Λάικ – ντισλάικ: Από τον Λεξ και το ευλογημένο αλάτι έως τις “διαγραφές” του Νίκου Κουρή

Πολλές οι εμπειρίες που βιώσαμε και που αφορούν τον πολιτισμό την εβδομάδα που μας πέρασε. Σε αυτήν την στήλη, θα προσπαθήσουμε να καταγράφουμε σε τακτική βάση τι μας άρεσε και τι δε μας άρεσε, τα λάικ και τα ντισλάικ, τι μας έκανε εντύπωση και τι μας ξάφνιασε. Όχι, τόσο σε επίπεδο κριτικής, όσο σε επίπεδο ελεύθερου συνειρμού.

Από τα μεγάλα πολιτιστικά γεγονότα μέχρι τα μικρότερα, αλλά και τα σχεδόν αόρατα, αυτά που υπάρχουν παντού μέσα στη ζωή μας. Όσα παρατηρούμε στις βόλτες μας στην πόλη και στα θεάματα που βλέπουμε κάθε εβδομάδα και που συνήθως τα συζητάμε μόνο μεταξύ μας.

Τώρα σχολιάζουμε από τον ΛΕΞ και το “ευλογημένο” αλάτι έως τις “διαγραφές” του Νίκου Κουρή.

ΛΑΪΚ

Ραπ, Τερζόπουλος και αλάτι ευλογημένο στα λάικ της Γεωργίας Οικονόμου

Λάικ μεγάλο στο Off the hook festival και στους χιλιάδες νέους ανθρώπους που χοροπηδούσαν ρυθμικά στους στίχους του ΛΕΞ και του ΕΘΙΣΜΟΥ. Είναι αν μη τι άλλο συγκινητικό να ξέρεις πως και τα δικά σου παιδιά με τους φίλους τους είναι κάπου χαμένα μέσα στον κόσμο και ουρλιάζουν στίχους από τον “Φράχτη” και τη “Μουσική για τσόγλανους”. Γιατί είναι αυτά τα ίδια παιδιά που λίγα χρόνια τραγουδούσατε αγκαλιά στο Μέγαρο Μουσικής τον “Τεμπέλη Δράκο” και τη “Λιλιπούπολη” και είναι αυτά τα παιδιά στα οποία ελπίζεις πως ίσως έχουν το σθένος να ανατρέψουν την καθεστηκυία τάξη.

Ξαναείδα την “Ορέστεια” του Θεόδωρου Τερζόπουλου και μου άρεσε ακόμη περισσότερο γιατί το μάτι της δεύτερης θέασης πάντα είναι διαφορετικό. Είναι τόσο σπουδαίο για έναν σκηνοθέτη να έχει όραμα και να παίρνει πολιτική θέση στα πράγματα χωρίς να κρύβεται πίσω από το “η τέχνη για την τέχνη”.

Ενδιαφέρουσα πολύ η έκθεση του ΝΕΟΝ στο Σχολείον της Ειρήνης Παπά με τίτλο space of togetherness. Μάζεψα και εγώ σε ένα σακουλάκι λίγο από το “ευλογημένο” αλάτι από το έργο “Soul of Salt“, έναν λόφο από 8.000 κιλά αλάτι των patricia kaersenhout. Αλάτι που αντιπροσωπεύει το αλάτι των δακρύων που χύθηκαν κατά τη διάρκεια της δουλειάς και της αποικιοκρατίας. Ακολούθησα και τις οδηγίες της καλλιτέχνιδας και το διέλυσα στο σπίτι στο νερό ως λύση του πόνου του παρελθόντος. Η καλή ενέργεια μπορεί να κάνει και θαύματα άλλωστε…

“Kappa x Λεξ”, πάρτι στο Νέο Κόσμο και η Αθήνα γιορτάζει την ελευθερία της για τη Χριστίνα Τσατσαράγκου

Λάικ στο καταιγιστικό Off The Hook, όπου είδαμε τον ΛΕΞ να ξεσηκώνει για άλλη μια φορά – εύκολα – το θυμικό των θαυμαστών του και η νύχτα έγινε μέρα από τα καπνογόνα που άναβαν το ένα μετά από το άλλο μπροστά από τη σκηνή. Α propos, μέσα σε 72 ώρες έγινε sold-out το συλλεκτικό tracksuit «Kappa x Λεξ», που σχεδίασε η Kappa με την αισθητική του Λεξ. Το 3D video της καμπάνιας ξεπέρασε τα 606Κ organic views στο Instagram!

Η Ορέστεια του Τερζόπουλου μας τίναξε τα μυαλά στον αέρα, και για άλλη μία φορά η καταπληκτική Σοφία Χιλλ μου έφερε στο μυαλό την πρώτη πρώτη φορά που την είδα, στο “ALARME”, μια παράσταση-αριστούργημα.

Πώς και πώς περιμένω την έναρξη της νέας σεζόν στο θέατρο Ολύμπια που θα πραγματοποιηθεί στις 12 Οκτωβρίου με την όπερα Φιντέλιο του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν. Θα είναι μια βραδιά τιμής και μνήμης για την πόλη των Αθηνών, πάνω στην επέτειο της απελευθέρωσης της Αθήνας από την γερμανική κατοχή. Γενικά όπου υπάρχει η λέξη “ελευθερία” ας… συγκινούμαστε! Η είσοδος θα είναι ελεύθερη για το κοινό.

Έρχεται το μεγάλο free πάρτι της Στέγης στον Νέο Κόσμο και θα καεί το πελεκούδι.  “Ερχόμαστε πιο κοντά. Ο ένας με την άλλη. Αγκαλιά με όλη την πόλη, στην πρώτη μας συνάντηση προτού ξεκινήσει η καινούρια σεζόν” λένε οι Στεγίτες για το καθιερωμένο street πάρτι που “μας παρασύρει και μας ενώνει“.

Είδαμε τον Lenny με φτερά και πούπουλα στα VMAs, τον ακούσαμε να λέει ότι προετοιμάζεται για το residency στο Λας Βέγκας και κάπου αισθανόμαστε λίγο τυχεροί που τον προλάβαμε στο ΟΑΚΑ, γιατί ποιος ξέρει πότε και αν θα μας ξανάρθει.

Οι Franz Ferdinand ανακοίνωσαν την κυκλοφορία του νέου τους άλμπουμ που θα έχει τίτλο “The Human Fear” και περιοδεία. Μήπως έρθουν και κατά δω;

ΝΤΙΣΛΑΪΚ

Όσκαρ, Ηρακλής και το ερώτημα για τον Νίκο Κουρή για τη Γεωργία Οικονόμου

Όπως φαίνεται η παρωδία με την ελληνική υποψηφιότητα των Όσκαρ θα συνεχιστεί για πολύ ακόμη. Δεν έχει πάτο αυτό το βαρέλι και εμείς στο ίδιο έργο θεατές…

Θολός πολύ ο “Ηρακλής Μαινόμενος” που σκηνοθέτησε ο Δημήτρης Καραντζας. Κρίμα γιατί το υποκριτικό του καστ είχε δημιουργήσει μεγάλες προσδοκίες. Μοναδική στιγμή “ηρωισμού” όταν ηθοποιοί και κοινό αγνόησαν επιδεικτικά μία παρέα νεαρών που είχαν μαζευτεί ψηλά στους Βράχους και προσπαθούσαν να σαμποτάρουν την παράσταση με φώτα και τραγούδια.

Αλήθεια, χώρισε ή όχι ο Νίκος Κουρής με την Έλενα Τοπαλίδου; Αυτό φαίνεται πως απασχολεί τους πάντες και έχει “βουήξει” το διαδίκτυο. Πραγματικά, σώνει πια με αυτήν την Νικολούλεια έρευνα που διεξάγεται στο διαδίκτυο για το ποιες γαμήλιες φωτογραφίες έσβησε ο γνωστός ηθοποιός από το προφίλ του στα social.

Ποιος ο λόγος στην τηλεοπτική σειρά “Gaslit” στο Αnt1+ με την Τζούλια Ρόμπερτς και τον Σον Πεν, ο δεύτερος να έχει μεταμορφωθεί τόσο πολύ; Αυτό το ασύλληπτο διαστάσεων μακιγιάζ έχει αφαιρέσει κάθε ίχνος από τα χαρακτηριστικά του Σον Πεν και πραγματικά απορώ για ποιο λόγο κάποιος να παίξει σε μία σειρά, αν δεν θυμίζει σε τίποτα τον εαυτό του.

Σκέψου τι πας να δεις, εξορκισμοί με Γκλεν Κλόουζ και έρημοι Linkin Park για τη Χριστίνα Τσατσαράγκου

Ξαναπιάνω το… νήμα από την “Ορέστεια” του Τερζόπουλου που ήταν μία παράσταση πάνω από 3 ώρες για να ξαναθυμηθούμε την ερώτηση … “ξέρεις τι πας να δεις;”. Όταν έχεις ασχοληθεί λίγο παραπάνω με το τι θα πας να δεις, σίγουρα ένα μπουκαλάκι νερό θα σκέφτηκες να το πάρεις. Φεύγοντας από την παράσταση ακούσαμε παράπονα για τη διάρκεια, τη δίψα και το… πιάσιμο. Όλα αυτά ήταν αναμενόμενα.

Ανοίγεις να δεις μια ταινία στο Netflix και βγαίνει μπροστά σου το πρόσωπο της Γκλεν Κλόουζ (που είσαι και φαν). Το “The Deliverance” είναι μια ιστορία που στους τίτλους αρχής αναφέρει πως βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. Τελικά η ταινία ακολουθεί την ιστορία της οικογένειας Τζάκσον από το Πίτσμπουργκ, όταν εκείνη μετακομίζει σε ένα δαιμονισμένο σπίτι. Η ταινία τελειώνει και μα την Παναγία δεν μπορεί κανείς να καταλάβει γιατί η Κλόουζ έπαιξε σε αυτή την κακή παρωδία του “Εξορκιστή”.  

Έλεος, αξίζει μία ευκαιρία στην αντικαταστάτρια του Chester Bennington, Emily Armstrong. Δεν είναι ο κλώνος του Chester των Linkin Park, είναι μία “άλλη” φωνή, μια διαφορετική παρουσία που θέλει τον χρόνο της. Ντισλάικ στον γιο του Chester που θέλει οι Linkin Park να “παγώσουν” στον χρόνο.