ΒΑΣΙΑ ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΥ: ΜΙΛΗΣΑΜΕ ΜΕ ΤΗ ΦΩΝΗ ΤΗΣ GOOGLE

Δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχετε ακούσει τη φωνή της γιατί είναι η φωνή της google. O λόγος για τη λυρική τραγουδίστρια Βάσια Ζαχαροπούλου που πέρα από τις οπερατικές της υποχρεώσεις, έχει κάνει και άπειρες ώρες ηχογραφήσεων στη google, καθώς η φωνή της επιλέχτηκε ανάμεσα σε 150 γυναικείες φωνές.

Η ταλαντούχα τραγουδίστρια θα πρωταγωνιστήσει στο δημοφιλές και βραβευμένο μιούζικαλ The Last Five Years, σε κείμενο, μουσική και στίχους του σπουδαίου Αμερικανού συνθέτη Τζέισον Ρόμπερτ Μπράουν. Πρόκειται για ένα από τα δημοφιλέστερα οφ-Μπρόντγουεϊ μιούζικαλ που επιστρέφει στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ, στο ΚΠΙΣΝ, από τις 20 Μαρτίου και για εννέα μοναδικές παραστάσεις έως τις 31 Μαρτίου 2024.

Ένα έντονα συναισθηματικό και προσωπικό μιούζικαλ δωματίου με θέμα δύο εικοσάρηδες Νεοϋορκέζους που βρίσκουν και χάνουν τον έρωτα στη διάρκεια μιας περιόδου πέντε χρόνων, το The Last Five Years χαρακτηρίζεται από την αντισυμβατική δομή του, όπου η Κάθυ αφηγείται την ιστορία αντίστροφα, ενώ ο Τζέιμι αφηγείται την ιστορία σε ευθεία χρονολογική σειρά. Οι χρονικότητες των δυο ηρώων συναντιούνται μόνο μία φορά, στον γάμο τους.

Το βραβευμένο με βραβείο Drama Desk έργο, που χαρακτηρίστηκε από το περιοδικό Time ως ένα από τα δέκα καλύτερα μιούζικαλ του 2001, παρουσιάζεται σε μουσική διεύθυνση του έμπειρου Μιχάλη Παπαπέτρου, μετάφραση και σκηνοθεσία ενός ειδικού στο είδος, του πολυπράγμονα κωμικού και λιμπρετίστα Δημήτρη Δημόπουλου, ενώ τους πρωταγωνιστικούς ρόλους ερμηνεύουν η Βάσια Ζαχαροπούλου και ο Πάρις Παρασκευάδης.

 

Από τα ναυτιλιακά στην όπερα

Από το Τμήμα Ναυτιλιακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιά στην όπερα… Τι ήταν αυτό που σας έκανε να ασχοληθείτε με το τραγούδι και δη με την όπερα; Τι είναι αυτό που εξακολουθεί να σας γοητεύει στον κόσμο της;

Η μουσική ήταν μία παράλληλη σπουδή που ξεκίνησε ταυτόχρονα με τη σχολική μου πορεία και συνεχίστηκε και κατα τα φοιτητικά μου χρόνια. Οπότε θα έλεγα ότι η ενασχόληση μου με την μουσική ήταν προδιαγεγραμμένη σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από το να παρέμενα εν τελεί στον κλάδο της Ναυτιλίας. Οι μουσικές μου σπουδές ξεκίνησαν με μαθήματα πιάνου στα 6 μου χρόνια, στο Εθνικό Ωδείο.

Το τραγούδι ήρθε στη ζωή μου πολύ αργότερα στα 16 μου, όταν ο τότε καθηγητής μου στα Θεωρητικά μαθήματα Σπύρος Κλάψης με πήρε από το χέρι και με πήγε στην πρώτη μου δασκάλα κλασικού τραγουδιού στο Ωδείο, την Άννα-Μαρία Καρκανιά, επιμένοντας ότι με τη φωνή που διέθετα όφειλα να ξεκινήσω μαθήματα τραγουδιού προκειμένου να την εξελίξω και να ανακαλύψω όλες τις τις δυνατότητες. Πίστευε πολύ σε μένα, μέχρι και σήμερα τον θεωρώ μέντορα μου και τον ευχαριστώ που είδε πιο μακριά από όσο μπορούσα να δω εγώ η ίδια.

Από μικρή ηλικία ένιωθα πάντα άνετα να ανεβαίνω στη σκηνή είτε στις ωδειακές μου συναυλίες είτε στις παραστάσεις μπαλέτου που συμμετείχα. Είχα ένα καλώς εννοούμενο θράσος στην έκθεση. Παρατήρησα λοιπόν ότι μου άρεσε πολύ να τραγουδάω και να υποδύομαι κάποιον ρόλο ταυτόχρονα.

Το μουσικό θέατρο όπως είναι η όπερα, η οπερέτα και το μιούζικαλ, περιλαμβάνουν το τραγούδι και την τέχνη της υποκριτικής. Είμαι ευτυχισμένη όταν καλούμαι να “χτίσω” έναν νέο ρόλο και να τον μελετήσω σε βάθος τόσο υποκριτικά όσο και μουσικά. Για εμένα αυτό είναι η μαγεία του μουσικού θεάτρου. Βουτάω σε φανταστικές προσωπικότητες που όσο ακραίο κι αν είναι πολλές φορές ένα σενάριο πάντα έχει συνάφεια με την πραγματικότητα και την καθημερινότητά μας σήμερα.

Έχετε κάποιες αναμνήσεις, όπως τι τραγούδια ακούγατε στα ταξίδια με τους γονείς σας ή το πρώτο τραγούδι που σας “είχε κολλήσει” όταν ήσασταν μικρή;

Στα οικογειακά ταξίδια το ρεπερτόριο ήταν ποικίλο, συμπεριλάμβανε από Χατζιδάκι, Πλέσσα και Ζαμπέτα μέχρι Queen και βαλς του Strauss που ήταν τα αγαπημένα της μαμάς μου. Εγώ άκουγα τα πάντα με ευχαρίστηση.

Σαν παιδί λάτρευα την ορχηστρική μουσική με αγαπημένο μου το “θέμα” της Λίμνης των Κύκνων του Tchaikovsky και το πρώτο μέρος του 2ου κονσέρτου του Rachmaninoff για πιάνο για ορχήστρα. Επίσης αγαπούσα τα τραγούδια του Χατζιδάκι που τα πρωτογνώρισα από τις ελληνικές ταινίες αρχικά.

Για πολλά χρόνια μου “είχε κολλήσει” το “Τανγκό της Νεφέλης”, ένα τραγούδι της Loreena McKennit που διασκεύασε υπέροχα η Χαρούλα Αλεξίου. Το τραγουδούσα συχνά στους γονείς μου στις μικρές οικιακές παραστάσεις που μου άρεσε να στήσω σαν παιδί.

The Last Five Years

Tι σας γοητεύει στο έργο αυτό του Τζέισον Ρόμπερτ Μπράουν; Πόσο διαχρονική είναι αυτή η ιστορία;

Με γοητεύουν η μουσική του, καθώς και η δυσκολία του στις απαιτήσεις που έχει από τους ερμηνευτές του, φωνητικά και υποκριτικά. Ο έρωτας, οι ανθρώπινες σχέσεις και οι δυσκολίες στη διαχείριση αυτών είναι πιστεύω από τα πλέον διαχρονικά θέματα που έχουν απασχολήσει τον καθένα μας σε περισσότερες από μία στιγμές της ζωής μας.

Η γοητεία στην ιστορία της Κάθυ και του Τζέιμι έγκειται στην ειλικρινή προσπάθεια δύο νέων ανθρώπων που είναι γεμάτοι όνειρα σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο, να κρατήσουν τη σχέση τους, να την προφυλάξουν και να βγούνε πιο δεμένοι, όπως φαντάζονται ότι θα συμβεί. Δυστυχώς, η πραγματικότητα τους διαψεύδει.

Σκιαγραφήστε μας τον ρόλο σας… Βρήκατε κοινά στοιχεία;

Πάρα πολλά, περισσότερα από όσα μπορούσα να φανταστώ. Η Κάθυ μου θύμισε πώς ερωτευόμουν στα 20 μου χρόνια, πόσες ελπίδες εναπόθετα στους ερωτικούς μου συντρόφους, πόσο επιπόλαια θύμωνα όταν χώριζα από μία σχέση και πόσο πιο “ανοιχτή” ήμουν σε συναισθήματα που σήμερα θα φοβόμουν να αισθανθώ ενδεχομένως.

Επιπροσθέτως, η Κάθυ είναι ένα κορίτσι που τρέχει όλη μέρα σε ακροάσεις, παλεύει για ένα καλύτερο μέλλον σε αυτό που αγαπάει: το μουσικό θέατρο! Πώς θα μπορούσα να μην ταυτιστώ μαζί της; Τα συναισθηματικά στάδια και οι διαδικασίες που περνάει μου είναι πολύ οικείες.

Το “The Last Five Years” έχει μια εξαιρετική αφηγηματική δομή. Πώς προσεγγίσατε την απεικόνιση του ταξιδιού της Κάθυ μέσα στον χρόνο;

Η Κάθυ έχει τη βασική δυσκολία ότι αφηγείται την ιστορία αντίστροφα, ενώ ο Τζέιμι αφηγείται την ιστορία σε ευθεία χρονολογική σειρά. Προκειμένου να μπορέσω να βρω τη “θερμοκρασία” που οφείλει να έχει η πρώτη σκηνή που είναι η σκηνή του χωρισμού για εκείνη, δούλεψα αρχικά το έργο με τον σκηνοθέτη μας Δημήτρη Δημόπουλο σε κανονική χρονολογική σειρά.

Ξεκινήσαμε από το τελευταίο μου τραγούδι της παράστασης όπου εγώ είμαι χρονικά στο πρώτο μας ραντεβού και καταλήξαμε στο πρώτο μου τραγούδι που είναι το τέλος της σχέσης μου με τον Τζέϊμι. Αυτό με βοήθησε να βάλω μία τάξη στις σκέψεις μου και στα συναισθήματα μου ως Κάθυ.

Η μουσική στο “The Last Five Years” είναι συναισθηματικά φορτισμένη. Πώς συνδεθήκατε με τα τραγούδια και τους στίχους; Αγαπημένο σας τραγούδι;

Το να συνδεθώ με τα τραγούδια ήταν το λιγότερο δύσκολο κομμάτι μιας και η μουσική του J. R. Brown είναι τόσο βαθιά συναισθηματική που οδηγεί πολύ καθαρά τον ερμηνευτή στη διάθεση που πρέπει να έχει. Οι στίχοι επίσης καθοδηγούν και υποστηρίζουν αυτό που τόσο όμορφα αφηγείται η μουσική. Αγαπώ όλα μου τα τραγούδια ως Κάθυ. Θα ξεχώριζα το “See I am smiling / Δες γελάω“, είναι από τα πιο δύσκολα τραγούδια της Κάθυ τόσο φωνητικά όσο και υποκριτικά. Έχει πολύ πλούσια συναισθηματική παλέτα και υπάρχουν φορές που με έχουν πιάσει τα κλάματα, ενώ το τραγουδάω στη διάρκεια πρόβας.

Η φωνή της google είναι η Βάσια Ζαχαροπούλου

Τον τελευταίο καιρό έγινε γνωστό πως η φωνή σας είναι η φωνή της google. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία; Πώς αισθάνεστε που ακούτε πλέον παντού τη φωνή σας;

Το κομμάτι του voice-over ξεκίνησε για εμένα με τη μεταγλώττιση αρχικά και με την εκφώνηση διαφημίσεων στη συνέχεια. Έτυχε λοιπόν ένα από τα στούντιο με το οποίο συνεργαζόμουν στη μεταγλώττιση να πραγματοποιεί το casting για τη Google. Μου το είπαν σχεδόν τυχαία και υπέβαλα την αίτησή μου την καταληκτική ημέρα των αιτήσεων, τελευταία στιγμή δηλαδή.

Κλήθηκα στο casting που είχε δύο φάσεις και μεγάλη συμμετοχή, περίπου 150 συμμετέχουσες. Μετά από τη δεύτερη φάση μου ανακοινώθηκε πώς είχα επιλεχθεί μεταξύ 150 γυναικείων φωνών. Δεν γνώριζα ακόμη ότι θα ηχογραφούσα την ελληνική φωνή της Google, ήξερα μόνο ότι αφορούσε σε ένα μεγάλο project text-to-speech όπως ονομάζονται τα συγκεκριμένα voice-over projects.

Χαμογελάω όταν ακούω τη φωνή μου! Σκέφτομαι πάντα τις άπειρες ώρες εγγραφών, τον κόπο πίσω από το συγκεκριμένο project του οποίου η διεκπεραίωση απαιτούσε πειθαρχία, φωνητική stamina και καλή καθημερινότητα.

Η φωνή είναι το εργαλείο σας… Έχετε κάνει μεταγλωττίσεις, από την Anna του “Frozen” και την Barbie μέχρι τα Pokemon και το Pichi Pitch. Αλήθεια από την όπερα και μόνο μπορείτε να βιοποριστείτε;

Η χώρα μας διαθέτει μόνο ένα λυρικό θέατρο και κάποιους ακόμα φορείς που μπορούν να θεωρηθούν χώροι εργασίας για έναν λυρικό τραγουδιστή. Προσωπικά είχα την τύχη να δουλεύω στον χώρο πριν καν πάρω το Δίπλωμα μου στη Μονωδία, και να μην χρειαστεί να αναζητήσω περισσότερες εργασιακές ευκαιρίες στο εξωτερικό.

Στο κομμάτι του voice-over και των όσων αυτό περιλαμβάνει (μεταγλώττιση, διαφήμιση, IVR, text-to-speech, audiobooks, video games κ.α.) ξεκίνησα τυχαία να εργάζομαι, δεν έψαχνα παράλληλη εργασία για καλύτερο βιοπορισμό. Η πραγματικά επιτυχής εξέλιξη που είχε η ενασχόληση μου με τον τομέα αυτό, θα έλεγα ότι με διευκόλυνε στο να μπορώ να δουλεύω στο μουσικό θέατρο πιο επιλεκτικά και με λιγότερο άγχος.

Πώς φαντάζεστε τον εαυτό σας σε 10 χρόνια από τώρα;

Ελπίζω και εύχομαι να είμαι καλά και να έχω τις σωματικές και ψυχικές δυνάμεις να ανταπεξέρχομαι στους ρόλους της ζωής μου επάνω και κάτω από τη σκηνή. Στο ρόλο μου ως μητέρα ενός υπέροχου έφηβου τότε κοριτσιού και στους ωραιότερους σκηνικούς ρόλους που ακόμα δεν έχω καν ονειρευτεί.