JOE HEARTY: ΕΝΑΣ ΣΚΟΤΣΕΖΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΟΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΣΑΝ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ

«Μεγάλωσα στο Στόουνχεβεν, μια μικρή πόλη στη βορειοανατολική Σκωτία. Όμορφο μέρος όσο και κρύο, ίσως και λίγο μοναχικό. Δεν είχα γονείς μουσικούς, αλλά η μαμά μου μού έδωσε το Transformer του Lou Reed όταν ήμουν έφηβος. Ήταν ένα άλμπουμ σέξι, queer και παιχνιδιάρικο στιχουργικά. Ήταν όλα όσα ήθελα να γίνω! Τα υπόλοιπα είναι ιστορία, όπως λέει και το κλισέ. 

Πέρασα τα επόμενα 10 χρόνια συμμετέχοντας σε μπάντες και περιοδεύοντας εκτεταμένα στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Ευρώπη. Αλλά με το πέρασμα του χρόνου, το να κάνεις μουσική με έναν τρόπο τόσο δημοκρατικό κάπως με κούρασε (όπως με κούρασε, επίσης, συνεχώς να μην έχω χρήματα). Ακολούθησαν άλλα 10 χαοτικά χρόνια σκαμπανεβασμάτων και βρίσκομαι σήμερα να περνώ τον περισσότερο χρόνο μου στην Αθήνα με τον σύζυγό μου, να έχω μια “κανονική” δουλειά και να έχω αποκτήσει και πάλι εμμονή με τη μουσική…σόλο αυτή τη φορά».

Ο Joe Hearty είναι πολύ έτοιμος να μας συστηθεί, περιγράφοντας σύντομα το προσωπικό και καλλιτεχνικό του ταξίδι. Ένας Σκοτσέζος, μέσω Λονδίνου, στην Αθήνα. Ένας καλλιτέχνης που δεν είναι πια ονειροπόλος όσο στην πρώτη του νεότητα, αλλά αντιμετωπίζει πια με πολύ ρεαλιστικό τρόπο τη μουσική, ύστερα από ένα διάλειμμα που την είχε αφήσει στην άκρη. «Η ζωή είναι πολύ μικρή για μεγαλεπήβολα σχέδια, αλλά μπορώ να πω ότι σιγά σιγά ενεργοποιώ ξανά έναν δημιουργικό μηχανισμό που περιλαμβάνει συγκεκριμένους χώρους και συνεργάτες. Για την ώρα, το να κάνω μουσική είναι περισσότερο καλλιτεχνική διέξοδος παρά καριέρα, το προτιμώ κιόλας. Ο βασικός μου στόχος είναι να παράγω έργο σε σύντομο χρόνο διατηρώντας ποιοτικά στάνταρ. Χωρίς όμως να είμαι πολύ αυστηρός με την ίδια μου την ταυτότητα ή χωρίς να νοιάζομαι πολύ για κάποιο συγκεκριμένο κοινό και τις προσδοκίες του».

 

 

Τα συζητάμε όλα αυτά ενόψει του λάιβ που θα δώσει την Παρασκευή 6.9 στο Ρομάντσο. Εκεί θα παρουσιάσει το καινούριο του EP, που θα είναι διαθέσιμο την ίδια μέρα, αλλά και την πιο πρόσφατη κυκλοφορία του, το Believe In Something EP. «Όταν ξεκίνησα να γράφω ξανά, πήρα την απόφαση να προσπαθήσω να το κάνω με αυτοπεποίθηση μιλώντας για πράγματα που λίγο πολύ όλοι μας μπορούμε να ταυτιστούμε. Όχι αφηρημένες έννοιες ή υπερβολές, απλά την αλήθεια. Το “Believe in Something” είναι ένα κομμάτι για τα πολλά πράγματα που λένε οι άνθρωποι στον εαυτό τους απλά για να συνεχίζουν να υπάρχουν. Κι επίσης για το προσωπικό μου υπαρξιακό ταξίδι που με έφερε και πάλι κοντά στην τέχνη. Ηχογράφησα στην Αθήνα αλλά και στο Λίβερπουλ, παρέα με τον φίλο μου Πολ Ράφερτι που το μίξαρε κιόλας. 

Είμαι μεγάλος φαν της δοκιμασμένης συνταγής “χαρούμενη μελωδία + ενδοσκοπικοί, στενάχωροι στίχοι”, το τραγούδι ακολουθεί αυτό το μοτίβο. Αρχικά το έγραψα στο πιάνο, επηρεασμένος από μουσικούς όπως η Cat Power ή ο Elliot Smith. Όμως όταν μπήκα στο στούντιο μεταμορφώθηκε σε κάτι πιο upbeat – αυτός ήταν κι ο λόγος που θεώρησα καλή ιδέα να ανοίγει με αυτό το τραγούδι το EP».

 

 

O τίτλος κομματιού, αλλά και του EP, («πίστεψε σε κάτι») γεννά μια κουβέντα. Σε όλον τον πλανήτη που συντηρητικοποιείται, η μια απογοήτευση διαδέχεται την άλλη. Ίσως υπάρχει μια επιστροφή του ατομικισμού (αν αυτός έφυγε ποτέ), μια κλισέ έκφραση της εποχής μιλάει για κοινωνίες/γενιές χαμηλών προσδοκιών. Στην ερώτηση για το ποια είναι εκείνα τα πράγματα που εκείνος θεωρεί ότι αξίζει να πιστεύει, είναι ξεκάθαρος χωρίς να το υπερναλύει.

«Σοσιαλισμός. Ανεκτικότητα. Αισιοδοξία».

Ο Joe Hearty εξήγησε πριν πώς τον έφερε η ζωή στην Αθήνα. Αν τον δεις στον δρόμο, με την τυπικά σκοτσέζικη τζίντζερ εμφάνισή του, προφανώς θα τον περάσεις για έναν από τα εκατομμύρια τουριστες που κατακλύζουν την πόλη μας. Δεν ισχύει. Ούτε ανήκει στην κατηγορία των πολιτισμικών αποικιοκρατών που βρήκαν στην Αθήνα ένα μέρος εξωτικό με χαμηλά (για εκείνους) ενοίκια και προσπαθούν να επιβάλλουν τον δικό τους τρόπο, αντί να μάθουν τις συνήθειες του μέρους που τους φιλοξενεί. 

Εκείνος αντόθετα έγινε συνένοχος στη δική μας εμμονή με τον καφέ, αγάπησε το ελληνικό φαγητό με μια αδυναμία στον γάβρο μαρινάτο, χρησιμοποιεί συνεχώς την φράση «ασ΄το» και, όπως θα έκανε κάθε μυστικοπαθής Αθηναίος, δε θέλει να αποκαλύψει τα αγαπημένα του μέρη στην πόλη. Παρακολουθεί την εικαστική και μουσική σκηνή της Αθήνας, βλέπει παραστάσεις, ξεχωρίζει αντίστοιχα ονόματα όπως Αχιλλέας Μεσάικος-Φίλιππος Θεοδωρίδης-Δεσποινίς Τρίχρωμη-Kristof-Βασίλης Βηλαράς και, βέβαια, Evripidis and his Tragedies με τον οποίο θα μοιραστεί και την σκηνή την προσεχή Παρασκευή στο Ρομάντσο. 

«Παραδόξως, παρότι είναι εντελώς διαφορετικοί τόποι η Ελλάδα και η Σκωτία έχουν κοινά στοιχεία: το πως οι άνθρωποι βρίσκονται μεταξύ τους, τη θάλασσα, την παραδοσιακή μουσική τους, τα βουνά…είναι πολλές οι περιπτώσεις που υπάρχει μια παρόμοια λογική. Όταν είμαι στην Αθήνα, νιώθω περισσότερο άνθρωπος, πιο κοινωνικός, πιο εμπνευσμένος. Η πόλη αλλάζει, προς το καλό και προς το κακό, αλλά την αγαπώ πολύ με όλα της τα άσχημα. Όπως έλεγε και η Μελίνα, η Αθήνα μοιάζει με μια γυναίκα μεγαλύτερης ηλικίας ικανή ακόμα να εκπέμψει ακαταμάχητη γοητεία…αν της δώσεις τον χρόνο να στο δείξει, αν μάθεις τη γλώσσα, αν ψάξεις την αλήθεια μέσα στο χάος. Τότε μπορεί να γίνει ένα μαγικό μέρος».

 

Από την πατρίδα του, αυτό που του λείπει καμιά φορά είναι η βροχή «αλλά όχι και τόσο συχνά!». Η φοβερή πληροφορία σχετικά με το μέρος που μεγάλωσε, το Στόουνχεβεν, είναι ότι πρόκειται για το μέρος που γεννήθηκε μιας από τις πιο παράξενες κι αμφιλεγόμενες βρετανικές γαστρονομικές συνήθειες: η τηγανητή σοκολάτα Mars. «Αν βρέθειτε ποτέ εκεί είναι τόσο DO όσο και DON’T», είναι ο χρησμός του Joe.

Να κλείσουμε με μια λίστα, Από τη μακρά, υπέροχη σκοτσέζικη μουσική παράδοση ποια είναι εκείνα τα 5 άλμπουμ που ο Joe Hearty θεωρεί ότι τον διαμόρφωσαν τόσο ως καλλιτέχνη όσο κι ως ακροατή; 

«Ω θεοί, δύσκολο αυτό! Πάμε…»

Jesus and Mary Chain, Psychocandy

Cocteau Twins, Heaven or Las Vagas

The Pastels, Mobile Safari

The Delgados, Hate

Annie Lennox, Diva»

By the way, τι πιστεύει για το reunion των Oasis τώρα που γυρίζει και το συζητάει όλος ο ο πλανήτης;

Η απάντηση έρχεται σε άπταιστα ελληνικά..

«Ασ’το»