Το έθαψαν, αλλά τους κυνηγάει: Αν ξεθαφτεί, κάποιοι θα τρέμουν…

Να καίγεται η βόρεια Αττική και ο καπνός να έχει καλύψει όλο το λεκανοπέδιο, οι τηλεοράσεις να παίζουν την Μασσαλιώτιδα στην τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων κι εσύ να επιμένεις να γράφεις για κάτι που «έχει κριθεί», «δεν ενδιαφέρει κανέναν» και «έχει κουράσει», που λένε προκλητικά ο πρωθυπουργός και υπουργοί του.

Ναι, θα το κάνουμε ό,τι κι αν λένε. Διότι στην ελληνική πολιτική ζωή έχουμε δει τα πάντα, αλλά αυτό που συμβαίνει εδώ και ενάμιση χρόνο με το σκάνδαλο των υποκλοπών δεν έχει προηγούμενο.

Ας προσέξουμε. Έχει επιβεβαιωθεί ότι παρακολουθούνταν τα τηλέφωνα τουλάχιστον δύο υπουργών (Κωστής Χατζηδάκης και Άδωνις Γεωργιάδης). Του πρώτου από την ΕΥΠ, του δεύτερου από το κακόβουλο λογισμικό Predator. Για άλλους δύο υπουργούς (Νίκος Δένδιας, Γιώργος Γεραπετρίτης) υπάρχουν σχεδόν επιβεβαιωμένες ενδείξεις και υποψίες.
Για τους δύο πρώτους, Χατζηδάκη και Γεωργιάδη, δεν μπορεί να υπάρξει καμιά αμφισβήτηση: το επιβεβαίωσαν οι ίδιοι. Και το αποδέχτηκαν χωρίς καμιά αντίδραση!

Ο Χατζηδάκης λέγοντας ότι έχει πεισθεί πώς δεν έχει καμιά εμπλοκή ο πρωθυπουργός. Ο Γεωργιάδης το πήγε παραπέρα. Μάλωσε τον δημοσιογράφο Θανάση Κουκάκη, το πρώτο βεβαιωμένο θύμα των υποκλοπών, επειδή επιμένει να προβάλει το σκάνδαλο. Δήλωσε (ο Γεωργιάδης) ότι…κουράστηκε(!) από τη συνεχή προβολή. Και διακήρυξε(ο Άδωνις) urbi et orbi ότι…δεν σκοτίζεται που τον παρακολουθούσαν, διότι «δεν έχει τίποτα να κρύψει».

Πέρα από τη συνήθη τακτική των προκλήσεων, στην οποία ο Άδωνις «είναι μανούλα», εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι το πρωτοφανές.

1. Υπουργοί παρακολουθούνται. Βεβαιωμένο. Από την ΕΥΠ «νομίμως», είπε ο αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου στο πόρισμά του. Από το κακόβουλο λογισμικό δεν ξέρουμε τίποτα.
2. Οι ίδιοι υπουργοί είναι πεπεισμένοι ότι, αφού «έχουν την εμπιστοσύνη του πρωθυπουργού», δεν υπάρχει θέμα με την παρακολούθησή τους. Τι σημαίνει αυτό; Ότι αποδέχονται τη «νομιμότητά» της, Και, επιπλέον, τους είναι «αδιάφορη», κατά τη λογική του «κουρασμένου» Άδωνη.
3. Κι αφού συμβαίνουν όλα αυτά, οι παρακολουθηθέντες δεν έχουν έστω την απλή περιέργεια να θέσουν το ερώτημα: «Εντάξει, αλλά για ποιο λόγο με επισυνδέσατε»; Ας το μάθαιναν έστω εμπιστευτικά. Συνήθως οι παρακολουθήσεις γίνονται σε πρόσωπα επικίνδυνα για την «εθνική ασφάλεια». Kι εδώ είναι το ζουμί της υπόθεσης.
4. Ο Νίκος Ανδρουλάκης, θύμα παρακολούθησης, ήταν επικίνδυνος για την εθνική ασφάλεια; Όχι, έχει πει κατηγορηματικά ο πρωθυπουργός. Τότε πώς τον παρακολούθησαν «νομίμως»; Μήπως ήταν προσχηματικός ο λόγος που επικαλέστηκαν και η αρμόδια εισαγγελέας ούτε κάν τον εξέτασε; Δηλαδή, μήπως η έγκριση παρακολούθησης που έδωσε ήταν καταχρηστική;

Και τι συνέβη με τους υπουργούς που «επισυνδέθηκαν»; Ήταν κι αυτοί επικίνδυνοι για την εθνική ασφάλεια; Γι’ αυτούς δεν έχουμε καμία εξήγηση, αν και-για να μένουν στη θέση τους-εικάζεται ότι δεν είναι επικίνδυνοι.

Και εντέλει η γενική και αόριστη επίκληση της έννοιας «εθνική ασφάλεια» είναι, άνευ ετέρου, επαρκής λόγος για να παρακολουθούνται οι πάντες; Όχι, δεν είναι, λέει ο πρόεδρος της Ανεξάρτητης Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών ανώτατος δικαστής Χρήστος Ράμμος. Ο οποίος έχει δεχθεί επιθέσεις και απόπειρες ξεδοντιάσματος της ΑΑΔΕ, επειδή δεν…κουράζεται( όπως ο Άδωνις) και δεν κάνει τη χάρη στην κυβέρνηση να το βουλώσει.

5. Οι υπουργοί, που δεν αντιδρούν για την παρακολούθησή τους και ούτε κάν ρωτούν «γιατί;», τι πιστεύουν; Ότι κάποιος περίεργος υπάλληλος της ΕΥΠ ή κάποιος χειριστής του Predator, εκεί που δεν είχαν τίποτα να κάνουν, είπαν «ε, ας ακούσουμε τι κάνουν ο Χατζηδάκης, ο Γεωργιάδης, ο Γεραπετρίτης , ο Δένδιας»;

Για τόσο αφελείς δεν τους έχουμε. Ξέρουν γιατί έγιναν «στόχοι», αλλά δεν συμφέρει να το πουν. Δεν συμφέρει κανέναν, ούτε την κυβέρνησή τους, ούτε το κόμμα τους, ούτε τους ίδιους. Γι’ αυτό όλα πρέπει να θαφτούν και να περάσουν στη λήθη. «Κουραστήκαμε», που λέει και ο Άδωνις. Τι κι αν ευρωπαϊκά όργανα και διεθνή μέσα ενημέρωσης μας (τους) έχουν κάνει ρόμπα; Σε λίγο κάποιος υπουργός μπορεί να αναφωνήσει: «Χεστήκαμε για το τι λένε οι ξένοι. Οι Έλληνες να μην ασχολούνται»!

Τι ξεχνούν όλοι αυτοί; Ότι κάποια στιγμή, όταν αλλάξουν οι συνθήκες και οι συσχετισμοί (και καμία φορά αλλάζουν απρόβλεπτα), οι θαμμένες υποθέσεις ξεθάβονται. Και τότε θα συμβεί αυτό που λένε οι λαϊκές ρήσεις. « Θα γελάσει κάθε πικραμένος» ή «θα κλάψουνε μανούλες». Ή και τα δύο…