Η απόδραση των 11 και οι ιστορικές ευθύνες τους
Διαβάζεται σε 4'Ένα νέο κεφάλαιο για την Αριστερά έχει ήδη ανοίξει. Αυτοί που το άνοιξαν έχουν μία και μόνη επιλογή: Να πετύχουν. Διαφορετικά η πολιτική τους σταδιοδρομία θα τεθεί σε κίνδυνο.
- 30 Νοεμβρίου 2023 08:27
H θεωρία, έτσι όπως την εξέφρασε ο αείμνηστος Ευάγγελος Αβέρωφ, είναι γνωστή. Στην πολιτική όποιος φεύγει από το μαντρί, τον τρώει ο λύκος.
Βέβαια από τότε που ο Ηπειρώτης πολιτικός διατύπωσε τη θεωρία του έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι, δεκαετίες ολόκληρες και κάποια δεδομένα άλλαξαν. Είναι όμως γεγονός ότι οι διασπάσεις μεγάλων κομμάτων, κομμάτων που κυβέρνησαν, δεν ευνόησαν ποτέ αυτούς που πήραν το διαφορετικό δρόμο. Τα παραδείγματα είναι άφθονα.
Ακόμα και έτσι όμως, τα πράγματα με τους 11 που αποφάσισαν να δημιουργήσουν μία νέα κοινοβουλευτική ομάδα αποχωρώντας από τον ΣΥΡΙΖΑ, ίσως να μην πάρουν τη συνήθη πορεία τους.Πρώτα απ’ όλα γιατί το…μαντρί (εν προκειμένω ο ΣΥΡΙΖΑ) βρίσκεται σε αποδρομή έχοντας να αντιμετωπίσει μία καθίζηση που σε σχέση με τον Ιούλιο του 2019 φτάνει και τις 20, χονδρικά, μονάδες.
Ηδη ο Στέφανος Κασσελάκης, φρονίμως ποιών, έβαλε τον πήχη των ευρωεκλογών στο ποσοστό που πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εθνικές εκλογές, δηλαδή κάτι περισσότερο από 17%. Χαμηλή, αλλά ρεαλιστική προσδοκία.
Επίσης, από το μαντρί αυτή τη φορά δεν έφυγαν… πρόβατα. Αποχώρησαν πολύ βασικά στελέχη των κυβερνήσεων του ΣΥΡΙΖΑ που διαθέτουν (ακόμα) πολιτικό impact, αναγνωρισιμότητα και έχουν δοκιμαστεί στα δύσκολα (επί Πρωθυπουργίας Τσίπρα, για να μην ξεχνιόμαστε).
Ας γίνουμε λίγο περισσότερο συγκεκριμένοι σ’ αυτό το σημείο:
- Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος δεν αντικαταστάθηκε από τον Αλέξη Τσίπρα κατά τη διάρκεια της δεύτερης κυβερνητικής θητείας. Εφερε εις πέρας το δύσκολο έργο της προσαρμογής στους μνημονιακούς καταναγκασμούς (κάνοντας συχνά και οδυνηρούς συμβιβασμούς αλλά και λάθη) και εξασφάλισε τη σημαντική, όπως αποδείχθηκε, συμφωνία για το χρέος.
- Η Εφη Αχτσιόγλου, επί της δικής της θητείας στο Υπουργείο Εργασίας, κατόρθωσε, εν μέσω μνημονίου, να μειώσει σημαντικά την ανεργία και να φέρει πίσω μερικά (όχι όλα) από τα εργασιακά δικαιώματα που τα μνημόνια τσάκισαν αλύπητα. Σ’ αυτό το έργο είχε πιστό συμπαραστάτη τον Νάσο Ηλιόπουλο.
- Ο Αλέξης Χαρίτσης, επικεφαλής της νέας ΚΟ, είχε μετρήσιμο έργο και ως Υπουργός Εσωτερικών και ως Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης.Ως προς το πρώτο πόστο, ρωτήστε όποιον δήμο θέλετε, να σας πει. Ως προς το δεύτερο, η απορροφητικότητα των ευρωπαϊκών κονδυλίων επί των ημερών του ήταν αν μην τι άλλο αξιοσημείωτη.
Αυτοί οι άνθρωποι λοιπόν ανέλαβαν μία μεγάλη ευθύνη.Ταυτόχρονα θα επιχειρήσουν να ξορκίσουν και τα φαντάσματα των δικών τους λαθών κατά την περίοδο 2019-2023. Ολοι, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, είπαν το ναι στη διαδικασία ανάδειξης προέδρου από τη βάση. Μία διαδικασία που στήθηκε απίστευτα πρόχειρα, πάνω σε μία σαθρή πρόβλεψη του καταστατικού του ΣΥΡΙΖΑ που έλεγε πρακτικά ότι πρόεδρος μπορεί να γίνει όποιος θέλει, φτάνει να προλάβει πριν από την εκλογή του να γίνει μέλος του κόμματος.
Πρόλαβε ο Στέφανος Κασσελάκης και εκμεταλλευόμενος τη δίψα του κόσμου για αλλαγή και νέα πρόσωπα κατάφερε και έγινε πρόεδρος ενός κόμματος που πριν από έξι μήνες δεν είχε ιδέα για την ύπαρξη του. Τεράστια προσωπική του επιτυχία, τεράστια πολιτική αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ και της Αριστεράς.
Κανείς από τους 11 δεν αντιστάθηκε επί της ουσίας στη μεθόδευση αυτή. Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος δεν ψήφισε τη σχετική πρόταση στο τελευταίο συνέδριο αλλά έσπευσε να είναι υποψήφιος πρόεδρος δικαιώνοντας την επιλογή της ανάδειξης από τη βάση στην πράξη. Η Εφη Αχτσιόγλου ήταν επίσης υποψήφια και φαβορί μέχρι την εμφάνιση του τυφώνα Κασσελάκη.
Δεν τα ζύγισαν πολύ καλά τα πράγματα. Και βρέθηκαν προ οδυνηρών εκπλήξεων. Εχουν λοιπόν τώρα χρέος απέναντι στην ιστορία τους και στους ψηφοφόρους τους να επαναφέρουν το καράβι της Αριστεράς στον ίσιο δρόμο, προς λιμάνια απάνεμα και όχι φουρτουνιασμένα.
Τα προγνωστικά δεν τους ευνοούν. Ομως, πλέον, γυρισμός δεν υπάρχει. Η θα κερδίσουν το στοίχημα, δίνοντας ξανά ζωή σε μία ολόκληρη παράταξη, ή θα περάσουν στην πολιτική λήθη καθότι η πολιτική απεχθάνεται τα κενά και τα καλύπτει εν ριπή οφθαλμού.
Ο κύβος ερρίφθη και από τη Δευτέρα ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της ελληνικής Αριστεράς αρχίζει να γράφεται. Να δούμε πόσες σελίδες θα έχει…