Νίκος Μαραντζίδης: Τα Ιουλιανά του Κυριάκου Μητσοτάκη

Όλα έχουν επισημανθεί και αναλυθεί όπως αρμόζει στην περίσταση. Η χώρα, και με τη βούλα του Αρείου Πάγου, είναι απόλυτη μπανανία όπως εύστοχα σχολίασε ένα από τα εκατοντάδες θύματα του σκανδάλου των υποκλοπών, ένα από τα δεκάδες που γνωρίσαμε το ονοματεπώνυμο τους, ένα από τα ελάχιστα που είχαν τη δύναμη και την ηθική υπόσταση να μιλήσουν και να καταγγείλουν την αθλιότητα, η Άρτεμις Σήφορντ.

Μετά την απόφαση του Αρείου Πάγου επιβεβαιώθηκαν οι χειρότεροι φόβοι μας. Το παρακράτος παρέα με ιδιώτες επιχειρηματίες (και ποιος ξέρει και με ποιους άλλους, με ξένες υπηρεσίες και ξένα συμφέροντα;) μπορεί να παρακολουθεί (και να εκβιάζει να υποθέσω εγώ) αρχηγούς κομμάτων, πολιτικούς, εκδότες, δημοσιογράφους, αρχηγούς του στρατεύματος, επιχειρηματίες, καθηγητές πανεπιστημίου, τον καθένα μας εντέλει, και να έχει μια θαυμάσια νομική κάλυψη: την ασφάλεια του κράτους! Στο όνομα της ασφάλειας του κράτους μπορούν να εξευτελίζονται τα πάντα: Ατομικά δικαιώματα και  συνταγματικές επιταγές. Τελικά η απόσταση από τις υποκλοπές έως τα Τέμπη και την Πύλο αποδείχθηκε πως  ήταν πράγματι ένα τσιγάρο δρόμος. Αυτό το κράτος και δολοφονεί και συγκαλύπτει.

Δεν χωρά πλέον καμιά αμφιβολία. Η σεμνή τελετή για τον εορτασμό των πενήντα χρόνων της Μεταπολίτευσης έλαβε τέλος. Η συζήτηση για την ποιότητα και τα ελαττώματα της Δημοκρατίας μας έλαβε επίσης τέλος. Περάσαμε πλέον σε άλλη εποχή. Δεν παρατηρούμε απλώς κάποια σημάδια για τη σημασία των οποίων δεν είμαστε εντελώς βέβαιοι. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα αδίστακτο καθεστώς. Όλοι οι βασικοί μηχανισμοί του κράτους σε συνεργασία με κυνικά επιχειρηματικά συμφέροντα λειτουργούν για να παραμείνει αλώβητο στη θέση του αυτό το καθεστώς. Όποιος στη δημόσια σφαίρα σήμερα παριστάνει πως δεν έχει καταλάβει τι συνέβη είναι ή βλάκας ή συνένοχος.

Η Δημοκρατία απειλείται και μαζί απειλείται η ίδια μας η χώρα. Κάθε μέρα που περνάει με το καθεστώς αυτό δεν γκρεμίζονται απλώς οι δημοκρατικές κατακτήσεις μισού αιώνα, αποσυντίθενται με ταχύτητα η δημοκρατική κουλτούρα και το δημοκρατικό ήθος που επιχειρήσαμε να διαμορφώσουμε δεκαετίες τώρα. Στις μέρες μας, η Δημοκρατία εκμαυλίζεται και μετατρέπεται σε οιονεί μαφιοκρατία.

Το καθεστώς θέλει να μας αποβλακώσει, θέλει να μας κάνει να ξεχάσουμε, θέλει να μας κάνει να σωπάσουμε. Προς αυτόν τον στόχο χρησιμοποιεί όλα τα μέσα. Χρησιμοποιεί όλες τις τεχνολογίες που του δίνονται, όλους τους πόρους που του διατίθενται. Και κυρίως χρησιμοποιεί όλους τους ανθρώπους που είτε από έλλειψη συνείδησης (σπανίως) από αφέλεια, από φόβο ή προσωπική ιδιοτέλεια συνεργάζονται μαζί του. Επιχειρεί να καθυποτάξει και τα κόμματα της Αντιπολίτευσης, να τοποθετήσει «βολικούς», ανθρώπους που μιλάνε την «ίδια γλώσσα» προκειμένου να τους έχει στη διάθεσή του όταν χρειαστεί.

Δεν μπορούμε να μεμψιμοιρούμε ούτε μπορούμε να είμαστε άλλο θεατές σε αυτό το άθλιο θέαμα. Η Αντίσταση απέναντι στο καθεστώς πρέπει να αποτελέσει την ηθική προτεραιότητα κάθε δημοκρατικού πολίτη. Η Αντίσταση απέναντι στον εκμαυλισμό του δημόσιου βίου, απέναντι στη σήψη, απέναντι στο παρακράτος, απέναντι στο φόβο, απέναντι στην ένοχη σιωπή είναι ύψιστης ηθικής προτεραιότητας. Επιβάλλεται λοιπόν η διαμόρφωση ενός νέου ανένδοτου αγώνα προκείμενου αυτό το καθεστώς να πέσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Αν δεν κάνουμε κάτι τώρα, θα το μετανιώνουμε για πολλά χρόνια.

Φαίνεται πως ο Ιούλιος είναι ένας μήνας ορόσημο για την οικογένεια Μητσοτάκη. Βεβαίως, όπως θα έλεγε και κάποιος γνωστός μας, τα μεγάλα γεγονότα επαναλαμβάνονται δυο φορές, την πρώτη ως τραγωδία και την δεύτερη ως φάρσα. Και το ίδιο ισχύει και για τα πολιτικά πρόσωπα.

*Ο κ. Νίκος Μαραντζίδης είναι καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.