ΕΛ ΚΑΑΜΠΙ: Ο ΞΥΛΟΥΡΓΟΣ ΠΟΥ ΕΒΑΛΕ ΤΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟ ΓΚΟΛ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ

Έσπασε το ρεκόρ τερμάτων σε νοκ-άουτ φάση ευρωπαϊκής διοργάνωσης που είχαν ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ο Καρίμ Μπενζεμά και ο Ρανταμέλ Φαλκάο. Η μαγική κεφαλιά στο 116 της παράτασης του τελικού Ολυμπιακού-Φιορεντίνα ήταν το 11ο γκολ που ξεπέρασε τα 10 των τριών μεγάλων στράικερ. Έβαλε συνολικά 16 σε μια μόλις σεζόν στην Ευρώπη και έγινε ήδη ο δεύτερος σκόρερ όλων των εποχών για τον Ολυμπιακό, μετά τον συμπατριώτη του Γιουσούφ Ελ Αραμπί, παίζοντας … σχεδόν εξήντα αγώνες λιγότερους!

Ένα φτωχόπαιδο, που στα νιάτα δούλευε είτε οικοδόμος, είτε ξυλουργός, για να βοηθήσει τον πατέρα του και δεν φανταζόταν ποτέ ότι θα βγάζει χρήματα από το ποδόσφαιρο, έγινε ο σέντερ-φορ με το μαγικό άγγιγμα της μπάλας. Πραγματικός Μίδας. Ο Αγιούμπ Ελ Κααμπί ήρθε άγνωστος μεταξύ αγνώστων το προηγούμενο καλοκαίρι, παίρνοντας τη θέση του χαρισματικού Σεντρίκ Μπακαμπού και μέσα σε μια σεζόν, έγινε μύθος. Ποτέ άλλοτε ένας επιθετικός, που φόρεσε τα “ερυθρόλευκα” δεν κατάφερε όσα αυτός.

Τα κατορθώματα του ξεπέρασαν τα ελληνικά σύνορα, αφού η φετινή πορεία του Ολυμπιακού στην Ευρώπη ήταν τέτοια, καθώς έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα που κατέκτησε ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο. Ο Ελ Κααμπί πέτυχε όλα τα μεγάλα γκολ, που χρειαζόταν η ομάδα του για να εμφανιστεί στην “Αγιά Σοφιά”. Μυθικό ψαλιδάκι, σαν άλλος Νίκος Αναστόπουλος, στην ιστορική ανατροπή με τη Μακάμπι, όταν το 1-4 έγινε των Ισραηλινών, έγινε 6-1 υπέρ των “ερυθρολεύκων”, πέντε (!) από τα … έξι γκολ, που έβαλε ο Ολυμπιακός στην Άστον Βίλα της Πρέμιερ Λιγκ.

Κι εκεί στην πιο κρίσιμη στιγμή του τελικού, με τις καρδιές όλων να σπάνε από την αγωνία, ο Ελ Κααμπί χτύπησε ξανά. Κάποιοι είχαν μελετήσει τα πάντα. Στις 29 Μαΐου ήταν -εκτός των άλλων- και της …Αγίας Υπομονής. “Το γκολ θα μπεί στο τέλος…” μονολογούσαν. Λες και το ξερε ο Μαροκινός. Σε ολόκληρο το ματς προσπαθούσε να βρει την μία ευκαιρία, που θα μετέτρεπε σε γκολ. Ο Μιλένκοβιτς, ο στόπερ της Φιορεντίνα, τον είχε εγκλωβίσει. Ο Ελ Κααμπί προσπαθούσε, ασφυκτιούσε, δεν είχε καν απειλήσει.

Στο 116′, ο Ιμπόρα κέρδισε σχεδόν μια χαμένη μπάλα, ο Έσε έκανε την σέντρα κι ο Ελ Κααμπί οριζοντιώθηκε, έβαλε το σώμα του παράλληλα με το χορτάρι για να βρει την μπάλα και να τη στείλει στα δίχτυα.

Σεισμός! Μεταφορικός, βέβαια. Γιατί από τον πραγματικό, εκείνο που ισοπέδωσε την Χατάι την πόλη στην οποία έπαιζε ποδόσφαιρο φορώντας τη φανέλα της Χατάισπορ, είχε γλιτώσει τον Φεβρουάριο του 2023. Τότε, που άνοιγε ο δρόμος για να παίξει, κάποια στιγμή, στον Ολυμπιακό…

Παίζοντας μπάλα με το ένστικτο

Ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ βρήκε στο πρόσωπο του τον αντίστοιχο Εν Νασιρί, επίσης Μαροκινός που πέρσι οδηγούσε την Σεβίλλη στην κατάκτηση του Europa League. Σε αντίθεση με τον Νασιρί, που έμαθε τα μυστικά της μπάλας στην βασιλική ακαδημία του Μαρόκου, ο Κααμπί δεν είχε ποτέ μια τέτοια ποδοσφαιρική εκπαίδευση. Πάντα μιλούσε μέσα του το ένστικτο ενός έξοχου σκόρερ περιοχής. Μπορεί να μην έχει τεχνικά χαρίσματα, ουσιαστικά εκτός περιοχής δεν μπορεί να “κάνει παιχνίδι”, μέσα στο κουτί, ωστόσο, είναι κίνδυνος θάνατος. Πρώτοι το ξέρουν (και πολύ καλά μάλιστα) οι αντίπαλοι τερματοφύλακες.

Επαγγελματίας έγινε στα 23 του, αγωνιζόμενος στο Μαρόκο. Τα γκολ, που έβαλε, τον οδήγησαν μέχρι την Εθνική Ομάδα για το African Nations Championship, τη διοργάνωση στην οποία παίζουν μόνοι όσοι αγωνίζονται στα εγχώρια πρωταθλήματα της Αφρικής και δεν έχει, βέβαια, σχέση με το Κόπα Άφρικα. Σε εκείνο το τουρνουά του 2018, ο ήρωας του Ολυμπιακού, έβαλε εννιά γκολ σε έξι αγώνες, το Μαρόκο πήρε το τρόπαιο και μπήκε στα ραντάρ ευρωπαϊκών ομάδων όπως η Εσπανιόλ, η Μάλαγα, η Σεντ Ετιέν, ενώ ο ισπανικός Τύπος έγραψε μέχρι και για ενδιαφέρον από την Ατλέτικο Μαδρίτης.

Μπαίνοντας στην αποστολή του Μαρόκου και για την αποστολή του Μουντιάλ του 2018, είχε στα χέρια του σοβαρές προτάσεις. Περιέργως διάλεξε εκείνη της Κίνας από την Χεμπέι. Όπως έλεγε αργότερα η οικονομική προσφορά της κινέζικης ομάδας του εξασφάλιζε την οικονομική ασφάλεια της οικογένειας του και ο Ελ Κααμπί, έδινε πάντα προτεραιότητα σε αυτό τον τομέα. Η επιλογή του, ωστόσο, δεν βοήθησε στην ποδοσφαιρική του εξέλιξη και ένα χρόνο μετά επέστρεφε στην Καζαμπλάνκα.

Η Wydad είναι μια από τις κορυφαίες ομάδες του Μαρόκου με δύσκολους οπαδούς. Αν και έβαλε 18 γκολ σε 29 αγώνες, άκουγε διάφορα από την εξέδρα για τις χαμένες ευκαιρίες του και την αδυναμία του να συμμετάσχει στη δημιουργία. Θεωρήθηκε σχεδόν υπαίτιος για τον αποκλεισμό από τα ημιτελικά του τσάμπιονς λιγκ της Αφρικής. Ο Ελ Κααμπί δεν είπε ποτέ ότι είναι ένας βιρτουόζος της μπάλας. Είχε όμως ένα μοναδικό τρόπο να βάζει γκολ, ακόμα και με … μια τελική προσπάθεια, όπως στον τελικό της Τετάρτης…

Λατρεύτηκε στην Τουρκία

Από το Μαρόκο ο Ελ Κααμπί βρέθηκε στο ξεκίνημα της σεζόν 2021-22 στην Τουρκία και την Χατάισπορ. Οι οπαδοί της ομάδας τον λάτρεψαν, αφού σε 53 αγώνες έβαλε 26 γκολ. Δεν ολοκλήρωσε τη δεύτερη σεζόν, γιατί η πόλη καταστράφηκε από τον ισχυρό σεισμό που συγκλόνισε ολόκληρη την Τουρκία τον Φεβρουάριο του 2023. Η Χατάι έγινε μια πόλη από συντρίμια. Ο Κριστιάν Ατσού και αρκετά μέλη της ομάδας έχαναν τη ζωή τους, κάτω απ’ αυτά.

Με την Χατάισπορ υπό διάλυση, ο Ελ Κααμπί, πήρε τον δρόμο για το Κατάρ συμφωνώντας με την Αλ Σαντ: “Θέλω να βάλω όσα περισσότερα γκολ γίνεται” έλεγε στις προγραμματικές του δηλώσεις. Λίγους μήνες αργότερα ο εγκέλαδος χτυπούσε και το Μαρόκο, με τον διεθνή ποδοσφαιριστή να δίνει ένα όχι ευκαταφρόνητο ποσό για την ενίσχυση των συμπατριωτών του σεισμοπαθών.

Και κάπως έτσι, ο ξυλουργός και οικοδόμος, ο … άτεχνος Ελ Κααμπί βρέθηκε στον Πειραιά. Η αποχώρηση του Μπακαμπού ήταν ένα ζήτημα για τον Ολυμπιακό, αφού έφευγε ένας ξεχωριστός στράικερ (18 γκολ πέρσι με τα “ερυθρόλευκα”). Ο Χασάν ήταν νοκ-άουτ, ο Ελ Αραμπί έμπαινε στα 37 και ο Ελ Κααμπί, έμπαινε υποχρεωτικά στην ενδεκάδα.

Η αρχική επιφυλακτικότητα, μετατράπηκε γρήγορα σε μια αίσθηση σιγουριάς ότι τουλάχιστον στην επίθεση ο Ολυμπιακός είχε βρει ένα ικανότατο σκόρερ. Με τη μισή σεζόν του Ολυμπιακού για κλάματα, ακόμα και ο Μαροκινός σκόρερ θα μπορούσε να’ χε χαθεί στη δίνη της “ερυθρόλευκης” μετριότητας. Η άφιξη του Μεντιλίμπαρ, ωστόσο, άλλαξε τα πράγματα. Ο Κάρμο στην άμυνα, ο Τσικίνιο στη μεσαία γραμμή, ο Τζολάκης κάτω από τα δοκάρια, η ποιότητα του Φουρτούνη και του Ποντένσε, έγιναν τα βασικά σημεία αναφοράς του “νέου Ολυμπιακού”.

Ο Αγιούμπ Ελ Κααμπί απλά συνέχιζε τη δουλειά του. Να βάζει γκολ! Το ένα πιο σημαντικό από το άλλο. Μέχρι που ο Ολυμπιακός πήρε το ευρωπαϊκό, η νύχτα έγινε μέρα και τα όνειρα μεγάλων, μικρών, ανθρώπων που έφυγαν από τη ζωή, βρήκαν δικαίωση. Σε μια κεφαλιά ψαράκι. Σε ένα μαγικό άγγιγμα της μπάλας. Το πιο μαγικό απ’ όλα…