ΟΙ ΠΙΟ ΕΞΩΦΡΕΝΙΚΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΑΝ ΑΘΛΗΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΛΕΨΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ

Πολλοί έχουν πιαστεί ντοπέ και πολλοί έχουν πιαστεί να προσπαθούν να κλέψουν με τους πιο απίθανους τρόπους. Λίγοι όμως είναι αυτοί που κατάφεραν να γράψουν ιστορία και να φέρουν την απόλυτη ντροπή και ταπείνωση στις χώρες τους και στους εαυτούς τους.

Και ακολουθούν τέσσερις τέτοιες περιπτώσεις:

ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΝΑ ΧΑΣΟΥΝ

Το 2012 οι θεατές του μπάντμιντον γυναικών πλήρωσαν για να δουν τις ομάδες να παλεύουν όχι για να κερδίσουν αλλά για να χάσουν, προσφέρονταν προφανώς ένα οικτρό θέαμα. “Τα λεφτά μας όχι απλά πίσω δηλαδή, αλλά δώστε μας και αποζημίωση” ήταν η φάση.

Γιατί όμως έγινε αυτό; Γιατί η ήττα μπορεί να τους έδινε μετάλλιο; 

Σύμφωνα με τον Guardian, όλα είχαν να κάνουν με τον τρόπο που λειτουργούσαν τότε οι όμιλοι. Υπήρχαν, λοιπόν, φάσεις ομίλων που ακολουθούνταν από γύρους νοκ άουτ. Μία από τις κινέζικες ομάδες, η καλύτερη στον κόσμο, έπαιζε με την ομάδα της Νότιας Κορέας στη φάση των ομίλων. Συνειδητοποίησαν όμως ότι αν έχαναν αυτό το παιχνίδι, δεν θα έπρεπε να αντιμετωπίσουν την άλλη κινεζική ομάδα μέχρι τον τελικό, πράγμα που σημαίνει ότι η Κίνα θα μπορούσε να πάρει και το χρυσό και το ασημένιο. Αν όμως κέρδιζαν την ομάδα της Νότιας Κορέας, θα έπαιζαν με τις συμπατριώτισσές τους πολύ νωρίτερα στη φάση των νοκ άουτ.

Ήταν τόσο φανερό ότι προσπαθούσαν να χάσουν το παιχνίδι που το κοινό άρχισε να τις γιουχάρει. Όμως και η ομάδα της Νότιας Κορέας κατάλαβαν τι έκαναν οι αθλήτριες της άλλης ομάδας και άρχισαν και αυτές να παίζουν άσχημα. Τραγέλαφος.

Άνθρωποι της διοργάνωσης κατέβηκαν και προειδοποίησαν και τις δύο ομάδες να αρχίσουν να παίζουν για να κερδίσουν, αλλά εκείνες δεν άκουσαν. Στο τέλος, και οι δύο ομάδες αποκλείστηκαν γιατί προσπαθούσαν να χάσουν και άρα να χειραγωγήσουν την κλήρωση.

Ταυτόχρονα αποκλείστηκαν και άλλες δύο ομάδες που προσπάθησαν να κάνουν το ίδιο (η δεύτερη ομάδα της Νότιας Κορέας και εκείνη της Ινδονησίας).

Συνολικά τέσσερα ζευγάρια αθλητριών αποκλείστηκαν για “μη χρησιμοποίηση των καλύτερων δυνατών προσπαθειών για τη νίκη σε έναν αγώνα” και για “συμπεριφορά με τρόπο που είναι σαφώς καταχρηστικός ή επιζήμιος για το άθλημα”.

ΤΟ “ΠΕΙΡΑΓΜΕΝΟ” ΞΙΦΟΣ

Αν ήθελες να ασχοληθείς με τον αθλητισμό μικρός αλλά δεν ήσουν και πολύ σίγουρος σε τι ακριβώς θα ήθελες να διαπρέψεις, τότε ίσως το σύγχρονο πένταθλο να ήταν ό, τι πρέπει για σένα. Τα πέντε αγωνίσματα από τα οποία αποτελείται δεν θα μπορούσαν να είναι πιο διαφορετικά: σκοποβολή, ξιφασκία, κολύμβηση 200 μέτρων ελεύθερο, ιππασία και τρέξιμο τριών χιλιομέτρων σε ανώμαλο δρόμο.

Ένας, λοιπόν, από τους αθλητές στους αγώνες του Μόντρεαλ το 1976, ο Ρώσος Μπόρις Ονισένκο, είχε κερδίσει το 1972 και αποφάσισε ότι του άρεσε τόσο πολύ που ήθελε να το ξανακάνει τέσσερα χρόνια αργότερα. Μόνο που αυτήν τη φορά πήγε να το κάνει κλέβοντας. 

Για να καταλάβεις τι έκανε, πρέπει καταρχάς να ξέρεις ότι στη ξιφασκία αρκεί να ακουμπήσει κανείς οποιοδήποτε μέρος του σώματος του αντιπάλου του και οι πόντοι καταγράφονται από έναν ειδικό ηλεκτρονικό εξοπλισμό. 

Ο Ονισένκο κατά τη διάρκεια ενός αγώνα κατάφερε να κερδίσει έναν πόντο χωρίς να ακουμπήσει καν τον αντίπαλό του, χάρη στο επέ του (το λεπτό μικρό σπαθί. Είναι όπως το ξίφος, αλλά πιο βαρύ). Το μόνο που έκανε ήταν να πλησιάσει τον αντίπαλό του και στη συνέχεια να γυρίσει έναν διακόπτη στη λαβή του επέ για να καταγράψει ένα χτύπημα.

Αλλά οι Βρετανοί αντίπαλοί του κατάλαβαν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Όταν διαμαρτυρήθηκαν και οι ειδικοί αποσυναρμολόγησαν το ξίφος του Σοβιετικού ξιφομάχου, αποκαλύφθηκε ότι είχε κρυμμένο έναν διακόπτη τον οποίο πατούσε και κέρδιζε πόντους ακόμη κι αν δεν είχε ακουμπήσει τον αντίπαλό του. 

Όπως ήταν φυσικό οι Σοβιετικοί μηδενίστηκαν, ο ίδιος ο Ονισένκο αποκλείστηκε και στη συνέχεια αποβλήθηκε για πάντα από τις αθλητικές διοργανώσεις.

Το έπος του “Dis-Onischenko”, όπως τον βάφτισαν οι εφημερίδες, συνεχίζει να ζει μέχρι σήμερα, όχι όμως και οι ίδιοι κανόνες. Αυτοί άλλαξαν οριστικά για να καταστεί αδύνατη η οποιαδήποτε μελλοντική εξαπάτηση με τον ίδιο τρόπο. 

Η ΣΑΤΑΝΙΚΗ ΔΙΔΥΜΗ

Εδώ πλέον περνάμε σε καταστάσεις που θυμίζουν b-movies. Δεν λέμε, έχει πλάκα να έχεις έναν ολόιδιο αδερφό/αδερφή και να αλλάζεις θέση μαζί του, κάνοντας πλάκα σε γονείς και φίλους. Αλλά όταν πας να κάνεις το ίδιο στην Ολυμπιακή Επιτροπή τότε μπορεί να έχεις σοβαρό πρόβλημα. 

Και κάτι τέτοιο συνέβη στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1984 στο Λος Άντζελες. 

Μια αθλήτρια από το Πουέρτο Ρίκο, η Μαντλίν ντε Χεσούς, αγωνιζόταν στο άλμα εις μήκος και στη σκυταλοδρομία 4Χ400. 

Τα άλματα στο μήκος τα έκανε η ίδια, αλλά τραυματίστηκε. Έτσι, δεν υπήρχε περίπτωση να μπορέσει να τρέξει στη σκυταλοδρομία. Και αντί να φερθεί τίμια και να κάνει πίσω, αποφάσισε να απευθυνθεί στην πανομοιότυπη δίδυμη αδελφή της για βοήθεια.

Η Μάργκαρετ ντε Χεσούς ήταν μία επίσης πολύ δυνατή αθλήτρια αλλά δεν είχε καταφέρει να προκριθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Παρόλα αυτά, σαν υποστηρικτική αδελφή, βρσκόταν στο Λος Άντζελες για να εμψυχώσει τη Μαντλίν. Έτσι, όταν εκείνη της ζήτησε να μπει στη θέση της, ήταν ακριβώς εκεί, δίπλα της, στις κερκίδες και διαθέσιμη να τη βοηθήσει. 

Αξίζει να σημειώσουμε, ότι η μόνη διαφορά μεταξύ των δύο κοριτσιών ήταν ένα σημαδάκι στο μάγουλο της μιας.

Η Μάργκαρετ μπήκε στη θέση της, τα πήγε εξαιρετικά και το Πουέρτο Ρίκο έφτασε στον τελικό. Μέχρι που ένας δημοσιογράφος τις ξεμπρόστιασε. 

Ο προπονητής είπε ότι ενημερώθηκε για το σχέδιο αλλά “δεν πίστευε ότι θα το πραγματοποιούσαν”. Κάτι που μάλλον θα σκέφτονταν και οι περισσότεροι λογικοί άνθρωποι.

Η ΠΙΟ ΒΡΩΜΙΚΗ ΚΟΥΡΣΑ

Η κούρσα των 100 μέτρων είναι ό,τι πιο συναρπαστικό μπορείς να δεις μέσα σε 10 δευτερόλεπτα -συνήθως και σε λιγότερο. Όμως το τρέξιμο στους Ολυμπιακούς Αγώνες έχει από καιρό μολυνθεί με στεροειδή και άλλες ουσίες που βελτιώνουν τις επιδόσεις. Καμία κούρσα, ωστόσο, δεν έχει πλησιάσει τον πιο αρρωστημένο τελικό των ανδρών που έγινε το 1988 στη Σεούλ.

Σύμφωνα με το Reuters, αυτή η κούρσα φέρει πλέον το όνομα ο “πιο βρώμικος αγώνας στην ιστορία”, επειδή τέσσερις από τους πέντε πρώτους τερματίσαντες εμπλέκονταν σε σκάνδαλα ντόπινγκ. Ο Μπεν Τζόνσον, ο Καρλ Λιούις και ο Λίνφορντ Κρίστι έτρεξαν όλοι αρκετά γρήγορα για να κερδίσουν μετάλλια, αλλά ο ένας είδε να του παίρνουν πίσω το μετάλλιο προκαλώντας σκάνδαλο, και ένας άλλος απέτυχε σε τρεις ελέγχους ντόπινγκ αλλά -για κάποιο λόγο- δεν τιμωρήθηκε.

Ο Μπεν Τζόνσον από τον Καναδά πήρε αρχικά το χρυσό, κάνοντας παγκόσμιο ρεκόρ με 9,79 δευτερόλεπτα. Όμως ανακαλύφθηκε ότι έκανε χρήση του στεροειδούς στανοζολόλη και από ήρωας εκδιώχθηκε τελικά από τη Νότια Κορέα, ατιμασμένος.

Ο Αμερικανός Καρλ Λιούις θεωρήθηκε ως ο καθαρός αθλητής, το χρυσό αγόρι που αγωνιζόταν ενάντια σε έναν κλέφτη, αλλά το 2003 μαθεύτηκε ότι είχε αποτύχει σε τρία διαφορετικά τεστ για ντόπινγκ κατά τη διάρκεια των δοκιμών του 1988. Για κάποιο λόγο όμως, του επετράπη να κρατήσει το χρυσό του μετάλλιο. 

Με δύο ακόμη τερματίσαντες να έχουν βρεθεί θετικοί, μάλλον δεν υπήρξε ποτέ άλλοτε κούρσα με τόσους πολλούς κλέφτες να παίρνουν μέρος -και να συλλαμβάνονται.