Σακελλαροπούλου-Μητσοτάκης: Η αχρείαστη παράσταση της πολυθρόνας…

Από καιρού εις καιρόν ο Πρωθυπουργός διαβαίνει το κατώφλι του Προεδρικού Μεγάρου. Επίσημος λόγος είναι «για να ενημερώσει την Πρόεδρο επί των τρεχουσών εξελίξεων». Επί της ουσίας η συνάντηση γίνεται για τα λίγα λεπτά που απαθανατίζουν οι κάμερες στο σαλόνι υποδοχής. Εκεί, καθήμενοι στις πολυθρόνες, Πρωθυπουργός και Πρόεδρος, ανταλλάσσουν μερικές δηλώσεις γι’ αυτά που οι ίδιοι θέλουν να πουν και οι πολίτες να ακούσουν.

Το ίδιο έγινε και χτες. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Κατερίνα Σακελλαροπούλου αντάλλαξαν αυτές τις δηλώσεις. Ας δούμε τι είπαν και τι δεν είπαν.

Ο πρωθυπουργός εμφανίστηκε «ανήσυχος» για το το κλίμα ενόψει των ευρωεκλογών. «Θέλω να ευχηθώ αυτή η προεκλογική περίοδος να διεξαχθεί ήρεμα και νηφάλια. Λυπάμαι για το γεγονός ότι βλέπω και πάλι ενδείξεις πολύ έντονης πόλωσης από άλλα κόμματα ως προς τον τρόπο με τον οποίο διεξάγεται ο πολιτικός διάλογος. Νομίζω ότι πρέπει να συζητήσουμε περισσότερο για την Ευρώπη και να μείνουμε μακριά από τοξικότητες και διχασμούς, αλλά δεν είμαι και τόσο σίγουρος ότι η ευχή μου αυτή θα εισακουστεί», είπε.

Η διαπίστωσή του για «ενδείξεις πολύ έντονης πόλωσης» είναι λανθασμένη. Καμιά ιδιαίτερη πόλωση δεν υπάρχει, ακόμα και οι δηλώσεις της αντιπολίτευσης κινούνται στο συνηθισμένο επίπεδο. Όμως, ακόμα κι  αν δεχτούμε ότι ισχύει εν μέρει αυτό που είπε ο κ. Μητσοτάκης, την ευθύνη την έχει ο ίδιος. Για τους εξής λόγους:

1. Ο ίδιος έχει μετατρέψει στις ευρωεκλογές σε εθνικές (βουλευτικές) εκλογές, αφού είπε ότι «διακυβεύεται η πολιτική σταθερότητα». Η δήλωση είναι εκτός τόπου και χρόνου. Διότι η κυβέρνηση στηρίζεται σε άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Διότι οι εθνικές(βουλευτικές) εκλογές έγιναν  μόλις ένα χρόνο πριν. Και διότι ο ίδιος και οι υπουργοί του σε κάθε ευκαιρία επαίρονται ότι δεν έχουν αντίπαλο, ελλείψει ισχυρής αντιπολίτευσης. Πώς, λοιπόν, διακυβεύεται η σταθερότητα; Εκτός αν όλα αυτά είναι παραπλανητική εικόνα και ο πρωθυπουργός φοβάται ότι το εκλογικό σώμα μπορεί  να του επιφυλάσσει  κάποια δυσάρεστη έκπληξη.
2. Ο ίδιος υποβάθμισε το ευρωψηφοδέλτιο του κόμματός του με την επιλογή ακατάλληλων προσώπων χάριν ψηφοθηρίας. Αυτό το παραδέχεται, εμμέσως, ο ίδιος στη διαδικτυακή συνέντευξή του στο Πρώτο Θέμα).
3. Ο ίδιος, ανησυχώντας για ενδεχόμενες διαρροές ψηφοφόρων από τη ΝΔ προς ακραία δεξιά κόμματα, έκανε κινήσεις που διευκολύνουν την πόλωση. Πώς κατηγορεί γι’ αυτό  την αντιπολίτευση, όταν εκείνος ενέπλεξε στα προεκλογικά τον Αρχιεπίσκοπο; Φυσικά και ο κ. Ιερώνυμος έχει ευθύνη που συνέπραξε.
4. Ο ίδιος, για τους ίδιους λόγους, έχρισε υποψήφιους ευρωβουλευτές πρόσωπα που έχουν ταυτιστεί με το λαϊκισμό, τον εθνικισμό και την τηλεοπτική(ανεύθυνη) ελαφρότητα.

Συνυπολογιζομένων όλων αυτών, ο κ. Μητσοτάκης δεν δικαιούται να κατηγορεί άλλους ότι «πολώνουν» το κλίμα. Δική του είναι η αμαρτία.

Στο δικό της λογύδριο η Πρόεδρος της Δημοκρατίας αναφέρθηκε «στη συνεχιζόμενη ρωσική επιθετικότητα στην Ουκρανία, -μην ξεχνάμε ότι και εκεί υπάρχει μια σημαντική ανθρωπιστική κρίση, άνθρωποι αναγκάζονται να εγκαταλείπουν τα σπίτια τους, την πατρίδα τους, και να μάχονται για τις ευρωπαϊκές αξίες- και φυσικά την τεράστια ανθρωπιστική κρίση στη Γάζα».

Πολύ σωστά η κυρία Σακελλαροπούλου είπε για τη «συνεχιζόμενη ρωσική επιθετικότητα στην Ουκρανία». Στη Γάζα τι συμβαίνει; Γενικώς και αορίστως «ανθρωπιστική κρίση»; Ποιος την προκαλεί; Ποιος έχει σκοτώσει 35.000 ανθρώπους; Ποιος μετέρχεται ασύμμετρες μεθόδους; Δεν έχει όνομα; Έχει, κυρία Πρόεδρε. Ισραήλ και Νετανιάχου λέγονται. Εσείς, κυρία Πρόεδρε, δεν ασκείτε εξωτερική πολιτική, όπως η κυβέρνηση. Γι’ αυτό δεν(πρέπει να) έχετε τις ίδιες αναστολές και δεσμεύσεις. Όταν ο Πρόεδρος των ΗΠΑ και πολλοί ευρωπαίοι ηγέτες κατονομάζουν το Ισραήλ και τον αιματοβαμμένο πρωθυπουργό του ως υπεύθυνο για την ανθρωπιστική καταστροφή, είναι αδιανόητο η Ελληνίδα Πρόεδρος να καταφεύγει σε λεκτικές ασκήσεις ισορροπίας, για να μην κατονομάσει αυτούς που ευθύνονται για ένα είδος σύγχρονης γενοκτονίας. Αυτή η αφωνία είναι ένα είδος πολιτικής ανηθικότητας.

Τούτων δοθέντων, καλύτερα να έλειπε η χτεσινή συνάντηση στο Προεδρικό Μέγαρο. Η παράσταση της πολυθρόνας, έτσι όπως δόθηκε στη σημερινή συγκυρία, ήταν αχρείαστη.

Παραφράζοντας ένα γνωστό στίχο τραγουδιού, θα λέγαμε ότι, αφού η κυρία Σακελλαροπούλου και ο κ. Μητσοτάκης δυσκολεύονται να πουν αυτονόητες αλήθειες, καλύτερα να μη(μας) έλεγαν τίποτα. Ας τα έλεγαν μεταξύ τους…