Μικραίνει ο ΣΥΡΙΖΑ, μεγαλώνει η αμφισβήτηση

Μικρότερος (ποσοτικά και ποιοτικά) βγαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ από την διήμερη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος κατά την διάρκεια της οποίας ανακοίνωσε την αποχώρησή της η Ομπρέλα. Το μόνο μέγεθος που φαίνεται να αυξάνεται είναι αυτό της αμφισβήτησης των επιλογών της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, επίσης των χειρισμών του προέδρου του Στέφανου Κασσελάκη.

Η ηγετική ομάδα

Παρά τις εκφράσεις ικανοποίησης για την αποχώρηση της Ομπρέλας στην καταληκτική ομιλία στην Κ.Ε από τον Στέφανο Κασσελάκη («αύριο είναι μία καινούργια μέρα για τον ΣΥΡΙΖΑ») που συνεπικουρήθηκαν από ανάλογα μηνύματα στο διαδίκτυο του Παύλου Πολλάκη η ηγεσία του κόμματος ήδη καλείται να μετρήσει «κέρδη» και «ζημιές». Δίχως να φαίνεται θετικό ισοζύγιο στον «λογαριασμό».

Η ηγετική ομάδα -όπως ήδη αφήνεται να διαφανεί από τους γνωστούς «διαδικτυακούς διαύλους» που την εκφράζουν– θα συνεχίσει να πορεύεται στην λογική της αναζήτησης του «εσωτερικού εχθρού».

Προετοιμαζόμενη με τον τρόπο αυτό να εκπονήσει ένα ακόμη αφήγημα αιτιολόγησης της συνεχούς πτώσης της πολιτικής της επιρροής. Αυτής που διαβλέπει πως σύντομα θα αποτυπωθεί στο επόμενο κύμα δημοσκοπήσεων.

Στην κατεύθυνση αυτή δεν πρόκειται να διστάσει να αξιοποιήσει μέσα ανάλογα με αυτά που χρησιμοποίησε στις εσωκομματικές εκλογές του Σεπτεμβρίου.

Η περίφημη διαρροή των «κύκλων του προέδρου» περί «αναπάντητης κλήσης» στην Έφη Αχτσιόγλου η οποία διαψεύστηκε κατηγορηματικά είναι ενδεικτική των προθέσεων. Παράλληλα καταδεικνύει και την κατεύθυνση που αυτή την αφορά θα αναζητηθούν οι εσωκομματικοί αντίπαλοι. Δίχως παράλληλα να μην υπάρχουν ανάλογα σημάδια τόσο για την πλευρά του Δ.Τεμπονέρα (συνεχείς διαδικτυακές επιθέσεις «αγανακτισμένων») όσο και για όποιο στέλεχος εκφράζει οποιαδήποτε ένσταση η «ταλαντεύεται».

Άλλωστε παρά το ότι στην απόφαση της Κ.Ε που ψηφίστηκε χθες ομόφωνα τονίζεται πως για πειθαρχικά ζητήματα θα αποφασίζουν τα αρμόδια όργανα (Επιτροπή Δεοντολογίας) ο Στέφανος Κασσελάκης κάθε άλλο παρά θεωρεί «περιορισμένη» την ευχέρειά του «να απευθυνθεί στην βάση του κόμματος». Μια και όπως επισημαίνει η ηγεσία συνεχίζουν να ισχύουν οι διατάξεις του καταστατικού.

Πάντως τις επόμενες ημέρες η ηγεσία αναμένεται να επιμείνει στην αντιπαράθεση της με τα αποχωρήσαντα στελέχη της Ομπρέλας για το ζήτημα των κοινοβουλευτικών εδρών. Μια και ο Στέφανος Κασσελάκης ζήτησε από τα δύο μέλη της που είναι βουλευτές (Ε.Τσακαλώτος, Π.Πέρκα) ναι τις παραδώσουν.

Τα στελέχη γύρω από την Ε.Αχτσιόγλου

Την «καρδιά» της αμφισβήτησης των επιλογών της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν πλέον τα στελέχη που συσπειρώνονται γύρω από τη Έφη Αχτσιόγλου. Ο χώρος αυτός έχει καταθέσει στην Κ.Ε ένα συγκεκριμένο πολιτικό σχέδιο που βρίσκεται σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση από τις κατευθύνσεις της νέας ηγετικής ομάδας. Καθιστώντας προφανές ότι θα ενισχύσει το διακριτό πολιτικό της στίγμα. Ο χώρος αυτός αξίζει να σημειωθεί ότι διαθέτει σημαντικά ερείσματα στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος.

Στο κείμενο – πολιτική πλατφόρμα των στελεχών αυτών τονίζεται μεταξύ άλλων η ανάγκη για «ένα κόμμα που θα μιλά για κοινωνική δικαιοσύνη-κλιματική δικαιοσύνη-σύγχρονη δημοκρατία. Που θα ξέρει ποιους θέλει να εκπροσωπεί και με ποιους θέλει να συγκρουστεί. Που θα διεκδικεί στην πράξη την ευθύνη να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο».

Στην βάση αυτή ασκείται κριτική στο πρόεδρο του κόμματος κι επισημαίνεται πως «ο Στ. Κασσελάκης επέλεξε συνειδητά αντί για το δρόμο της σύνθεσης, το δρόμο της κατασκευής του «εσωτερικού εχθρού». Είναι μια αδιέξοδη επιλογή που ευτελίζει την Πολιτική, τη Δημοκρατία και την Αριστερά».

Μάλιστα γίνεται ειδική αναφορά στην πολιτική αντίληψη της ηγεσίας αφού σημειώνεται ότι «ο Στ. Κασσελάκης δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει αντιδραστικά σχήματα από τη φαρέτρα της alt right και του εγχώριου «αντι-ΣΥΡΙΖΑ» μετώπου: τα κόμματα είναι άρρωστοι οργανισμοί, η αριστερά είναι το άθροισμα των ελίτ και των αποσπασμένων από την πραγματικότητα, ο Ηγέτης είναι ο μόνος που μπορεί να ακούσει τον λαό».

Διευκρινίζεται επίσης ότι «είναι πολιτικό και ταυτόχρονα υπαρξιακό ζήτημα για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, αφού για την αριστερά και για κάθε προοδευτικό άνθρωπο, ο σεβασμός σε δημοκρατικά δικαιώματα είναι θεμελιώδες στοιχείο ταυτότητας».

Η πλευρά του Δ.Τεμπονέρα

Από την πλευρά της νέας τάσης του Διονύση Τεμπονέρα, επισημαίνεται, σύμφωνα με τηλεοπτικές δηλώσεις του ίδιου, πως πρόκειται να επιδιώξει να «δώσει την μάχη του Συνεδρίου» που έχει προγραμματιστεί για τα τέλη Φεβρουαρίου.

Στο κείμενο που κατέθεσε τονίζεται πως «επιμένουμε στην ανάγκη διαμόρφωσης ενός εναλλακτικού, στις επιδιώξεις των συστημικών κέντρων, πολιτικού σχεδίου με λογισμό και όραμα που θα προβάλλει τη διέξοδο από την κρίση». Διευκρινίζεται επίσης ότι «δεν είμαστε διατεθειμένοι να δώσουμε λευκή επιταγή ούτε σε μονοπρόσωπα όργανα ούτε σε συσπειρώσεις χωρίς ιδεολογικό πολιτικό βάθος».

Κριτική από προεδρικούς

Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες είναι οι εξελίξεις στο στελεχιακό δυναμικό που αρχικά θεωρήθηκε ότι συνεργάζεται δίχως πρόβλημα με την νέα ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, παίζοντας τον ρόλο του «κυανόκρανου». Πρόκειται για στελέχη όπως η Όλγα Γεροβασίλη, ο Αλέκος Φλαμπουράρης, ο Γιάννης Ραγκούσης, ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος και η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου.

Αυτά έκαναν αισθητή όχι απλά την παρουσία τους αλλά και την πρόθεση τους να «βάλουν φρένο» στον σχεδιασμό που διαφάνηκε από την ηγεσία να λειτουργήσει ως εσωκομματικός «παντοκράτορας». Ήταν η παρέμβαση αυτών των στελεχών – μέσω τροπολογίας που κατέθεσαν- που εξανάγκασε τον Στέφανο Κασσελάκη να αποσύρει την θέση του για δημοψηφίσματα προκειμένου να γίνονται διαγραφές η οποία και καταγράφθηκε στην απόφαση της Κ.Ε.

Παράλληλα από τον χώρο αυτό εκφράζεται έντονη ανησυχία για την πορεία απαξίωσης του κόμματος όσον αφορά την εκλογική του επιρροή. Ενδεικτική είναι η προειδοποίηση του Γιάννη Ραγκούση που μεταξύ άλλων σημείωσε πως ο Στέφανος Κασσελάκης «παρέλαβε αξιωματική αντιπολίτευση.Εύχομαι λοιπόν, όταν έρθει η ώρα να μην παραδώσει μία πρώην αξιωματική αντιπολίτευση. Μονοψήφια και πολιτικά νεκρή».

Ανάλογη επισήμανση έκανε και ο πρώην εκπρόσωπος τύπου του κόμματος, Στέργιος Καλπάκης, επισημαίνοντας στην ομιλία του πως «σήμερα κινδυνεύουμε να περιοριστούμε σε έναν στενό κύκλο υποστηρικτών που θα νομίζουμε ότι είναι η κοινωνία μέχρι την επόμενη εκλογική διάψευση».

Ειδικό βάρος να επισημάνουμε ότι έχει η παρέμβαση του Γιάννη Δραγασάκη. Ενός πρώην κορυφαίου υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ που υπήρξε στενός συνεργάτης του Αλέξης Τσίπρα. Σε χθεσινή του ανακοίνωσή επισήμανε μεταξύ άλλων ότι «δεν ξέρω πόσα περιθώρια υπάρχουν ακόμη, ώστε να παραμείνει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ κόμμα της Αριστεράς». Προσθέτοντας πως «η κοινωνία & η χώρα μπορεί να αναγεννηθεί μόνο μέσα από την ανασύνταξη & ανασύνθεση του ευρύτερου αριστερού & προοδευτικού χώρου».

Επίσης κάθε άλλο παρά μπορεί να υποτιμηθεί το «καρφί» του Πέτρου Κόκκαλη στον Στέφανου Κασσελάκη. Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ σημείωσε ότι δεν παρέστη στην συνεδρίαση της Κ.Ε μετά την 2ωρη αργοπορία για την έλευση του προέδρου της. Σχολιάζοντας πως «θα το έκανα οπουδήποτε υπήρχε τέτοια έλλειψη σεβασμού».

 Η Ομπρέλα

Την δική της αυτόνομη πορεία αναμένεται να ακολουθήσει εφεξής η Ομπρέλα. Με πρώτο βήμα την αναμενόμενη για σήμερα ανεξαρτητοποίηση των δύο βουλευτών της Ευκλείδη Τσακαλώτο και Πέτη Πέρκα που αναμένεται να πραγματοποιηθούν με την προβλεπόμενη επιστολή στον Πρόεδρο της Βουλής.

Για το επόμενο διάστημα πάντως οι κινήσεις του συγκεκριμένου χώρου θα είναι – αντικειμενικά- δεμένες και με τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ. Ιδίως από την στιγμή που οι πολιτικές διεργασίες στον χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης κάθε άλλο παρά φαίνεται να έχουν ολοκληρωθεί.

Στο κείμενο αποχώρησης της Ομπρέλας σημειώνεται πως «αποχωρούμε από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Παραμένουμε στις επάλξεις και στην υπόθεση της ανανεωτικής – ριζοσπαστικής Αριστεράς.Επιλέγουμε να υπηρετήσουμε τη δυνατότητα υπεράσπισης μιας νέας νικηφόρας προοπτικής της ριζοσπαστικής Αριστεράς».

Επίσης γίνεται αναφορά στον Στέφανο Κασσελάκη και στην πρόθεσή του να λειτουργεί «ως απόλυτος “ηγεμόνας”, σε ένα κόμμα που απαξιώνεται καθημερινά» και τονίζεται πως πρόκειται για την «νέα αυταρχική “κουλτούρα” που βάζει τη σφραγίδα της σε ένα κόμμα, το οποίο με ιλιγγιώδη ταχύτητα μετατοπίζεται από την Αριστερά, στο γνωστό, ενδεχομένως και άγνωστο για την ιστορία του τόπου, χώρο της συντηρητικής μεταπολιτικής».

Αναφέρεται επίσης πως «η πρακτική του τραμπισμού, που εφαρμόζεται για πρώτη φορά στα χρονικά, ιδιαίτερα σε ένα κόμμα που έχει καθιερώσει τον πλουραλισμό, την ελευθερία της διαφορετικής άποψης, την ίδια τη δημοκρατία».