Επτά νόμοι κι ένα “κουκούλωμα” πριν τα μπάνια του λαού

Ιδιαίτερα γρήγορη και αποτελεσματική αποδείχθηκε η κυβέρνηση στο να… «τακτοποιεί τις δουλειές της» πριν τις διακοπές. Αυτό δείχνει ο κοινοβουλευτικός απολογισμός των δύο προηγούμενων εβδομάδων, όπου ψηφίστηκαν στη Βουλή περισσότερα νομοθετήματα από όσα εγκρίθηκαν τον τελευταίο ενάμιση μήνα!

Επίσης, λίγο πριν τα «μπάνια το λαού» η Νέα Δημοκρατία φρόντισε να «κλείσει» και το κοινοβουλευτικό σκέλος της διερεύνησης του σκανδάλου των υποκλοπών.

Το κουκούλωμα

Η τελευταία αυτή «τακτοποίηση» επιτεύχθηκε στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας που συνεδρίασε την περασμένη Παρασκευή υπό την εντονότατη πίεση της αντιπολίτευσης. Πέντε κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, Νέα Αριστερά, Πλεύση Ελευθερίας) απαίτησαν στην επιτροπή να κληθεί η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεωργία Αδειλίνη.

Προκειμένου να ενημερώσει σχετικά με την ανακοίνωση του Αρείου Πάγου για την ολοκλήρωση της έρευνας του αντιεισαγγελέα Αχιλλέα Ζήση σχετικά με την υπόθεση των υποκλοπών όπου ενεπλάκη (μετά από αποκαλύψεις του πρωθυπουργού Κ.Μητσοτάκη προ διετίας) η ΕΥΠ και οι εταιρίες που σχετίζονται με το λογισμικό Predator.

Θυμίζουμε πως στην ανακοίνωση αναφέρονταν ότι καμία κρατική υπηρεσία δεν εντοπίστηκε να διαπράττει παράνομες παρακολουθήσεις. Παρότι, σύμφωνα και με τα στοιχεία τις ΑΔΑΕ, 87 πρόσωπα εντοπίστηκαν παρακολουθούμενα μεταξύ των οποίων υπουργοί της κυβέρνησης και η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων.

Στην συνεδρίαση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας παρά τις έντονες αντιδράσεις της αντιπολίτευσης το αίτημα για κλήση της Γεωργίας Αδειλίνη απορρίφθηκε. Υπέρ της απόρριψης ψήφισαν μόνον πλειοψηφούντες οι βουλευτές της Ν.Δ. Η εξέλιξη είχε προαναγγελθεί από την προηγούμενη μέρα, όταν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης χαρακτήρισε το αίτημα «άκυρο» και «παράνομο» ενώ στην κυβερνητική επιχειρηματολογία κυριάρχησε η λογική πως κάτι τέτοιο θα αποτελούσε παρέμβαση στο έργο της δικαιοσύνης.

Τα νομοσχέδια

Όπως προαναφέραμε τις τελευταίες 15 ημέρες η Νέα Δημοκρατία «συμπύκνωσε» στον υπερθετικό βαθμό το νομοθετικό έργο της Βουλής προκειμένου να ψηφίσει 7 συνολικά νομοσχέδια σε δύο εβδομάδες. Παρότι δεν ακολουθήθηκε για κανένα από αυτά η διαδικασία του «επείγοντος» ή του «κατεπείγοντος» οι κοινοβουλευτικές διαδικασίες (επεξεργασία στην αρμόδια επιτροπή και συζήτηση στην Ολομέλεια) ήταν καταιγιστικές. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε μία ημέρα έγιναν πάνω από 5 συνεδριάσεις επιτροπών ενώ επίσης σε μία ημέρα στην Αίθουσα της Βουλής συζητήθηκαν δύο, σημαντικά, νομοθετήματα.

Η τακτική αυτή προκάλεσε την αντίδραση σύσσωμης της αντιπολίτευσης, ακόμη και σε επίπεδο αρχηγών. Δεκάδες ήταν τα αιτήματα προκειμένου νομοσχέδια, άρθρα ή τροπολογίες να συζητηθούν μετά τις διακοπές του Αυγούστου λόγω χρονικής πίεσης. Σε όλες τις περιπτώσεις όμως η κυβέρνηση ήταν ανένδοτη. Εξυπακούεται ότι λόγω της συγκεκριμένης χρονικής περιόδου και της ταχύτητας νομοθέτησης για τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες, υπήρξε περιορισμένη ενημέρωση και αντίστοιχα γνώση των πολιτών για τα τεκταινόμενα.

Ας δούμε αναλυτικά τα νομοσχέδια που ψηφίστηκαν τις δύο προηγούμενες εβδομάδες:

Στις 31 Ιουλίου από το κοινοβούλιο «πέρασε» με τις ψήφους των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας το νομοσχέδιο «Αναδιάρθρωση της Ελληνικής Εταιρείας Συμμετοχών και Περιουσίας και των θυγατρικών της και λοιπές διατάξεις». Η βασική του πρόβλεψη ήταν η αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου λειτουργίας του λεγόμενου «Υπερταμείου». Επίσης η δημιουργία μίας θυγατρικής του ταμείου με αντικείμενο την ανάπτυξη. Ο υπουργός Οικονομίας Κωστής Χατζηδάκης υποστήριξε ότι «η ΕΤΑΔ πρέπει να μπει σε μια σειρά, να υπάρξει τάξη». Όμως από την πλευρά της αντιπολίτευσης ασκήθηκε κριτική για την δημιουργία μιας γραφειοκρατικής δομής. Με το ΠΑΣΟΚ μάλιστα να κάνει λόγο για την απουσία οποιασδήποτε ρύθμισης ανάκτησης μέρους του ελέγχου ενός ταμείου που ελέγχεται από τους πιστωτές.  Στο ίδιο νομοσχέδιο προστέθηκαν και δύο τροπολογίες. Η πρώτη αφορούσε τα μέτρα της κυβέρνησης για τις τιμές ενέργειας και η δεύτερη ρυθμίσεις σχετικά με τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά.

Στις 30 Ιουλίου, μια ημέρα νωρίτερα, ψηφίστηκε (και αυτή την φορά μόνον από την Ν.Δ) το νομοσχέδιο με τίτλο «Ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης». Ένα νομοθέτημα που προκάλεσε την αντίδραση σύσσωμης της ιατρικής κοινότητας. Με την αντιπολίτευση να καταγγέλλει ουσιαστικά την ιδιωτικοποίηση των δομών ψυχικής υγείας. Κυρίως λόγω των διατάξεων του νομοθετήματος που προβλέπουν την υπαγωγή τους σε ένα μη δημόσιο συντονιστικό φορές ο οποίος κάθε άλλο παρά εγγυάται την συνέχιση της χρηματοδότησης των δομών αυτών. Ιδίως μάλιστα στους τομείς της απαξάρτησης και επανένταξης. Στο ίδιο νομοσχέδιο περιλήφθηκαν και οι διατάξεις που προβλέπουν την επίταξη ιδιωτών γιατρών προκειμένου να καλυφθεί το τεράστιο πρόβλημα με την μη πλήρωση οργανικών θέσεων ιατρικού προσωπικού στο ΕΣΥ.

Επίσης, στις 30 Ιουλίου και παράλληλα με το νομοσχέδιο το υπουργείου Υγείας ψηφίστηκε νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης που επέφερε 17 αλλαγές στον τρόπο κατάθεσης των δηλώσεων «Πόθεν Έσχες» αλλά και διάφορα άλλα ζητήματα αφού το νομοθέτημα είχε τον χαρακτήρα του «ερανιστικού». Πρόκειται για το εφεύρημα του υπουργού Επικρατείας, Μάκη Βορίδη προκειμένου «νομιμοποιείται» η γνωστή πρακτική της κατάθεσης άσχετων τροπολογιών με την μορφή ενός νομοσχεδίου. Ενδεικτικά ο τίτλος του νομοθετήματος ήταν: «Ενίσχυση του συστήματος ελέγχου των Δηλώσεων Περιουσιακής Κατάστασης και Δηλώσεων Οικονομικών Συμφερόντων του ν. 5026/2023 – Τοποθέτηση αλλοδαπού ανηλίκου σε ίδρυμα, δομή παιδικής προστασίας ή ανάδοχη οικογένεια – Αναψηλάφηση λόγω έκδοσης οριστικής απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου – Εναρμόνιση με τον ν. 4624/2019 της χρήσης πληροφοριών από τις Κοινές Ομάδες Έρευνας και κατά την εκτέλεση Ευρωπαϊκής Εντολής Έρευνας – Άλλες διατάξεις». Αρκετές ήταν οι ενστάσεις της αντιπολίτευσης με κυριότερη αυτή την διατήρησης των στοιχείων Πόθεν Έσχες για τους υπόχρεους μόλις για 5 έτη μετά την δήλωση. Όπως επισημάνθηκε ο σύντομος αυτός χρόνος θα δυσχεράνει τυχόν έρευνες για περιπτώσεις σκανδάλων. Ο αρμόδιος υπουργός Γιώργος Φλωρίδης επικαλέστηκε γι αυτήν την διάταξη απόφαση του ΣτΕ.

Λίγο νωρίτερα, στις 26 Ιουλίου η Ολομέλεια της Βουλής ενέκρινε το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας που αφορούσε την Ψηφιακή Εκπαιδευτική Πύλη και το Ψηφιακό Φροντιστήριο. Στις περισσότερες συνεδριάσεις που αφορούσαν το νομοσχέδιο δεν μπόρεσε να παραστεί ο υπουργός Παιδείας Κυριάκος Πιερακκάκης που ασθένησε με Covid. Αυτό όμως κάθε άλλο παρά «έκαμψε» τον  fast track νομοθετικό προγραμματισμό της κυβέρνησης. Από κόμματα της αντιπολίτευσης ασκήθηκε κριτική στο νομοσχέδιο για ρυθμίσεις βιτρίνες που δεν επιλύουν τα μείζονα προβλήματα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Ιδίως όσον αφορά την ανάγκη διορισμού εκπαιδευτικού προσωπικού.

Στις 25 Ιουλίου εγκρίθηκε από το κοινοβούλιο η συγχώνευση της Τράπεζας Αττικής με την Παγκρήτια Τράπεζα με την επικύρωση της σχετικής σύμβασης του ΤΧΣ. Το νομοθέτημα τιτλοδοτήθηκε «Κύρωση της Σύμβασης Συγχώνευσης και Επένδυσης μεταξύ του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και της εταιρείας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία THRIVEST HOLDING LTD». Κατά την συνεδρίαση εντύπωση προκάλεσε η έντονη …κινδυνολογία που επικαλέστηκε η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών που εισηγήθηκε το νομοσχέδιο. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Κωστής Χατζηδάκης υποστήριξε αναφορικά με τις δύο τράπεζες ότι «η μη επίτευξη συμφωνίας θα οδηγούσε νομοτελειακά στην κατάρρευσή τους, αφού δεν θα είχαν πρόσβαση σε δανεισμό από την ΕΚΤ, ενώ δεν διαθέτουν επαρκή ρευστά διαθέσιμα για την κάλυψη ακραίων εκροών καταθέσεων. Κατάρρευση η οποία θα οδηγούσε σε νέο κύμα κόκκινων δανείων, δευτερογενείς επιπτώσεις στις σημαντικές τράπεζες, διαγραφή της αξίας της συμμετοχής του ΤΧΣ στην τράπεζα Αττικής, κλονισμό της εμπιστοσύνης των αποταμιευτών και πιθανό «bank run», μαζικές αποσύρσεις καταθέσεων, αλλά και κυρίως σε απώλεια αποταμιεύσεων πάνω από 1,6 δισ. ευρώ».

Στις 23 και 24 Ιουλίου από την Βουλή ψηφίστηκαν δύο ακόμη νομοσχέδιο. Το πρώτο αφορούσε την έγκριση της σύμβασης κατασκευής του τμήματος Μαλιακός – Κλειδί του αυτοκινητοδρόμου Πάτρα – Αθήνα – Θεσσαλονίκη – Εύζωνοι (ΠΑΘΕ) καθώς και η παραχώρηση του Λιμανιού του Ηρακλείου σε ιδιωτική εταιρία στο πλαίσιο του ευρύτερου σχέδιο ιδιωτικοποίησης των λιμένων.