Βαγγέλης Αποστόλου: Ο όψιμος πόνος της κυβέρνησης για τη φέτα

Τόσο οι αλλεπάλληλες κρίσεις, όσο και τα χαλαρά αντανακλαστικά στην ουσιαστική και έμπρακτη στήριξη των κυβερνώντων προς τους κτηνοτρόφους έχουν οδηγήσει δυστυχώς σε εκκρεμότητες πολλά ζητήματα, που αφορούν στην επάρκεια και στη τιμή του συγκεκριμένου προϊόντος.

Ενδεικτικά αναφέρω τις ελληνοποιήσεις που αναδείχθηκαν ως πρόβλημα γιατί αφορούν στην αντικατάσταση των ποιοτικών διατροφικών προϊόντων της χώρας μας από υποδεέστερα εισαγόμενα.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επέβαλε και κατοχύρωσε με νόμο, έπειτα από έντονη και επίπονη διαβούλευση στο πλαίσιο της Ε.Ε., την υποχρεωτική αναγραφή της χώρας προέλευσης του γάλακτος και του κρέατος στα ζωικά προϊόντα, με σκοπό τη διαφάνεια της αγοράς και την αποφυγή της παραπλάνησης του καταναλωτή.

Όμως η νομοθέτηση αυτή αγνοήθηκε από τη σημερινή κυβέρνηση, γιατί ήδη είχε κάνει την αρχή ο πρώην Πρωθυπουργός ο κ. Σαμαράς, με τη συμφωνία του να παραδώσει τη φέτα στους Καναδούς, πράγμα που η προηγούμενη Κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει ήδη κυρώσει και στην Ελληνική Βουλή.

Αυτή η συμφωνία όμως πρέπει να ανατραπεί, γιατί αφήνει ανοιχτό το πρόβλημα των ελληνοποιήσεων με εισαγωγές από τρίτες χώρες σε λευκά τυριά και αγελαδινά γάλατα , με ότι αυτό συνεπάγεται για τους παραγωγούς και τους καταναλωτές.

Να αναφέρω επίσης τα κόκκινα δάνεια του αγροτικού χώρου, που αφορούν σε δάνεια αγροτών και αγροτικών Συνεταιρισμών προς τις Τράπεζες, κυρίως σε μία, την πρώην ΑΤΕ, που ανέρχονταν στις 30/09 /2017 στα 3,5 δις, αλλά με τον εκτοκισμό τους σήμερα ξεπερνούν τα 4 δις.

Εδώ και χρόνια τα δάνεια αυτά τα διαχειρίζεται η PQH, με αναποτελεσματικό κατά τη γνώμη μου τρόπο, που σε κάθε περίπτωση δεν δίνει λύσεις για να επιβιώσουν τα υγιή συνεταιριστικά σχήματα και οι ενεργές αγροτικές εκμεταλλεύσεις. Σήμερα δεν υπάρχει σχετική πληροφόρηση για τη διαχείρισή αυτών των δανείων.

Δε θέλω να πιστεύω τις φήμες, ότι η εκκαθάριση αρκείται μόνο στη διασφάλιση της μισθοδοσίας του προσωπικού της και αδιαφορεί να δει στα μάτια το πρόβλημα και να εισηγηθεί στην Πολιτεία λύσεις που θα ξεμπλοκάρουν τις εκκαθαρίσεις, όπως είναι π.χ. τα υπέρογκα επιτόκια και οι υπερβολικοί ανατοκισμοί.

Η σύνταξη των οριστικών διαχειριστικών σχεδίων βόσκησης, τα πρόστιμα και οι καταλογισμοί από την Ε. Επιτροπή , το μεγάλο θέμα της συμμόρφωσης με τη νέα ΚΑΠ και οι πληρωμές των παραγωγών σε 60 ημέρες είναι σημαντικά θέματα που η κυβέρνηση της Ν.Δ. έχει κρύψει επιμελώς κάτω από το χαλί, παρόλο που είχε υπάρξει προεργασία και νομοθέτηση από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Οι μαζικές κινητοποιήσεις των αγροτών στις περισσότερες χώρες της Ε.Ε. μας έκαναν να αναρωτιόμαστε αν είμαστε μπροστά σε ένα νέο «αγροτικό ζήτημα», που βάζει στο κάδρο την ίδια την βιωσιμότητα της αγροτικής εκμετάλλευσης.

Η νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική 2023-2027 και η Πράσινη Συμφωνία από τον πρώτο χρόνο εφαρμογής τους έχουν προκαλέσει αναστάτωση στον αγροτικό κόσμο. Η φιλόδοξη πράσινη μετάβαση, έχει προκαλέσει ορατές πλέον επιπτώσεις στο γεωργικό εισόδημα, που δυσκολεύει την ζωή των παραγωγών και την επιβίωσή τους.

Κι ενώ η ευρωπαϊκή πολιτική στην νέα ΚΑΠ ισχυρίζεται ότι στοχεύει στην ενίσχυση των μικρομεσαίων εκμεταλλεύσεων, στην πραγματικότητα τα επόμενα χρόνια θα βρεθούμε μπροστά σε λιγότερες και μεγαλύτερου μεγέθους αγροτικές εκμεταλλεύσεις. Οι εξελίξεις αυτές στη χώρα μας, με τον μικρό και κατακερματισμένο αγροτικό κλήρο και το ανίσχυρο συνεργατικό κίνημα, θα είναι πολύ πιο δύσκολες.

Ενημέρωση και προετοιμασία για την επόμενη ημέρα δεν φαίνεται να υπάρχει. Κι αυτό δεν απασχολεί την Κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό. Τα προβλήματα όμως θα συνεχίσουν να υπάρχουν και οι αγρότες ξέρουν τις λύσεις.

Η ελληνική κοινωνία είναι πλέον μαζί τους, αλλά τα προβλήματα παραμένουν. Και γι’ αυτό θα στείλουν το μήνυμα τους και στις ευρωεκλογές.