ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΒΑ: “ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΩ ΝΑ ΜΕ ΑΠΟΚΑΛΟΥΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑΡΑ. ΕΙΜΑΙ ΑΟΙΔΟΣ”

Είδα για πρώτη φορά την Κωνσταντίνα Καραβά πριν από λίγο καιρό, όταν τραγούδησε σε ένα υπαίθριο πανηγύρι στη Λευκή Νύχτα της Κυπαρισσίας. Θέλησα να την προσεγγίσω, γιατί διέκρινα πως ερμηνεύει τα κομμάτια με την ψυχή της.

Μιλώντας μαζί της, αντιλήφθηκα πολύ γρήγορα πως πρόκειται για μια λαϊκοδημοτική τραγουδίστρια η οποία ανεβαίνει στη σκηνή με μοναδικό στόχο να κάνει τον κόσμο να ξεχαστεί από τα προβλήματα και να περάσει καλά.

«Δεν είμαι τραγουδιάρα, είμαι αοιδός», μου είπε, υπογραμμίζοντας τη διαφορά ανάμεσα στο να υπηρετείς την τέχνη του λαϊκού τραγουδιού και στο να τραγουδάς απλώς για το εύκολο κέρδος.

Μιλώντας στο NEWS 24/7, η Κωνσταντίνα Καραβά αποκαλύπτει τα μυστικά του κόσμου των πανηγυριών και των μπουζουκιών, έχοντας διασχίσει μια καλλιτεχνική πορεία γεμάτη σεβασμό προς κοινό και συναδέλφους.

 

Από τα πρώτα βήματα στον κόσμο της μουσικής, μέχρι την απόφαση να αλλάξει ριζικά μουσική πορεία και να στραφεί από το μέταλ στο λαϊκό και το δημοτικό τραγούδι, η Κωνσταντίνα Καραβά μας μεταφέρει την πραγματικότητα του χώρου.

Η ίδια εξηγεί πως για να επιβιώσεις σε αυτόν τον χώρο, πρέπει «να παίζεις με τους άγραφους κανόνες» αλλά και να έχεις την αξία και το ταλέντο που δεν επιδέχονται αμφισβήτηση.

Η Κωνσταντίνα Καραβά λέει την αλήθεια της για τον κόσμο των πανηγυριών και των μπουζουκιών. Από τις δυσκολίες της επαγγελματικής της πορείας μέχρι τις προσωπικές της προκλήσεις, αποκαλύπτει πως πίσω από τη γυαλιστερή επιφάνεια του πάλκου, πολλές φορές κρύβεται μια σκληρή πραγματικότητα που ο κόσμος δεν γνωρίζει.

Κωνσταντίνα, πες μας λίγα λόγια για σένα και τη μέχρι τώρα πορεία σου.
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Αίγιο. Από πολύ μικρή ηλικία, οι γονείς μου κατάλαβαν ότι είχα ένα καλλιτεχνικό ταλέντο, επειδή τραγουδούσα και χόρευα από τότε που άρχισα να καταλαβαίνω τον εαυτό μου. Στο σχολείο και στις εκδηλώσεις πάντα συμμετείχα, και κάθε Χριστούγεννα τους ζητούσα επίμονα να μου πάρουν δώρο μουσικά όργανα. Έτσι, έμαθα μόνη μου να παίζω πιάνο. Είμαι αυτοδίδακτη. Στην εφηβεία μου, συμμετείχα σε ένα ροκ συγκρότημα. Δεν ήταν κάτι επαγγελματικό, περισσότερο για την παρέα, για το σχολείο.

Αργότερα, με είδε κάποιος εδώ, ένας άνθρωπος που ασχολούνταν με τα πανηγύρια και μου πρότεινε να αλλάξω είδος μουσικής από μέταλ και ξένο στίχο, να πάω σε λαϊκό και δημοτικό. Πήγα λοιπόν, άλλαξα τα μαλλιά μου, έβγαλα τα σκουλαρίκια, τα μαύρα ρούχα και έγινα -όπως θα έλεγαν πολλοί- “ένα κανονικό κορίτσι”. Δεν είχα ακούσει ποτέ δημοτικά και κλαρίνα, αλλά ξαφνικά βρέθηκα από Δευτέρα σε Τρίτη Λυκείου να τραγουδάω στο πρώτο μου πανηγύρι. Από ντεθού και μεταλού, βρέθηκα ξαφνικά σε αυτό τον κόσμο. Ήταν Χειμώνας και δεν ήξερα τι να τραγουδήσω. Τελικά, είπα ένα παλιό τραγούδι του Ζαγοραίου που ήξερα από τον πατέρα μου, που το άκουγα συνέχεια όταν έβαζε κασέτες.

Και ανεβαίνεις στη λαϊκή πίστα. Πώς πάει αυτό;
Από εκεί και πέρα, ξεκίνησα με αυτή την κομπανία και σιγά-σιγά ήρθαν οι συνεργασίες με γνωστά ονόματα της λαϊκής και δημοτικής μουσικής, όπως ο Μπέκος, ο Σαφέτης και άλλοι. Γύρω στο 2005 έκανα την πρώτη μου εμφάνιση στην Πάτρα, σε ένα λαϊκοδημοτικό μαγαζί. Από το 2007-2008 τραγουδούσα στα μπουζούκια, αλλά τότε παντρεύτηκα και έκανα τον γιο μου, τον Άγγελο, που γεννήθηκε με σοβαρά προβλήματα υγείας. Έχω δημιουργήσει και ένα τραγούδι για αυτόν με τίτλο “Αγάπησέ με”…

Αυτό με ανάγκασε να αφιερώσω περισσότερο χρόνο στο παιδί, και σιγά-σιγά η καριέρα μου άρχισε να πάει πίσω. Έτρεχα για λογοθεραπείες και γιατρούς, μέχρι να έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα για το τι συμβαίνει με το παιδί. Μετά χώρισα από τον πρώτο μου σύζυγο. Συνέχισα να εργάζομαι, αλλά σταδιακά η δουλειά άρχισε να μειώνεται, γιατί μου έπαιρνε πολύ χρόνο η φροντίδα του γιου μου. Οι γονείς μου και ο αδερφός μου με στήριξαν πολύ. Γνώρισα τον δεύτερο σύζυγό μου και κάναμε δύο κοριτσάκια. Μετά από δύο εγκυμοσύνες και αρκετά χρόνια αποχής από τα μουσικά δρώμενα, τώρα προσπαθώ σιγά-σιγά να επανέλθω, έχοντας ήδη κυκλοφορήσει δύο νέα τραγούδια.

Πώς είναι αυτός ο χώρος; Τι δεν ξέρει ο κόσμος;
Δεν ήμουν ποτέ άνθρωπος των δημοσίων σχέσεων, κάτι που με έκανε να είμαι αποτραβηγμένη από την πιάτσα. Πάντα κρατούσα μια απόσταση για να προστατεύω την οικογένειά μου, γιατί η δουλειά της νύχτας είναι δύσκολη για μια γυναίκα. Υπάρχουν άγραφοι κανόνες στον χώρο, όπως ότι δεν πρέπει να έχεις οικογένεια και παιδιά, γιατί αυτό δεν είναι εμπορικό. Πιστεύουν ότι αν είσαι παντρεμένη, ο πελάτης στα μπουζούκια και στα πανηγύρια δεν θα ξοδέψει για σένα, όπως θα έκανε για μια νεαρή ελεύθερη κοπέλα.

Η δουλειά αυτή είναι δύσκολη, και πολλές φορές δεν βοηθάει να είσαι αυστηρή και επαγγελματίας, να μην ακολουθείς τους άγραφους κανόνες. Προτιμώ να κάνω τη δουλειά μου σωστά, να βγάζω το μεροκάματό μου και να επιστρέφω στο σπίτι μου. Δεν με απασχολεί η φήμη ή το κέρδος, αλλά η αγάπη του κόσμου και η εκτίμηση όσων καταλαβαίνουν αν κάποιος έχει ταλέντο. Εγώ πορεύομαι με συναδέλφους που σέβονται τη δουλειά και την καλλιτεχνική μας αξία. Ποτέ δεν αποδέχτηκα την υποτίμηση ή την αμφισβήτηση λόγω του φύλου μου, αλλά αυτός ο χώρος έχει τους δικούς του όρους. Ακόμα και σήμερα, το 2024, αυτά τα πράγματα ισχύουν, αλλά κανείς δεν μιλάει ανοιχτά για αυτά.

Κάποιοι σας αποκαλούν υποτιμητικά “τραγουδιάρες”. Πώς το ακούς αυτό;
Τη λέξη τραγουδιάρα δεν την επιτρέπω και δεν την αποδέχομαι, γιατί η λαϊκή και δημοτική πίστα είναι ένα άξιο επάγγελμα. Τραγουδίστρια είναι η σοβαρή επαγγελματίας, η οποία σέβεται και το επάγγελμά της και τον εαυτό της και τους γύρω της. Τραγουδιάρα είναι αυτή που βγαίνει για το εύκολο κέρδος. Δεν επιτρέπω, λοιπόν, να με αποκαλούν τραγουδιάρα. Είμαι αοιδός. Είμαι καλλιτέχνης που τραγουδά για τον κόσμο που θέλει να περάσει καλά και να ξεφύγει από τα βάσανά του.

Αυτός ο χώρος είναι γεμάτος προκλήσεις, αλλά εγώ πάντα επέλεγα να πορεύομαι με βάση το ταλέντο και τη δουλειά μου. Κι αυτό το πληρώνεις, το ξέρεις. Όταν δεν ακολουθείς τα κλισέ, όταν δεν κάνεις τα δημόσια παιχνίδια, τότε δεν γίνεσαι η φίρμα που θα πουλάει και θα βγαίνει παντού. Και αυτό, για κάποιον που θέλει να ζει από αυτή τη δουλειά, είναι μεγάλο πρόβλημα.

Ποια είναι τα μουσικά ινδάλματά σου;
Τα δικά μου ακούσματα και οι δικοί μου αγαπημένοι καλλιτέχνες βρίσκονται κυρίως σε άλλο είδος. Η αγαπημένη μου τραγουδίστρια είναι η Ελένη Βιτάλη, την έχω μελετήσει πάρα πολύ. Η Χάρις Αλεξίου, η Γλυκερία, η Πρωτοψάλτη, η Πίτσα Παπαδοπούλου, και από τις πιο νεότερες, η Νατάσα Θεοδωρίδου, η Πέγκυ Ζήνα και η Πάολα, είναι τραγουδίστριες που θαυμάζω πολύ. Όσον αφορά το κομμάτι του δημοτικού και λαϊκού, η δασκάλα όλων των τραγουδιστών ήταν η Αννούλα Τσαχάλου, μετέπειτα η Βάσω Χατζή, και έχω και μερικές επιρροές από Ελευθερία Χριστοπούλου. Προσπαθώ να μελετάω παλιές τραγουδίστριες όσο το δυνατόν περισσότερο, γιατί με τα χρόνια, και όταν γίνονται διασκευές του λαϊκού τραγουδιού, αλλοιώνεται το αποτέλεσμα. Οπότε φροντίζω να ακούω τα πρωτότυπα και τις original τραγουδίστριες που τα έχουν ερμηνεύσει. Και από τις τωρινές τραγουδίστριες, η αγαπημένη μου είναι η Γωγώ Τσαμπά. Από άντρες, αυτός που νιώθω πιο κοντά μου μουσικά είναι ο Κώστας Σαφέτης.

Σε τι φάση βρίσκεται το πανηγύρι σήμερα; Περνάει καλά ο κόσμος;
Κοίταξε να δεις, τα πανηγύρια είναι ένας οικονομικός τρόπος διασκέδασης, και πόσω μάλλον στην επαρχία που δεν έχουμε εύκολα πρόσβαση σε μεγάλα νυχτερινά κέντρα όπου εμφανίζονται μεγάλα ονόματα, και εκεί φυσικά θέλεις πιο πολλά χρήματα να διαθέσεις για να δεις τον εκάστοτε καλλιτέχνη. Οπότε, τα πανηγύρια είναι μια φτηνή διέξοδος, οικονομική, να πάρει ο άλλος την οικογένειά του, να περάσει ένα ωραίο βράδυ, να χορέψει, να γλεντήσει, να φάει και να πιει. Η κρίση έχει αγγίξει και τα πανηγύρια. Όμως, επειδή τα πανηγύρια είναι μόνο την καλοκαιρινή περίοδο, στο ζενίθ τους 4-5 μήνες, ο κόσμος προσπαθεί να βγει να διασκεδάσει, γιατί μετά τελειώνουν οι άδειες και μαζεύονται στις πόλεις τους. Οπότε, ο κάθε άνθρωπος που θέλει να πάει να διασκεδάσει, φροντίζει από πριν να έχει μαζέψει κάποια χρήματα για να τα διαθέσει και να περάσει καλά.

Είναι πολύ θετικό το ότι πολλοί αξιόλογοι καλλιτέχνες όπως η Τσαμπά, ο Καψάλης, η Γρίβα, ο Τσίκος, ο Γιαννούλης, η Λημναίου, ο Βελισσάρης, πολύ καλοί συνάδελφοι και πολύ καλές φωνές, αξιοπρεπέστατοι, έχουν τραβήξει τη νεολαία. Έχουν τραβήξει τη νεολαία και έχουν εκμοντερνίσει, αν θέλεις, ένα κομμάτι του πανηγυριού, χωρίς να χάνεται βέβαια το παραδοσιακό, αυτή η βάση που έχει η έννοια του πανηγυριού. Κι αυτό είναι πολύ θετικό γιατί οι νέοι έχουν ανάγκη να διασκεδάσουν. Στα πανηγύρια θα πάνε οι νέοι, να γίνει το φλερτ, η γνωριμία… Χορεύουν όλοι μαζί. Είναι πολύ ωραίο αυτό. Και εγώ χαίρομαι πάρα πολύ όταν πάω στις εκδηλώσεις και βλέπω νέο κόσμο να διασκεδάζει με τα τραγούδια μας και με το είδος αυτό που εκπροσωπούμε.

Ποιο είναι το επόμενο επαγγελματικό σου βήμα, τα σχέδια, τα όνειρά σου;
Τώρα που τα παιδιά μου είναι πιο μεγάλα, προσπαθώ σιγά-σιγά να επιστρέψω πιο δυναμικά στα μουσικά πράγματα. Έχω ήδη βγάλει δύο τραγούδια και θέλω να κάνω κι άλλα πράγματα. Θέλω να δουλέψω ξανά πιο ενεργά, να συνεργαστώ με νέους ανθρώπους και να κάνω αυτό που αγαπάω. Αλλά, ξέρεις, είναι δύσκολο. Ο χώρος έχει αλλάξει πολύ και δεν είναι εύκολο να ξαναμπείς στο παιχνίδι, ειδικά αν έχεις λείψει για χρόνια.

Εγώ το μόνο που θέλω να πούμε είναι ότι ο τόπος κατοικίας μου, το μέρος διαμονής μου, είναι η Αιγιάλεια. Δεν εργάζομαι στην Αιγιάλεια από προσωπική επιλογή, απόφαση και πεποίθηση προσωπική. Δυστυχώς, ένας καλλιτέχνης παραμερίζεται στον τόπο του και δεν αξιολογείται αντικειμενικά από συναδέλφους και κοινό, γιατί τον γνωρίζουν προσωπικά, γνωρίζουν την προσωπική του ταυτότητα, εκτός επαγγέλματος. Αυτό λειτουργεί αρνητικά στον καλλιτέχνη. Δεν μπορεί ο άλλος να σε πάρει στα σοβαρά όταν σε ξέρει από μικρό παιδί, όταν σε βλέπει κάθε μέρα στο σούπερ μάρκετ, στο μπακάλικο, και μετά να σε δει στο πανηγύρι και να πει: “Α, ήρθαμε να δούμε την τάδε.” Αυτό δεν γίνεται, δεν υφίσταται.

Επίσης, προσπαθώ να επανέλθω μετά από ένα πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισα. Έχω μπει ήδη σε ένα πρόγραμμα και προσπαθώ να βρω ξανά τον εαυτό μου. Όσον αφορά το επόμενο βήμα, όταν θεωρήσω ότι είμαι έτοιμη ψυχολογικά, πνευματικά και φωνητικά, σκοπεύω να βγάλω ένα καινούργιο τραγούδι. Έχω ήδη πρόταση από μία δισκογραφική εταιρεία, την οποία επεξεργάζομαι. Έχω γράψει ήδη το νέο τραγούδι, με το οποίο θα επανέλθω δισκογραφικά πολύ σύντομα. Ευελπιστώ να το αγκαλιάσει ο κόσμος και να αρέσει, γιατί φτιάχτηκε με αγάπη και μεράκι.