Στη Νέα Υόρκη είναι loft, στη Νέα Σμύρνη είναι πλυσταριό 

Η κατάσταση με τα ενοίκια έχει πλέον ξεφύγει. Χιλιάδες πολίτες το ζούμε στο πετσί μας. Ο σπιτονοικοκύρης ζητά και άλλη αύξηση. Ζευγάρια 80 ετών και οικογένειες με παιδιά δέχονται απειλές από τον ιδιοκτήτη ότι θα τους βγάλει έξω για να το κάνει Airbnb. Όσοι ψάχνουν σπίτι απελπίζονται και εξοργίζονται διαβάζοντας απίστευτες αγγελίες.

Όπως δύο αγγελίες που έγιναν viral στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και δυστυχώς όχι ως ιδιαίτερες περιπτώσεις, αλλά ως καθημερινότητα. Η μία με τίτλο “Ενοικίαση loft 22 μτ στον Άγιο Ελευθέριο” δείχνει ένα δωματιάκι (μάλλον δώμα) με σαλονάκι, κουζίνα και πάνω από την κουζίνα κρεμασμένο ψηλά ένα… στρώμα.

Όχι δεν εμπνεύστηκε ο ιδιοκτήτης από τον Κωνσταντέν των Απαράδεκτων και την περίφημη χρηστική-αισθητική και κρέμασε ένα στρώμα στον τοίχο ως έργο τέχνης. Αυτό είναι το κρεβάτι. Για του λόγου το αληθές, στον άλλο τοίχο υπάρχει ακουμπισμένη μία ξύλινη σκάλα, την οποία προφανώς ο ενοικιαστής θα χρησιμοποιεί για να ανεβαίνει στο στρώμα πάνω από το νεροχύτη. Πάλι καλά που δεν το πασάρει και ως μεζονέτα αυτό το άθλιο κοτέτσι ο ιδιοκτήτης. Ζητά πάντως χωρίς καμίαν αιδώ 420 ευρώ το μήνα.

Η δεύτερη αγγελία για “Loft, 15 τμ” και η περιγραφή αναφέρει ότι η καταπληκτική αυτή ευκαιρία βρίσκεται στον Άγιο Σώστη, Νέα Σμύρνη. Η φωτογραφία εικονίζει ένα… δώμα στην ταράτσα. Δηλαδή πλυσταριό. Διότι να το ξεκαθαρίσουμε σε κάθε επίδοξη Κάρι Μπράντσο, loft είναι στη Νέα Υόρκη, στη Νέα Σμύρνη είναι πλυσταριό.

Προκειμένου δε να παρουσιάσει το πλυσταριό ως “cozy ταρατσάκι με θέα”, ο ιδιοκτήτης έχει βάλει και ένα τραπεζάκι του καφενείου με δύο καρεκλίτσες. Δίπλα όμως διακρίνεται και ένα πλυντήριο. Το – ο Θεός να το κάνει– loft δεν έχει χώρο για πλυντήριο, οπότε ο απόγονος του πολυμήχανου Οδυσσέα (not) έχει φτιάξει μία κατασκευή της κακιάς ώρας με μοριοσανίδα και έχει χώσει το πλυντήριο μέσα. Σου λέει, αφού έτσι κι αλλιώς έξω θα βγεις να τα απλώσεις, γιατί να ταλαιπωριέσαι; Ο ιδιοκτήτης του εν λόγω loft δεν διευκρινίζει σημειωτέον ως τι το δηλώνει στην εφορία…Ζητά όμως 520 ευρώ, κάτι παραπάνω από τον Άγιο Ελευθέριο, διότι νότια προάστια είναι αυτά…

Το πρόβλημα είναι πως αυτά δεν αποτελούν θρασείς εξαιρέσεις, αλλά χαρακτηριστικό δείγμα του παραλογισμού με τα ενοίκια. Οι πολίτες που αναζητούν ένα σπίτι πρέπει να διαθέσουν πάνω από το 60% του εισοδήματος τους για ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους, όχι πάντα αξιοπρεπές. Γιατί δεν είναι λογικό φυσικά το loft στη Νέα Σμύρνη ή τον Άγιο Ελευθέριο, δεν είναι και φυσιολογικό όμως ένα νέο ζευγάρι που αναζητεί ένα μικρό τριάρι να καλείται να πληρώσει πχ 900 ευρώ όταν ο βασικός μισθός είναι 705,96 ευρώ καθαρά.

Ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης, θα φωνάξουν οι θιασώτες της ελεύθερης αγοράς. Ξέρετε αυτοί που είναι υπέρ της απόλυτης ασυδοσίας όταν είναι να βγάλουν από τη μύγα ξύγκι, αλλά ζητάνε να τους στηρίξει το κράτος αν είναι να πληρώσουν κάτι από την τσέπη τους.

Πλέον αρχίζουν να θυμίζουν όμως τους μαυραγορίτες της Κατοχής. Τι να έκαναν κι εκείνοι, αφού είχαν λάδι και υπήρχε ζήτηση αλλά μικρή προσφορά. Οποίος βρίσκει υπερβολικό τον όρο και ενοχλείται, λυπούμαστε, αλλά σε μία οργανωμένη κοινωνία δεν μπορεί ο καθένας να κάνει ό,τι του καπνίσει για κερδοσκοπία και σε βάρος του κοινωνικού συνόλου.

Κάποιοι βέβαια θεωρούν ότι έχουν δικαίωμα να βαφτίζουν το πλυσταριό loft, να ζητάνε ενοίκια που εάν τους τα ζητούσε κάποιος άλλος θα τα έβρισκαν εξωφρενικά ή να χρησιμοποιούν τη νομοθεσία για το Airbnb ως παραθυράκι για να βγάλουν υπερκέρδος. Διότι να μην ξεχνιόμαστε το Airbnb υποτίθεται ότι ξεκίνησε για να προσφέρει τη δυνατότητα σε κάποιον να νοικιάζει το σπίτι στο οποίο ο ίδιος κατοικεί για λίγες ημέρες το χρόνο, όταν απουσιάζει πχ για διακοπές. Τώρα γιατί το κράτος (όχι μόνο το ελληνικό) επιτρέπει αυτή τη διαστρέβλωση, αλλουνού παπά ευαγγέλιο.

Το κράτος όμως οφείλει να παρεμβαίνει ότι πλέον δημιουργείται κοινωνικό πρόβλημα. Άλλωστε το κράτος θα κληθεί να πληρώσει τη φούσκα των ακινήτων όταν αυτή σκάσει και οι ίδιοι ιδιοκτήτες που ομνύουν τώρα στην ελεύθερη αγορά θα κλαίνε για στήριξη.

Μένει να φανεί λοιπόν εάν οι δηλώσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη πως θα εξετάσει παρεμβάσεις για το Airbnb δεν ήταν απλώς ένα προεκλογικό πυροτέχνημα για να καλοπιάσει τους απελπισμένους ενοικιαστές. Και να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν ενδιαφέρει την κοινωνία εάν κερδίζουν παραπάνω οι ιδιοκτήτες ακινήτων. Κέρδος έβγαζαν και με τη μακροχρόνια μίσθωση.

Και δεν λέει κανείς ότι οι τιμές των ενοικίων πρέπει να μείνουν στάσιμες όταν το κόστος ζωής γενικά ανεβαίνει και προφανώς ανεβαίνει και για τους σπιτονοικοκύρηδες. Αλλά κάπου πρέπει να υπάρχει και ένα λογικό όριο. Αν αύριο υπάρξει λειψυδρία, θα νομιμοποιείται κάθε ιδιοκτήτης περιπτέρου να πουλά το μπουκαλάκι το νερό 100 ευρώ σε ανθρώπους που πεθαίνουν από τη δίψα επειδή υπάρχει ζήτηση και μικρή προσφορά;

Υπάρχουν φυσικά και οι σπιτονοικοκύρηδες που είναι σωστοί. Αυτοί που κάνουν λελογισμένες αυξήσεις και δεν ζητάνε τα μαλλιά της κεφαλής του νοικάρη τους. Αυτοί που δε βγάζουν από τα σπίτια τους οικογένειες για να βγάλουν κάτι παραπάνω με Airbnb. Αλλά οι νόμοι κατά της κλοπής δεν υπάρχουν για αυτούς που είναι έντιμοι. Υπάρχουν για τους κλέφτες. Αντιστοίχως και στο στεγαστικό οι νόμοι πρέπει να λάβουν υπόψη τους τα φαινόμενα κερδοσκοπίας και το κοινωνικό σύνολο.

Πρέπει επίσης να ξέρουν στην κυβέρνηση ότι οι οικογένειες που δεν βγάζουν το μήνα, δεν μπορούν να περιμένουν πότε θα υπάρξει μεγαλύτερη προσφορά σε σπίτια για να πέσουν οι τιμές. Αν υποθέσουμε ότι θα πέσουν ποτέ, γιατί εγώ 45 χρόνια τώρα θυμάμαι μόνο να ανεβαίνουν οι τιμές, ποτέ το αντίστροφο. Φυσικά βέβαια πρέπει να ξεκινήσει και ο μακροχρόνιος σχεδιασμός για να αυξηθεί η προσφορά κατοικιών προς ενοικίαση. Πολλά φιλόδοξα σχέδια έχουμε ακούσει, για “Ανακαινίζω- Νοικιάζω” και για προγράμματα κοινωνικής κατοικίας και για διάθεση ακινήτων του δημοσίου σε ιδιώτες που θα χτίσουν και θα προσφέρουν σπίτια προς ενοικίαση… κάποτε.

Δεν πρέπει να ζητάμε πάντως λέει “ξεπερασμένα” πράγματα όπως πλαφόν στα ενοίκια ή κατάργηση του Airbnb. Όλες οι υπόλοιπες δυτικές χώρες δεν πάνε σε τέτοια μοντέλα. Ναι, αλλά και όλες οι χώρες της ΕΕ και οι ΗΠΑ έχουν τεράστιο πρόβλημα στέγασης. Ας επιτρέπεται το Airbnb, όπως αρχικά είχε σχεδιαστεί: Μόνο για το σπίτι όπου ο ίδιος κατοικείς, για λίγες ημέρες το χρόνο όταν απουσιάζεις. Ή έστω ας μπουν δραστικοί περιορισμοί. Για να μην ξεχνάμε ότι δεν μπορεί μία εταιρεία να αγοράζει πολυκατοικίες ολόκληρες, να βάζει τα διαμερίσματα στη βραχυχρόνια μίσθωση και να ανταγωνίζεται αθέμιτα τον ξενοδοχειακό κλάδο, ο οποίος δημιουργεί δουλειές.

Είναι απορίας άξιον γιατί ορισμένες πολιτικές βαφτίζονται ως “ξεπερασμένες”, ενώ είναι “μοντέρνες” οι πολιτικές ή μάλλον η έλλειψη πολιτικών που οδηγεί σε τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα. Γιατί ήταν μοντέρνα η Golden Visa που δεν φέρνει παραγωγικές επενδύσεις στη χώρα και δεν προσφέρει τίποτα απολύτως στην οικονομία και στο κοινωνικό σύνολο;

Και εάν η κυβέρνηση της ΝΔ δεν θέλει να δυσαρεστήσει ένα δικό της κοινό, των ιδιοκτητών ακινήτων και των εταιρειών που αγοράζουν αβέρτα ακίνητα για Airbnb, ας μην ξεχνά ότι εκτός από το αόρατο χέρι της αγοράς υπάρχει και το αόρατο χέρι του ψηφοφόρου. Το 28% ήταν καμπανάκι. Θα το ακούσει;