Δωρεάν στην πόλη την Τρίτη 12 Δεκεμβρίου – 5 εκδηλώσεις χωρίς είσοδο

Ποικίλες δωρεάν εκδηλώσεις και εικαστικά δρώμενα – τα οποία πραγματοποιούνται στην πόλη από πολιτιστικούς οργανισμούς, γκαλερί και φορείς – δίνουν το έναυσμα στο κοινό που αγαπά τον πολιτισμό να ψυχαγωγηθεί με ελεύθερη είσοδο την Τρίτη 12 Δεκεμβρίου.

Παρουσίαση βιβλίου Ξένιας Καλογεροπούλου “Πριν τα ξεχάσω: μισός αιώνας θέατρο για παιδιά” στο Εθνικό Θέατρο

Την Τρίτη 12 Δεκεμβρίου στις 19.00 παρουσιάζεται στην Αίθουσα Εκδηλώσεων στο Κτήριο Τσίλλερ το νέο βιβλίο της Ξένιας Καλογεροπούλου “Πριν τα ξεχάσω: μισός αιώνας θέατρο για παιδιά”, όπως τα αφηγήθηκε στην Τζούλια Διαμαντοπούλου, μια έκδοση του Εθνικού Θεάτρου.

Η σπουδαία κυρία του ελληνικού θεάτρου, που αφοσιώθηκε με πάθος στο θέατρο για παιδιά μοιράζεται, με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο, πολύτιμες αναμνήσεις και άγνωστες πτυχές μιας ολόκληρης ζωής που φανερώνουν την αγάπη της για το θέατρο και τους ανθρώπους του. Πενήντα χρόνια μιας μεγάλης περιπέτειας με συγκινήσεις, δοκιμασίες, καημούς αλλά και στιγμές μεθυστικής ευτυχίας.

Το βιβλίο είναι “ένας ελάχιστος φόρος τιμής που όφειλε το ελληνικό θέατρο στην Ξένια Καλογεροπούλου” σημειώνει στον πρόλογο της έκδοσης ο Καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου Γιάννης Μόσχος. Στην εκδήλωση που είναι ανοιχτή στο κοινό θα μιλήσουν η ηθοποιός Αμαλία Μουτούση, η στιχουργός Λίνα Νικολακοπούλου, η δημοσιογράφος Σταυρούλα Παπασπύρου και ο σκηνοθέτης Σταμάτης Φασουλής.

Απόσπασμα από το βιβλίο: “Όλα ξεκίνησαν το 1972, τον πέμπτο χρόνο της επταετίας. Τότε, βέβαια, δεν γνωρίζαμε πόσο θα διαρκούσε η δικτατορία, επτά ή περισσότερα χρόνια, αλλά είχαμε την εντύπωση ότι δεν θα τελείωνε ποτέ. Μέσα στη ζοφερή αυτή ατμόσφαιρα είχα ανάγκη από κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό, κάτι φρέσκο, κάτι καινούριο. Τι θα μπορούσε όμως να ήταν αυτό; Τότε μια σκέψη πέρασε από το μυαλό μου. Μήπως να κάναμε μια παράσταση για παιδιά; Αυτό σίγουρα θα ήταν κάτι καινούριο. Δεν είχα παρακολουθήσει ποτέ τέτοιου είδους παράσταση και δεν μπορούσα καν να φανταστώ πώς θα ήταν. Ήμασταν, θυμάμαι, σε μια ταβέρνα στη Ραφήνα μαζί με τον Σταμάτη Φασουλή. ”Σταμάτη”, του είπα, “δεν θα ήταν ωραίο να κάναμε μια παράσταση για παιδιά; Εγώ νομίζω ότι μπορεί να είναι πολύ ωραίο’. ‘Καλή ιδέα’, μου είπε ο Σταμάτης και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα”.

Γιάννης Ξανθούλης και “Ζωγραφιές δια πάσαν νόσον…”

Η gallery genesis παρουσιάζει την τελευταία έκθεση της χρονιάς 2023: Γιάννης Ξανθούλης “Ζωγραφιές διά πάσαν νόσον…”

Ο Γιάννης Ξανθούλης γράφει για την έκθεση:… Χρώματα, σχέδια, λοξοδρομήσεις, φαντασιακά τοπία συχνά αδιέξοδης έμπνευσης, φιγούρες που έφτασαν στο χώρο που δουλεύω από το πουθενά, σκιές που συνήθως με κατατρέχουν συντροφικά κι άλλα πολλά λιγότερο ή περισσότερο παράδοξα αποτυπώθηκαν σε χαρτιά, χαρτόνια και καμβάδες μετά τον τριπλό επιτυχή μου εμβολιασμό… για covid.

Ζωγράφος δεν είμαι αλλά ζωγραφίζω κι όπως το πάρει ο καθένας. Προσωπικά το είδα σαν εκδρομή, που όμως πρώτα έπρεπε να στήσω μόνος μου όσα θα συναντούσα σε μια τέτοια εξόρμηση. Δέντρα, άνθη, έντομα, ερπετά, κάκτους, πτηνά και ιχθείς απαλλαγμένους από συμπλέγματα υδάτων.

Τελικά καταλήξαμε σε αυτήν τη φιλόξενη αίθουσα έχοντας το συγκινητικό προνόμιο η έκθεση τούτη να ‘ναι η τελευταία της Genesis στην οδό Χάρητος 35 στο Κολωνάκι, αφού η κλιματική αλλαγή απαιτεί αλλαγή με νέες προοπτικές και φρεσκάδα. Με μπρίο και ανιδιοτέλεια, λοιπόν, συστατικά χρήσιμα “δια πάσαν νόσον…” θα συναντήσουμε τη Γέννηση του Θείου Βρέφους αλλά και λοιπών γεννήσεων ως τις παρυφές των Θεοφανίων συν το απαραίτητο μετωπικό φλερτ με τη νέα χρονιά… Με τις ευχές μου Γιάννης Ξανθούλης”

“Παράλληλα” – Αναδρομική έκθεση του Αλέξη Κυριτσόπουλου 

Ο Δήμος Αθηναίων, παρουσιάζει, μέσω του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ), την πρώτη αναδρομική έκθεση του ζωγράφου Αλέξη Κυριτσόπουλου, με έργα από το 1963 έως σήμερα. Η έκθεση, με τίτλο “Παράλληλα”, φιλοξενείται στην Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων, από τις 9 Δεκεμβρίου 2023 έως τις 11 Φεβρουαρίου 2024.

Ο Αλέξης Κυριτσόπουλος είναι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ζωγράφους, με πλούσιο και πολυδιάστατο έργο, που έχει αφήσει ισχυρό αποτύπωμα από τη Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Στην αντικαταθλιπτική, εν μέρει σατιρική και εν πολλοίς αυτοβιογραφική ζωγραφική του πρωταγωνιστούν τα έντονα, φωτεινά, αληθινά χρώματα και δευτερευόντως οι ήρωες. Ή, για να το θέσουμε διαφορετικά, τα χρώματα διαμορφώνουν και ζωντανεύουν τους χαρακτήρες, καθορίζοντας τα όρια και τα σχήματα των μορφών. “Το χρώμα είναι δρόμος για το φως” θα πει ο ίδιος. Στην περίπτωσή του, το χρώμα εξυπηρετεί τον βαθύτερο σκοπό της ζωγραφικής: να προσφέρει “παρηγοριά, ελπίδα και ανάσα για να τα βγάλουμε πέρα”.

Από τον Ναστραδίν Χότζα -την πρώτη φιγούρα που ζωγράφισε χρησιμοποιώντας χρωματιστές λαδόκολλες με τις οποίες έφτιαχναν τους χαρταετούς- και την εικονογράφηση των αναμνήσεων της μητέρας του (“Η Ζωίτσα πέρα από το Αιγαίο”, Άγρα, 1982) έως τις “Οπτασίες του Δον Κιχώτη” και τις “Εικόνες για τους Αχαρνείς του Αριστοφάνη” (ΜΙΕΤ, 2005 και 2006 αντίστοιχα) ο Κυριτσόπουλος παίζει με τα χρώματα ανακαλύπτοντας και αποκαλύπτοντας τις αστείρευτες δυνατότητές τους. Εξίσου σημαίνοντα ρόλο με το χρώμα διαδραματίζει στη ζωγραφική του η μουσική, αρχής γενομένης από τα εξώφυλλα δίσκων, με πρώτο το “Φορτηγό”(1966) του Διονύση Σαββόπουλου, με το οποίο μεταφράζει αποτελεσματικά την ευαισθησία του τραγουδοποιού, και αργότερα με τα εμφανώς πιο ζωγραφικά “Παράλογα” (1976) του Μάνου Χατζιδάκι. 

Για να θυμηθούμε τον “Δον Κιχώτη” του Θερβάντες, η ζωγραφική του Κυριτσόπουλου είναι γεμάτη παράξενα, παράδοξα, περίφημα, ανέλπιστα και πρωτάκουστα περιστατικά, χαριτωμένα και πεντανόστιμα λόγια, αφάνταστες και πρωτόφαντες περιπέτειες – με τη διαφορά όμως ότι όλα αυτά συμβαίνουν τώρα, γύρω μας, στη γειτονιά μας, και όχι σε κάποιο μακρινό πλανήτη ή σε μια μυθική χώρα. Στην προσωπική μυθολογία που προτείνει ο Κυριτσόπουλος, το χρωματιστό παραμύθι -“το παραμύθι που η εικόνα κρύβει”, όπως λέει ο ίδιος- είμαστε εμείς. Το ουράνιο τόξο βγαίνει από το δωμάτιό μας, από το όνειρό μας, από τον κήπο μας και μας μεταφέρει στον ουρανό, στην άλλη πλευρά της πόλης, σε ένα άλλο δωμάτιο. “Ζωγραφίζοντας το καλό που υπάρχει στα πράγματα”, ο Αλέξης Κυριτσόπουλος μας χαρίζει απλόχερα χαμόγελα, πολύτιμο αντίδοτο στον κυνισμό και στην κατήφεια. Eπιμέλεια έκθεσης: Χριστόφορος Μαρίνος, ιστορικός τέχνης, επιμελητής εκθέσεων και δράσεων του ΟΠΑΝΔΑ.

“Με το Ένα Πόδι στο Φως”

Η έκθεση “Με το Ένα Πόδι στο Φως” της Εμμέλειας Φιλιπποπούλου επιδεικνύει μια εκλεπτυσμένη επίγνωση της τέχνης, χρησιμοποιώντας σύμβολα και σημειογραφίες που αποδίδουν βάθος και σημασία στην κάθε λεπτομέρεια. Η εικαστικός διαπλέκει με μοναδικό τρόπο την τεχνική της με τον εσωτερικό της κόσμο, δημιουργώντας ένα πολυδιάστατο χώρο όπου η έκφραση συναντά τη μεταφυσική πραγματικότητα.

Υπάρχει ένας συμβολικός συσχετισμός με τα απεικονιζόμενα αντικείμενα, που λειτουργούν ως αρχέτυπα εννοιών όπως το γραμμόφωνο, το φεγγάρι, οι σταφιδαποθήκες που βουλιάζουν ή τα αστέρια που αντικατοπτρίζονται μέσα σε μια θάλασσα. Όλα ενοποιούνται μέσω της μνήμης και των εμπειριών της δημιουργού και το αποτέλεσμα που προκύπτει γίνεται ψυχογραφικό με συναισθηματική εκφραστικότητα.

“Owls and Chairs” του Robert Wilson

Η έκθεση Owls and Chairs είναι η τέταρτη που πραγματοποιεί ο Robert Wilson στην γκαλερί Bernier / Eliades. Εδώ στην αίθουσα της γκαλερί δημιούργησε ένα περιβάλλον αναπαριστώντας σχέδια από την παραγωγή του 1998 “The White Raven”, το 1999 “THE DAYS BEFORE: death, destruction & detroit III” και το 2006 “KOOL”.

Γεννημένος στο Waco του Τέξας, ο Wilson συγκαταλέγεται μεταξύ των σημαντικότερων θεατρικών και εικαστικών καλλιτεχνών στον κόσμο. Τα έργα του για τη σκηνή ενσωματώνουν μια μεγάλη ποικιλία καλλιτεχνικών μέσων, όπως χορό, κίνηση, φωτισμό, γλυπτική, μουσική και κείμενο. Οι εικόνες του είναι αισθητικά εντυπωσιακές και συναισθηματικά φορτισμένες και οι παραγωγές του έχουν κερδίσει την αναγνώριση του κοινού και των κριτικών παγκοσμίως.

Τα σχέδια, οι πίνακες ζωγραφικής και τα γλυπτά του Wilson έχουν παρουσιαστεί σε όλο τον κόσμο σε εκατοντάδες ατομικές και ομαδικές εκθέσεις και τα έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές και μουσεία σε όλο τον κόσμο. Μέχρι 20 Δεκεμβρίου. Περισσότερα στο bernier-eliades.com.