Γυναικοκτονία με ευθύνη της αστυνομίας

«Η 28χρονη είχε ζητήσει από το ΑΤ να τη συνοδεύσει περιπολικό, αλλά της απάντησαν ότι δεν υπήρχε διαθέσιμο και της ζήτησαν να καλέσει την Άμεση Δράση», διαβάζουμε στο ρεπορτάζ του NEWS 24/7. Ωστόσο όταν η γυναίκα βγήκε από το ΑΤ Αγίων Αναργύρων ο πρώην σύντροφος της τής επιτέθηκε και τη δολοφόνησε βάναυσα με μαχαίρι.

Η είδηση προκαλεί διπλό σοκ. Από τη μια μεριά είναι η ίδια η γυναικοκτονία. Μια ακόμα γυναίκα (η 5η φέτος) δολοφονείται λόγω του φύλου της. Για μια ακόμα φορά ο δολοφόνος είναι άτομο του στενού περιβάλλοντός της. Για μια ακόμα φορά ο δολοφόνος την είχε κακοποιήσει και την είχε απειλήσει πριν το έγκλημα -γι’ αυτό άλλωστε η 28χρονη κατέφυγε στην αστυνομία.

Εκεί που δεν έπρεπε να συμβεί

Ωστόσο, αυτή τη δολοφονία έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Το έγκλημα διαπράχθηκε στο σημείο που δεν θα έπρεπε ποτέ να συμβεί -τουλάχιστον σε μια ευνομούμενη κοινωνία. Γιατί ακόμα και αν δεν έχει κανείς ιδιαίτερες απαιτήσεις από μια αστυνομία, είναι αυτονόητο ότι τουλάχιστον δεν μπορούν να δολοφονούνται αθώες στα αστυνομικά τμήματα, όπου έχουν καταφύγει για να προστατευτούν.

Όταν σε μια κοινωνία δεν συμβαίνει το αυτονόητο, περνάμε στη σφαίρα του αδιανόητου. Του φρικώδους αδιανόητου.

Η γυναικοκτονία

Το αδιανόητο του ΑΤ Αγίων Αναργύρων ανοίγει δύο μείζονα πολιτικά ζητήματα. Το πρώτο είναι η αντιμετώπιση των γυναικοκτονιών. Πριν τρία χρόνια ο Κυριάκος Μητσοτάκης καλούσε τις γυναίκες να βρουν το κουράγιο για «να απευθυνθούν στις αρχές. Να μη σκύβουν το κεφάλι, υπομένοντας βίαιες πράξεις και συμπεριφορές. Θα έχουν τη στήριξή μας».

Η 28χρονη βρήκε το κουράγιο να ακολουθήσει την προτροπή του πρωθυπουργού. Αλλά το κράτος την άφησε ανυπεράσπιστη στα χέρια του δολοφόνου της. Το κράτος παρά την υπόσχεση του πρωθυπουργού, στάθηκε ανίκανο να υπερασπιστεί το ύψιστο αγαθό για μια πολιτισμένη κοινωνία: την ανθρώπινη ζωή.

Η 28χρονη δολοφονήθηκε έξω από το ΑΤ Αγίων Αναργύρων γιατί:

• παρά τις προόδους που έχουν σημειωθεί τα τελευταία χρόνια, η πατριαρχία παραμένει μια μηχανή βίας και θανάτου,
• η κυβέρνηση δεν έχει δημιουργήσει ένα στιβαρό δίκτυο προστασίας για τις γυναίκες που υφίστανται κακοποίηση και βρίσκονται σε καθεστώς απειλής,
• η αστυνομία δεν έχει μια στοιχειωδώς αποτελεσματική διαδικασία για την αντιμετώπιση του συγκεκριμένου εγκλήματος. Ακόμα χειρότερο είναι ότι δεν φαίνεται να δείχνει σοβαρό ενδιαφέρον για την κακοποίηση των γυναικών. Σαν μην πρόκειται για ειδεχθές έγκλημα, σαν μην μετράνε όλες οι ζωές το ίδιο…

Η αποτυχία της αστυνομίας

Η γυναικοκτονία στο ΑΤ Αγίων Αναργύρων αναδεικνύει, επιπλέον, το συνολικό πρόβλημα της Ελληνικής Αστυνομίας. Η αστυνομία που κάνει χολυγουντιανές εφόδους σε καταλήψεις και μάς έχει συνηθίσει στις «τυχαίες εκπυρσοκροτήσεις» όταν είναι αντιμέτωπη με Ρομά, είναι απούσα εκεί που τη χρειάζονται οι πολίτες.

Η ΕΛΑΣ είναι απούσα για τις γυναίκες που υφίστανται κακοποίηση, για τους πολίτες που χρειάζονται προστασία αλλά δεν έχουν «άκρες» στο κόμμα και το κράτος. Η ΕΛΑΣ πουλάει τσαμπουκά στις διαδηλώσεις, αλλά εμφανίζεται αδύναμη μπροστά στο οργανωμένο έγκλημα ∙ άτεγκτη στην παραβατικότητα των φτωχοδιαβόλων, αλλά ανεκτική στο οικονομικό έγκλημα των «λευκών κολάρων».

Είναι σημαντικό ότι το τελευταίο διάστημα έχει ανοίξει με σοβαρούς όρους η δημόσια συζήτηση για την αυθαιρεσία της εξουσίας σε βάρος των ελευθεριών και των δικαιωμάτων των πολιτών. Αυτή τη συζήτηση πρέπει να συμπεριλάβει τόσο το «πρόβλημα ΕΛΑΣ» όσο και την έμφυλη διάσταση της κρατικής αυθαιρεσίας και αδιαφορίας. Δεν γίνεται να κάνουμε κουβέντα για το «κράτος δικαίου» όταν μια γυναίκα δολοφονείται έξω από αστυνομικό τμήμα στο οποίο έχει πάει για να ζητήσει προστασία.

Να μη συμβιβαστούμε με το αδιανόητο.