“Κακό” αποτέλεσμα για τρεις, καλό για όλους…

Οι mainstream προβλέψεις και αναλύσεις για τις εκλογές λένε, εδώ και μήνες μονότονα, το ίδιο πράγμα: η ΝΔ θα νικήσει με άνεση και η κυβερνητική θητεία της θα συνεχιστεί αδιατάρακτη, καθώς οι αντίπαλοί της είναι μικρομεσαία κόμματα, δεν έχουν προοπτική εξουσίας και την επομένη της 9ης Ιουνίου οι ηγεσίες τους θα αντιμετωπίσουν προβλήματα.

Μπορεί να διαφοροποιηθεί αυτή η εικόνα και προς ποια κατεύθυνση;

Η πρώτη απάντηση είναι διαχρονική: άλλο δημοσκοπήσεις, άλλο εκλογές. Και σε τέτοιες εκλογές, στις οποίες οι ψηφοφόροι ξέρουν ότι δεν θα αλλάξει η κυβέρνηση, μπορεί να μη συμπεριφερθούν «ορθόδοξα», όπως «εκτιμούν» οι δημοσκόποι.

Η δεύτερη απάντηση, συναφής με την πρώτη, συνδέεται με τους φόβους του διαφαινόμενου νικητή. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και συν αυτώ γνωρίζουν ότι θα νικήσουν. Αλλά γνωρίζουν το ίδιο καλά ότι ένας «κακός» συνδυασμός αποτελεσμάτων μπορεί να «χαλάσει» τη νίκη τους.

Πρώτος φόβος: να μην επιτευχθεί ο στόχος του 33%. Καθόλου απίθανο. Σε αυτήν την περίπτωση είναι εκ των ων ουκ άνευ το ποσοστό της ΝΔ γράφει μπροστά «3». Αν γράφει «2», θα αρχίσουν τα φθοροποιά σενάρια.

Δεύτερος φόβος: να συμβεί αυτό που είπε, ως ευχή μέσα στη υπερχειλίζουσα ασχετοσύνη του, ο Κασσελάκης: ΝΔ 25% και ΣΥΡΙΖΑ 20%. Τότε θα έχουμε αλλαγή δεδομένων. Αλλά η «πρόβλεψη» αυτή είναι περισσότερο ευσεβής πόθος παρά ρεαλιστική εκτίμηση.

Το ευνοϊκότερο αποτέλεσμα για τη ΝΔ και τον κ. Μητσοτάκη θα ήταν, εκτός από το δικό τους «30%+» , να παραμείνει η «στασιμότητα» στο χώρο της εξ αριστερών αντιπολίτευσης. Και αυτό σημαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ να συνεχίσουν να είναι μικρομεσαία κόμματα περί το 15% ανεξάρτητα από τη θέση που θα καταλάβουν. Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, ο κ. Μητσοτάκης έχει συμφέρον οι δύο αντίπαλοί του, Κασσελάκης και Ανδρουλάκης, να παραμείνουν αμετακίνητοι στις θέσεις τους. Και αυτό θα συμβεί αν ο ΣΥΡΙΖΑ καταφέρει να πλησιάσει το 18% των περσινών βουλευτικών εκλογών και το ΠΑΣΟΚ ανεβάσει το δικό του 12%. Τότε και οι δύο θα λένε ότι «νίκησαν» και ο συνολικός κεντροαριστερός χώρος θα συνεχίσει να βολοδέρνει μεταξύ ακινησίας και φαγωμάρας. Αντίθετα, αν τα δύο αυτά κόμματα δεν καταφέρουν να ικανοποιήσουν ούτε στις στοιχειώδεις προσδοκίες, τότε οι καρέκλες των αρχηγών τους θα αρχίσουν να τρίζουν και μπορεί ο προοδευτικός χώρος να αναζητήσει τη συνολική αναμόρφωσή του. Μια τέτοια εξέλιξη έχουν κάθε λόγο να τη φοβούνται η ΝΔ και ο κ. Μητσοτάκης.

Υπάρχει, λοιπόν, ένα εκλογικό αποτέλεσμα «κακό» και για τα τρία πρώτα (σήμερα) κόμματα: να μην πετύχουν-και τα τρία- τους στόχους τους. Όμως, αυτό το «κακό» αποτέλεσμα μπορεί να γίνει ευεργετικό. Για όλους.

Η ΝΔ και ο κ. Μητσοτάκης θα υποχρεωθούν να αποβάλουν την αλαζονεία του 41%. Θα καταλάβουν ότι οι ψηφοφόροι κάποια στιγμή ξεπερνούν την προπαγάνδα και τιμωρούν. Και, ίσως, έτσι ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του θα αναγκαστούν να ασχοληθούν σοβαρά με τα πραγματικά προβλήματα( την καλπάζουσα ακρίβεια, τα καχεκτικά εισοδήματα, τη απλησίαστη στέγη, τα χάλια των νοσοκομείων) και να αφήσουν τα φρου φρου κι αρώματα, όπως οι επιστολές προς την Ούρσουλα της Κομισιόν και οι δήθεν μεταρρυθμίσεις, όπως τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.

Ταυτόχρονα, το ίδιο μπορεί να σημάνει ένα «κακό» αποτέλεσμα και για τα δύο κόμματα της αντιπολίτευσης. Να επιδράσει ευεργετικά. Να τα κάνει να συνειδητοποιήσουν ότι, όπως είναι σήμερα, είναι καταδικασμένα να έχουν ρόλο ουραγού.

Εν κατακλείδι, την άλλη Κυριακή οι ψηφοφόροι μπορούν να κόψουν τα αλαζονικά φτερά της ΝΔ. Και να υποχρεώσουν τον αντίπαλό της χώρο να αποβάλει την κακομοιριά και να ανασυγκροτηθεί συνολικά, ώστε να αποκτήσει ξανά κυβερνητική προοπτική. Και τα δύο θα είναι καλή εξέλιξη για τη χώρα.