεργάτης από παλιά και το Φώτη τον είδα πρώτη φορά να παίζει με τον Κωστή Βήχο, το μπασίστα που είναι τώρα στη δική μου μπάντα. Από τότε πηγαίνουμε ο ένας στα live του άλλου, προτείνουμε δουλειές ο ένας στον άλλο αν υπάρξει ανάγκη για αντικατάσταση και γενικά υπάρχει μια καλή χημεία και στήριξη. Αυτό βγαίνει και στην τωρινή μας συνεργασία, που μετράει αρκετούς μήνες με σκοπό το Guitar Experience να γίνει μια ετήσια διοργάνωση που σκοπό θα έχει να αναδείξει όλους τους Έλληνες κιθαρίστες της σκηνής.

Η Metal μουσική τα τελευταία χρόνια ιδιαίτερα γνωρίζει μία πρωτοφανή νομίζω άνθιση. Οι συναυλιακοί χώροι είναι πιο γεμάτοι από ποτέ. Πώς το εξηγείς αυτό;
Η ελληνική metal σκηνή είναι δυνατή από πολύ παλιά, με πρωτεργάτες μπάντες όπως Rotting Christ, Necromantia, Varathron, Septicflesh, οι οποίες έκαναν τον γύρο του κόσμου με τη μουσική τους. Το metal είναι μια αυθεντική, όχι καθώς πρέπει μουσική με υπόσταση και ευθύ μήνυμα. Αυτό δίνει δύναμη και εξυψώνει το κοινό, οπότε θα πάει στις συναυλίες για να στηρίξει τη σκηνή. Πηγαίνω σε live συνέχεια κι εγώ και το βλέπω να συμβαίνει, φαντάσου ότι έχω γνωρίσει πάρα πολύ κόσμο που γίναμε φίλοι επειδή συναντιόμαστε συνέχεια σε συναυλίες.

Το νέο σου single, ΜAGGOTS, το εμπνεύστηκες από το περιστατικό κακοποίησης ενός γαϊδάρου στη Ζίτσα Ιωαννίνων. Θες να μου μιλήσεις γι αυτό; Πώς αποτυπώνεται αυτό μουσικά;
Ειλικρινά αποτυπώνεται μουσικά πολύ δύσκολα και με ψυχικό μόχθο. Είναι από τα περιστατικά που με σημάδεψαν, ίσως επειδή έχω καταγωγή από τα Γιάννενα να ένιωσα τη φρίκη πιο κοντά μου. Το ίδιο βράδυ που το είχα ακούσει έγραψα το πρώτο riff, ένιωθα μεγάλη αποστροφή και θυμό και αυτό αποτυπώθηκε άμεσα. Χώρισα όλη τη φανταστική ιστορία που βασίστηκε στο αληθινό συμβάν σε πράξεις, περίπου σαν κεφάλαια ταινίας, και πειραματίστηκα πολύ με τους ήχους για να δώσω κάθε μέρος της ιστορίας.

Στα solos και τις μελωδίες ηχογράφησα πάρα πολλές εκδοχές, που μετά άκουγα για να δω ποια εξυπηρετεί την αφήγηση κι όχι μόνο το εγώ μου. Πλέον αν κάτι δε “μιλάει” το πετάω κι ας είναι καλοπαιγμένο. Τελείωσα έτσι την προπαραγωγή για όλα τα όργανα στο home studio μου και στη συνέχεια ηχογραφήσαμε τα πάντα από την αρχή με τη μπάντα μου στα Eightyard Studios, ενώ το mastering έγινε από το Steve Lado στα SL Studios.

Γενικότερα τι θα έλεγες πως είναι αυτό που σε εμπνέει; Και πώς λειτουργεί αυτό μέσα σου;
Με εμπνέει η ίδια η ζωή, αυτά που λαμβάνω καθημερινά σαν ερεθίσματα. Μου αρέσει να σκέφτομαι ότι όλα είναι μέρος μια πολύ μεγάλης, ωραίας ιστορίας ή ταινίας. Συμμετέχω κι εγώ με τα κομμάτια που γράφω σε αυτή την αόρατη σκηνή αν θες. Εννοείται ότι οι καλλιτέχνες και οι μπάντες που ακούω με εμπνέουν σε πολύ μεγάλο βαθμό. Η μουσική γενικά με έχει εξελίξει πολύ σε προσωπικό επίπεδο και χρωστάω πολλά σε αυτή. Θα έλεγα ότι η ίδια λειτουργεί ταυτόχρονα και σαν έμπνευση και σαν κίνητρο μέσα μου.

Ξέρω πως ανέκαθεν ήθελες να κάνεις μουσική με τους δικούς σου όρους. Αυτό που αισθάνεσαι πως σε έχει βγάλει σήμερα;
Έχεις δίκιο όπως το λες. Θέλω η μουσική μου και ο τρόπος που παρουσιάζω τον εαυτό μου να με αντιπροσωπεύει πλήρως, οπότε θα πάρω όσο χρόνο χρειαστεί και δε θα κάνω εκπτώσεις στην αισθητική μου. Βέβαια επειδή υπηρετώ ένα είδος που δεν είναι έτσι κι αλλιώς τόσο εμπορικό, έχω την επιλογή να το πάω εκεί που θέλω ακριβώς. Αισθάνομαι ικανοποιημένη με τις επιλογές μου και έχω κάνει και τον απολογισμό για τα λάθη μου, οπότε νιώθω ότι σήμερα έχω μια καλή ισορροπία.