Ο Κισέιν Τόμσον τερμάτισε πρώτος και ο Νόα Λάιλς πήρε… το χρυσό

Δεν θέλω να σκέφτομαι τι θα γινόταν αν δεν υπήρχε το photo finish precision στον τερματισμό του πιο γρήγορου αγώνα 100 μέτρων, στην ιστορία. Αν δηλαδή, έκριναν ακόμα με το ανθρώπινο μάτι ή την πρώιμη τεχνολογία του photo finish.

Πολλοί σύγχρονοι τελικοί έχουν κριθεί στα εκατοστά και τα χιλιοστά του δευτερολέπτου, ουδείς άλλος όμως, κρίθηκε στα 0,005 δευτερόλεπτα. Για να ανοιγοκλείσεις τα μάτια σου χρειάζεται 0.1 δευτερόλεπτο.

Σκέψου λοιπόν, τι θα συνέβαινε εάν άφηνε το παραμικρό στη φαντασία το photo finish που περιλαμβάνει συστήματα που καταγράφουν εικόνες με απίστευτα υψηλές ταχύτητες, συχνά χιλιάδες καρέ ανά δευτερόλεπτο (με χρονοσήμανση), για να παρέχουν μια λεπτομερή καταγραφή της γραμμής τερματισμού και εξελιγμένο λογισμικό που αναλύει τα πάντα, πριν δώσει ακριβή στιγμή τερματισμού.

Τέτοιοι που είμαστε, χωρίς το precision θα είχαμε άλλη μια, παγκοσμίου επιπέδου, κόντρα με τον Νόα Λάιλς στο επίκεντρο ως ευνοημένο -ως Αμερικανό- του συστήματος, έναντι του Κισέιν Τόμσον από τη ‘φτωχή’ Τζαμάικα. Έτσι θα χάναμε πάλι την ουσία που είναι η ανάδειξη ενός νέου φαινομένου των σπριντ.

Βέβαια, ακόμα και με τα πιο εξελιγμένα συστήματα έγινε μεγάλη κουβέντα για το παπούτσι του Τόμπσον.

Επειδή στην Ελλάδα δεν απολαύσαμε και την πιο λεπτομερή και κατατοπιστική εξήγηση για το πώς νίκησε ο Λάιλς ενώ υπάρχει καρέ στο οποίο φαίνεται το πόδι του Τόμσον να περνά πρώτο τη γραμμή του τερματισμού, να πούμε και ότι το ρολόι σταματάει όταν ο κορμός περνάει τη γραμμή. Όχι όποιο άλλο μέρος του σώματος. Ο Τζαμαϊκανός πλήρωσε αυτήν την αστοχία.

Ο πιο ‘άνιωθος’ σπρίντερ μετά τον Μπολτ

Επί δυο δεκαετίες ο πιο γρήγορος άνθρωπος του πλανήτη δεν ήταν Αμερικανός. Λίγο να έχεις ασχοληθεί με μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις (ή τι παθαίνει το ‘μυαλό’ χωρών όπως οι ΗΠΑ, η Κίνα και η Ρωσία -πριν την αποκλείσουν-, όταν αναμετρώνται σε διεθνή σκηνή), αντιλαμβάνεσαι τι μπορεί να σήμαινε αυτό για το image του έθνους και όσους δοκίμαζαν να το αποκαταστήσουν.

Ατυχώς, μετά τον Τζάστιν Γκάτλιν το 2004 στην Αθήνα, τα 100 μέτρα πήγαιναν σε άλλα χέρια. Κυρίως του Γιουσέιν Μπολτ, στον οποίον ανήκαν οι Ολυμπιακοί από το 2008 έως το 2016 και η κορυφή του κόσμου από το 2009 έως το 2015.

Αφότου αποσύρθηκε ο Τζαμαϊκανός, διάφοροι διακρίθηκαν. Χωρίς όμως, συνέπεια.

Ο ένας άλλαζε τον άλλον (πχ Γκάλτιν, Κόλεμαν, Κέρλι σε παγκόσμια πρωταθλήματα και Μαρσέλ Γιάκομπς στους Αγώνες του Τόκιο), πριν εμφανιστεί ο Νόα Λάιλς, παγκόσμιος πρωταθλητής και χρυσός Ολυμπιονίκης πια, στα 100 μέτρα.

Η πίεση θα μπορούσε να ‘καταπιεί’ άλλους. Όχι αυτόν.

Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΘΑ ΗΤΑΝ ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΣΤΟ ΤΟΚΙΟ

Στο βίντεο που ακολουθεί, ακούγεται η φωνή του Μάικλ Τζόνσον, θρύλου στα 200 και τα 400 μέτρα, να σχολιάζει το τελευταίο επίτευγμα του 27χρονου.

Τουτέστιν, τη νίκη του στην πιο γρήγορη κούρσα της ιστορίας -αγώνων με κανονικό άνεμο-, αφού και οι οκτώ σπρίντερ τερμάτισαν με χρόνο κάτω των 10 δευτερολέπτων.

Στον αγώνα που κάλλιστα μπορεί να γίνει η φωτογραφία του photo finish σε μελλοντικά λεξικά (7 από τους οκτώ αθλητές έτρεχαν με τουλάχιστον 40 χιλιόμετρα την ώρα -με εξαίρεση τον χρυσό στο Τόκιο, Ιταλό Μαρσέλ Γιάκομπς των 39.9kh/h), ο τελευταίος στο Παρίσι (Ομπλίκ Σεβίλ, 9.91) θα ήταν τέταρτος στο Τόκιο. 

Όπως είπε ο Τζόνσον «ο Νόα συνδύασε όλα τα δυνατά του σημεία σε αυτόν τον τελικό. Ξέρουμε πως μέχρι να σηκωθεί είναι μαζί με όλους τους άλλους, αλλά όταν αρχίζει το τρέξιμο του η συχνότητα του είναι απαράμιλλη. Και ξέρει πως κρατάει το καλύτερο για το τέλος».

Στα 60 μέτρα της κούρσας, ο Τόμσον ήταν πρώτος και ο Λάιλς τρίτος, έχοντας ανεβάσει όμως την ταχύτητα του. Στα τελευταία 40 μέτρα ήταν ο πιο γρήγορος.

«Ως εξαιρετικός στα 200 μέτρα διαθέτει εκπληκτική αντοχή ταχύτητας. Το μόνο που εύχεται είναι να μην εξαντληθεί. Σε αυτόν τον τελικό έκανε και πολύ καλή εκκίνηση. Δεν ήταν καλύτερη όλων, ήταν όμως καλύτερη από αυτήν που έχει συνήθως. Αυτή τον κράτησε στην κούρσα και του επέτρεψε να κάνει την αντεπίθεση».

«Η απειρία του Τόμσον έκρινε το αποτέλεσμα»

Ο Λάιλς νίκησε τον Τόμσον, για πέντε χιλιοστά του δευτερολέπτου (0,005 δευτερόλεπτα), χάριν του κορμού του.

Σύμφωνα πάντα, με τον Μάικλ Τζόνσον, ο οποίος ανυπερθέτως κάτι περισσότερο ξέρει από όλους μας, «φάνηκε η έλλειψη εμπειρίας από μεγάλες διοργανώσεις του Κισέιν Τόμσον στο φινάλε και τον τρόπο που πέρασε τη γραμμή τερματισμού».

O Tόμσον είναι μέλος του MVP Track Club, το οποίο έχει δώσει διαδοχικούς πρωταγωνιστές των σπριντ στον πλανήτη (όσοι Τζαμαϊκανοί ξέρετε, πλην του Μπολτ- εκεί προπονούνταν) και τα μέλη του έχουν φορέσει περισσότερα από 100 μετάλλια στις κορυφαίες διοργανώσεις.

Το νέο όνομα της χώρας στις ταχύτητες είναι 23 ετών και έκανε διεθνές ντεμπούτο στο Diamond League του Μονακό, στις 21/6 του 2023. Τερμάτισε πέμπτος (10.04). Δυο μήνες μετά έριξε το ρεκόρ του στα 9.85 και έτσι φόρεσε το αργυρό μετάλλιο στο Diamond League της Σιαμέν (Κίνα). Στα προκριματικά για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, έκανε 9.82 στην πρόκριση στον τελικό όπου πέρασε τη γραμμή του τερματισμού σε 9.77 και κατετάγη πρώτος.

Σε ό,τι αφορά τον Λάιλς, από το 2013 έως το Παρίσι έχει ανέβει 26 φορές σε βάθρο μεγάλων διοργανώσεων. Κυρίως στα 200 όπου είναι ο κυρίαρχος και νικητής σε 16 διαδοχικούς αγώνες. Η πρώτη δοκιμή των 100 ήταν στο Παγκόσμιο της Βουδαπέστης, το 2023. Τερμάτισε πρώτος.

Μπορείς να δεις τι ακριβώς σκεφτόταν, όταν αποφάσισε να ‘κατέβει’ και στα 100 στο Sprint, το docuseries του Netflix στο οποίο μπορείς να γνωρίσεις τους «πιο γρήγορους ανθρώπους του πλανήτη».

Το αντικείμενο που κάνει τον Λάιλς ‘τούρμπο’

Αυτό που δεν θα δεις στο Netflix καθώς το αποκάλυψε ο Λάιλς το βράδυ της Κυριακής είναι ότι το κύριο κίνητρο του να κόψει πρώτος το νήμα ήταν το χάλκινο μετάλλιο που πήρε στο Τόκιο και κουβάλησε μαζί του στο Παρίσι.

Για την ακρίβεια, το είχε στην τσάντα που κουβαλούσε μαζί τους στις προπονήσεις στο Stade de France, για να το βλέπει και να εκνευρίζεται.

«Ήμουν έτοιμος για όλα, μόλις το είδα στα χέρια μου» αφού του θύμισε τη χειρότερη στιγμή στην καριέρα του.

Η ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΕΒΡΙΣΑΝ ΤΟΝ ΛΑΪΛΣ ΟΛΟΙ ΟΙ NBAERS ΠΛΗΝ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ

Ο ‘γιος του manifestation’ (ανακοινώνει πάντα στα social media το στόχο του από κάθε διοργάνωση, που ενίοτε φαίνεται παρανοϊκός) έχει ως στόχο να κάνει τους αθλητές των σπριντ celebrities, του επιπέδου των μελών άλλων σπορ (πχ μπάσκετ και ποδοσφαίρου).

Με ζητούμενο να περάσει στην ιστορία ως ο εκ των πιο γρήγορων ανθρώπων του πλανήτη, ήξερε πως πέραν των 200 μέτρων όπου είναι ο απόλυτος κυρίαρχος, έπρεπε να ‘πάρει’ και τα 100 «που είναι ένα τελείως διαφορετικό σπορ, σε εκτέλεση».

Έκτοτε «τα 200 μέτρα είναι η σύζυγος μου και τα 100 η ερωμένη μου».

Συνηθίζει να λέει ατάκες που τον κάνουν να φαίνεται υπερόπτης (πχ «για να κυριαρχήσεις πρέπει να έχεις τη νοοτροπία του Θεού») και εκτός τόπου και χρόνου, ωστόσο φροντίζει να επιβεβαιώνει με πράξεις τα λεγόμενα του.

Σίγουρα ξέρεις μια από τις πιο ‘προκλητικές’ του δηλώσεις, αφού έκανε αίσθηση σε όλον τον πλανήτη και τον έβριζαν όλοι οι NBAers, πλην του Γιάννη Αντετοκούνμπο.

«Παρακολούθησα τους τελικούς του ΝΒΑ και φορούσαν καπέλα που έγραφαν «παγκόσμιοι πρωταθλητές». Του ποιου; Των ΗΠΑ; Μη με παρεξηγείτε, λατρεύω τις ΗΠΑ, αλλά δεν είναι ο κόσμος. Στα δικά μας παγκόσμια πρωταθλήματα έχουμε κάθε χώρα να δίνει τη μάχη της, αθλητές να αγωνίζονται με όλες τις σημαίες στο στήθος».

Το παιδί που γεννήθηκε για να τρέχει και είναι και fashion icon, έχει γίνει αποδεκτός από τον Μπολτ ως διάδοχος του, για τις επιδόσεις, αλλά και την προσωπικότητα του «την οποία χρειάζεται το σπορ μας» όπως του έχει πει ο Τζαμαϊκανός.

Αντί επιλόγου

Μετά το χρυσό στα 100, ο Λάιλς έχει να διαγωνιστεί στο κύριο αγώνισμα του (200 μέτρα), ενώ το πιθανότερο είναι πως θα τον δούμε στη σκυταλοδρομία 4×100 μέτρων ανδρών. Δεν αποκλείεται να εμφανιστεί και στα 4Χ400, αν θέλει να φύγει από το Παρίσι με 4 μετάλλια -ιδανικά χρυσά.