Διαμαντοπούλου: Διαζύγιο του Πρωθυπουργού με την πραγματικότητα

H υποψήφια για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ Αννα Διαμαντοπούλου εξαπέλυσε βέλη κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη με αφορμή το ζήτημα της ακρίβειας.

Αναλυτικά κα Διαμαντοπούλου δήλωσε:

Ο Πρωθυπουργός στη ΔΕΘ σημείωσε με σιγουριά πως πιστεύει ότι ο πληθωρισμός “πια και στη χώρα μας θα βαίνει μειούμενος”.

Η ΕΛΣΤΑΤ χθες γκρέμισε το αφήγημά του: ο πληθωρισμός ανέβηκε κατά 3% σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα. Ο Πρωθυπουργός πλέον έχει σταματήσει να προσπαθεί να κρύψει πόσο αποκομμένη είναι η κυβέρνησή του από την πραγματικότητα.

Πέρα από τα μηνιαία στοιχεία που καταρρίπτουν το αφήγημα περί αποκλιμάκωσης, τα ετήσια είναι ακόμη πιο αποκαρδιωτικά:

– αύξηση 5,5% στην στέγαση

-ελαιόλαδο +49%, δημητριακά +11,2%.

-14% αύξηση στα ασφάλιστρα υγείας, γιατί το ΕΣΥ υποβαθμίζεται και η κυβέρνηση στέλνει η ίδια ουρανοκατέβατα κέρδη στις ασφαλιστικές, χωρίς αντίστοιχο φόρο, ενώ τις παρακολουθεί να εκτοξεύουν τα ασφάλιστρα χωρίς καμία παρέμβαση.

Ασφάλιστρα, στέγαση, ελαιόλαδο και δημητριακά οφείλονται σε εγχώριους παράγοντες. Δεν είναι εισαγόμενες αυξήσεις. Τι έκανε επί ένα χρόνο η κυβέρνηση για να αποκλιμακωση την κατάσταση;

-Γιατί δεν αξιοποίησε ούτε ένα από τα δεκάδες χιλιάδες κλειστά ακίνητα του δημοσίου για να αμβλύνει τη στεγαστική κρίση;

-Γιατί δεν εφάρμοσε την πρόταση του ΚΕΠΕ για δημιουργία εφαρμογής Τεχνητής Νοημοσύνης για κινητά που θα συγκρίνει σε ημερήσια βάση τις τιμές των προϊόντων στα σούπερ μάρκετ και θα προτείνει τις πιο συμφέρουσες επιλογές;

-Αφού τα πάμε τόσο καλά στην αποκλιμάκωση του πληθωρισμού, γιατί άλλαξε τον αρμόδιο Υπουργό Κ. Σκρέκα πριν μόλις 3 μήνες, αναγνωρίζοντας έτσι την κυβερνητική αποτυχία στη διαχείριση του μεγαλύτερου κοινωνικού προβλήματος;

Στην Ευρώπη συζητούν την έκθεση Ντράγκι για την ανταγωνιστικότητα και εδώ είναι μείζον θέμα η επιδοματική πολιτική του Πρωθυπουργού, αλλά και η αυξημένη κατά 7 ευρώ την εβδομάδα αποζημίωσης της νυχτερινής εργασίας για τους ένστολους.

Οι πολίτες χρειάζονται συνολικό σχέδιο που θα οδηγήσει τη χώρα με αυτοπεποίθηση σε ένα νέο παραγωγικό μοντέλο, και όχι επιδοματική πολιτική υπό το φόβο των δημοσκοπήσεων.