“Κόκκινη” αξιωματική αντιπολίτευση;

Ίσως δεν δόθηκε η πρέπουσα δημοσιογραφική σημασία στην συνέντευξη που παραχώρησε πριν 3 ημέρες ο Δημήτρης Κουτσούμπας στην εφημερίδα «Τα Νέα» και τον συνάδελφο Δημήτρη Μανιάτη.

Παρότι καταγράφθηκε κάτι που δεν έχει προηγούμενο: Για πρώτη φορά  γενικός γραμματέας του ΚΚΕ έθεσε έναν εκλογικό στόχο …επιπέδου αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Όπως είπε ο Δημήτρης Κουτσούμπας, το ρεύμα ενίσχυσης του ΚΚΕ που ήδη φαίνεται τόσο εκλογικά όσο και δημοσκοπικά «μπορεί να συνεχιστεί και στις ευρωεκλογές με την τρίτη, γιατί όχι και με τη δεύτερη θέση». Σαφές και ξεκάθαρο.

Προερχόμενο μάλιστα από έναν πολιτικό αρχηγό που – ακόμη κι αν διαφωνεί κανείς με τις θέσεις του- δεν μπορεί παρά να του αναγνωρίσει πώς έχει σοβαρότητα. Επίσης πως δεν συνηθίζει να υπερβάλλει στον πολιτικό του λόγο.

Θα μπορούσε να σχολιάσει κανείς σε «πρώτο χρόνο» ότι οι επερχόμενες εκλογές του Ιουνίου δεν βγάζουν κυβέρνηση και γενικώς είναι πιο «χαλαρές».

Όμως από την άλλη εάν ένα κόμμα «κατακτήσει» ένα υψηλό ποσοστό ποιος μπορεί να αποκλείσει πως θα αποκτήσει μια δυναμική που θα του επιτρέψει να το διατηρήσει και να το διευρύνει;

Όποιοι «πολιτικοί νόμοι» ισχύουν για κάθε άλλο κόμμα, ισχύουν και για το ΚΚΕ. Έστω κι αν είναι το αρχαιότερο και διαφορετικό από τα υπόλοιπα.

Αυτά την ίδια στιγμή που ο γενικός γραμματέας του κινείται σε πολύ υψηλά ποσοστά δημοτικότητας. Τα οποία ο Δημήτρης Κουτσούμπας, στις δηλώσεις του, αποδίδει στην πολιτική του ΚΚΕ αλλά και στην αυθεντικότητα της έκφρασής της.

Η πιο «φρόνιμη» και λιγότερο ριψοκίνδυνη πολιτική πρόβλεψη λέει πώς αν κάποιος πρόκειται να στερήσει την δεύτερη θέση από τον ΣΥΡΙΖΑ, αυτό θα είναι το ΠΑΣΟΚ.

Εκτίμηση που μπορεί να στηριχθεί τόσο στις επιδόσεις του κόμματος του Νίκου Ανδρουλάκη στις δημοτικές εκλογές, όσο και στη συνεχή ανοδική του πορεία.

Συν το ότι η ανάδειξή του ΠΑΣΟΚ σε «ποσοστά αξιωματικής αντιπολίτευσης» μοιάζει ως μια πιο «φυσιολογική»  εξέλιξη, για το πολιτικό σύστημα. Και το σύστημα γενικότερα.

Στο αντίποδα όμως μια πιθανή εκλογική κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ (που άπαντες υποψιάζονται) φαίνεται να ξεκινά από «τα αριστερά» του.

Με τον πρόεδρο του Στέφανο Κασσελάκη να έχει πλέον κατακτήσει επάξια τον τίτλο του …«Αριστεροδιώχτη», μετά την πρόσφατη ομιλία του στην Κ.Ε το περασμένο Σαββάτο.

Η συνθήκη –αντικειμενικά- δίνει προβάδισμα στο κομμουνιστικό κόμμα, αφού ψηφοφόροι με αριστερά χαρακτηριστικά είναι πιθανό να αντιληφθούν το ΚΚΕ ώς έναν από τους πιο οικείους πόλους έλξης. Ιδίως αν τους επόμενους μήνες δεν προκύψει κάποιος νέος πολιτικός φορέας στην «γειτονιά».

Ήδη στον (ψηφιακό & έντυπο) τύπο και στα τηλεοπτικά πάνελ εμφανίζονται τα πρώτα σχόλια. Για το πώς το ΚΚΕ πρέπει να διαφοροποιήσει την έως τώρα πολιτική συμπεριφορά και προσέγγισή του. Προκειμένου να προσαρμοστεί στην αύξηση της πολιτικής επιρροή του.

Πράγμα που  ακούγεται περίεργο, αφού το ΚΚΕ μοιάζει να φτάνει σε αυτά τα ποσοστά, κάνοντας ακριβώς το αντίθετο.