Ο ένας δεν ξέρει τι είναι το ποδόσφαιρο, ο άλλος φοβάται να κλωτσήσει την μπάλα

Δύο δημοσκοπήσεις που είδαν προχτές το φως της δημοσιότητας, επιβεβαίωσαν ότι έξι μήνες μετά τις εκλογές, η κυριαρχία Μητσοτάκη όχι μόνο δεν έχει αμφισβητηθεί, αλλά έχει ενισχυθεί λόγω της υποχώρησης και της αποδιάρθρωσης των αντιπάλων του.

Για πρώτη φορά στα μεταπολιτευτικά χρονικά, ζούμε την εμπειρία του «πολιτικού συστήματος του ενός κόμματος».

Τα ευρήματα

Τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων είναι ενδεικτικά. Η Metron Analysis στο Mega παρουσίασε τα εξής αποτελέσματα σε ό,τι αφορά την πρόθεση ψήφου:

• ΝΔ: 30,9
• ΠΑΣΟΚ: 11,4
• ΣΥΡΙΖΑ: 10,1
• ΚΚΕ: 8,1
• Ελληνική Λύση: 5,9
• Πλεύση Ελευθερίας: 3
• Νίκη: 3
• Σπαρτιάτες: 2,5
• Νέα Αριστερά: 2

Ανάλογα και τα ευρήματα της Pulse στη δημοσκόπηση που διενήργησε για τον ΣΚΑΙ:

• ΝΔ: 31,5%
• ΠΑΣΟΚ: 13%
• ΣΥΡΙΖΑ: 12%
• ΚΚΕ: 8,5%
• Ελληνική Λύση: 5%
• Σπαρτιάτες: 3 %
• Νίκη: 3 %
• Πλεύση Ελευθερίας: 2,5 %
• Νέα Αριστερά: 2%
• ΜεΡΑ24: 2%

Παρατηρούμε ότι και οι δύο δημοσκοπήσεις δείχνουν πάνω-κάτω τα ίδια πράγματα:

• Το double score των εκλογών έχει γίνει triple.Σε καμιά άλλη περίπτωση στον μισό αιώνα της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας δεν έχει σημειωθεί τέτοια χαώδης διαφορά μεταξύ πρώτου και δεύτερου κόμματος.
• Για δεύτερη συνεχόμενο μήνα το ΠΑΣΟΚ καταγράφεται στη δεύτερη θέση, ξεπερνώντας τον ΣΥΡΙΖΑ. Το προβάδισμα του ΠΑΣΟΚ δεν είναι μεγάλο, οπότε μπορεί να αμφισβητηθεί. Αλλά οι δημοσκοπήσεις πιστοποιούν την παταγώδη αποτυχία του «project Κασσελάκη». Ο αρχηγός που εξελέγη με βασικό επιχείρημα ότι «μπορεί να νικήσει τον Μητσοτάκη» τώρα δίνει τη μάχη (και μάλιστα ως αουτσάιντερ) για τη δεύτερη θέση.
• Ούτε όμως το ΠΑΣΟΚ μπορεί να είναι ικανοποιημένο με τις μετρήσεις. Αν και έχει πάρει βραχεία κεφαλή από τον ΣΥΡΙΖΑ, εντούτοις, το ποσοστό του είναι τόσο χαμηλό που ούτε κατά διάνοια μπορεί να θεωρηθεί αντίπαλο δέος της Νέας Δημοκρατίας.
• Χαρακτηριστικό της κατάστασης είναι ότι το άθροισμα ΠΑΣΟΚ ΣΥΡΙΖΑ υπολείπεται αυτού της ΝΔ 9,4 μονάδες στη μια μέτρηση και 6,5 στην άλλη.
• Το ΚΚΕ συνεχίζει να ενισχύεται, αλλά δεν φαίνεται να έχει τη δυναμική για να περάσει τον ΣΥΡΙΖΑ.
• Στην Ακροδεξιά παίρνει κεφάλι ο Βελόπουλος, οποίος φαίνεται ότι «μαζεύει» τη δεξιά δυσαρέσκεια για την κυβέρνηση.
• Χαμηλές πτήσεις για τη Νέα Αριστερά, η οποία αν δεν βγει γρήγορα από την αδράνεια, θα εγκλωβιστεί στο ρόλο του κόμματος που λίγοι το αντιπαθούν, αλλά και λίγοι το ψηφίζουν, κατά το πρότυπο του ΚΚΕ (Εσωτερικού).

Η (ανύπαρκτη) προοπτική

Οι δημοσκοπήσεις αποτελούν «φωτογραφίες της πολιτικής στιγμής». Δείχνουν δηλαδή αυτό που συμβαίνει τώρα και δεν «προβλέπουν» το μέλλον. Γι ‘αυτό πολλές φορές σημαντικές πολιτικές διεργασίες περνούν κάτω από τα δημοσκοπικά ραντάρ. Στην περίπτωση μας όμως, τα δημοσκοπικά ευρήματα ταιριάζουν με τη γενική αίσθηση που αποκομίζει κανείς από το πολιτικό γίγνεσθαι.

Ο Μητσοτάκης παραμένει κυρίαρχος χωρίς να απειλείται από τον Κασσελάκη και τον Ανδρουλάκη. Το οξύμωρο είναι ότι τα δύο κεντροαριστερά κόμματα δεν μπορούν με τίποτα να πάρουν τα πάνω τους, παρότι καταγράφεται δυσαρέσκεια της τάξης του 70% για τον πληθωρισμό, δηλαδή για ένα πεδίο κατεξοχήν προνομιακό για την Αριστερά και τη σοσιαλδημοκρατία.

Και πώς να απειλήσουν δηλαδή; Ο μεν Κασσελάκης είναι τόσο συντηρητικός, ασυνάρτητος και αδαής που φτάνει στο σημείο να κατηγορεί την κυβέρνηση για «ατζέντα Ισλαμαμπάντ» λες και είναι ο Βελόπουλος. Ο δε Ανδρουλάκης αρνείται να πάρει το παραμικρό ρίσκο, θέτοντας ως στόχο να περάσει τώρα τον ΣΥΡΙΖΑ και στη συνέχεια να ενισχυθεί σιγά σιγά (με ρυθμούς δημιουργίας σταλακτίτη) ώστε κάποια στιγμή (μάλλον στις μεθεπόμενες εκλογές το… 2031) να αμφισβητήσει τη Νέα Δημοκρατία. Όπως εύστοχα παρατήρησε ένας έγκριτος αναλυτής, ο ένας δεν ξέρει τι είναι το ποδόσφαιρο, ο άλλος φοβάται να κλωτσήσει την μπάλα.