Ξεχάστε την ακροδεξιά – Η Αριστερά ίσως δώσει το τελικό χτύπημα στον Μακρόν

Αν και η ακροδεξιά βρίσκεται στο επίκεντρο των συζητήσεων από την επικράτησή της στις ευρωεκλογές στη Γαλλία, ίσως είναι η Αριστερά εκείνη που θα δώσει το φονικό χτύπημα στις ελπίδες του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν να διατηρήσει τον έλεγχο της εξουσίας.

Ο Μακρόν μπορεί να βρίσκεται στα πρόθυρα μιας σχεδόν ολοκληρωτικής εξαφάνισης στις επικείμενες βουλευτικές εκλογές, όπως σημειώνει το POLITICO, το οποίο “δείχνει” ως τον μεγάλο του αντίπαλο στις επικείμενες εκλογές τη συμμαχία της Αριστεράς.

Αν οι δημοσκοπήσεις αποδειχθούν ακριβείς, οι απώλειες του συνασπισμού του στην Εθνοσυνέλευση μετά τις 7 Ιουλίου κινδυνεύουν να είναι τόσο καταστροφικές που θα τον καταστήσουν ανήμπορο να ελέγξει την εξουσία μέχρι το 2027, όταν λήγει η θητεία του.

Μόλις 10 ημέρες πριν, η γαλλική αριστερά φαινόταν ανεπανόρθωτα διχασμένη. Οι πολιτικές διαφωνίες – από την πυρηνική ενέργεια μέχρι τους πολέμους στη Γάζα και την Ουκρανία – που ενισχύθηκαν από τον προσωπικό ανταγωνισμό μεταξύ των ηγετών της – κορυφώθηκαν.

Αλλά μετά την απόφαση του Μακρόν να προκηρύξει πρόωρες εκλογές, λόγω της συντριπτικής νίκης του ακροδεξιού Εθνικού Συναγερμού στις ευρωεκλογές, τα αριστερά κόμματα κατάφεραν να ενωθούν.

Οι τέσσερις κύριες αριστερές δυνάμεις της χώρας, οι Πράσινοι, οι Σοσιαλιστές, οι Κομμουνιστές και το κίνημα της σκληρής αριστεράς του Ζαν Λυκ Μελανσόν “France Unbowed” (LFI), σφράγισαν μια συμφωνία την Πέμπτη με ένα κοινό μανιφέστο για να κατέβουν κάτω από μια σημαία, το “Νέο Λαϊκό Μέτωπο”.

Ο πρώην υποψήφιος πρόεδρος, Μελανσόν, και ο ηγέτης των σοσιαλδημοκρατών
Ραφαέλ Γκλικσμάν, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας είχαν ανοιχτή κόντρα μεταξύ τους, τώρα όμως ο δεύτερος, το κόμμα του οποίου συγκέντρωσε το τρίτο υψηλότερο ποσοστό στις ευρωεκλογές, φαίνεται να λαμβάνει υπόψη του τις συμβουλές να αποφύγει τις εγωιστικές διαιρέσεις δημοσίως και έχει απομακρυνθεί ως επί το πλείστον από τα φώτα της δημοσιότητας.

Άσχημα τα νέα για τον Μακρόν

Αυτή η εξομάλυνση, όσο και αν διαρκέσει, είναι πολύ κακά νέα για τον συνασπισμό του Μακρόν, ο οποίος βρίσκεται πλέον στην μακρινή τρίτη θέση όσον αφορά την πρόθεση ψήφου και θα μπορούσε να καταλήξει από 250 έδρες σε λιγότερες από 100 στη συνέλευση των 577 εδρών, σύμφωνα με τις τρέχουσες προβλέψεις.

Οι γαλλικές εκλογές διεξάγονται σε δύο γύρους – αυτές θα διεξαχθούν στις 30 Ιουνίου και στις 7 Ιουλίου. Στις περισσότερες περιπτώσεις, μόνο δύο υποψήφιοι περνούν στον δεύτερο γύρο, πράγμα που σημαίνει ότι η διάσπαση των ψήφων στον πρώτο γύρο μπορεί να οδηγήσει τον Μακρόν σε αποκλεισμό του την δεύτερη Κυριακή.

Αν λοιπόν τα αριστερά κόμματα είχαν αποφασίσει να κατέβουν χωριστά, οι πιθανότητες να περάσουν στον δεύτερο γύρο θα ήταν ελάχιστες. Όμως, με μεμονωμένους υποψηφίους σε κάθε περιφέρεια, η Αριστερά προσέφερε στον εαυτό της την ευκαιρία να γίνει ο ισχυρότερος και κύριος αντίπαλος του Εθνικού Συναγερμού.

Η διάσπαση της ψήφου της αριστεράς έχει γίνει η κύρια στρατηγική του συνασπισμού Μακρόν κατά ενόψει μιας σύντομης και έντονης προεκλογικής εκστρατείας.

Το διακύβευμα δεν ήταν ποτέ υψηλότερο από τότε που ο Μακρόν εγκαταστάθηκε στο Ελιζέ το 2017: Εάν όσοι ψήφισαν αριστερούς υποψηφίους στις ευρωεκλογές ακολουθήσουν την ηγεσία τους και υποστηρίξουν το Νέο Λαϊκό Μέτωπο, ο συνασπισμός υπέρ του Μακρόν θα προκριθεί στον δεύτερο γύρο μόνο σε μερικές δεκάδες εκλογικές περιφέρειες, με αναμετρήσεις Νέο Λαϊκό Μέτωπο εναντίον Εθνικού Συναγερμού σε όλες τις άλλες περιοχές.

Εάν ένα κόμμα της αντιπολίτευσης κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία, ο πρόεδρος θα είναι υποχρεωμένος να διορίσει πρωθυπουργό από το κόμμα που κέρδισε τις εκλογές. Αυτό θα αναγκάσει τον Μακρόν σε μια κυβέρνηση συγκυβέρνησης, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε παράλυση της διακυβέρνησης για το υπόλοιπο της προεδρικής του θητείας.

Έτσι, προκειμένου να αποφύγουν μια τέτοια πανωλεθρία, οι σύμμαχοι του Μακρόν εστιάζουν τις επιθέσεις τους στην αριστερά.

“Είναι αξιολύπητο”, δήλωσε το Σάββατο ο υπουργός Δικαιοσύνης Ερίκ Ντιπόν Μορετί για τη νέα συμμαχία, υπογραμμίζοντας τον παραλογισμό ενός συνασπισμού που κατεβάζει έναν τροτσκιστή πρώην υποψήφιο πρόεδρο, τον Φιλίπ Πουτού, δίπλα στον πρώην σοσιαλδημοκράτη πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ.

Οι βουλευτικές εκλογές αποτελούνται από 577 ξεχωριστές κούρσες, οπότε η πρόβλεψη των αποτελεσμάτων σε εθνικό επίπεδο μπορεί να είναι δύσκολη, καθώς τα τοπικά ζητήματα και η απήχηση κάθε μεμονωμένου υποψηφίου παίζουν επίσης ρόλο στη διαμόρφωση του αποτελέσματος. Ορισμένοι ψηφοφόροι μπορεί επίσης να επιλέξουν να μην ακολουθήσουν το κόμμα τους σε μια νέα συμμαχία στην οποία προχωρά.

Τι δείχνουν οι δημοσκοπήσεις

Οι νέες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το 25-28% των πιθανών ψηφοφόρων θα υποστηρίξουν το Νέο Λαϊκό Μέτωπο στις 30 Ιουνίου, έναντι περίπου 31% του Εθνικού Συναγερμού, ενώ ο Μακρόν και οι σύμμαχοί του παραμένουν κάτω από το όριο του 20%. Ένα τέτοιο χάσμα θα μπορούσε να εμποδίσει αποτελεσματικά τον συνασπισμό του προέδρου να περάσει στον δεύτερο γύρο στη συντριπτική πλειοψηφία των εκλογικών περιφερειών.

Η κατάρρευση του προεδρικού στρατοπέδου δεν θα ωθήσει απαραίτητα την αριστερά στην εξουσία. “Σε αυτό το στάδιο, [οι ψηφοφόροι υπέρ του Μακρόν] θα γίνουν οι διαιτητές σε μια κούρσα μεταξύ της Αριστεράς και του Εθνικού Συναγερμού”, δήλωσε ο Jean-Yves Dormagen, πολιτικός επιστήμονας και επικεφαλής του ινστιτούτου δημοσκοπήσεων Cluster17. “Η μοίρα των εκλογών θα εξαρτηθεί από το ποιον θα επιλέξουν αυτοί οι ψηφοφόροι στις επαναληπτικές εκλογές… Όπως έχουν τα πράγματα τώρα, η Αριστερά θα έχανε τις περισσότερες αναμετρήσεις της με τον Εθνικό Συναγερμό”.

Ο “μπαμπούλας” Μελανσόν

Η βασική ελπίδα του Μακρόν είναι ότι το κομμάτι των μετριοπαθών ψηφοφόρων που υποστήριξε τη σοσιαλδημοκρατική υποψηφιότητα του Γκλουκσμάν στις ευρωεκλογές -σχεδόν 14%- δεν θα είναι πρόθυμο να υποστηρίξει το Νέο Λαϊκό Μέτωπο, το οποίο περιλαμβάνει στους κόλπους του πιο ριζοσπαστικές δυνάμεις, κυρίως το κίνημα France Unbowed του Μελανσόν.

Ο πρόεδρος έχει μέχρι στιγμής θέσει τον εαυτό του ως τη μόνη λογική επιλογή απέναντι στα δύο “εξτρεμιστικά”, όπως τα χαρακτηρίζει, μπλοκ, αλλά οι επιθέσεις επικεντρώνονται σε μεγάλο βαθμό στα πιο ριζοσπαστικά στοιχεία της Αριστεράς – και στη φιγούρα του ίδιου του Μελανσόν.

“Ο κ. Γκλικσμάν διεξήγαγε μια πραγματικά αξιοσέβαστη προεκλογική εκστρατεία… Μπορούν [οι ψηφοφόροι του] να υποστηρίξουν μια συμμαχία που εξ ορισμού, αν κέρδιζε, θα πρότεινε τον Ζαν Λυκ Μελανσόν ως πρωθυπουργό;” ρώτησε ο Μακρόν κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου την Τετάρτη.

Η επιρροή του Μελανσόν στο ίδιο του το κίνημα παραμένει σαφής. Ο 72χρονος διεκδίκησε την ηγεσία της γαλλικής Αριστεράς χάρη στην ισχυρή παρουσία του στις προεδρικές εκλογές του 2022. Η επιρροή του παραμένει: Το LFI αρνήθηκε να υποστηρίξει πέντε βουλευτές που είχαν ασκήσει κριτική στην ηγεσία του τρεις φορές υποψήφιου προέδρου, μια κίνηση που οι επικριτές χαρακτήρισαν “εκκαθάριση”.

Ο Γκλικσμάν, υπέρμαχος της κεντροαριστερής πολιτικής, επέμεινε κατά τη διάρκεια της ευρωπαϊκής εκστρατείας ότι η επιτυχία του θα σήμαινε το τέλος της επιρροής του Μελανσόν στην Αριστερά.

Τώρα, με τον Γκλικσμάν να τερματίζει πρώτος μεταξύ των αριστερών υποψηφίων στις ευρωεκλογές, οι Σοσιαλιστές έχουν σχεδόν ισοφαρίσει το πεδίο ανταγωνισμού. Από τους 546 υποψηφίους που θα εκπροσωπήσουν τη νέα συμμαχία, 229 θα υποστηριχθούν από το LFI, έναντι 175 για τους Σοσιαλιστές, 92 για τους Πράσινους και 50 για τους Κομμουνιστές.

Ο Γκλικσμάν πέρασε τις εβδομάδες πριν από τις ευρωεκλογές κατακεραυνώνοντας τη “βιαιότητα” και τη διχόνοια του Μελανσόν – αλλά μετά από τέσσερις ημέρες διαπραγματεύσεων, ο σοσιαλδημοκράτης συμφώνησε να σταματήσουν προς το παρόν οι μεταξύ τους διαμάχες.

“Κάποια στιγμή, κάθε άνδρας και κάθε γυναίκα πρέπει να κοιτάξει πίσω στην ιστορία και να ξέρει ποιο είναι το καθήκον του”, δήλωσε την Παρασκευή ο Γκλικσμάν, τονίζοντας την επείγουσα ανάγκη να εμποδιστεί η άνοδος της ακροδεξιάς, ενώ επέμεινε ότι ο Μελανσόν δεν θα γινόταν πρωθυπουργός εάν η αριστερή συμμαχία κέρδιζε την πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση.

Ο Μελανσόν ισχυρίζεται επίσης ότι, για χάρη της ενότητας, είναι πρόθυμος να παραιτηθεί. “Δεν θα γίνω ποτέ το πρόβλημα”, δήλωσε την Κυριακή. “Αν δεν θέλετε να είμαι πρωθυπουργός, δεν θα είμαι”.

Ο πρώην πρόεδρος Ολάντ, παρά το γεγονός ότι είναι ένθερμος επικριτής του LFI, θα κατέβει με τη σημαία του Νέου Λαϊκού Μετώπου στην περιφέρεια της πατρίδας του, την Corrèze. “Για να εμποδίσουμε την ακροδεξιά να έρθει στην εξουσία, έρχεται μια στιγμή που πρέπει να δούμε πέρα από τις διαφορές μας”, δήλωσε ο Ολάντ.

Αλλά το μεγάλο ερώτημα που θέτει τέλος το POLITICO, είναι το εξής: Θα υποστηρίξουν όλοι οι αριστεροί ψηφοφόροι τη νέα συμμαχία, όπως και οι ηγέτες τους, ή κάποιοι θα διστάσουν να το κάνουν;. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ενώ πάνω από το 85% των ψηφοφόρων του LFI θα ψηφίσουν το Νέο Λαϊκό Μέτωπο, το ένα τρίτο έως το ένα έκτο των ψηφοφόρων των Πρασίνων και των Σοσιαλιστών θα μπορούσαν να προχωρήσουν σε άλλες επιλογές.