ΟΙ 8 ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΣΕΖΟΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΑΣΕΤΕ

Εξαιρετικά πληθωρική η φετινή θεατρική σεζόν (Σεπτέμβριος ’23- Αύγουστος ’24) με τις νέες παραστάσεις να καλύπτουν όλα τα γούστα του κοινού. Εμείς σας προτείνουμε 8 από αυτές που παίζονται  αυτήν την περίοδο στις θεατρικές σκηνές.

Αναλυτικότερα:

The Doctor (σκην. Κατερίνα Ευαγγελάτου)

Η Κατερίνα Ευαγγελάτου σκηνοθετεί στο ιστορικό Αμφιθέατρο στην Πλάκα το “The Doctor” την πολύ ελεύθερη διασκευή του Robert Icke του θεατρικού έργου του Arthur Schnitzler “Professor Bernhardi”.

Μετά από μία αυτοσχέδια απόπειρα έκτρωσης στο σπίτι, ένα 14χρονο κορίτσι βρίσκεται ετοιμοθάνατο με προχωρημένη σηψαιμία στο Ινστιτούτο Elizabeth, μια ιατρική κλινική για το Αλτσχάιμερ.Όταν η επικεφαλής γιατρός του Ινστιτούτου αρνείται να αφήσει έναν καθολικό ιερέα να τελέσει την τελευταία μετάληψη του κοριτσιού, ξεσπά ένα σκάνδαλο που σύντομα λαμβάνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Μία έξοχη επιλογή κειμένου, μία νευρώδης σκηνοθεσία από την Κατερίνα Ευαγγελάτου και ένα φοβερό ensemble 11 ηθοποιών με προεξάρχουσα τη Στεφανία Γουλιώτη. Ένα έργο λόγου μετατρέπεται σε ένα επί σκηνής θρίλερ, που απευθύνεται σε όλα τα είδη κοινού και το φέρνει αντιμέτωπο με τις βεβαιότητές του.

Τρεις ψηλές γυναίκες (σκην. Ρόμπερτ Ουίλσον)

Όλα μοιάζουν να αιωρούνται στις “Τρεις Ψηλές Γυναίκες” του Έντουαρντ Άλμπι που σκηνοθετεί ο Ρόμπερτ Ουίλσον, μία παράσταση που άνετα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η αποθέωση του φορμαλισμού.

Η μουσική του Θοδωρή Οικονόμου, πανταχού παρούσα, συμβάλλει στη δημιουργία μιας ατμόσφαιρας υπαρξιακού μυστηρίου και συνομιλεί με τις ανάσες των τριών ηθοποιών άλλοτε με μελωδικά ρομαντικά αρπέζ και άλλοτε με ήχους της φύσης (τα εύσημα στον Thorsten Hoppe που σχεδίασε τον ήχο), όπως κύματα, ακόμη και τρομακτικούς ήχους μίας καταιγίδας.

Μία από τις ωραιότερες και αρτιότερες παραστάσεις των τελευταίων ετών και τρεις υπέροχες ερμηνείες από τρεις Ελληνίδες πρωταγωνίστριες, τη Ρένη Πιττακή, την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και τη Λουκία Μιχαλοπούλου. Μία σπάνια θεατρική εμπειρία που δεν πρέπει να χάσετε.

Φακντ απ (σκην. Θάλεια Ματίκα)

Ο Τάσος Ιορδανίδης γράφει το Φακντ- απ, ένα έργο για τη Gen Z και αγγίζει με ιδιαίτερη ευαισθησία ένα πολύ ιδιαίτερο θέμα: αυτό των ψυχικών ασθενειών που δυστυχώς κάνουν θραύση στη νέα γενιά.

Δύο νέοι άνθρωποι συναντιούνται σε μία ψυχιατρική κλινική, σταδιακά έρχονται πιο κοντά, αναπτύσσουν σχέση εμπιστοσύνης και “μοιραία” συνδέονται με άρρηκτους δεσμούς, προσπαθώντας να αρθρώσουν λόγο σε έναν κόσμο που δεν τους ακούει. Ανασφάλειες, αδυναμίες, φόβοι, τραύματα: όλα ξεδιπλώνονται με τρόπο γλαφυρό και πειστικό πάνω στη σκηνή του θεάτρου Άλφα Ληναίος Φωτίου.

Η Θάλεια Ματίκα δεν υποκύπτει σε σκηνοθετικές ευκολίες και περιττές φιοριτούρες, δουλεύει εξαντλητικά με τους δύο νέους ηθοποιούς, την Αφροδίτη Λιάντου και τον Διονύση Παπανδρέου, και τους “μεταμορφώνει” στους δύο ήρωες του Φακντ-απ. Δίνει πρωταγωνιστικό ρόλο στον λόγο του έργου και τον εμποτίζει αρμονικά και στην ιδανική του ένταση στους ηθοποιούς.

Μία παράσταση που σπάει το κατεστημένο και μιλάει στη γλώσσα των εφήβων σκιαγραφώντας με ρεαλισμό τα προβλήματά τους.

Humans (σκην. Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης)

Ελίνα Γιουνανλή

Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης πήρε το ρίσκο να συστήσει στο ευρύ κοινό το “Humans” του Stephen Karam, ένα έργο που ανατέμνει την οικογένεια, τις ανθρώπινες σχέσεις και τον ίδιο τον άνθρωπο με τρόπο εξαιρετικά σύγχρονο.

Η σκηνοθετική ματιά του μοιάζει με μία κάμερα που αλλάζει διαρκώς εστίαση και κινηματογραφεί τους ήρωες αυτούς στις δυνατές στιγμές τους. Ρεαλισμός, ειλικρίνεια, χιούμορ, τρυφερότητα και βαθιά αγάπη. Αυτά είναι τα συστατικά μιας παράστασης που με λόγο καταιγιστικό κινείται πάνω στο λεπτό σύνορο που χωρίζει την τραγωδία από την κωμωδία.

Λάμπουν οι υπέροχες ερμηνείες έξι ηρώων/ηθοποιών (Κωνσταντίνος Ασπιώτης, Λάζαρος Γεωργακόπουλος, Ξένια Καλογεροπούλου, Θέμις Μπαζάκα, Ειρήνη Μακρή, Μαρία Πετεβή). Στο γιορτινό τραπέζι,  όταν πιάνουν ο ένας το χέρι του άλλου, φέρνουν στο μυαλό ανθρώπους που κατάφεραν να επιβιώσουν μίας ολοκληρωτικής καταστροφής. Όπλο τους; Η ανθρώπινη υπόσταση και ανάγκη τους για αγάπη.

Γλάρος (σκην. Δημήτρης Καραντζάς)

Ο Δημήτρης Καραντζάς κάνει τη δική του βουτιά μέσα στα σωθικά του θεάτρου και της Τσεχωφικής δημιουργίας και σκηνοθετεί με τον δικό του διηθητικό τρόπο στο θέατρο Προσκήνιο το εμβληματικό του αριστούργημα, τον “Γλάρο”.

Οι ήρωες του Τσέχωφ στον “Γλάρο” συζητούν γύρω από μια λίμνη για την τέχνη, το μέλλον και αναπολούν όλους τους ματαιωμένους έρωτες. “Εγκλωβισμένοι” σε μια σκηνή θεάτρου δοκιμάζουν να σπάσουν τα όρια της ζωής και της τέχνης, να αντισταθούν στο τέλμα, να βρουν νέες φόρμες θεάτρου και επικοινωνίας.

Συγκλονιστικές ερμηνείες από το σύνολο των ηθοποιών (Θεοδώρα Τζήμου, Μανώλης Μαυροματάκης, Αινείας Τσαμάτης, Δήμητρα Βλαγκοπούλου, Νατάσα Εξηνταβελώνη, Φιντέλ Ταλαμπούκας, Δρόσος Σκώτης, Μαρία Φιλίνη, Γιώργος Ζυγούρης) και μία Θεοδώρα Τζήμου να μας χαρίζει μία από τις ωραιότερες Αρκάντινες που έχουμε δει.

Έγκλημα και Τιμωρία (σκην. Δημήτρης Τάρλοου)

Ο Δημήτρης Τάρλοου σκηνοθετεί στο θέατρο Πορεία το κορυφαίο ψυχογράφημα της ανθρώπινης ύπαρξης και ηθικής, το “Έγκλημα και Τιμωρία” του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι στη διασκευή του Θανάση Τριαρίδη. Μόνο που στην περίπτωση αυτή ο τελευταίος δεν αρκέστηκε σε μία συμβατική ανάγνωση του ογκώδους αυτού μυθιστορήματος, αλλά έγραψε ένα ολοκαίνουριο κείμενο που έχει γραφτεί με αφορμή το κλασικό κείμενο.

Το έργο ακολουθεί την ιστορία του Ρασκόλνικωφ, ενός φοιτητή που πιστεύει πως η διανοητική και ψυχική ανωτερότητα νομιμοποιεί το άτομο να διαπράττει εγκλήματα για το καλό της ανθρωπότητας.

Αποτέλεσμα μια παράσταση όμορφα ενορχηστρωμένη που πατά σε ένα κείμενο που σέβεται το πρωτότυπο φωτίζοντας πολλές σύγχρονες προεκτάσεις του, με εξαιρετικές ερμηνείες και προεξάρχοντες τους δύο βασικούς πρωταγωνιστές του, τον Προμηθέα Αλειφερόπουλο και τον Δημήτρη Ήμελλο.

39 σκαλοπάτια (σκην. Μάκης Παπαδημητρίου)

Ο Μάκης Παπαδημητρίου μεταφράζει και σκηνοθετεί «Τα 39 σκαλοπάτια», τη δημοφιλή διασκευή του Patrick Barlow, βασισμένη στο μυθιστόρημα του 1915 του John Buchan και τη ταινία του 1935 του Alfred Hitchcock.

Η διασκευή του Barlow συμπυκνώνει την αρχική αστυνομική ιστορία του Buchan σε μια φαρσική και γρήγορη θεατρική εμπειρία που σε πολλά σημεία θυμίζει αρκετά το στυλ των Monty Python, ενώ παράλληλα αποτίει φόρο τιμής στη θρυλική ταινία του Hitchcock. Με παιγνιώδη διάθεση ο Μάκης Παπαδημητρίου καταφέρνει να δημιουργήσει μία δαιμόνια παράσταση και να συντονίσει τον ίδιο και άλλους τρεις υπέροχους ηθοποιούς (Γρηγορία Μεθενίτη, Γιάννη Λατουσάκη, Παναγιώτη Γουρζουλίδη) σε ένα απολαυστικό υποκριτικό γαϊτανάκι.

Αποτέλεσμα ένα καταιγιστικό γοητευτικό θρίλερ κατασκοπείας επενδυμένο με γενναίες δόσεις κωμωδίας που απευθύνεται σε όλους.

Η λέξη πρόοδος στο στόμα της μητέρας μου ηχούσε πολύ φάλτσα (σκην. Αικατερίνη Παπαγεωργίου)

Η Αικατερίνη Παπαγεωργίου και η ομάδα The Young Quill, επέλεξαν να παρουσιάσουν αυτό το πολύ ιδιαίτερο και ευαίσθητο έργο, άκρως επίκαιρο μέσα στην πολεμική ατμόσφαιρα που ζούμε εκ νέου τους τελευταίους μήνες, του Ρουμάνου συγγραφέα Ματέι Βίζνιεκ

Μέσα σε ένα υπερρεαλιστικό πλαίσιο που όλα μοιάζουν να είναι φάλτσα, διαδραματίζεται μια απόλυτα ρεαλιστική ιστορία ενός πολέμου. Δεν έχει σημασία ποιου πολέμου. Το έργο εστιάζει στα πιο βαθιά ζοφερά σημεία και επικεντρώνεται στο ερώτημα: Πώς υπάρχει αλήθεια κανείς μετά από έναν πόλεμο; Πώς μπορει να συνεχίσει τη ζωή του όταν όλα έχουν αλλάξει και μετατοπιστεί; Όταν και εσύ ο ίδιος, δεν είσαι πια ο εαυτός σου;

Η Αικατερίνη Παπαγεωργίου χειρίζεται με επιδεξιότητα το κείμενο του Βίζνιεκ και αποφεύγει έξυπνα τις παγίδες του κρατώντας τις δέουσες ισορροπίες. Ακολουθεί την πυκνή γραφή του και δε διστάζει να αφεθεί σκηνοθετικά στη διεύρυνση των ορίων του συμβατικού θεάτρου ενώνοντας δύο κόσμους -αυτόν του ρεαλισμού με αυτόν του ονείρου και του παραλόγου- με τρόπο ποιητικό εστιάζοντας στο ανθρώπινο στοιχείο και στον διαρκή μετεωρισμό του απέναντι στον πόλεμο.

Πέντε εξαιρετικοί ηθοποιοί (επωμίζονται πολλούς δύσκολους διπλούς ρόλους και δεν είναι λίγες φορές που η χρήση της γλώσσας και των συμβολισμών της δημιουργεί ένα μαγευτικό μωσαϊκό που αιχμαλωτίζει.