Η κυβερνητική αμηχανία για τις γαλλικές εκλογές

Τόσο η ελληνική κεντροδεξιά όσο και η ελληνική κεντροαριστερά, ιδίως από τη Μεταπολίτευση και μετά, αναζητούσε στη Γαλλία πολιτικές συμμαχίες και… έμπνευση.

Από τον Σαρλ Ντε Γκωλ και τον Βαλερί Ζισκάρ ντ Εσταίν με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον Φρανσουά Μιτεράν με τον Ανδρέα Παπανδρέου, μέχρι το Νικολά Σαρκοζί με τον Κώστα Καραμανλή, τον Φρανσουά Ολάντ με τον Αλέξη Τσίπρα και τον Εμανουέλ Μακρόν με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Ενώ εσχάτως και η δεξιά πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και τα κομματίδια στο χώρο της εγχώριας άκρας δεξιάς, έβλεπαν ως πρότυπο ή καμπανάκι την άνοδο της Μαρί Λεπέν. Και ουκ ολίγοι γαλάζιοι βουλευτές στην πρόσφατη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, αλλά και ο πρώην πρωθυπουργοί, Κώστας Καραμανλής και Αντώνης Σαμαράς, έφερναν ως αρνητικό παράδειγμα το κόμμα Μακρόν. 

Το αποτέλεσμα του δεύτερου γύρου των γαλλικών εκλογών, στον οποίο το Νέο Λαϊκό Μέτωπο της αριστεράς ανέκοψε την άνοδο της Ακροδεξιάς στην εξουσία για πρώτη φορά μετά το Β Παγκόσμιο Πόλεμο και τη φιλοναζιστική κυβέρνηση του Βισύ, κατέλαβε εξ απήνης την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, έβαλε… ιδέες σε Αλέξη Τσίπρα, Νίκο Ανδρουλάκη και Γιώργο Παπανδρέου, ενώ προκάλεσε αμηχανία στο Μαξίμου.

Ήταν δε εμφανής η προσπάθεια του κυβερνητικού εκπροσώπου, Παύλου Μαρινάκη, κατά την ενημέρωση των πολιτικών συντακτών χθες να αποσυνδέσει το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών με την εγχώρια πολιτική πραγματικότητα.

Σερσέ λα πολιτική σταθερότητα

Ενδεικτικό είναι ότι ο κ. Μαρινάκης δεν έκανε κάποιο σχόλιο επιδοκιμασίας για την αποτυχία του κόμματος Λεπέν, όπως για παράδειγμα η γερμανική κυβέρνηση που εξέπνευσε με ανακούφιση. Αλλά έσπευσε να υποστηρίξει ότι στις γαλλικές εκλογές αναδείχθηκε “η μεγάλη σημασία της πολιτικής σταθερότητας”. Έστειλε έτσι ένα σαφές μήνυμα και στη δυσαρεστημένη δεξιά βάση της ΝΔ πως σε ένα πολιτικό τοπίο που θα έχει τριχοτομηθεί μεταξύ κεντροδεξιάς, άκρας δεξιάς και αριστεράς, μπορεί να δημιουργηθεί έδαφος για ακυβερνησία.

Ταυτόχρονα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος επιχείρησε να υποβαθμίσει τη νίκη της αριστεράς στη Γαλλία, επισημαίνοντας ότι ακόμη δεν έχει σχηματιστεί κυβέρνηση. Ενώ τόνισε ότι θα ήταν λάθος παραλληλισμοί με την Ελλάδα, απαντώντας έτσι σε όσους από το χώρο της αντιπολίτευσης μιλούν για ένα ενιαίο μέτωπο των κομμάτων της κεντροαριστεράς κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Κυβερνητικά στελέχη άλλωστε υπενθύμιζαν ότι η Γαλλία έχει εκλογικό σύστημα δύο γύρων, το οποίο δίνει τη δυνατότητα ad hoc μετώπων. Αλλά και ότι στη Γαλλία διαφάνηκε για άλλη μία φορά η διάθεση γενικότερης συνεργασίας απέναντι στην ακροδεξιά. Παρότι σημειωτέον ότι σε απόλυτο αριθμό ψήφων το κόμμα Λεπέν ήταν πρώτο, το σύστημα των μονοεδρικών έδωσε τη δυνατότητα σε ένα “front républicain” να του κόψει την πλειοψηφία στη Βουλή.

Το ρίσκο του Μακρόν που δεν απέδωσε και οι προβληματισμοί στη ΝΔ

Το ζήτημα είναι βέβαια ότι στο παρελθόν οι πολιτικές δυνάμεις στη Γαλλία που ήθελαν να υψώσουν ανάχωμα στην Ακροδεξιά συνασπίζονταν πολλές φορές γύρω από υποψήφιο του κέντρου ή της κεντροδεξιάς. Το 2022 άλλωστε έτσι επανεξελέγη ο Μακρόν στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών. Αυτή τη φορά πάντως το στοίχημα που έβαλε ο Γάλλος πρόεδρος παίρνοντας το ρίσκο να προκηρύξει βουλευτικές εκλογές μετά τη νίκη της Ακροδεξιάς στις ευρωεκλογές στη Γαλλία, δεν απέδωσε.

Σημειωτέον ότι, σύμφωνα με τη Le Monde, o Μακρόν ήθελε στην πραγματικότητα να αφήσει το κόμμα της Λεπέν να κυβερνήσει ώστε να χάσει την αίγλη της δήθεν “αντισυστημικότητας” και να έχει φθαρεί μέχρι τις προεδρικές εκλογές του 2027. Και ήταν ο πρωθυπουργός Γκαμπριέλ Ατάν που πήρε την πρωτοβουλία να ενθαρρύνει υποψηφίους του κόμματος Μακρόν να αποσυρθούν από το δεύτερο γύρο σε περιφέρειες όπου αυτό θα συνέβαλλε στην ήττα της ακροδεξιάς.

Το άλλοτε enfant terrible του γαλλικού φιλελεύθερου κέντρου βρίσκεται επομένως σε δύσκολη θέση, καθώς θα είναι ένας Πρόεδρος με δεμένα τα χέρια από το Κοινοβούλιο. Και στο γαλάζιο στρατόπεδο εντείνεται ο προβληματισμός πως η ΝΔ θα μπορούσε να την πάθει σαν τον Μακρόν.

Υπενθυμίζεται πως όταν σχετικό προβληματισμό είχαν εκφράσει βουλευτές στην ΚΟ, με πρώτο τον Ευρυπίδη Στυλιανίδη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε παρέμβει στη συζήτηση επισημαίνοντας ότι η ΝΔ κέρδισε με 15 μονάδες διαφορά ενώ ο Μακρόν έχασε με 15 μονάδες διαφορά. Ο πρωθυπουργός επικαλέστηκε επομένως ότι η ΝΔ είναι ισχυρό κόμμα, σε αντίθεση με το Renaissance του Μακρόν.

Το Μαξίμου άλλωστε επιμένει στη γραμμή “ούτε δεξιά, ούτε κέντρο, μόνο μπροστά” και στην πολιτική των μεταρρυθμίσεων, υποστηρίζοντας ότι παρά τις όποιες αντιδράσεις, στο τέλος φέρνουν αποτελέσματα στην καθημερινότητα, στην οποία και θα κριθεί η κυβέρνηση.