Κορονοϊός: 4 χρόνια από το πρώτο κρούσμα στην Ελλάδα – Τι έχει γίνει στο ΕΣΥ

Σήμερα, 26 Φεβρουαρίου, συμπληρώνονται 4 χρόνια από την εμφάνιση του πρώτου κρούσματος κορονοϊού στη χώρα μας, το οποίο καταγράφηκε στη Θεσσαλονίκη.

Το Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ) υγείας απέδειξε τον ανεκτίμητο και αναντικατάστατο  ρόλο, όλα αυτά τα χρόνια, του παρά τις σοβαρές ελλείψεις.

«Με την αυτοθυσία του λιγοστού προσωπικού, με περικοπή αδειών και ρεπό πολέμησε στη πρώτη γραμμή του υγειονομικού πολέμου. Με ηρωισμό και αυτοθυσία. Λέξεις που δυστυχώς ξεχάστηκαν», αναφέρει ο Μιχάλης Γιαννάκος, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ).

Ο ιδιωτικός τομέας δεν έβαλε πλάτη, καθώς όπως αναφέρει η κ. Γιαννάκος, αυτό που έκανε ήταν να εκμεταλλευθεί τη μονοθεματική λειτουργία των νοσοκομείων και να «περιθάλπει μόνο non covid-19 περιστατικά αυξάνοντας τα κέρδη του».

Παρά τις δεσμεύσεις της κυβέρνησης, τότε, για την αναγκαιότητα ισχυροποίησης του δημόσιου συστήματος υγείας, «βλέπουμε την λειτουργική κατάρρευσή του λόγω των σοβαρών ελλείψεων προσωπικού και της ιδιωτικοποίησης υπηρεσιών όπως τα απογευματινά χειρουργεία επί πληρωμή», σχολιάζει ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ.

Οι περισσότερες Μονάδες Εντατικής Θεραπείας που ξεκίνησαν να λειτουργούν τότε με ιδιωτικές χορηγίες και έγιναν «διαφημιστικό όχημα» για την κυβέρνηση, πλέον δεν λειτουργούν, καθώς δεν υπάρχει προσωπικό να τις στελεχώσει.

Καμία αναγνώριση για τις οικογένειες των θυμάτων 

«Κατά τη διάρκεια της πανδημίας χάσαμε 30 συναδέλφους από κορονοϊό, οι οποίοι στη συνέχεια ξεχάστηκαν. Ζητήσαμε να χαρακτηριστεί ο θάνατος εργατικό ατύχημα, για να μπορούν οι οικογένειές  τους να  μαζέψουν τα κομμάτια τους. Δεν έγινε τίποτα», λέει ο κ. Γιαννάκος.

Μάλιστα, κάποιες οικογένειες υγειονομικών που έχασαν τη ζωή τους από Covid-19, ζήτησαν βεβαίωση από τα νοσοκομεία για να προσφύγουν δικαστικά ότι ο θάνατός τους ήταν εργατικό ατύχημα και έλαβαν ως απάντηση ότι «δεν πιστοποιείται από πουθενά ότι κόλλησαν τον Covid-19  εντός του νοσοκομείου σε ώρα εργασίας», αναφέρει ο κ. Γιαννάκος και μάλιστα αυτό έγινε σε μία περίοδο που υπήρχε καραντίνα και δεν βγαίναμε από το σπίτι.

Παρά τα χειροκροτήματα στους υγειονομικούς και ενώ η κυβέρνηση δεσμεύτηκε για την στήριξη του ΕΣΥ και των εργαζομένων, δεν έγινε σχεδόν τίποτα.

«Οι προσλήψεις προσωπικού γίνονται με το σταγονόμετρο. Η προκήρυξη ΑΣΕΠ του έτους 2019 ακόμη δεν ολοκληρώθηκε και η εφετινή προκήρυξη θα ολοκληρωθεί το έτος 2030 λόγω χρονοβόρων διαδικασιών του ΑΣΕΠ», αναφέρει ο ίδιος.

Την ίδια στιγμή κάθε μήνα χάνονται 300 υπάλληλοι επικουρικό προσωπικό και δεν προσλαμβάνονται νέοι, όπως αναφέρει ο κ. Γιαννάκος.

«Υπάρχει κύμα μαζικών αποχωρήσεων εξ αιτίας των χαμηλών αμοιβών, των δυσμενών  συνθηκών εργασίας, της εργασιακής ανασφάλειας. Το ΕΣΥ δεν είναι ελκυστικός χώρος εργασίας. Είχε πει τότε ο Πρωθυπουργός  στους συμβασιούχους ελάτε να βάλτε πλάτη στη πανδημία και εμείς θα αναγνωρίσουμε τη προσφορά σας και θα σας μονιμοποιήσουμε. Τίποτα. Διαρκής  ομηρία με ολιγόμημες παρατάσεις των συμβάσεων και επιστροφή των εργολαβων που στοιχίζουν διπλάσια χρήματα  στο δημόσιο και προσφέρουν συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα», τονίζει.

Ταυτόχρονα, με την ολοκλήρωση των προκηρύξεων για μόνιμο προσωπικό, έχουμε ανακύκλωση του ιδίου προσωπικού. Δηλαδή επικουρικοί καταλαμβάνουν θέσεις μονίμων.

«Έταξαν την ένταξη μας στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα των υγειονομικών.Τίποτα δεν έχει γίνει όμως ακόμη. Έφτιαξαν επιτροπή στο υπουργείο Εργασίας η οποία εδώ και τρία χρόνια παρέδωσε το αυτονόητο θετικό πόρισμα το οποίο δεν νομοθετήθηκε και αραχνιάζει στα συρτάρια του υπουργείου εργασίας», συμπληρώνει ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ.

Στο ίδιο πλαίσιο, υπήρξαν και δεσμεύσεις από την κυβέρνηση για αυξήσεις στους μισθούς των υγειονομικών.

«Δεν ήρθαν ούτε κίνητρα, ούτε σοβαρές αυξήσεις. Οι μισθοί των υγειονομικών είναι εξευτελιστικοί γι’ αυτό και υπάρχει κύμα μαζικών αποχωρήσεων από το ΕΣΥ. Οι μισθοί μας σε πολλές των  περιπτώσεων  είναι χαμηλότερες από το κατώτατο  μισθό του ανειδίκευτου εργάτη», λέει ο κ. Γιαννάκος.

«Δεν υπολογίζουν ότι εμείς πέφτουμε κάτω από τη κούραση, την εργασιακή εξάντληση. Το ΕΣΥ βρίσκεται σε λειτουργικό κατήφορο παρότι περάσαμε μία  πανδημία.
Χρειάζονται χρήματα από το κράτος που δεν φαίνεται διατιθέμενο να δώσει. Έτσι όπως εξελίσσεται η κατάσταση στο ΕΣΥ, μας φοβίζει», καταλήγει ο ίδιος.