Η ώρα της σωματικής δραστηριότητας που μειώνει κατά 61% τον κίνδυνο θανάτου
Διαβάζεται σε 4'Πόσο μειώνει τον κίνδυνο θανάτου από όλα τα αίτια, από καρδιαγγειακή νόσο και από μικροαγγειακή νόσο η ώρα που επιλέγεις να κουνηθείς, στο βαθμό που ανεβάζεις καρδιακούς παλμούς για τουλάχιστον 3 λεπτά.
- 11 Απριλίου 2024 14:09
Η σωματική δραστηριότητα μας βοηθά να βοηθήσουμε τον οργανισμό μας να «κρατήσει» γερά στη «μάχη» με το χρόνο και όλους τους παράγοντες κινδύνου που αυξάνονται διαρκώς.
Επειδή υπάρχει μια γενικότερη κατανόηση ως προς τις απαιτήσεις επιβίωσης της σύγχρονης κοινωνίας, οι ερευνητές προσπαθούν να βρουν την καταλληλότερη συνθήκη, για την όποια περίσταση -αφού δεν έχουμε όλοι τις ίδιες προτεραιότητες και δεν είμαστε όλοι στην ίδια κατάσταση υγείας.
Επιστήμονες από το University of Sydney και άλλα ιδρύματα, ανέλυσαν δεδομένα σχεδόν 3.000 συμμετεχόντων στη μελέτη UK Biobank (βλ. μεγάλη μακροχρόνια μελέτη που άρχισε το 2006 και διερευνά την αντίστοιχη συμβολή της γενετικής προδιάθεσης και της περιβαλλοντικής έκθεσης στην ανάπτυξη ασθενειών), ώστε να δουν πώς ο χρόνος της μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας επηρέασε τα αποτελέσματα της υγείας σε παχύσαρκους και υπέρβαρους, σε μια περίοδο 8 ετών.
Τα ευρήματα ενημερώνουν πως η βραδινή -μέτρια έως έντονη- άσκηση μπορεί να μειώσει κατά 61% τις καρδιαγγειακές παθήσεις και τον πρόωρο θάνατο.
Όπου «μέτρια έως έντονη δραστηριότητα» είναι το γρήγορο περπάτημα, η ποδηλασία και ό,τι άλλο ανεβάζει καρδιακούς παλμούς. Ως προς το χρονικό διάστημα, ήταν τουλάχιστον 3 λεπτά την ημέρα, κατά μέσο όρο.
Η μελέτη επικεντρώθηκε ειδικά σε άτομα που ήταν παχύσαρκα, με δείκτη μάζας σώματος πάνω από 30.
Με δεδομένο ότι «η παχυσαρκία και ο κοινός της σύντροφος, ο διαβήτης τύπου 2, μπορεί να αποσυντονίσει τους μεταβολικούς ρυθμούς του σώματος» οι ερευνητές ήθελαν να δουν εάν η άσκηση με στρατηγικό συγχρονισμό θα μπορούσε να βοηθήσει στην εξισορρόπηση ορισμένων εξ αυτών των ανισορροπιών.
ΠΩΣ ΠΡΟΕΚΥΨΑΝ ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ
Οι ερευνητές χώρισαν τους συμμετέχοντες σε τέσσερις ομάδες, με βάση το πότε συνήθως δραστηριοποιούνταν.
Ήταν οι εξής: α) χωρίς “αερόβιες περιόδους” (λιγότερο από μια προπόνηση μέτριας έως έντονης δραστηριότητας που διαρκεί τουλάχιστον 3 λεπτά την ημέρα, κατά μέσο όρο), β) πρωινοί (6 π.μ.-μεσημέρι), γ) απογευματινοί (μεσημέρι-6 μ.μ.) και δ) βραδινοί (6 μ.μ.-μεσάνυχτα).
Στα 8 χρόνια της παρακολούθησης, οι ερευνητές κατέγραψαν θανάτους από οποιαδήποτε αιτία, καθώς και νέες διαγνώσεις καρδιαγγειακών παθήσεων (πχ καρδιακή προσβολή και εγκεφαλικό) και μικροαγγειακών παθήσεων (συνθήκες όπως νεφρική νόσο, νευρική βλάβη και προβλήματα όρασης που είναι κοινά σε άτομα με διαβήτη).
Τα αποτελέσματα έδειξαν ένα ξεκάθαρο μοτίβο: όσοι αφιέρωσαν χρόνο στη βραδινή άσκηση φαινόταν ότι τα πήγαιναν καλύτερα από όλους.
Συγκριτικά με όσους δεν έκαναν τίποτα,
Oι βραδινοί ασκούμενοι είχαν
61% χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία
36% χαμηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου
24% χαμηλότερο κίνδυνο μικροαγγειακής νόσου
Οι πρωινοί ασκούμενοι είχαν
33% χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία
17% χαμηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου
21% χαμηλότερο κίνδυνο μικροαγγειακής νόσου
Οι απογευματινοί ασκούμενοι είχαν
40% χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία
16% χαμηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου
16% χαμηλότερο κίνδυνο μικροαγγειακής νόσου
Στα ενδιαφέροντα ευρήματα ανήκει το γεγονός ότι η συχνότητα των περιόδων άσκησης (πόσο συχνά κινείστε ) φαινόταν να έχει μεγαλύτερη σημασία για την υγεία από τη συνολική διάρκεια.
Όλα τα παραπάνω πρέπει να επιβεβαιωθούν με πιο αυστηρές κλινικές δοκιμές, ώστε να μιλάμε για δεδομένα.
Tι κάνει καλύτερη τη νυχτερινή άσκηση
Οι ερευνητές δεν βρήκαν ξεκάθαρη αιτία που κάνει τη νυχτερινή άσκηση καλύτερη. Πρότειναν ωστόσο, πως παίζει ρόλο και ότι το ανθρώπινο σώμα είναι «κατασκευασμένο» να χειρίζεται καλύτερα το σάκχαρο του αίματος προς το τέλος της ημέρας.
Επειδή η παχυσαρκία και ο διαβήτης μπορεί να μεγαλοποιούν αυτές τις φυσικές διακυμάνσεις, η προσθήκη λίγης δραστηριότητας την στιγμή που η αντίσταση στην ινσουλίνη είναι στο αποκορύφωμά της, μπορεί να προσφέρει ισχυρότερο αντίθετο αποτέλεσμα.
Διευκρινίζεται ότι η άσκηση βοηθά στη μεταφορά της περίσσειας γλυκόζης από την κυκλοφορία του αίματος και στους μύες. Η αντιμετώπιση λοιπόν, του υψηλού σακχάρου στο αίμα σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία μπορεί να αποτρέψει περισσότερες ζημιές με την πάροδο του χρόνου.
Εάν κάνουμε μερικά βήματα αργότερα μέσα στην ημέρα, μπορούμε να μειώσουμε και την αρτηριακή πίεση κατά τη διάρκεια της νύχτας, αλλά και το επόμενο πρωί.
Μελέτη έχει δείξει πως η πρωινή άσκηση έχει το ‘πάνω’ χέρι, σε ό,τι αφορά τον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης όλο το εικοσιτετράωρο.