Πνιγμένο στα σκουπίδια το αεροδρόμιο της Νάξου – Οι εικόνες της ντροπής

Η εικόνα στο αεροδρόμιο της Νάξου δεν σοκάρει μόνο τους ξένους επισκέπτες, αλλά και είναι και ντροπιαστική για τη χώρα μας.

Δευτέρα, 6.00 το πρωί και οι πόρτες του αεροδρομίου ανοίγουν για την πρώτη πτήση.

Το πρώτο που αισθάνθηκα μόλις πέρασα την κεντρική πόρτα, ήταν η έντονη δυσωδία.

Το δεύτερο η εικόνα με τους κάδους ξεχειλισμένους από σκουπίδια της προηγούμενης ημέρας.

Κοίταξα δεξιά, αριστερά, παντού σκουπίδια πεταμένα στο πάτωμα, γόπες ακόμα και στα τραπεζάκια.

Ακολούθησαν οι μύγες. Δεκάδες μύγες. Επισκέπτες και εργαζόμενοι κουνούσαν τα χέρια τους συνεχώς για να διώξουν τις μύγες από το πρόσωπό τους.

Όσοι έκαναν chek-in και άφηναν τη βαλίτσα τους, έβγαιναν έξω. Όχι ότι η κατάσταση ήταν καλύτερη. Απλώς δεν υπήρχε η δυσάρεστη οσμή.

Μία γάτα η οποία δεν ενοχλούσε κανέναν, έψαχνε στα σκουπίδια για φαγητό. Να σημειωθεί ότι τα αδέσποτα γατιά είναι εμβολιασμένα και φροντίζει γι’ αυτά η φιλοζωική Νάξου.

Αλλά και οι τουρίστες, τα έπαιρναν αγκαλιά και τα χάιδευαν για να μην ρίξουν τους κάδους κάτω και γεμίσει το πάτωμα σκουπίδια.

Εξάλλου, όπως ενημερώθηκα, δεν υπήρχε συγκεκριμένο πρόγραμμα για τον καθαρισμό του αεροδρομίου. Κανείς δεν γνώριζε πότε θα περάσει η καθαρίστρια.

«Είναι μία κυρία, η οποία έρχεται όποτε θέλει και μαζεύει τα σκουπίδια. Ωστόσο, όπως βλέπεται χθες το βράδυ δεν ήρθε και η κατάσταση είναι αυτή», μου λέει εργαζόμενη του αεροδρομίου.

Κανείς δεν τόλμησε να μιλήσει για σκούπισμα και σφουγγάρισμα, ήταν ουτοπικό ακόμα και να το σκεφτούν.

Άλλος υπάλληλος μου εξηγεί ότι η κυρία που καθαρίζει μπορεί να έρθει κάποιες μέρες, αλλά κάποιες άλλες όχι, σαν να κάνει εθελοντική εργασία.

Και τι γίνεται, ρώτησα. «Καθαρίζουμε εμείς, μαζεύουμε τα σκουπίδια, διότι δεν μπορούμε ούτε να δουλέψουμε, ούτε να ζούμε σε τέτοιες συνθήκες», μου αποκαλύπτει υπάλληλος αεροπορικής εταιρείας.

«Θα κάνουμε αναφορά στον ταξιδιωτικό πράκτορα»

Οι τουρίστες από την πλευρά τους ήταν φανερά ενοχλημένοι. Ενώ είχαν βρεθεί σε ένα από τα πιο όμορφα νησιά μας, η γεύση του αποχαιρετισμού ήταν πικρή.

«Θα κάνουμε αναφορά στον ταξιδιωτικά μας πράκτορα», μου λέει γυναίκα η οποία κρατούσε στην αγκαλιά της νεογέννητο βρέφος και αναζητούσε χώρο για να το θηλάσει.

Εκτός από τις μύγες, υπήρχαν και μυρμήγκια τα οποία σχημάτιζαν ουρές μπροστά από την κεντρική είσοδο του αεροδρομίου και κουβαλούσαν μπόλικη τροφή στη φωλιά τους.

Πάντως, όταν ανέφερα στους εργαζόμενους ότι είμαι δημοσιογράφος, με παρακάλεσαν να κάνω ρεπορτάζ και να δείξω τις εικόνες της ντροπής, μήπως και ευαισθητοποιηθούν οι υπεύθυνοι της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ) και δώσουν λύση τόσο στο δικό τους δράμα, όσο και στις εικόνες ντροπής που εκθέτουν το τουριστικό προϊόν της χώρα μας με τον χειρότερο τρόπο.