Καραβόσταμο: Ένα μοναδικό ψαροχώρι για ήσυχες και οικονομικές διακοπές
Διαβάζεται σε 5'Το Καραβόσταμο είναι παραθαλάσσιο χωριό της Ικαρίας, 7 περίπου χιλιόμετρα από τον Εύδηλο και 31 από τον Άγιο Κήρυκο. Όλα όσα πρέπει να δείτε στην περιοχή.
- 07 Ιουνίου 2024 06:35
Χτισμένο αμφιθεατρικά, από την άκρη της θάλασσας έως ψηλά στον Αθέρα, με πλούσια βλάστηση και γόνιμο έδαφος, βρίσκεται ένα υπέροχο παραθαλάσσιο χωριό που ζει στους δικούς του ρυθμούς και θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα και σύγχρονα χωριά όλης της Ικαρίας.
Το χωριό απέχει από τον Εύδηλο μόλις 7 χιλιόμετρα και από τον Άγιο Κήρυκο 31, ενώ είναι γνωστό με τις ονομασίες Καραβόσταμο ή Καραβοστάσι, καθώς αποτελούσε ένα από τα σημαντικότερα σημεία αγκυροβολίου των πλοίων στο νησί.
Περιτριγυρισμένο από πλούσια βλάστηση γεμάτη συκαμινιές, πλατάνια, κυπαρίσσια και μεγάλους θάμνους που καλύπτουν όλες σχεδόν τις επιφάνειες του βουνού (σλαγκαδιές), μα και άφθονα τρεχούμενα νερά, μοιάζει πραγματικά με όαση με θέα τα υπέροχα νερά του Ανατολικού Αιγαίου.
Δείτε το drone βίντεο από το κανάλι του Travel Inspiration:
Το Καραβόσταμο έχει πολλές γειτονιές:
Τον Γιαλό, το Τσιμπιδάτο, το Φουσκάτο, το Φουντουλάτο, το Ραπτάτο, το Κουβαράτο και το Γέροντος, ονομασίες που καθιερώθηκαν βάσει των κοινών επωνύμων που έφεραν οι κάτοικοι, καθώς σε κάθε συνοικία συνηθίζονταν να συγκεντρώνονται οικογένειες με το ίδιο επώνυμο.
Λίγο έξω από τον κεντρικό δρόμο του χωριού, μέσα σε ένα πραγματικά μαγικό, καταπράσινο τοπίο που στο παρελθόν υπήρξε τόπος συνάντησης, βρίσκεται η παραδοσιακή πηγή του “Χάλικα”. Εκεί οι χωρικοί γέμιζαν τις στάμνες τους με νερό, έπλεναν τα ρούχα τους, ξεκουράζονταν και συζητούσαν θέματα του χωριού.
Το χωριό διατηρεί ακόμα και σήμερα αρκετούς από τους παλιούς νερόμυλους που μάλιστα συνεχίζουν να χρησιμοποιούν οι ντόπιοι. Ο παλαιότερος αυτών βρίσκεται στον ποταμό Μήλιο και είναι άνω των 200 ετών, ωστόσο υπάρχουν και άλλοι που θα τους βρείτε μέσα στις καταπράσινες χαράδρες του χωριού αλλά και στο υπέροχο φαράγγι του Άρη ποταμού, μέσα σε ένα ειδυλλιακό περιβάλλον.
Επιπλέον, στο χωριό διατηρείται ένα “Καμίνι”, όπου παράγεται κάρβουνο, ένα από τα λίγα που λειτουργούν ακόμα στην Ικαρία, η οποία ήταν γνωστή στο παρελθόν για την παραγωγή κάρβουνου στο Αιγαίο.
Το κέντρο του χωριού βρίσκεται στον Γιαλό. Εκεί μαζεύεται ο περισσότερος κόσμους, ενώ υπάρχουν μερικές ταβερνούλες/σουβλατζίδικα/ουζερί, ένα καφενείο, μίνι μάρκετ και μπαράκια. Στον μεγάλο δρόμο που χωρίζει το πάνω από το κάτω μέρος του χωριού, λειτουργεί επιπλέον, φούρνος και βενζινάδικο.
Παράδοση και Ικαριώτικα πανηγύρια
Εάν βρεθείτε στο Καραβόσταμο καλοκαίρι και θελήσετε να περπατήσετε στην κεντρική πλατεία του χωριού πάνω στην γέφυρα, θα χρειαστεί να αφήσετε το αμάξι σας στο μεγάλο ρέμα που χρησιμοποιείται ως πάρκινγκ, χώρος που ταυτόχρονα λαμβάνουν χώρα τα μεγάλα πανηγύρια του χωριού στις γιορτές των Αγίων Αναργύρων, της Αγίας Παρασκευής και της Κοίμησης της Θεοτόκου. Ωστόσο το ρέμα τον χειμώνα γεμίζει νερό και η εικόνα του αλλάζει ριζικά.
Στο Καραβόσταμο βρίσκονται δύο παραλίες, μία στον Γιαλό, πλάι στο μικρό λιμάνι και ο “Άρης Ποταμός”, γεμάτη “λελέκια”, όπως τα αποκαλούν οι Καριώτες, δηλαδή βότσαλα με καμπύλες που συγκεντρώνει τον περισσότερο κόσμο. Στην είσοδο του ανακατασκευασμένου λιμανιού με την ονομασία “Πόρτο Κανέτος”, βρίσκεται ένας μικρός βράχος ανοιχτά της θάλασσας που οι ντόπιοι τον λένε “Κανιαούρι“, ο οποίος πλέον έχει καλυφθεί από πέτρες για να κόβει το ρεύμα εντός του λιμανιού.
Χαρακτηριστικό έθιμο του χωριού αποτελεί ο Αφανός, ένα πασχαλινό έθιμο με ρίζες πάνω από έναν αιώνα πριν, όταν ακόμα το ηλεκτρικό ρεύμα δεν είχε φτάσει και το χωριό έκανε ξεχωριστά Ανάσταση, ενώ ταυτόχρονα οι δύο εκκλησίες ανταγωνίζονταν για το ποια περιοχή θα φωτιστεί περισσότερο. Η “μάχη” των δύο ενοριών του χωριού, Πανωτικοί και Κατωτινοί, ξεκίνησε με αφορμή την ανάγκη καθαρισμού των χωραφιών ενώ στόχος της κάθε ομάδας ήταν ποιου αφανού η φλόγα, θα κάψει περισσότερο.
Στις μέρες μας το έθιμο αποτελεί ένα υπερθέαμα καθώς οι νέοι του χωριού συγκεντρώνουν και φυλάνε στις ενορίες αστοιβές (ξερούς θάμνους) για να τους κάψουν, όχι ταυτόχρονα όπως γίνονταν παλιά, αλλά το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου με τα χαρμόσυνα λόγια της Ανάστασης, αλλά και το επόμενο βράδυ, της Κυριακής του Πάσχα. Παράλληλα, άλλες ομάδες εκατέρωθεν φτιάχνουν τον Ιούδα και τον καίνε κι αυτόν στο σωρό από τις αστοιβές, τοποθετώντας μέσα και διάφορα βεγγαλικά, ώστε να δημιουργείται ένα υπέρλαμπρο υπερθέαμα.