Λάνθιμος για Poor Things: “Όλες οι επιλογές ήταν ανοιχτές. Ακόμα και να γυριστεί στην Ελλάδα”

Στην Αθήνα βρέθηκε τις περασμένες ημέρες ο Γιώργος Λάνθιμος για την πανελλήνια πρεμιέρα του Poor Things, σημαντικό γεγονός ειδικά με δεδομένο πως βρισκόμαστε εν μέσω μιας εντονότατης βραβειακής περιόδου – το Poor Things μόλις εξασφάλισε 7 υποψηφιότητες για Χρυσές Σφαίρες την ώρα που οι διάφορες ενώσεις ετοιμάζονται να δώσουν βραβεία και λοιπές τιμές, με τα Όσκαρ φυσικά στον ορίζοντα.

Το πρωί πριν την πρεμιέρα της ταινίας στη Στέγη την Κυριακή το βράδυ, ο Λάνθιμος μίλησε σε δημοσιογράφους στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία εξηγώντας πολλά από τα τεχνικά κομμάτια του φιλμ, όπως τη μουσική και τα κουστούμια, το πώς δουλεύει με τους ηθοποιούς, αλλά και το ότι λόγω της ανεξάρτησης εκκίνησης του πρότζεκτ, και παρά το ότι βρέθηκε τελικά να διανέμεται διεθνώς από τη Disney, δε σταμάτησε ποτέ να έχει ο ίδιος το final cut – δε θα τον ενδιέφερε η αντίθετη περίπτωση εξάλλου, όπως εξήγησε.

Αποκάλυψε μάλιστα πως στην αίθουσα όπου βρισκόμασταν έγινε η συνάντηση με την Έμμα Στόουν και την Χόλι Γουάντινγκτον (την ενδυματολόγο της ταινίας) για το πρώτο fitting, η πρώτη δοκιμή ρούχων για το Poor Things. Και παρότι υπήρξε κατηγορηματικός στο ότι η ταινία δε θα μπορούσε να έχει γίνει στην Ελλάδα, η εξήγηση επ’αυτού παρουσιάζει σημαντικό ενδιαφέρον.

Ειδικά από τη στιγμή που, όπως διευκρίνισε, υπάρχουν δύο βασικοί λόγοι. Η χρηματοδότηση είναι, λέει το ένα από αυτό. Ίσως το πιο προφανές, θα λέγαμε. Υπάρχει όμως και το πρακτικό σκέλος.

«ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΗΤΑΝ ΑΝΟΙΧΤΕΣ. ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΤΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ»

«Όταν ψάχναμε μέρος να γυρίσουμε την ταινία και καταλήξαμε στην Ουγγαρία, στη Βουδαπέστη, όλες οι επιλογές ήταν ανοιχτές», λέει ο Λάνθιμος. «Ακόμα και να γυριστεί στην Ελλάδα».

«Όμως άμεσα αποκλείστηκε γιατί δεν υπάρχουν στούντιο… τελεία. [γέλια] Πήγα να πω ότι δεν υπάρχουν στο απαιτούμενο μέγεθος, αλλά δεν υπάρχουν γενικώς. Ούτε εμπειρία και τεχνική γνώση της κατασκευής σκηνικών τέτοιου επιπέδου υπάρχει. Οπότε αποκλείστηκε άμεσα. Χρειαστήκαμε πολύ μεγάλα στούντιο για την ταινία και καταλήξαμε στην Ουγγαρία που έχει κάποια από τα μεγαλύτερα στούντιο στην Ευρώπη, και παράδοση στην κατασκευή σκηνικών».

Ειδικά με δεδομένη πλέον τη διαρκή παρουσία διεθνών παραγωγών στη χώρα, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η παραπάνω εκτίμηση, καθώς και η σκέψη πως δε θα ήταν εξαρχής απαγορευτική η ιδέα του να γυρίσει μια ταινία ξανά στην Ελλάδα – εφόσον το πρότζεκτ επιτρέπει κάτι τέτοιο.

Το Poor Things μπορεί να έγινε ταινία τα τελευταία χρόνια, αλλά όπως έλεγε και προσφάτως (και διαβάσατε αναλυτικά στο News24/7), η διαδρομή αυτού του πρότζεκτ είναι πολυετής μιας και το είχε προτείνει αρχικά πάνω από μια δεκαετία πίσω.

«Όταν πρωτοδιάβασα το μυθιστόρημα του Γκρέι μόλις είχα τελειώσει τις Άλπεις οι οποίες δεν είχαν βγει. Δεν είχα κάνει καν ταινία στα αγγλικά. Και πηγαίνοντας με αυτή την πρόταση ήταν όλοι διστακτικοί. Αλλά αυτή ήταν η αντίδραση για όλα όσα έκανα για κάποια χρόνια. Και για τον Αστακό. Ήταν πολλά τα χρόνια μέχρι να καταφέρω να χρηματοδοτηθεί με έναν τρόπο», ομολογεί.

«Ναι, το ότι έφυγα από την Ελλάδα ήταν πολύ σημαντικό», ξεκαθαρίζει. «Με την έννοια του ότι έγιναν τα πρώτα βήματα ώστε να μπορούν να γίνουν αυτές οι πρώτες ταινίες [στο εξωτερικό]. Με δυσκολία παρόλαυτά», συνεχίζει.

«Νομίζω ήμασταν αρκετά αφελείς. Παρόλο που σου λέγανε, α, η δουλειά σου, Κυνόδοντας, καταπληκτικό, μετά πήγαινες με μια ιδέα όπως ο Αστακός και λέγανε όχι αυτό, εμείς λέγαμε να κάνεις κάτι πιο mainstream, απλά επειδή είσαι ευρωπαίος θα έχει πιο ενδιαφέρον. Ήταν δύσκολο αλλά τα καταφέραμε με κάποιο τρόπο κι αυτό ήταν πολύ σημαντικό».

Τώρα όμως που η παρουσία του στο διεθνές στερέωμα είναι πια δεδομένη, και με μια υπάρχουσα βάση διεθνών παραγωγών, ίσως πλέον να μην έχει και τόση σημασία το πού βρίσκεται ο ίδιος, όπως παραδέχεται.

«Από τη στιγμή που ξεκίνησε αυτό το πράγμα, νομίζω δεν είναι τόσο σημαντικό το πού βρίσκεσαι, ειδικά με δεδομένο το πώς γίνονται οι ταινίες αυτή τη στιγμή. Ούτως ή άλλως αναγκάζεσαι να πας κάπου όπου να έχει νόημα για το κάθε διαφορετικό πρότζεκτ. Για να το γυρίσεις, για να κάνεις το post, οτιδήποτε», εξηγεί. Ακόμα και στην Ουγγαρία. Ή και στην Ελλάδα; Ποιος ξέρει.

«Στην αρχή ήταν πάρα πολύ σημαντικό», καταλήγει. «Αλλά αυτή τη στιγμή νομίζω ότι δεν παίζει τόσο ρόλο το πού βρίσκομαι».

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ POOR THINGS

Ο Λάνθιμος έδωσε το παρών και το ίδιο βράδυ στη Στέγη όπου παρουσιάστηκε σε πανελλήνια πρεμιέρα το Poor Things. Ανεκδοτολογικά, οι αντιδράσεις που παρατηρήσαμε την ώρα της προβολής και κυρίως μετά ήταν πολύ θετικές. Και χαρήκαμε πολύ από το πόσο φάνηκε το κοινό να διασκεδάζει και να γελά με την ταινία κατά τη διάρκειά της. Εν ολίγοις, μια εμπειρία που δε διέφερε από εκείνη την παγκόσμιας πρεμιέρας στη Βενετία. Εκεί, η αίθουσα ταξίδεψε όπου η ταινία ήθελε να την πάει. Και, στο τέλος του φεστιβάλ, το Poor Things πήρε το Χρυσό Λιοντάρι, τη μεγαλύτερη διάκριση στην καριέρα του Λάνθιμου.

Το σπρώξιμο για την εμφάνιση της ταινίας στα Όσκαρ συνεχίζεται, και αναμένεται να έχει πολύ ισχυρή παρουσία εκεί, σε μεγάλες κατηγορίες, ερμηνευτικές και τεχνικές εξίσου. Όσο για τον Λάνθιμο, βρίσκεται στο post-production της ήδη γυρισμένης επόμενης ταινίας του, εκείνης που λεγόταν And και τώρα λέγεται Kinds of Kindness. Δε ξέρουμε αν είναι καλύτερος ο τίτλος για την ταινία, είναι πάντως ευτυχώς πιο εύκολα γκουγκλαρίσιμος. Προς το παρόν, κοιτάεμε προσεκτικά την κυκλοφορία του φιλμ σε Ελλάδα και εξωτερικό, και την πορεία του προς ένα ακόμα μάτσο μεγάλα βραβεία.