Ο ευρωπαϊκός κόλαφος: Δεν γίναμε ακόμη Ουγγαρία του Όρμπαν, αλλά…

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι ένα από τα πολιτικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αποτελείται από βουλευτές κομμάτων και ομάδων, αποφασίζει με πλειοψηφίες, έχει σκοπιμότητες. Αλλά οποιαδήποτε καταδίκη μιας χώρας από το όργανο αυτό δεν είναι καθόλου τιμητική και καμιά κυβέρνηση δε μπορεί να οχυρώνεται πίσω από δικαιολογίες.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε χθες ψήφισμα καταδίκης της Ελλάδας για το προβληματικό κράτος δικαίου που έχει. Έτσι έκρινε η πλειοψηφία των ευρωβουλευτών. Και δεν έχει καμιά σημασία ότι η πλειοψηφία αυτή αποτελείται από βουλευτές που ανήκουν σε κόμματα αντίπαλα της ΝΔ. Το ψήφισμα είναι του θεσμικού οργάνου και αποτελεί κόλαφο για την κυβέρνηση της ΝΔ. Η αντίδραση της οποίας είναι αντίδραση ενόχου.

Οι διαβόητες «κυβερνητικές πηγές», εκτός από «υποκινούμενους» αγρότες στην Ελλάδα, τώρα βλέπουν και…υποκινούμενους (ξένους) ευρωβουλευτές. Αντί να απαντήσει σε αυτά που καταγγέλλει το ψήφισμα, καταφεύγει σε πολιτικάντικες μεθόδους.

Υπάρχει ή όχι πρόβλημα με το κράτος δικαίου στην Ελλάδα, όταν:

• Πολιτικά πρόσωπα, ανώτατοι στρατιωτικοί και δημοσιογράφοι παρακολουθούνταν από την κρατική μυστική υπηρεσία ή (και) από παράνομο λογισμικό;
• Η έρευνα της δικαιοσύνης λιμνάζει εδώ και ενάμιση χρόνο;
• Η αρμόδια αρχή(ΑΔΑΕ) εμποδίστηκε στην έρευνά της και ο επικεφαλής της κατάγγειλε απειλές εναντίον του;
• Ο πρώην επικεφαλής του Γραφείου του Πρωθυπουργού, ο οποίος απομακρύνθηκε από τη θέση του ως πολιτικά υπεύθυνος για τις υποκλοπές, κάνει εκφοβιστικές αγωγές εναντίον μέσων ενημέρωσης και δημοσιογράφων;

Υπάρχει ή όχι πρόβλημα με το κράτος δικαίου στην Ελλάδα, όταν:

• Για το φοβερό δυστύχημα στα Τέμπη η ελληνική Βουλή απάλλαξε από κάθε ευθύνη τα πολιτικά πρόσωπα; Ο υπουργός Μεταφορών εκείνων των ημερών είχε το θράσος να είναι ξανά υποψήφιος βουλευτής και ο πρωθυπουργός του το επέτρεψε, δυστυχώς.
• Για το ναυάγιο της Πύλου με τους 600 νεκρούς μετανάστες δεν υπήρξε, επίσης, ουσιαστική διερεύνηση; Οι διεθνείς καταγγελίες και αποκαλύψεις πετάχτηκαν από την ελληνική κυβέρνηση στον καλάθι των αχρήστων.

Όλα αυτά καταγράφονται στο καταδικαστικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Και είναι πραγματικά γεγονότα, ανεξάρτητα από τις όποιες πολιτικές σκοπιμότητες. Το ψήφισμα, προφανώς, έτσουξε την κυβέρνηση, γι’ αυτό και τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης το «έθαψαν». Και, υποτιμώντας τη νοημοσύνη των τηλεθεατών, ακροατών και αναγνωστών τους, πρόβαλαν μόνο τις κυβερνητικές απαντήσεις. Είναι άλλη μια απόδειξη ότι η κατάσταση της ενημέρωσης στην Ελλάδα είναι προβληματική και είναι αυτό που επισημαίνει το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου.

Δυστυχώς, η Ελλάδα συγκρίνεται με την αυταρχική Ουγγαρία του καθεστώτος Όρμπαν. Και αυτό δεν είναι καθόλου κολακευτικό για την κυβερνώσα ΝΔ, που επαίρεται για την «ευρωπαϊκότητά» της. Αν ο κ. Μητσοτάκης θέλει να αποτινάξει από πάνω του αυτή τη «ρετσινιά», δεν έχει παρά να κάνει αμέσως μερικά πράγματα:

1. Να δώσει εντολή στον κ. Δημητριάδη να κάτσει ήσυχος στο σπίτι του και να σταματήσει να κάνει εκφοβιστικές αγωγές σε μέσα ενημέρωσης και δημοσιογράφους.
2. Να αποκαλύψει, επιτέλους, γιατί παρακολουθούνταν ο κ. Ανδρουλάκης, ο πρώην ΓΕΕΘΑ κ. Φλώρος, ο υπουργός κ. Χατζηδάκης και τόσοι άλλοι.
3. Να εξηγήσει γιατί «τσιμεντώθηκε» ο χώρος στα Τέμπη που έγινε η πολύνεκρη τραγωδία.
4. Να δηλώσει ξεκάθαρα ότι οι Ανεξάρτητες Αρχές δεν είναι κυβερνητικά παραρτήματα και να τις αφήσει ελεύθερες να ερευνήσουν τις παραβιάσεις του κράτους δικαίου.

Μπορεί ο κ. Μητσοτάκης να εξοργίζεται όταν η εγχώρια αντιπολίτευση συγκρίνει την κυβέρνησή του με το καθεστώς Όρμπαν της Ουγγαρίας, αλλά πρέπει να ανησυχεί όταν αυτό γίνεται και από ξένες πολιτικές δυνάμεις.

Δυστυχώς, φτάσαμε σε αυτό το σημείο. Και όσο ο κ. Μητσοτάκης και οι υπουργοί του θα βλέπουν «υποκινούμενους» ευρωβουλευτές, τόσο θα δικαιώνεται η σύγκριση με απεχθή καθεστώτα.