Βρετανία: Πώς οι Εργατικοί κέρδισαν τις εκλογές

Πώς οι Εργατικοί επέστρεψαν στην εξουσία μετά από 14 χρόνια διακυβέρνησης των Συντηρητικών; Ήταν η αποτυχημένη πολιτική του Σούνακ που έφερε τον Στάρμερ στην εξουσία ή το επιτελείο των Εργατικών κατάφερε πράγματι να κερδίσει και να δώσει ελπίδα στον βρετανικό λαό;

Ο “TheGuardian” περιγράφει την προεκλογική εκστρατεία του Στάρμερ και τα “πρόσωπα-κλειδιά”, που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην εκλογική νίκη των Εργατικών.

Καθώς η προεκλογική εκστρατεία έμπαινε στην τελευταία της εβδομάδα, το προσωπικό στα κεντρικά γραφεία των Εργατικών δέχτηκε μια ευχάριστη έκπληξη. Tον πάλαι ποτέ ηγέτη του κόμματος, Τόνι Μπλερ. “Πάει πολύ καλά”, τους είπε, προκαλώντας γέλια στους συντρόφους του, καθώς το σκάνδαλο των στοιχημάτων εντός των Τόρηδων, για την ημερομηνία διεξαγωγής των εκλογών είναι ακόμα νωπό στις μνήμες όλων.

Ο πρώην πρωθυπουργός καθησύχασε το εξαντλημένο μεν αλλά ενθουσιασμένο επιτελείο του, που αποτελείτο από περίπου 100 κομματικά στελέχη, τονίζοντας τη σημασία του ρόλου τους στην προσπάθεια να φέρουν τους Εργατικούς “από το χείλος της εξαφάνισης, ξανά στην εξουσία”.

Η προεκλογική εκστρατεία των Εργατικών ήταν μια τεράστια επιτυχία, με το κόμμα να εστιάζει στη νίκη του σε κρίσιμες εκλογικές περιφέρειες, και όχι μόνο σε αυτές που παραδοσιακά “του ανήκουν”, κερδίζοντας πολλές από αυτές. Ένας έμπειρος “εργάτης” αρκετών εκλογικών αναμετρήσεων των Εργατικών δήλωσε: “Ήταν μακράν η πιο πειθαρχημένη και πιο εντυπωσιακή εκστρατεία που έχω συμμετάσχει”.

Τα “πρόσωπα-κλειδιά” της προεκλογικής εκστρατέιας ήταν οι δύο αρχηγοί της, ο Μόργκαν ΜακΣουίνι και ο βετεράνος βουλευτής των Εργατικών, Πατ ΜακΦάντεν. Όπως αναφέρει η βρετανική εφημερίδα, ήταν αυτοί που περνούσαν περισσότερες από 14 ώρες την ημέρα, σε αυτό που αστειευόμενοι αποκαλούσαν, “το κελί”.

Κάθε πρωί στις 6:30 πραγματοποιούσαν την πρώτη συνάντηση της ημέρας, έχοντας ήδη μιλήσει με τον Στάρμερ, και όλες οι μεγάλες αποφάσεις για τη συνέχεια της εκστρατείας λαμβάνονταν μέχρι τις 8 π.μ. Κάθε μία από αυτές τις αποφάσεις πλαισιωνόταν από τρία βασικά μηνύματα: Την ανάγκη για αλλαγή, την οικονομική σταθερότητα και τα πρώτα τους βήματα στην πολιτική.

Απέκρουσαν επιτυχώς τις “λάσπες” των Τόρηδων

Οι Εργατικοί υιοθέτησαν επίσης μια επιθετική στρατηγική κατά των Συντηρητικών, διασφαλίζοντας ότι το αντίπαλο κόμμα βρισκόταν διαρκώς σε άμυνα. Τα λάθη και οι αντιπαραθέσεις που στιγμάτισαν την εκστρατεία του Σουνάκ, όπως το σκάνδαλο των στοιχημάτων, έδωσαν την ευκαιρία στους Εργατικούς να ενισχύσουν το μήνυμά τους.

Από την άλλη, προσπάθησαν να διατηρήσουν τις ισορροπίες, αποφεύγοντας να εμπλακούν σε συνεχείς διαμάχες και καταγγελίες, εστιάζοντας περισσότερο στο δικό τους προεκλογικό πρόγραμμα και αναδεικνύοντας ζητήματα, στα οποία ήλπιζαν ότι μπορούν να “κερδίσουν” τον βρετανικό λαό.

Για παράδειγμα, όταν ο Σούνακ κατηγόρησε τον Στάρμερ ότι θα αυξάνει τους φόρους κατά 2.000 λίρες τον χρόνο, οι Εργατικοί με “ασπίδα” τους μια επιστολή από κορυφαίο αξιωματούχο του Υπουργείου Οικονομικών, που επέκρινε τους ‘υπολογισμούς’ των Τόρηδων, απέδειξε ότι κάτι τέτοιο δεν ευσταθεί και το ζήτημα έφυγε γρήγορα από τον δημόσιο διάλογο.

Οι Εργατικοί επέλεξαν επίσης να παραβλέψουν τις προσπάθειες των Συντηρητικών να χαρακτηρίσουν τον 61χρονο Στάρμερ ως “κοιμισμένο Κιρ” λόγω της ηλικίας του, μια επίθεση που δεν βρήκε ιδιαίτερη ανταπόκριση. Η μεγαλύτερη μερίδα του βρετανικού λαού φάνηκε πως δεν είδε στο πρόσωπο του Στάρμερ έναν τεμπέλη ή ανιαρό πολιτικό.

Αντίθετα, ο ηγέτης των Εργατικών πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της εκστρατείας στον δρόμο, μαζί με τους στενότερους συνεργάτες του, τηρώντας αυστηρά το προεκλογικό πρόγραμμα του κόμματός του, και αξιοποιώντας κάθε ευκαιρία για να διαλαλήσει τις ιδέες των Εργατικών. Επίσης οι εθελοντές και το κομματικό προσωπικό εργάζονταν αδιάκοπα καθ’ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, μένοντας στα γραφεία μέχρι αργά το βράδυ, για να παρακολουθήσουν τηλεοπτικές συζητήσεις και να σχεδιάσουν την επόμενη ημέρα.

Πειθαρχία και μεθοδικότητα

“Δεν υπήρχε υπεροψία, όλοι συνέχιζαν να λένε ‘δεν έχει ‘πέσει’ ούτε μία ψήφος ακόμα'”, περιέγραψε στέλεχος των Εργατικών. “Αλλά νιώθαμε ότι κερδίζαμε. Το ξέραμε”, πρόσθεσε.

Την τελευταία εβδομάδα της εκστρατείας, τα στελέχη του κόμματος διασκορπίστηκαν σε όλη τη χώρα, όπου διένειμαν φυλλάδια πόρτα-πόρτα, και να συνομιλήσουν με κάθε πολίτη της χώρας.

Να σημειωθεί βέβαια πως υπήρχαν και προβλήματα κατά τη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα. Οι πρώτες ημέρες σημαδεύτηκαν από διαμάχες γύρω από τις επιλογές των υποψηφίων, όπως αυτή της πρώτης μαύρης βουλεύτριας Νταϊάν Άμποτ, η οποία δήλωσε πως της απαγορεύθηκε να είναι υποψήφια του Εργατικού Κόμματος.

Ωστόσο, παρά τις δυσκολίες και τις συνεχείς προκλήσεις, η εκστρατεία των Εργατικών κατάφερε να διατηρήσει έναν σαφή στόχο και προσανατολισμό, αποδεικνύοντας ότι η μεθοδικότητα, η πειθαρχία και η οργάνωση μπορούν να οδηγήσουν σε μια μεγάλη εκλογική νίκη.

“Αυτή η νίκη δεν ήταν μόνο αποτέλεσμα της ηγεσίας του Στάρμερ, αλλά και της συλλογικής προσπάθειας ενός αφοσιωμένου και εργατικού προσωπικού που πίστευε στην αλλαγή” επισημαίνει ο TheGuardian.

Οι δύο “πυλώνες” της εκστρατείας των Εργατικών

Morgan McSweeney:

Ο Μόργκαν ΜακΣουίνι έγινε γνωστός ως ο διευθυντής της ομάδας σκέψης “Labour Together” το 2017, όπου εργάστηκε για την απομάκρυνση του Τζέρεμι Κόρμπιν και την προώθηση του Κιρ Στάρμερ ως νέου ηγέτη του κόμματος.

Παρουσίασε ένα τριετή πλάνο για να καταστήσει τον Στάρμερ πρωθυπουργό, το οποίο περιλάμβανε την αναμόρφωση των εσωτερικών δομών του κόμματος και την επίθεση κατά των Συντηρητικών στα θέματα της εγκληματικότητας, της άμυνας και της οικονομίας.

Μετά την επιτυχία του Στάρμερ στην ηγεσία των Εργατικών το 2020, ο ΜακΣουίνι ανέλαβε τη θέση του επικεφαλής του επιτελείου και αργότερα τη θέση του διευθυντή των κομματικών εκστρατειών. Υπό την καθοδήγησή του, οι Εργατικοί υιοθέτησαν μια πιο πειθαρχημένη στρατηγική, εστιάζοντας σε σημαντικά ζητήματα που θα μπορούσαν να κερδίσουν την υποστήριξη των Βρετανών ψηφοφόρων.

Pat McFadden:

Ο Πατ ΜακΦάντεν είναι Βρετανός πολιτικός και μέλος του Εργατικού Κόμματος, ο οποίος εκπροσωπεί την περιφέρεια Wolverhampton South East στη Βουλή των Κοινοτήτων από το 2005. Μετά τις σπουδές του στις Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, ξεκίνησε την καριέρα του ως ερευνητής και σύμβουλος επιφανών πολιτικών, όπως ο Ντόναλντ Ντιούαρ και ο Τζον Σμιθ​/

Κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης των Εργατικών, ο ΜακΦάντεν κατείχε διάφορες υπουργικές θέσεις. Είναι γνωστός για την κεντροδεξιά του τοποθέτηση μέσα στο Εργατικό Κόμμα και για τη σταθερή υποστήριξή του στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.