Σε καμία χώρα του κόσμου δεν υπάρχει ισότητα για τις εργαζόμενες γυναίκες

Καμία χώρα στον κόσμο δεν παρέχει στις γυναίκες τις ίδιες ευκαιρίες με τους άνδρες στο εργατικό δυναμικό, σύμφωνα με μια νέα έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας, η οποία διαπίστωσε ότι το χάσμα μεταξύ των δύο φύλων παγκοσμίως είναι πολύ μεγαλύτερο από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως, λίγες ημέρες πριν την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.

Όπως επισημαίνει η έκθεση, το κλείσιμο της ψαλίδας θα μπορούσε να αυξήσει το παγκόσμιο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν κατά περισσότερο από 20%.

Για πρώτη φορά, η τράπεζα συμπεριέλαβε τα συμπεράσματα από τη διερεύνηση του αντίκτυπου των πολιτικών παιδικής μέριμνας και ασφάλειας στη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας σε 190 χώρες, όπως αναφέρει ο Guardian. Διαπίστωσε λοιπόν ότι όταν ελήφθησαν υπόψη οι δύο αυτοί παράγοντες, οι γυναίκες απολάμβαναν κατά μέσο όρο μόλις το 64% της νομικής προστασίας που απολαμβάνουν οι άνδρες, από 77% που ήταν η προηγούμενη εκτίμηση.

Η συντάκτρια της έκθεσης Tea Trumbic δήλωσε ότι τα ζητήματα παιδικής μέριμνας και ασφάλειας επηρεάζουν ιδιαίτερα την ικανότητα των γυναικών να εργάζονται. Η βία θα μπορούσε να τις εμποδίσει σωματικά από το να πάνε στην εργασία τους και το κόστος της παιδικής μέριμνας θα μπορούσε να την καταστήσει απαγορευτική.

Χάσμα ανάμεσα σε νόμους και εφαρμοζόμενες πολιτικές

Η 10η έκδοση της έκθεσης για τις γυναίκες, τις επιχειρήσεις και το δίκαιο, που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα (4/3), αξιολογεί επίσης για πρώτη φορά το χάσμα μεταξύ των νόμων και των πολιτικών που εφαρμόζονται για την εφαρμογή τους. Διαπίστωσε ότι οι χώρες είχαν, κατά μέσο όρο, δημιουργήσει λιγότερο από το 40% των συστημάτων που απαιτούνται για την πλήρη εφαρμογή τους.

Ενώ 95 χώρες θέσπισαν νόμους για την ίση αμοιβή, μόνο 35 χώρες είχαν λάβει μέτρα για να διασφαλίσουν την αντιμετώπιση του μισθολογικού χάσματος. Σε παγκόσμιο επίπεδο, οι γυναίκες κέρδιζαν μόλις 77 σεντς από κάθε δολάριο που κέρδιζε ένας άνδρας.

Πολλές χώρες της υποσαχάριας Αφρικής είχαν σημειώσει ταχεία πρόοδο στη μεταρρύθμιση των νόμων τα τελευταία χρόνια, ανέφερε η μελέτη, αλλά είχαν το μεγαλύτερο χάσμα μεταξύ νομοθεσίας και εφαρμογής της.

Το Τόγκο είχε τον μεγαλύτερο αριθμό νόμων στην υποσαχάρια Αφρική, δίνοντας στις γυναίκες το 77% των νομικών δικαιωμάτων των ανδρών, αλλά είχε δομές για την εφαρμογή μόλις του ενός τετάρτου αυτών.

“Είδαμε μια συνεπή μεταρρυθμιστική προσπάθεια από αρκετές αφρικανικές χώρες … φέτος η έκθεση ξεχωρίζει ιδιαίτερα το Τόγκο και τη Σιέρα Λεόνε που είχαν πραγματικά μεγάλες αλλαγές τα τελευταία τρία με τέσσερα χρόνια”, δήλωσε η Trumbic. “Αλλά τα υποστηρικτικά πλαίσια λείπουν σε μεγάλο βαθμό. Γι’ αυτό λοιπόν το χάσμα εφαρμογής τους είναι ακόμη μεγαλύτερο στις χώρες που μεταρρυθμίστηκαν πρόσφατα, επειδή έχουν αυξήσει τα πρότυπα στους νόμους τους, αλλά δεν έχουν τους υποστηρικτικούς μηχανισμούς για την εφαρμογή τους” πρόσθεσε.

Απουσία μέριμνας για την παιδική φροντίδα

Η αντιμετώπιση του χάσματος στη φροντίδα των παιδιών θα οδηγούσε άμεσα σε αύξηση της συμμετοχής των γυναικών στο εργατικό δυναμικό κατά 1%. Η έκθεση αναφέρει ότι λιγότερες από τις μισές χώρες διαθέτουν οικονομική στήριξη ή φορολογικές ελαφρύνσεις για τους γονείς μικρών παιδιών και λιγότερο από το ένα τρίτο έχουν θεσπίσει πρότυπα ποιότητας για την παιδική φροντίδα που θα μπορούσαν να διασφαλίσουν στους γονείς την ασφάλεια των παιδιών τους.

Σε 81 χώρες, οι συνταξιοδοτικές παροχές μιας γυναίκας δεν λαμβάνουν υπόψη τις περιόδους απουσίας από την εργασία που σχετίζονται με τη φροντίδα των παιδιών.

Η έκθεση αναφέρει ότι ενώ 151 χώρες διέθεταν νόμους κατά της σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας, μόνο 40 χώρες διέθεταν νόμους που κάλυπταν την κακοποίηση σε δημόσιους χώρους ή στα μέσα μαζικής μεταφοράς, πράγμα που σημαίνει ότι οι γυναίκες δεν προστατεύονταν καθ’ οδόν προς τη δουλειά τους.

“Σε όλο τον κόσμο, οι νόμοι και οι πρακτικές που εισάγουν διακρίσεις εμποδίζουν τις γυναίκες να εργαστούν ή να ξεκινήσουν επιχειρήσεις επί ίσοις όροις με τους άνδρες”, δήλωσε ο Indermit Gill, επικεφαλής οικονομολόγος του Ομίλου της Παγκόσμιας Τράπεζας. “Το κλείσιμο αυτού του χάσματος θα μπορούσε να αυξήσει το παγκόσμιο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν κατά περισσότερο από 20% – ουσιαστικά διπλασιάζοντας τον παγκόσμιο ρυθμό ανάπτυξης κατά την επόμενη δεκαετία – αλλά οι μεταρρυθμίσεις έχουν επιβραδυνθεί με αργούς ρυθμούς”.