ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΖΕΙΣ ΜΕ ΔΥΟ ΜΑΜΑΔΕΣ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ ΤΗΣ ΛΕΠΕΝ

Ήταν το 2023, όταν δέκα χρόνια μετά τον γάμο των μαμάδων της, η 22χρονη Αμελί Χιρτζ υιοθετήθηκε από την άλλη μητέρα της, που ήταν δίπλα της από τη στιγμή που γεννήθηκε, αλλά δεν είχε κανένα απολύτως νομικό δικαίωμα. Κατά τη διάρκεια τη ζωή της Αμελί, υπήρξαν πολλά εμπόδια που έπρεπε να ξεπεραστούν μέχρι να κατοχυρωθούν τα δικαιώματα για την ισότητα στον γάμο και την τεκνοθεσία στην Γαλλία, από όπου προέρχεται η μία από τις μητέρες της.

Η 15η Φεβρουαρίου του 2024 έγινε η ημέρα θέσπισης του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών από το ελληνικό κράτος, με το νομοσχέδιο στην Ολομέλεια της Βουλής να ψηφίζεται με 176 υπέρ και 76 κατά. Αυτό για την Αμελί σημαίνει πως πλέον μπορεί να πάρει την υπηκοότητα της άλλης μητέρας της, που είναι Ελληνίδα.

“Δεν πίστευα ότι θα συμβεί τόσο σύντομα. Όλη η οικογένειά μου είναι πολύ χαρούμενη, γιατί είναι κάτι που όλοι περίμεναν εδώ και πολύ καιρό. Και έτσι, επιτέλους, μπορώ να κινήσω τη διαδικασία για να αποκτήσω την ελληνική ιθαγένεια. Το υπουργείο Μετανάστευσης με ενημέρωσε ότι πρόκειται για μια γρήγορη και αρκετά εύκολη διαδικασία, όπου πρέπει να καταθέσω τα επίσημα έγγραφα που αποδεικνύουν ότι η μητέρα μου είναι Ελληνίδα και ότι είμαι κόρη της” λέει η ίδια μιλώντας στο Magazine. 

“Αλλά τώρα, μετά τις εξαγγελίες του Ζορντάν Μπαρντελά, θα έλεγα ότι έχω κάποιο δισταγμό, κάποια ανησυχία για την απόκτηση της δεύτερης υπηκοότητας μου”.

ΌΣΟΙ ΈΧΟΥΝ ΔΙΠΛΗ ΥΠΗΚΟΟΤΗΤΑ ΘΑ ΑΠΟΚΛΕΙΟΝΤΑΙ ΑΠΌ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ

Ο επικεφαλής του ακροδεξιού κόμματος και “εκλεκτός” της Λεπέν, Ζορντάν Μπαρντελά, στις Ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου εξασφάλισε το 33% των ψήφων έναντι 15% που έλαβε η κεντρώα συμμαχία του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, που εγκαινίασε μια περίοδο βαθιάς πολιτικής αβεβαιότητας στη Γαλλία.

Ο Μπαρντελά, ο οποίος φιλοδοξεί να γίνει πρωθυπουργός εάν το κόμμα του, ο Εθνικός Συναγερμός (RN) κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία στο κοινοβούλιο στον δεύτερο γύρο των γαλλικών εκλογών που διεξάγεται σήμερα, Κυριακή (7/7), ανακοίνωσε την προηγούμενη εβδομάδα ότι τα άτομα με διπλή υπηκοότητα θα αποκλείονται από “τις στρατηγικές θέσεις ασφαλείας και άμυνας του κράτους”, οι οποίες θα προορίζονται για τους Γάλλους πολίτες, μια πρόταση που έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για το μέλλον.

“Ολόκληρη η εκστρατεία του RN έχει αντιμεταναστευτική ρητορική. Αυτό είναι το μόνο για το οποίο μιλάνε. Πρόσφατα ανακοινώθηκε η πρόθεση να  αποκλείονται από καίριες θέσεις όσοι έχουν διπλή υπηκοότητα. Βουλευτές, και άνθρωποι που είναι πρόθυμοι να γίνουν βουλευτές το στηρίζουν ως εξής: λένε ότι αν είσαι Γάλλος και θέλεις να έχεις μια υψηλή θέση στην κυβέρνηση θα πρέπει να είσαι πρόθυμος να εγκαταλείψεις την άλλη εθνικότητά σου και να αφοσιωθείς πλήρως στη Γαλλία. 

Αυτό είναι πολύ τρομακτικό, επειδή δείχνει ότι δεν θέλουν να υπάρχει καμία διαφορετικότητα. Για να είμαι ειλικρινής, δυστυχώς αισθάνομαι ότι είναι μια κίνηση για να απειλήσουν και να αποκλείσουν από τα αξιώματα τους ανθρώπους που έχουν διπλή υπηκοότητα και προέρχονται από χώρες της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής.

Είναι επίφοβο. Μπορεί να ξεκινάει κάπου που δεν νιώθεις ότι μπορεί να σε απειλήσει άμεσα, αλλά αυτές οι κινήσεις δεν μπορούμε να ξέρουμε πόσο ακραίες μπορεί να γίνουν σε δυο, πέντε ή δέκα χρόνια για παράδειγμα. 

Ποτέ δεν ξέρεις. Και μια τέτοια πρόταση δεν έχει γίνει από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Χίτλερ τα έκανε αυτά. Πραγματικά φοβάμαι, λυπάμαι και έχω απογοητευτεί για το πού οδεύει η χώρα μου. Από την αλλη, είμαι σίγουρη ότι η Γαλλία μοιάζει με παράδεισο για κάποιους και μπορεί όντως να είναι, αλλά όχι για όλους, όπως για τις μειονότητες και ακόμα και για τις γυναίκες. Δεν είναι όλα αγγελικά πλασμένα όπως στην ταινία της Amelie”. 

Η ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΕΡΔΙΣΕΙ (ΑΚΟΜΑ) ΤΗΝ GEN Z ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ

Καθώς συζητάμε, εξηγεί ότι ανέπτυξε πολιτική άποψη από μικρή ηλικία, λόγω των όσων συνέβαιναν με τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ, που επηρεάζουν άμεσα την οικογένειά της. Ανήκει στην Gen Z, μια γενιά που έχει κατηγορηθεί πολλές φορές για έλλειψη ιδεολογίας και πολιτικής σκέψης. Ωστόσο, στον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών στην Γαλλία, οι νέοι ήταν εκείνοι που -κατά κάποιο τρόπο- “γύρισαν” την πλάτη στην Λεπέν. Στο ηλικιακό γκρουπ 18-24 αναδείχθηκε πρώτο το Νέο Λαϊκό Μέτωπο με ποσοστό 48% και το κόμμα της Λεπέν δεύτερο με 33%.

“Δεν μπορώ να είμαι εντελώς αντικειμενική για το ποια είναι η πολιτική αντίληψη και σκέψη της γενιάς μου. Αυτό εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Υπάρχει αυτή η εικόνα των Γάλλων, που είναι πολύ αφοσιωμένοι στα δικαιώματα και τα κοινά. Είμαστε ναι μεν αφοσιωμένοι στην πολιτική, αλλά είναι χαμηλό το ποσοστό της εκπροσώπησης.

Πολλά παιδιά μεταναστών έχουν λιγότερες ευκαιρίες και προνόμια από ότι έχω εγώ. Όπως οι άνθρωποι που προέρχονται από χαμηλή οικονομική τάξη, προφανώς δεν θα αφοσιωθούν με τον ίδιο τρόπο στην πολιτική, επειδή έχουν νιώσει όλη τους τη ζωή να απορρίπτονται από την κοινωνία, από τις κυβερνήσεις και πως κανείς δεν νοιάζεται γι’ αυτούς και για το τι συμβαίνει στις γειτονιές τους. Η Γαλλία δεν είναι μόνο το Παρίσι. Υπάρχουν και περιοχές αρκετά υποβαθμισμένες. 

Οπότε καταλαβαίνω την πολιτική αδιαφορία που μπορεί να υπάρχει σε κάποιες τάξεις της γενιάς μου. Αλλά νιώθω ότι θα έπρεπε να εμπλεκόμαστε πολύ περισσότερο, ειδικά με όλα όσα συμβαίνουν αυτή τη στιγμή.

Όλοι προσπαθούν να πείσουν τους νέους να ψηφίσουν, παρόλο που δεν νιώθουν ότι εκπροσωπούνται από την πολιτική. Στον φόβο της Ακροδεξιάς, τα ποσοστά συμμετοχής αυξήθηκαν. Από τη δεκαετία του ογδόντα είχαν να ψηφίσουν τόσοι πολλοί άνθρωποι σε βουλευτικές εκλογές”. 

Ο 28χρονος ακροδεξιός Ζορντάν Μπαρντελά έχει κάνει μεγάλη επιτυχία στα social και δη στο TikTok «αξιοποιώντας» την εμφάνισή του και αποσκοπώντας να κερδίσει ψήφους των νέων, ενώ προσπαθεί να δημιουργήσει μια «lifestyle» ακροδεξιά, με «αστεία» και με ρητορική φιλική προς το ευρύ κοινό.

“Παρόλο που οι περισσότεροι νέοι ψήφισαν το Νέο Λαικό Μέτωπο, το κόμμα της Λεπέν έχει μια πολύ έντονη ψηφιακή εκστρατεία για τη νέα γενιά. Είναι πολύ δραστήριοι, για παράδειγμα, στο TikTok, και χρησιμοποιούν τάσεις και memes για να έρθουν πιο κοντά στο νεανικό κοινό. Και έχει αποτέλεσμα, λειτουργεί. Προσπαθούν με το πρόσωπο του Μπαρντελά να κάνουν τις πολιτικές που στηρίζει το κόμμα να μην φαίνονται τόσο ακραίες. Αλλά οι εξαγγελίες τους είναι κατά της μετανάστευσης, κατά των ΛΟΑΤΚΙ δικαιωμάτων, κατά των γυναικών.

Πριν τον  Μακρόν, είχαμε την αριστερά με τον Ολάντ και πριν τη δεξιά με τον Σαρκοζί. Ο κόσμος είναι πραγματικά απογοητευμένος από όλες αυτές τις πολιτικές. Αυτό που ακούγεται συχνά στη Γαλλία είναι ότι “δεν δοκιμάσαμε ποτέ την ακροδεξιά. Ας τη δοκιμάσουμε τώρα”.

ΔΕΝ ΕΝΙΩΣΑ ΠΟΤΕ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΕΝΗ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΧΑ ΔΥΟ ΜΗΤΕΡΕΣ

“Κάθε φορά που λέω ότι έχω δύο μαμάδες, όλοι με ρωτούν αν υπήρχε “κανονικότητα” στη ζωή μου και αν το βίωσα την παιδική μου ηλικία “περίεργα”. Πρέπει να πω ότι δεν αισθάνομαι ότι δεν μεγάλωσα με τον στερεοτυπικά “κανονικό” τρόπο. 

Επίσης, στη Γαλλία δεν είναι καθόλου συνηθισμένο να είσαι παιδί λεσβιών. Πολλοί μου λένε ότι είμαι το πρώτο άτομο που γνωρίζουν και έχει δύο μαμάδες. Αλλά πάντα ένιωθα αποδεκτή γι’ αυτό. Δεν ξέρω πώς στάθηκα τόσο τυχερή, αλλά ποτέ δεν είχα κανένα ομοφοβικό σχόλιο για την κατάστασή μου. Φυσικά, επέλεξα τους ανθρώπους στους οποίους το έλεγα αυτό. Δεν έβγαινα και το διατυμπάνιζα, αλλά ποτέ δεν αντιμετώπισα κανενός είδους προβλήματα. 

Ακόμα και στο σχολείο, ποτέ δεν ένιωσα αποκλεισμένη. Όταν ήμουν στο δημοτικό σχολείο, στη γιορτή της Μητέρας, πάντα ετοιμάζαμε δώρα και είχα την ευκαιρία κάθε φορά να φτιάχνω δύο δώρα, μια για κάθε μία από τις μητέρες μου. Οι δάσκαλοι πάντα προσπαθούσαν να με συμπεριλάβουν πλήρως. Στην γιορτή του Πατέρα, έκανα το δικό μου δώρο για να το δώσω στον παππού μου. Δεν ένιωσα ποτέ “εκτός”. 

Παντρεύτηκαν μόλις ψηφίστηκε ο νόμος που νομιμοποιούσε τον γάμο το 2013. Ήταν το πρώτο ζευγάρι ομόφυλων που παντρεύτηκε στην πόλη μου, το Μες, στη βορειοανατολική Γαλλία. Ήμουν 11 χρονών τότε και έχω πολύ όμορφες αναμνήσεις από εκείνη την ημέρα. Θυμάμαι με τον φίλο μου να ετοιμάζουμε κάποιους χορούς για τη μεγάλη μέρα. Ήταν μια πολύ όμορφη τελετή. Ήρθαν οι θείοι μου από την Ελλάδα, φίλοι, όλοι ήταν εκεί. Ήταν μία συγκινητική ημέρα.

Για να φτάσουμε στον γάμο και την υιοθέτηση ήταν μια δύσκολη διαδικασία. Ακόμα και η ιατρική διαδικασία δεν ήταν νόμιμη στην Γαλλία, οπότε οι μητέρες μου πήγαν στο Βέλγιο, όπου πραγματοποίησαν την υποβοηθούμενη γονιμοποίηση. Γεννήθηκα το 2002, μετά οι γονείς μου παντρεύτηκαν το 2013, μετά ο Μακρόν ψήφισε το νόμο για την υιοθεσία και μέχρι να μπορέσει να με υιοθετήσει και η άλλη μου μαμά, έφτασε 2023, δηλαδή δέκα χρόνια μετά το γάμο.

Σήμερα, περνάνε κάποιοι νόμοι σε χώρες της Ευρώπης που μπορεί είναι επικίνδυνοι για τα ΛΟΑΤΚΙ δικαιώματα. Αναρωτιέμαι πόσο μακριά μπορεί να είναι από μια Γαλλία που θα κυβερνά ο Μπαρντελλά και η Λεπέν. Είναι τρομακτικό ότι μπορεί να ανατραπεί ένας νόμος και να αναιρέσει την υιοθεσία μου- και όλες φυσικά τις υιοθεσίες των υπόλοιπων παιδιών. Τώρα που μπορώ επιτέλους να πάρω τη διπλή ιθαγένεια στην Ελλάδα, συμβαίνουν όλα αυτά στην Γαλλία. Είναι πολλές οι εκπλήξεις αλλά ακόμα περισσότερες οι απογοητεύσεις”.