Θεοδώρα Κρινή

ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ – “ΝΑ ΖΕΙ ΚΑΜΙΑ Η ΝΑ ΜΗ ΖΕΙ;”

Το χέρι του κακοποιητή κινείται πιο γρήγορα απ’ το περιπολικό. Γιατί κράτος και αστυνομία δεν μπορούν ν’ αποτρέψουν τις γυναικοκτονίες.

Εντοπίστηκε το απόγευμα της Δευτέρας, (08/01) η σορός της 41χρονης εγκύου που αγνοείτο από την Πρωτοχρονιά, από την περιοχή της Καλαμαριάς Θεσσαλονίκης, επιβεβαιώνοντας τους φόβους ότι πρόκειται για γυναικοκτονία, την πρώτη του 2024.

Σύμφωνα με την ΕΛ.ΑΣ., η οποία εξέδωσε ανακοίνωση για την εξιχνίαση της υπόθεσης, ως δράστες ταυτοποιήθηκαν ο σύντροφός της και ο φίλος του.

Το έγκλημα, όπως σημειώνει η ανακοίνωση, έλαβε χώρα την Πρωτοχρονιά σε διαμέρισμα του συντρόφου της 41χρονης που βρίσκεται στην περιοχή της Καλαμαριάς. Οι δυο άνδρες της επιτέθηκαν με αιχμηρό αντικείμενο, αφού προηγουμένως την ακινητοποίησαν, ενώ στη συνέχεια μετέφεραν τη σορό της με αυτοκίνητο σε δύσβατη δασική περιοχή. Επιπλέον, προέκυψε ότι αφαίρεσαν από τη γυναίκα χρηματικό ποσό.

Ο σύντροφος της άτυχης εγκύου είχε παρελθόν κακοποιήσεων σε βάρος της αδελφής του και πρώην συντρόφων του.

ΔΥΟ ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΕΣ ΜΕΣΑ ΣΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΜΗΝΑ

Μια ακόμη γυναικοκτονία συγκλονίζει τη χώρα, η οποία βέβαια σε λίγες ώρες θα αποτελεί ακόμη μια είδηση, την οποία διαβάζουμε και ίσως προχωράμε συνεχίζοντας τις ζωές μας, ανήμποροι να αντιδράσουμε, βλέποντας την πατριαρχία να πνίγει, να πυροβολεί και να μαχαιρώνει τις θηλυκότητες.

Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και παρόλο που η κοινωνία τη γνωρίζει, οι αρχές και η πολιτεία παραμένουν αδρανείς.

Καμία προληπτική ενέργεια δεν έχει ισχύ, οι μέχρι τώρα δράσεις δεν αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά την έμφυλη βία και την υποστήριξη των θυμάτων, για αυτό και φτάνουμε να θρηνούμε ξανά τον χαμό μιας ακόμη γυναίκας..

Την ίδια στιγμή, πολλοί εξακολουθούν να εκφράζουν αντίρρηση έναντι του όρου “γυναικοκτονία”, υποστηρίζοντας ότι η γυναίκα είναι άνθρωπος και συνεπώς καλύπτεται από τον ευρύτερο όρο “ανθρωποκτονία”.

Ωστόσο, με μια προσεκτική εξέταση της αρχικής αιτίας και των χαρακτηριστικών αυτών των εγκλημάτων, γίνεται σαφές γιατί είναι απαραίτητο να διακρίνουμε και να αναγνωρίσουμε τι σημαίνει “γυναικοκτονία”, ενσωματώνοντας άμεσα τον όρο στο ελληνικό δικαιικό σύστημα.

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ 43ΧΡΟΝΗΣ ΣΤΗ ΣΑΛΑΜΙΝΑ

Εικοσιπέντε ημέρες πριν, στις 5/12 μια 43χρονη γυναίκα στη Σαλαμίνα έπεσε νεκρή από τα πυρά του πρώην συντρόφου της. Στις 2 Δεκεμβρίου τον είχε καταγγείλει για ενδοοικογενειακή βία, όμως αυτό δεν ήταν αρκετό για να καταφέρει να ζήσει.

Η 43χρονη παρουσιάσθηκε στο Α.Τ. Σαλαμίνας, στις 2 Δεκεμβρίου και υπέβαλε έγκληση σε βάρος του 71χρονου, για παράβαση του νόμου «περί ενδοοικογενειακής βίας» και περί «εξύβρισης».

Σύμφωνα με την ίδια, εντός της οικίας τους, ο κακοποιητής τής προκάλεσε σωματικές βλάβες, την απείλησε και την εξύβρισε, ενώ πήρε και το κινητό της τηλέφωνο.

Στη γυναίκα χορηγήθηκε το panic button, ενώ της συνέστησαν να φύγει από το σπίτι στο οποίο ζούσε μαζί του.

Έτσι, η 43χρονη έφυγε από το σπίτι, βρίσκοντας καταφύγιο στο σπίτι της μητέρας της στην περιοχή Αμπελάκια.

Ο άνδρας αποφάσισε πως η γυναίκα δεν έχει δικαίωμα να ζει μακριά του. Πήρε το όπλο του, πήγε στο σπίτι της, χτύπησε το κουδούνι και μόλις την είδε από το τζάμι της πόρτας, την πυροβόλησε και τη σκότωσε.

ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ

Η γυναίκα ακολούθησε όλες τις οδηγίες των αρχών για να προστατευθεί, όμως αυτό δεν ήταν αρκετό για να παραμείνει ζωντανή.

Για όσους θα πουν:

«Να έφευγε από το σπίτι», ναι, το έκανε.
«Γιατί δεν ενημέρωσε τις αρχές;», ναι, το έκανε.
«Γιατί δεν ζήτησε βοήθεια από την οικογένεια και τους φίλους της;», ναι, το έκανε κι αυτό.

Η γυναίκα έκανε τα πάντα, ώστε να σωθεί, έκανε τα πάντα για να ξεφύγει από το μαρτύριο που ζούσε, όμως στον αγώνα που κατέβαλε, υπήρχε απέναντί της ένα χρόνιο “αγκάθι” που ονομάζεται αστυνομία.

Η αστυνομία που άφησε τη γυναίκα να φύγει από το τμήμα ενώ βρίσκεται σε τεράστιο κίνδυνο και με τον δράστη να κυκλοφορεί ελεύθερος.

Η αστυνομία που αν καταγγείλεις την κακοποίησή σου, σε αφήνει στο έλεος του κακοποιητή σου.

Η αστυνομία που σε κάνει να νιώθεις αδύναμη, απροστάτευτη, εγκλωβισμένη.

Για αυτή την αστυνομία μιλάμε.

Για την αστυνομία που αρκέστηκε να δώσει στη γυναίκα την οδηγία να μην επιστρέψει στο σπίτι, παίζοντας απλώς με τις πιθανότητες: “Ίσως να μην της κάνει κακό. Ίσως και να της κάνει”.

ΟΤΑΝ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΣΟΥ ΛΕΕΙ “ΜΗΝ ΑΝΑΚΑΤΕΥΕΣΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΣΟΥ”

Με αφορμή τις δύο γυναικοκτονίες που σημειώθηκαν στη χώρα μέσα σε μόλις έναν μήνα, ήρθε στον νου μου μια δική μου εμπειρία, όταν κλήθηκα πριν από 2 χρόνια να καλέσω την αστυνομία για να καταγγείλω ένα περιστατικό ενδοοικογενειακής βίας.

Το περιστατικό έχει ως εξής: Ενώ βρισκόμουν στο σπίτι μου, ξαφνικά άρχισαν να ακούγονται φωνές από τον πάνω όροφο. Μια γυναικεία φωνή, χτυπήματα, ενώ μπορούσες να ακούσεις και τον ήχο από αντικείμενα που έσπαγε κάποιος.

Καλώντας το 100 και λέγοντας τι συμβαίνει, έφτασαν δύο αστυνομικοί στην πολυκατοικία, οι οποίοι αρχικά ήρθαν στην πόρτα μου για να με ρωτήσουν σε ποιο διαμέρισμα θα πρέπει να πάνε.

Την ώρα εκείνη, οι φωνές και τα κλάματα συνεχιζόντουσαν κανονικά, οπότε και τους είπα πως θα πρέπει απλά να πάνε στο διαμέρισμα από το οποίο έρχονται οι φωνές και τα ουρλιαχτά της γυναίκας.

Λίγα λεπτά μετά, ίσως 2 με 3, οι αστυνομικοί επέστρεψαν πίσω στην πόρτα μου.

Η έρευνα που έκαναν για το περιστατικό κακοποίησης ήταν 2-3 λεπτά.

Αυτό που μου είπαν, ήταν ότι τους άνοιξε μια γυναίκα και τους είπε ότι “όλα είναι καλά”. Και εκείνοι απλώς έφυγαν. Τόσο απλά.

Ωστόσο, επειδή το έργο τους θα έπρεπε να τελειοποιηθεί, αποφάσισαν πως είναι αναγκαίο να μου δώσουν και μια φιλική συμβουλή.

Η συμβουλή αυτή ήταν “καλύτερα μην ανακατεύεσαι για το καλό σου”.

Δεν μου μίλησαν άσχημα, δεν μου το είπαν με ύφος. Ήταν χαμογελαστοί και χαλαροί.

Θέλετε να μάθετε και τον λόγο που μου το είπαν αυτό;

Ο λόγος που μου έδωσαν αυτή τη συμβουλή είναι ο εξής: “Αν αυτός που καταγγέλλεις ξέρει κάποιον στην αστυνομία, μπορεί να βρει το όνομα και όλα τα στοιχεία σου και να έχεις μπλεξίματα”.

Τόσο απλό κι αυτό.

PANIC BUTTON MONO ΣΕ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ΓΙΑ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΕ SMARTPHONES

Το panic button δεν είναι η λύση για να προληφθεί μια δολοφονία, αυτό είναι ξεκάθαρο πλέον.

Αφενός δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε όλη την επικράτεια, ενώ προαπαιτούμενο είναι και η χρήση smartphone από το θύμα της κακοποίησης.

Άλλωστε, τo κουμπί πανικού εφαρμόζεται πιλοτικά από τον περασμένο Μάρτιο μέσω κινητών τηλεφώνων στη χώρα μας και είναι διαθέσιμο μόνο στις γυναίκες που κατοικούν σε Αττική και Θεσσαλονίκη.

Επιπλέον, η εφαρμογή μπορεί να χρησιμοποιηθεί, αν και εφόσον το θύμα διαθέτει smartphone, καθώς πρόκειται για τεχνολογία που μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο από κινητά τηλέφωνα έξυπνης τεχνολογίας.

ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ: 6.000 ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ ΤΟ Ά 6ΜΗΝΟ ΤΟΥ 2023

Τον αριθμό των 6.000 προσέγγισαν οι καταγγελίες για ενδοοικογενειακή βία το πρώτο εξάμηνο του 2023, σύμφωνα με την ΕΛ.ΑΣ.

Συγκεκριμένα, τον περασμένο Αύγουστο η εκπρόσωπος Τύπου της ΕΛ.ΑΣ. Κωνσταντίνα Δημογλίδου δήλωσε πως «το πρώτο εξάμηνο του 2023 τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας που έχουν καταγγελθεί αγγίζουν τις 6.000», ενώ η ίδια σημείωσε ότι το panic button θα είναι ένα σημαντικό εργαλείο στα χέρια των γυναικών.

«Καμία γυναίκα δεν πρέπει να υπομένει στα χέρια του κακοποιητή της, ούτε να φοβάται να καταγγείλει την ενδοοικογενειακή βία» είπε μιλώντας στο ERTNEWS η κα. Δημογλίδου και σε αυτό έχει απόλυτο δίκιο.

Τι γίνεται όμως με την εγκληματική αδιαφορία μέσα στους κόλπους της Ελληνικής Αστυνομίας, όσον αφορά την προστασία των θυμάτων κακοποίησης; Τι άλλο μπορεί να κάνει μια γυναίκα, όταν, ενώ έχει απευθυνθεί στις αρχές, βρίσκεται και πάλι μόνη, και πάλι εκτεθειμένη στη βία;

«Με 18 γραφεία αντιμετώπισης της ενδοοικογενειακής βίας σε όλη τη χώρα η ΕΛ.ΑΣ βρίσκεται στο πλευρό των γυναικών που κακοποιούνται και δυστυχώς πολλές φορές διστάζουν να καταγγείλουν τον κακοποιητή τους» τόνισε η κα. Δημογλίδου, ενώ ανέφερε πως όταν μια γυναίκα καταγγέλλει την ενδοοικογενειακή βία που υφίσταται «ενημερώνεται για το πολύ οργανωμένο δίκτυο δομών στήριξης κακοποιημένων γυναικών που υπάγεται στο νέο υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, ειδικότερα στη Γενική Γραμματεία Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, όπου παρέχεται στέγαση και ψυχοκοινωνική υποστήριξη».

ΤΙ (ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΠΩΣ) ΙΣΧΥΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛ.ΑΣ

Σύμφωνα με όσα αναφέρει στην επίσημη σελίδα της, η ΕΛ.ΑΣ., στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της, δημιούργησε Υπηρεσίες Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής Βίας, οι οποίες λειτουργούν σε όλη την Επικράτεια.

Συγκεκριμένα, ιδρύθηκαν 73 επιτελικές Υπηρεσίες Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής Βίας, καθώς και 18 Γραφεία Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής Βίας με επιχειρησιακά-προανακριτικά καθήκοντα.

Όπως τονίζεται: “η Ελληνική Αστυνομία διαχειρίζεται κάθε περιστατικό ενδοοικογενειακής βίας και ενημερώνει τις αρμόδιες εισαγγελικές Αρχές, ενώ παράλληλα, παρέχει κατευθύνσεις και πληροφορίες στα θύματα, για την αναζήτηση δομών στέγασης, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, ψυχοκοινωνικής και νομικής υποστήριξης.”.

Άραγε, όλα τα παραπάνω γίνονται πράξη σε όλα τα περιστατικά κακοποίησης και ενδοοικογενειακής βίας;

Κι αν ναι, γιατί δεν δεν σώζονται τα θύματα από τους κακοποιητές και ποιος φταίει για αυτό;

Μήπως η δολοφονημένη; Μήπως η μάνα της; Μήπως φταίει η γειτονιά; Μήπως φταίει η ρημάδα η κοινωνία;

Μήπως φταίει η Πολιτεία;

Μήπως φταίει η Αστυνομία;

ΣΟΚΑΡΟΥΝ ΤΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΦΥΛΗ ΒΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Αποκαλυπτικά είναι τα ευρήματα της έρευνας για την έμφυλη βία, που διενήργησε η Eurostat σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Στη χώρα μας, η έρευνα με τίτλο «Έμφυλη βία κατά των γυναικών και άλλες μορφές διαπροσωπικής βίας στην Ελλάδα» πραγματοποιήθηκε από τον Ιανουάριο του 2021 έως τον Απρίλιο του 2023 σε δείγμα σχεδόν 12.000 γυναικών, ηλικίας 18-74 ετών, από το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ).

Σε ό,τι αφορά το προφίλ όσων συμμετείχαν, η πλειονότητα των γυναικών του δείγματος ζουν ή ζούσαν με ένα σύντροφο, ενώ περίπου το ένα τέταρτο δεν έχει παντρευτεί ή συνάψει σύμφωνο συμβίωσης ποτέ.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η αποτύπωση των πραγματικών διαστάσεων του φαινομένου, δηλαδή του ποσοστού των γυναικών οι οποίες έχουν υποστεί κάποιας μορφής βία κατά τη διάρκεια της ενήλικης ζωής τους από οποιονδήποτε δράστη.

ΣΧΕΔΟΝ ΜΙΑ ΣΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΥΠΕΣΤΗΣΑΝ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΒΙΑ

Ειδικότερα, 29,6% των γυναικών δηλώνουν ότι έχουν υποστεί σωματική βία, 18,1% δηλώνει ότι έχει υποστεί σεξουαλική βία και 36,5% σωματική ή σεξουαλική βία από οποιοδήποτε δράστη/ δράστιδα. Η ψυχολογική βία, η οποία ασκείται μόνο σε στενές σχέσεις συντρόφων, εμφανίζεται ως η πιο συχνή μορφή βίας που δηλώνουν ότι υφίστανται οι γυναίκες σε ποσοστό 40,4%.

Σύμφωνα με τη μεθοδολογία της έρευνας, η ψυχολογική βία περιλαμβάνει συμπεριφορές που παραπέμπουν σε πράξεις συναισθηματικής κακοποίησης και ελεγκτικής συμπεριφοράς (ενδεικτικά αναφέρεται η υποτίμηση και ταπείνωση, απαγόρευση επαφής με φίλους, γονείς ή συγγενείς, απειλή κακοποίησης των παιδιών ή στέρησης των γονεϊκών δικαιωμάτων, κ.λπ.) και ασκείται κυρίως από τον στενό/ τη στενή σύντροφο.

Τα στοιχεία της έρευνας αποκαλύπτουν ότι, από το σύνολο των γυναικών του δείγματος που έχουν ή είχαν στο παρελθόν στενό/ή σύντροφο, το 40,42% δηλώνει ότι έχει υποστεί ψυχολογική βία κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της ενήλικης ζωής του, με το ποσοστό για τις νέες γυναίκες ηλικίας 18-29 ετών να ξεπερνά το 48% και το ποσοστό των γυναικών που ανήκουν στην ηλικιακή ομάδα 30-44 ετών να ξεπερνά το 45%.

Όσο η ηλικία των γυναικών αυξάνει παρατηρείται μείωση του αντίστοιχου ποσοστού, αλλά σχεδόν μία στις τρεις γυναίκες ηλικίας 65-74 ετών (31,27%) δηλώνει ότι έχει υποστεί ψυχολογική βία.

ΔΥΟ ΣΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΥΠΕΣΤΗΣΑΝ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΒΙΑ

Επιπρόσθετα, 23,49% των γυναικών ηλικίας 18-29 ετών και περίπου 2 στις 10 γυναίκες ηλικίας 30-44 ετών δηλώνουν ότι έχουν υποστεί σεξουαλική βία, η οποία αφορά στην ανεπιθύμητη σεξουαλική συμπεριφορά που επιβάλλεται συμπεριλαμβανομένου του βιασμού και της απόπειρας βιασμού.

Κάνοντας αναγωγή στο σύνολο του πληθυσμού των γυναικών, προκύπτει ότι το συνολικό ποσοστό των γυναικών του δείγματος που έχει υποστεί σεξουαλική βία (18,09%) αντιστοιχεί σε περίπου 683.000 γυναίκες.

Αξιοσημείωτο είναι πως το 90,1% των γυναικών που συμμετείχαν στην έρευνα πιστεύει ότι η άσκηση οποιασδήποτε μορφής βίας κατά των γυναικών από στενό/ή σύντροφο στην Ελλάδα σήμερα είναι αρκετά ή πολύ συχνή.

Με άλλα λόγια, είναι διαδεδομένη η αντίληψη μεταξύ των ερωτώμενων ηλικίας 18-74 ετών ότι υπάρχει έντονη ενδοσυντροφική βία κατά των γυναικών στη χώρα μας.

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα