ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΠΕΙΛΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ – Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΑΙΓΑΛΕΩ

«Όχι άλλη ανασφάλεια, όχι άλλη αδιαφορία! / Τα σχολεία μας δεν θα γίνουν ‘’Τέμπη’’!». Με αυτή την κραυγή αγωνίας, η Ένωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων του Δήμου Αιγάλεω έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου για την ασφάλεια των σχολικών κτιρίων του Δήμου, σε επιστολή της στις 22 Απριλίου 2023 προς τον πρωθυπουργό, τον οποίο καλούσε να εργασθεί ώστε οι μαθητές της περιοχής να έχουν πρόσβαση σε ασφαλή σχολική στέγη που θα εγγυάται την απρόσκοπτη παρακολούθηση των μαθημάτων τους. 

Σχεδόν έναν χρόνο μετά, τι έχει αλλάξει;

Ψάχνοντας απαντήσεις, το NEWS 24/7 συνομίλησε με την κυρία Βιργινία Γεωργοπάνου, πρόεδρο της Ένωσης Συλλόγων Γονέων Αιγάλεω. Όπως μας είπε, «σε μια συνθήκη που οι προσωρινές λύσεις τείνουν να γίνουν μόνιμες, μη διασφαλίζοντας τόσο την ομαλή εκπαιδευτική διαδικασία , όσο και την ασφάλεια των μαθητών, κάποιοι, ‘’ελαφρά τη καρδία’’ μετρούν τα παιδιά μας ως αριθμούς και ως κόστος». 

Προχωρώντας την κουβέντα, η κυρία Γεωργοπάνου μάς παρουσιάζει μια αποκαρδιωτική εικόνα για τα σχολικά κτήρια του δήμου. Μάρτιος του 2024 και τα σημαντικά προβλήματα σχολικής στέγης που ταλανίζουν την εκπαιδευτική κοινότητα τα τελευταία αρκετά χρόνια παραμένουν. Κτίσματα πριν τη δεκαετία του 1980, ανεπαρκώς συντηρημένα, με εμφανείς τις φθορές από το πέρασμα του χρόνου και τους βανδαλισμούς δημιουργούν μια «επιεικώς τραγική» και σε πολλές περιπτώσεις «επικίνδυνη για την υγεία και σωματική ακεραιότητα των παιδιών μας» κατάσταση. 

Το ψάρι «βρωμά» απ’ το κεφάλι

Πρόκειται για μια μεμονωμένη συνθήκη; Η απάντηση της κυρίας Γεωργοπάνου διαλύει αυτό το αφήγημα, αναδεικνύοντας τη συνολική εικόνα υποβάθμισης της δημόσιας παιδείας στη χώρα. Η υποχρηματοδότηση, η μείωση κονδυλίων για έργα στα σχολεία, οι χρονοβόρες διαδικασίες ακόμη και όταν κάποια έργα δημοπρατούνται, με παρατάσεις επί παρατάσεων, τα τελευταία χρόνια της κρίσης έχουν συντελέσει στην σημερινή κατάσταση των σχολικών κτιρίων. «Οφείλουμε φυσικά να τονίσουμε ότι όταν περιήλθε από την κεντρική εξουσία στους δήμους η αρμοδιότητα και ευθύνη συντήρησης των σχολικών κτιρίων, δεν δόθηκε και η ανάλογη χρηματοδότηση ώστε να μπορούν να καλυφθούν οι ανάγκες. Οι Δήμοι κυρίως με δικούς τους πόρους και κάποια προγράμματα χρηματοδότησης έργων του Υπουργείου  Εσωτερικών, είτε της  Περιφέρειας, είτε μέσω ΕΣΠΑ , προσπαθούν να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες που δημιουργούνται».

Τα σεισμόπληκτα σχολεία του 2019

Η «πληγή» είναι ακόμη μεγαλύτερη για τα σχολικά συγκροτήματα του Αιγάλεω, μιας και σχεδόν πέντε χρόνια μετά τον σεισμό του 2019, οι ζημιές τουλάχιστον σε 4 από αυτά, στα οποία συστεγάζονταν επτά σχολικές μονάδες δεν έχουν ακόμη αποκατασταθεί, διατηρώντας σε καθεστώς «προσφυγιάς» περίπου 1000 μαθητές. «Μετά από πέντε χρόνια τα κτήρια είναι διαλυμένα. Εργολάβοι πηγαινοέρχονταν, κηρύχθηκαν έκπτωτοι αλλά παρέμειναν στο κτήριο το οποίο κατέστρεψαν ενώ ποτέ δεν υπήρξε σαφές χρονοδιάγραμμα και λογοδοσία», λέει στο News 24/7 η Γενική Γραμματέας του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Αιγάλεω, κυρία Στέλλα Τραγά. Μάλιστα, περιγράφει εξίσου τον βαθμό επικινδυνότητας, αλλά και την αναποτελεσματικότητα των λύσεων που έχουν δοθεί, καθώς «οι επτά σχολικές μονάδες στεγάζονταν σε άλλα σχολεία, δημιουργώντας επικίνδυνη και ασφυκτική κατάσταση».

Το σχολείο με το νούμερο 9

Σε έναν μεγάλο δήμο της Αττικής, λοιπόν, το πρόβλημα της σχολικής στέγης οξύνεται τη στιγμή που όχι μόνο δεν υπάρχουν ελεύθεροι χώροι αλλά και κάποια από τα υπάρχοντα κτιριακά συγκροτήματα απαξιώθηκαν, χάσκουν ακόμη οι πληγές τους από τον σεισμό του 2019, ενώ άλλα είχαν αποδοθεί για εξωσχολική χρήση σε συλλόγους.

Τις πταίει;

Αυτό το ερώτημα απευθύναμε σε ανθρώπους που δραστηριοποιούνται στην περιοχή και έχουν καλή γνώση του θέματος. Σύμφωνα με αυτούς: «Ενώ η κυβέρνηση έχει βγει βολικά από το κάδρο των ευθυνών έχοντας αποδώσει τη διαχείριση των σχολικών συγκροτημάτων στους δήμους και κλείνοντας παράλληλα την κάνουλα των κονδυλίων λόγω μνημονιακού «συμμαζέματος» των οικονομικών (δεν αγγίζουν τις απευθείας αναθέσεις αλλά τη χρηματοδότηση υποδομών), ήρθε η τοπική ‘’κυβέρνηση’’ των γαλάζιων πρακτικών και μεθοδικά αδιαφόρησε και –ελπίζουμε ότι δεν έχει φτάσει στο σημείο να το διέπραξε με δόλο, όπως καταγγέλλεται– παρέδωσε σε ιδιώτες ένα δημόσιο κτίριο».

Ο λόγος φυσικά για το πολύπαθο 9ο Δημοτικό Σχολείο Αιγάλεω. 

Όπως μού εξηγεί σήμερα η κυρία Τραγά, «το σχολείο πετάχτηκε στο δρόμο από τους νέους ιδιοκτήτες και συστεγάστηκε άρον-άρον στο χώρο του 14ου Δημοτικού Σχολείου». Έτσι, φτάσαμε στο σημείο σε «ένα κτήριο καθ’ υπέρβασιν για εξαθέσιο (μέχρι 100 παιδιά)-να- συστεγάζονται δύο εξαθέσια (σύνολο 200 παιδιά) δημιουργώντας μια κατάσταση ασφυκτική, επικίνδυνη και αντιπαιδαγωγική». 

 Να σημειωθεί ακόμη, ότι αυτή τη στιγμή το κτήριο του 9ου Δημοτικού Σχολείου, λειτουργεί ως parking των λεωφορείων ιδιωτικού σχολείου.

Ο Συνήγορος του Πολίτη και η νέα Δημοτική Αρχή

Στις πρόσφατες εξελίξεις, συγκεκριμένα στις 15 Φεβρουαρίου 2024, ο Συνήγορος του Πολίτη (ΣτΠ) απέστειλε επιστολή προς τον νέο δήμαρχο Αιγάλεω, κ. Λάμπρο Σκλαβούνο με θέμα: «2η Υπενθύμιση αναπάντητου εγγράφου περί λειτουργίας του 9ου Δημοτικού Σχολείου Αιγάλεω και συστέγασή του με το 14ο Δημοτικό». Στην επιστολή (Α.Π. 324590/8114/2024), ο ΣτΠ ανάφερε πως «όπως ενημερωθήκαμε με το υπ’ αριθμ. πρωτ.: : 32820/13.06.23 έγγραφό σας, το πρακτικό καταλληλότητας ήταν στο στάδιο των υπογραφών από τα μέλη της Επιτροπής Καταλληλότητας προκειμένου να αποφανθεί για τον ‘’έλεγχο τήρησης των προδιαγραφών ασφάλειας και καταλληλότητας των υποδομών του 14ου Δημοτικού Σχολείου Αιγάλεω για την περίπτωση μεταστέγασης του 9ου Δημοτικού σχολείου σε αυτό’’».

Ωστόσο, κι έπειτα από τηλεφωνική επικοινωνία των χειριστριών της υπόθεσης με την Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Γ’ Αθηνών, ο ΣτΠ ενημερώθηκε πως η Επιτροπή Καταλληλότητας δεν είχε εξετάσει το ζήτημα, καθώς όπως γράφεται στην επιστολή η δημοτική αρχή δεν είχε «προσκομίσει την απαιτούμενη τεχνική έκθεση». Παρόλα αυτά, η συστέγαση των δύο σχολείων της περιοχής είχε αποφασιστεί ήδη από τον Ιανουάριο του 2023, χωρίς όμως, τονίζει η συντάκτρια της επιστολής και Βοηθός Συνήγορος του Πολίτη, κυρία Φιλιππάκη Δάφνη, να έχουν ολοκληρωθεί οι «απαιτούμενες διαδικασίες με τις οποίες θα διαπιστώνεται η καταλληλότητα του σχολικού κτιρίου και επομένως η ασφαλής φοίτηση των μαθητών».

9ο Δημοτικό Σχολείο Αιγάλεω…

Στην επιστολή την οποία το NEWS 24/7 έχει στη διάθεσή του, ο ΣτΠ καλούσε τον νέο δήμαρχο να προβεί άμεσα στη σύνταξη και αποστολή «της απαιτούμενης τεχνικής έκθεσης στην Επιτροπή Καταλληλότητας, καθώς και για την περαίωση τυχόν άλλων προαπαιτούμενων ενεργειών».

Δόθηκε εντέλει η Έκθεση αυτή; Απευθύναμε το ερώτημα στον νυν Δήμαρχο Αιγάλεω. Ωστόσο, μέχρι τη στιγμή σύνταξης του άρθρου δεν έχουμε λάβει απάντηση. Γνωρίζουμε όμως από επιβεβαιωμένες πληροφορίες ότι η νέα ηγεσία του Δήμου μεταξύ άλλων θα ξεκινήσει από την αρχή την διαδικασία αναγκαστικής απαλλοτρίωσης (για την οποία θα μιλήσουμε παρακάτω), καθώς κι εκείνες για την επισκευή των σεισμόπληκτων.

Ας ελπίσουμε ότι θα γίνουν πράξη οι προθέσεις και οι εξαγγελίες, μιας και μιλάμε για μια γνωστή σε όλους κατάσταση, με τον χρόνο πλέον να πιέζει ασφυκτικά.

Για την ώρα, θεωρούμε αναγκαίο να ανατρέξουμε στο χρονικό της υπόθεσης του 9ου Δημοτικού Σχολείου. Μιας υπόθεσης που σήκωσε θύελλα αντιδράσεων στην τοπική κοινωνία, μα και αποτελεί ένα μόνο κομμάτι του ψηφιδωτού του «επιτελικού κράτους», με τις σε μεγάλο βαθμό προβληματικές δημόσιες υποδομές του να συναντούν την μετάθεση ευθυνών από υπηρεσία σε υπηρεσία και τον πολίτη, τους μαθητές και τους γονείς τους εν προκειμένω, να βιώνουν τα αποτελέσματα των εμβαλωματικών λύσεων και της προχειρότητας. 

Στα γεγονότα τώρα, το κτίριο στο οποίο στεγαζόταν το συγκεκριμένο σχολείο έως και τις 9/1/2023, ανήκε σε ιδιώτες και είχε κατασκευαστεί το 1977. Ήδη από το 1979 μισθωνόταν αρχικά από την Νομαρχία Αττικής και στην συνέχεια από τον Δήμο Αιγάλεω προκειμένου να στεγαστεί εκεί το εν λόγω Δημοτικό. Ποτέ όμως δεν είχε χαρακτηρισθεί ως «Χώρος Σχολείου». Κρατήστε την αυτή τη λεπτομέρεια. 

…Το χρονικό…

Γιατί; Ίσως γιατί εκεί βρέθηκε η αφορμή για την «διαμάχη» των ιδιοκτητών με την απελθούσα δημοτική αρχή. Όπως διαβάζουμε στο Ενημερωτικό Σημείωμα της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών για τη Στέγαση του 9ου Δημοτικού Σχολείου και τη Συστέγασή του με το 14ο: «Η αλλαγή της νομοθεσίας σχετικά με τις τεχνικές προδιαγραφές λειτουργίας και ασφάλειας των δημοτικών σχολείων κατέστησε το παραπάνω κτίριο ακατάλληλο απαιτώντας από τους ιδιοκτήτες την πραγματοποίηση τεχνικών βελτιώσεων και αναδιαρρυθμίσεων» (υπ. Αριθμ. 354 Απόφαση του Δημάρχου Αιγάλεω- ΑΠ 8440/ 22-02-2022).

 Έγιναν αυτές οι αλλαγές; Σύμφωνα με το ενημερωτικό σημείωμα του Δήμου: Οι ιδιοκτήτες ουδέποτε θέλησαν να αναλάβουν τις εν λόγω διαρρυθμίσεις. Παρόλα αυτά, δόθηκαν δύο παρατάσεις μίσθωσης του εν λόγω ακινήτου, τα έτη 2014 και 2019, μέχρι που σύμφωνα με τον Δήμο στις 20 Ιανουαρίου 2020, η ιδιοκτησία του κτιρίου απαίτησε την απόδοσή του.  Ο Δήμος Αιγάλεω αντέδρασε, αρνούμενος να παραδώσει το κτίριο, προτείνοντας παράλληλα νέα παράταση ή νέα μίσθωση του κτιρίου, χωρίς ωστόσο να ευδοκιμήσει η προσπάθεια αυτή, καθώς οι ιδιοκτήτες άσκησαν ενώπιον των αρμόδιων δικαστηρίων «όλα τα ένδικα μέσα που προβλέπονταν, δηλώνοντας ότι δεν επιθυμούσαν να μισθώσουν ξανά στον Δήμο Αιγάλεω το κτίριο με οποιοδήποτε μίσθωμα». 

Στο ίδιο σημείωμα της 16ης Νοεμβρίου 2023 αναφέρεται ότι οι ιδιοκτήτες ενώ προσκλήθηκαν από τον Δήμο, «δεν έλαβαν μέρος στην διενεργηθείσα δημοπρασία, παρά το γεγονός της εξόφλησης εκ μέρους του Δήμου όλων των δεδουλευμένων μισθωμάτων». Όμως, όπως είναι σε θέση να γνωρίζει το Magazine, τουλάχιστον πριν την δικαστική διευθέτηση της διαμάχης, υπήρχαν οφειλές αρκετών χρόνων από τον Δήμο Αιγάλεω προς τους ιδιοκτήτες.

Όπως και να έχει, κι ενώ είχε προηγηθεί η τελεσιδικία της υπόθεσης, η προηγούμενη δημοτική αρχή του Γιάννη Γκίκα αναγκάστηκε να ζητήσει την αναίρεση της απόφασης του Εφετείου Αθηνών. Λέμε «αναγκάστηκε», καθώς ασφαλείς πληροφορίες τονίζουν την απροθυμία της να παρέμβει εκ νέου, λαμβάνοντας δυναμικά μέτρα. Σ’ αυτή την κατεύθυνση συνετέλεσαν φυσικά οι ομόφωνες αποφάσεις του προηγούμενου Δημοτικού Συμβουλίου,  κυρίως όμως οι διεκδικήσεις και οι συνεχείς παρεμβάσεις των γονιών, των παιδιών, των εκπαιδευτικών της περιοχής και των θεσμικών τους οργάνων.  

Παρόλα αυτά, όπως είπαμε, τον Ιανουάριο του 2023 το σχολείο έκλεισε οριστικά τις πόρτες του για τους μαθητές. Κι κάπου εδώ ξεκινούν τα δύσκολα. Τα πολύ δύσκολα…

…Και η απαλλοτρίωση που δεν έγινε

Οι μικροί μαθητές του 9ου Δημοτικού Σχολείου βρέθηκαν κυριολεκτικά στον δρόμο «με μεγάλη ευθύνη χειρισμών της προηγούμενης διοίκησης του δήμου μας, καθώς και την διαχρονική ευθύνη των προηγούμενων δημοτικών διοικήσεων», μου λέει σήμερα η κυρία Γεωργοπάνου. Κυρίως όμως στέκεται στις ευθύνες της κεντρικής διοίκησης, του κράτους «που δεν μερίμνησε για το αυτονόητο, τα δημόσια σχολεία να στεγάζονται σε δημοσία κτήρια, να εξοπλίζονται, να συντηρούνται επαρκώς και να διασφαλίζουν την ασφαλή παραμονή των παιδιών μας εκεί».

Ακόμα κι έτσι όμως,  η προηγούμενη «γαλάζια» δημοτική αρχή της πόλης είχε έναν επιπλέον άσσο στο μανίκι της. Σύμφωνα με την απόφαση 111/2022 του προηγούμενου Δημοτικού Συμβουλίου, σχετικά με το στεγαστικό πρόβλημα του 9ου Δημοτικού Σχολείου, οι σύνεδροι αποφάσισαν ομόφωνα, εκτός των άλλων ο Δήμος Αιγάλεω να προχωρήσει στην άμεση κήρυξη αναγκαστικής απαλλοτρίωσης του συγκεκριμένου ακινήτου, να ζητήσει από τα αρμόδια υπουργεία την λήψη σχετικής νομοθετικής ρύθμισης που να μπλοκάρει τη διαδικασία έξωσης σε σχολεία και να μην εκδώσει καμία απόφαση συστέγασης του 9ου Δημοτικού Σχολείου. 

Ειδικά ως προς την απαλλοτρίωση, όπως λένε στο NEWS 24/7 καλά ενημερωμένες πηγές,  πρόκειται για μια απόλυτα σύννομη ενέργεια μιας και αυτή είναι σύμφωνη τόσο με την αριθμ. 913/2008 Απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, όσο και με το από τις 16 Ιανουαρίου 2023 έγγραφο της προϊσταμένης πολεοδομικού σχεδιασμού και τοπογραφήσεων για την ανέγερση ή μετατροπή υφιστάμενου κτίσματος σε κτίριο εκπαίδευσης. Συν τοις άλλοις, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι σε σύσκεψη που είχε ο πρώην «γαλάζιος» Δήμαρχος της πόλης με τον επίσης τότε «γαλάζιο» Γενικό Γραμματέα του υπ. Εσωτερικών-  συνάντηση, η οποία πραγματοποιήθηκε έπειτα από κινητοποίηση της Ένωσης Γονέων Αιγάλεω και των εκπαιδευτικών, όπου αμφότεροι παρίσταντο σ’ αυτή- ο ΓΓ του υπουργείου είχε υποδείξει στον κύριο Γκίκα την επίσπευση της απαλλοτρίωσης ως λύση, καθώς και τους τρόπους ανεύρεσης κονδυλίων ώστε να επιτευχθεί η ομόφωνη απόφαση του προηγούμενου Δημοτικού Συμβουλίου για καθ΄ υπέρβασιν απαλλοτρίωση. 

Συστέγαση, η μόνη λύση

Αντ’ αυτού, η λύση που βρέθηκε ήταν η συστέγαση του 9ου Δημοτικού με το 14ο , σε… αναμορφωμένες τάξεις που χωρίστηκαν στη μέση με γυψοσανίδα. Ο λόγος; Άγνωστος. Ίσως γιατί βάσει της κείμενης νομοθεσίας (ΦΕΚ635/Β/ 27 Απριλίου 2007) δεν μπορεί να γίνει αφενός ανέγερση νέου κτίσματος, όταν το οικόπεδο δεν καλύπτει το απαιτούμενο εμβαδόν, αφετέρου γιατί η ανέγερση ή η μετατροπή υφιστάμενου κτίσματος σε κτίριο εκπαίδευσης έχει ως προϋπόθεση τον χαρακτηρισμό του χώρου για την συγκεκριμένη χρήση με τροποποίηση του εγκεκριμένου Ρυμοτομικού Σχεδίου και με κύριο προαπαιτούμενο το Πρακτικό καταλληλότητας. 

Ίσως… 

Ωστόσο, όποια κι αν είναι τα νομικά προσκόμματα, είναι αδιανόητο εν έτει 2024 ένα εξαθέσιο σχολείο να στεγάζει ένα δωδεκαθέσιο με τους βοηθητικούς του χώρους να μετατρέπονται σε αίθουσες. Αδιανόητο, αλλά όχι ακατανόητο αν κάποιοι αποσκοπούσαν στην δημιουργία μιας συνθήκης όπου η ανησυχία και η αβεβαιότητα που δημιουργείται καθώς και η συνακόλουθη μετακίνηση του μαθητικού δυναμικού, θα οδηγήσει σε συγχωνεύσεις – καταργήσεις τμημάτων ή ακόμη χειρότερα και σχολείων. Μακάρι όχι, αλλά οι γονείς εκφράζουν αυτόν τον φόβο. 

Ουδέν μονιμότερον του προσωρινού

Βέβαια, όχι αβάσιμα. Ειδικά όταν παγιώνεται μια κατάσταση που υποτίθεται πως ξεκίνησε ως «έσχατη λύση» ανάγκης. Αυτό, γιατί η υπ. αριθμ. 59 Απόφαση  (Α.Π. 800/9-1-2023) του προηγούμενου Δημάρχου, κύριου Γκίκα όριζε τη συστέγαση των δύο σχολείων ως προσωρινό μέτρο μέχρι την υλοποίηση της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης του ακινήτου (οικοπέδου μετά του επί αυτού κτηρίου) στο οποίο λειτουργούσε το 9ο Δημοτικό. Την απόφαση αυτή είχε μάλιστα επικυρώσει ως προς τη νομιμότητά της και η αντίστοιχη απόφαση της αρμόδιας Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Γ’ Αθήνας (Α.Π. 310/11-1-2023). 

 Όμως, εκτός των αποφάσεων της κεντρικής και της τοπικής διοίκησης, υπάρχει κι η πραγματικότητα που βιώνουν καθημερινά γονείς και μαθητές. Καταγγελίες που φτάνουν στο ΝΕWS 24/7 κάνουν λόγο για μια βίαιη συστέγαση σε ένα κτήριο δύο ορόφων, με τρεις τουαλέτες διαθέσιμες για παιδιά δημοτικού και με έναν προαύλιο χώρο στον οποίο ούτε γυμναστική δεν μπορούν να κάνουν.  Άραγε ολοκληρώθηκαν οι απαιτούμενες αναδιαρρυθμίσεις στο 14ο Δημοτικό στις οποίες αναφερόταν η αρ.3/27-7-2023 μελέτη των Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου Αιγάλεω; 

Ερώτημα διόλου ρητορικό, αν λάβει κανείς υπόψη ότι λίγο πριν την έναρξη της σχολικής χρονιάς, ο πρώην Αντιπεριφερειάρχης Παιδείας, κύριος Μπάμπης Αλεξανδράτος (νυν εντεταλμένος Σύμβουλος για θέματα λειτουργίας ΚΤΕΟ της Περιφέρειας Αττικής) δήλωνε ότι τα σχολεία του Δήμου θα λειτουργήσουν καλά κι ότι «έχουν λυθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα οποιαδήποτε προβλήματα μετά τις προσπάθειες και τις ενέργειες της -τότε- δημοτικής αρχής». Είχε κάνει αυτοψία στον χώρο ο πρώην Αντιπεριφερειάρχης; Όχι, ήταν η απάντηση που έδωσε στο συνάδελφο Θ. Καραμπάτσο και το «Documento», καθώς μόνη του πηγή πληροφόρησης ήταν η διοίκηση του κυρίου Γκίκα. Στόχος; Η καλή «σχολική ψυχολογία» ενόψει του Αγιασμού…

Από τον Άννα στον Καϊάφα

Η… καλή σχολική ψυχολογία την οποία επεδίωκε ο κύριος Αλεξανδράτος φαίνεται ότι δεν…εμπεδώθηκε από την σχολική κοινότητα. Γονείς με τους οποίους συνομιλήσαμε ανέφεραν ότι μέχρι αυτή τη στιγμή, ύστερα από τόσους μήνες δεν έχει υπάρξει καμία επίσημη ενημέρωση για την τοποθεσία στην οποία βρίσκεται ο εξοπλισμός και τα αρχεία των μαθητών του 9ου Δημοτικού, ενημερώνοντας παράλληλα και την Διεύθυνση της Πρωτοβάθμιας. 

Η τελευταία και ο προϊστάμενός της, κύριος Ι. Κάππος ήταν εκείνοι που ενέκριναν την συλλειτουργία των δύο σχολείων, καθώς «στην περιοχή δεν υπάρχει άλλο Δημόσιο ή ιδιωτικό κτίριο να έχει τις προδιαγραφές για τη στέγαση ή την μίσθωση αντιστοίχως του εν λόγω σχεδίου» [ Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης- Γ΄ Αθήνας, Πρακτικό καταλληλότητας για τη συστέγαση του 14ου Δ.Σ. στην περίπτωση μεταστέγασης του 9ου Δ.Σ. Αιγάλεω σε αυτό]. 

Ερωτηθείς σχετικά με τις καταγγελίες για τον υπεράριθμο όγκο μαθητών που φιλοξενεί το 14ο Δημοτικό, εν συγκρίσει με τις δυνατότητές του, ο επικεφαλής της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Γ’ Αθήνας, δήλωσε αναρμόδιος, δείχνοντας τον Δήμο ως αποκλειστικό υπεύθυνο, ο οποίος με τη σειρά του-επί των ημερών του κυρίου Γκίκα- τηρούσε σιγήν ιχθύος. Την ίδια τακτική με την Α’ Βάθμια ακολούθησε και το υπ. Παιδείας, δηλώνοντας πως δεν γνωρίζει κάτι για την υπόθεση. Πιθανότατα γιατί έχει ρόλο ρυθμιστή σε τέτοιες περιπτώσεις. Ένας ικανός λόγος, σύμφωνα με τον πρόεδρο της τοπικής ΕΛΜΕ, κύριο Θ. Κοτσωνόπουλο που χρειάζεται να «γίνει πιο σαφές το νομικό πλαίσιο, καθώς- έτσι- γίνεται μεταφορά ευθυνών» [Documento, 5/10/2023].

Ο αγώνας για το αυτονόητο

Θα πει κάποιος: Τι πιο σύνηθες να συμβεί; Γνωστό εθνικό σπορ της δημόσιας διοίκησης της χώρας η μετακύλιση ευθυνών. Ωστόσο, εδώ ίσως έχουμε κάτι ακόμη πιο σύνθετο. Όπως μου λένε άριστοι γνώστες του πεδίου, η πρακτική είναι ίδια και απαράλλαχτη με αυτή που ακολουθείται σε νοσοκομεία, φάρμακα και πανεπιστήμια: απαξίωση του νοσοκομείου και του προσωπικού τους που καταρρέουν, μπλοκάρισμά των προσλήψεων υγειονομικών και ίδρυση νέων σχολών, επειδή δεν «αντέχει η αγορά» και, σε πολλές περιπτώσεις, εκβιασμός διά της υποχρηματοδότησης. 

«Σε αυτό το πλαίσιο βάλτε την έξωση: πετάνε έξω από τον χώρο του ένα δημόσιο σχολείο, το αναγκάζουν με λογικές ΤΙΝΑ να συστεγαστεί σε ασφυκτικά πλαίσια με ένα άλλο, τη στιγμή που ένα ιδιωτικό σχολαρχείο διείσδυσε στον ‘’κενό’’ χώρο και προσκαλεί ουσιαστικά τους γονείς που έχουν ένα κομπόδεμα ή και αγωνία για το μέλλον των παιδιών τους να καταφύγουν σε αυτό ώστε να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο από εξώσεις, διαμαρτυρίες και εγκατάλειψη, αλλά πάντα με το ανάλογο αντίτιμο. Έτσι κλείνει ο κύκλος που άνοιξε με μια ‘’αθώα’’, ‘’τυχαία’’, ‘’ανύποπτη’’ και πάντως ‘’ακίνδυνη’’ αβλεψία, αδιαφορία, ατυχία…».

Θα (τους) περάσει; Θα δείξει. Πάντως, γονείς, μαθητές και δάσκαλοι της περιοχής δηλώνουν αποφασιμένοι να συνεχίσουν να διεκδικούν το αναφαίρετο και αυτονόητο δικαίωμα στην Παιδεία και στην ασφάλεια στον χώρο του σχολείου. Και σε αυτόν τους αγώνα, δεν μπορούμε παρά να είμαστε μαζί τους.