Ολοκληρωμένο σχέδιο από τη ΔΕΗ για επάρκεια ρεύματος στα νησιά με μειωμένο κόστος

Το πρόβλημα διασφάλισης της τροφοδοσίας της χώρας κάθε καλοκαίρι είναι ένας μόνιμος πονοκέφαλος, χωρίς πάντοτε η λύση του, δηλαδή η αγωνιώδης αναζήτηση στο παρά πέντε από τη ΔΕΗ ηλεκτροπαραγωγών ζευγών για να αντιμετωπιστεί η αυξανόμενη κάθε χρόνο ζήτηση στα νησιά, να φέρνει το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, την αποφυγή των μπλακ άουτ.

Η τακτική αυτή κοστίζει περί τα 600 εκατ ευρώ το χρόνο, τα οποία ναι μεν εισπράττει η ΔΕΗ μέσω των Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ), ωστόσο τα πληρώνουν στο λογαριασμό τους οι καταναλωτές.

Το πρόβλημα ανάγκασε την επιχείρηση να καταλήξει σε ένα ριζοσπαστικό σκεπτικό. Εχοντας τη σύμφωνη γνώμη του υπουργείου, των Διαχειριστών και της ΡΑΕΕΥ, προχώρησε προ μηνών σε μια μελέτη τόσο για τις ανάγκες των νησιών σε ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας μέχρι τουλάχιστον και το 2030, δηλαδή έως ότου να έχουν όλα διασυνδεθεί, όσο και της πραγματικής κατάστασης στην οποία βρίσκονται οι δεκάδες πεπαλαιωμένες της μονάδες σε αυτά.

Συμπέρασμα; Εκτός του γεγονότος ότι 41 εξ αυτών έπρεπε να έχουν κλείσει εδώ και καιρό για λόγους ασφάλειας, ακόμη και αν συνέχιζαν να λειτουργούν, και πάλι τα νησιά θα χρειάζονταν κατά 80% περισσότερη ισχύ για να ανταπεξέλθουν στις σταθερά υψηλότερες κάθε χρόνο ανάγκες λόγω της αυξανόμενης τουριστικής ζήτησης.

Μόνο στην Κρήτη για το 2024 θα χρειαστούν επιπλέον 190 MW, όσο μια ολόκληρη μονάδα. Και μπορεί από το 2025 να εκτιμάται ότι θα λειτουργεί η μεγάλη διασύνδεση με την Αττική, ωστόσο ποιός μπορεί να αποκλείσει ότι κάτι δεν θα πάει στραβά; Είτε λοιπόν η ΔΕΗ θα πρέπει κάθε Φεβρουάριο, όπως παραδοσιακά γίνεται μέχρι σήμερα, να ξεκινά να ψάχνει για ηλεκτροπαραγωγά ζεύγη στην αγορά, είτε πρέπει να σχεδιάσει μια ολοκληρωμένη λύση που να εξασφαλίζει την τροφοδοσία στα νησιά τουλάχιστον μέχρι να ολοκληρωθούν οι διασυνδέσεις.

Και πού καταλήγει η μελέτη; Οτι μια λύση έξω από τα συνηθισμένα, που θα βασίζεται σε ένα έξυπνο μείγμα κάλυψης της κατανάλωσης, από ηλεκτροπαραγωγά ζεύγη και αεριοστροβίλους έως μπαταρίες, μαζί φυσικά με λουκέτο στις πολύ παλιές μονάδες, οι οποίες όταν παθαίνουν ζημιά δεν συμφέρει να διορθωθούν, θα κόστιζε μέχρι το τέλος της δεκαετίας κοντά στα 400 εκατ ευρώ το χρόνο. Δηλαδή θα εξοικονομούσαμε ένα ποσό της τάξης των 200 εκατ. Το άγχος των μπλακ άουτ κάθε καλοκαίρι θα μειώνονταν, οι ΥΚΩ θα ήταν χαμηλότερες, η επιχείρηση θα πετύχαινε οικονομίες κλίμακας και η χώρα θα είχε στα χέρια της ένα σαφή προγραμματισμό μέχρι τα τέλη της δεκαετίας.

Το σχέδιο αυτό, τις παραμέτρους του, τα κόστη του, μαζί με την απόφαση να κλείσουν σταδιακά 41 μονάδες από τα τέλη του 2023 μέχρι και το 2028 – οι 9 στην Κρήτη και οι 32 στα μη διασυνδεδεμένα – παρουσίασε η ΔΕΗ στην ηγεσία του ΥΠΕΝ.

Το υπουργείο φαίνεται να ακούει θετικά το σχέδιο της ΔΕΗ, διάρκειας τουλάχιστον μέχρι το 2030 και δεν ανησυχεί από την απόφαση της να αποσύρει τις πεπαλαιωμένες της μονάδες, η πιο νέα από τις οποίες έχει ηλικία τα… 25 έτη. Οι συγκεκριμένες αποτελούν το 5% του συνόλου όσων μονάδων διαθέτει πανελλαδικά η ΔΕΗ, οι οποίες ανέρχονται σε 750 (μικρές, μεσαίες, μεγαλύτερες) και είναι τόσο παλαιάς τεχνολογίας ώστε όταν παθαίνουν βλάβη, δεν είναι εύκολο να βρεθούν διαθέσιμα ανταλλακτικά.