O Μαρσέλους Ουίλιαμς έγινε ο τελευταίος θανατοποινίτης που εκτελέστηκε χωρίς να είναι βέβαιο πως ήταν ένοχος

Πέντε άνθρωποι εκτελέστηκαν στις ΗΠΑ το τελευταίο εξαήμερο. Ανήκουν στη λίστα των 24 θανατοποινιτών που οι εισαγγελείς της χώρας έχουν αποφασίσει να πεθάνουν μέσα στο 2024.

Σήμερα τα ξημερώματα -ώρα Ελλάδας- έγιναν δυο: του Travis James Mullis στο Τέξας (σκότωσε τον ηλικίας 3 μηνών γιο του, γιατί όπως είπε δεν μπορούσε να σταματήσει το κλάμα του μωρού «και πίστεψα πως ο μόνος τρόπος είναι να το σκοτώσω» και του Marcellus Williams, ο οποίος από το 2001 όταν καταδικάστηκε έως τα ξημερώματα που άφησε την τελευταία του πνοή (δια θανατηφόρας ένεσης), δήλωνε αθώος με τα στοιχεία της έρευνας να είναι μαζί του.

Σύμφωνα με το Death Penalty Information Center, εκ των 1.595 θανατοποινιτών που έχουν εκτελεστεί από το 1973, τουλάχιστον 200 κρίθηκαν αθώοι μετά θάνατον. Οι περισσότεροι ήταν στη Φλόριντα, το Ιλινόις και το Τέξας.

Για κάθε οκτώ άτομα που εκτελούνται, ένα καταδικασμένο σε θάνατο άτομο απαλλάσεται.

ΓΙΑ ΤΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΗΚΕ Ο WILLIAMS

Όπως κάθε πρωί, έτσι κι εκείνο της 11ης Αυγούστου του 1998, η 42χρονη δημοσιογράφος Felicia Gayle του St. Louis Post-Dispatch στο Μιζούρι έκανε το μπάνιο της στο δεύτερο όροφο του σπιτιού της. Τελείωσε και κατευθύνθηκε προς την κουζίνα.

Σύμφωνα τα αστυνομικά έγγραφα, στις σκάλες είδε μπροστά της έναν κλέφτη. Εκείνος έτρεξε στην κουζίνα, πήρε ένα μαχαίρι και χτύπησε την Gayle 43 φορές. Τη σορό ανακάλυψε ο σύζυγος του θύματος, Daniel το βράδυ, όταν επέστρεψε σπίτι.

Κάλεσε αμέσως την αστυνομία που μεταξύ των αποδεικτικών στοιχείων που συγκέντρωσε ήταν αποτύπωμα παπουτσιών στο αίμα της Gayle, δαχτυλικά αποτυπώματα στο μαχαίρι, μια θήκη μαχαιριού και τρίχες πάνω στο t-shirt της άτυχης γυναίκας που δεν ήταν δικά της. Από το σπίτι έλειπαν η τσάντα και το μπουφάν της, όπως και το laptop του συζύγου της.

Για μήνες οι έρευνες δεν οδηγούσαν προς συγκεκριμένη κατεύθυνση κι έτσι το Μάιο του 1999 η οικογένεια του θύματος ενημερώσει ότι θα έδινε 10.000 δολάρια σε όποιον παρείχε πληροφορίες που θα οδηγούσαν στην σύλληψη και την καταδίκη του δολοφόνου.

Λίγες ημέρες αργότερα, ένας άνδρας και μια γυναίκα υπέδειξαν τον Marcellus Williams. Ο άνδρας ήταν πρώην συγκρατούμενος του Williams και η γυναίκα η τότε σύντροφος του ανθρώπου που ήταν στη φυλακή, ως ένοχος της κατηγορίας για κλοπή σε μαγαζί με ντόνατ.

Ένορκοι έκριναν το αποτέλεσμα της δίκης για τη δολοφονία και τον βρήκαν ένοχο, μολονότι ουδένα στοιχείο αποδείκνυε ότι είχε πατήσει ποτέ το πόδι του στο σπίτι της Gayle.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, οι δικηγόροι του Williams αμφισβήτησαν τις αρχικές καταθέσεις, με αυτούς που τις έδωσαν να αλλάζουν το περιεχόμενο και συχνά να δίνουν άρδην διαφορετικές πληροφορίες για τον φόνο.

Τα τελευταία χρόνια δεν είναι στη ζωή, ωστόσο ο 56χρονος δεν σταμάτησε τον αγώνα του να αποδείξει πως είναι αθώος. Δεν το κατάφερε ποτέ.

Ο δικαστικός διακανονισμός που γύρισε μπούμερανγκ

Η εκτέλεση του -με θανατηφόρα ένεση- αναβλήθηκε δυο φορές, με τον πρώην Κυβερνήτη της περιοχής να συγκροτεί επιτροπή για να ερευνήσει αν όντως ο Williams ήταν ένοχος. Αυτή τη διέλυσε ο διάδοχος του το καλοκαίρι του 2023 και διέταξε για τρίτη φορά την εκτέλεση του κρατουμένου που έως τότε δήλωνε αθώος.

Στις δίκες αποκαλύφθηκε όλη του η ζωή. Στοιχεία όπως ότι μεγάλωσε σε μια φτωχή οικογένεια, που τον εξέθεσε στο αλκοόλ, τα ναρκωτικά και τα όπλα από νεαρή ηλικία, ήταν θύμα σεξουαλικής βίας και σωματικής κακοποίησης από τους δικούς του ανθρώπους και ‘απασφάλισε’ όταν το 1997 πέθανε ο αδελφός του -η μόνη πατρική φιγούρα που είχε ποτέ.

Όπου ‘απασφάλισε’ λήστεψε ένα σπίτι και μετά το κατάστημα με τα ντόνατ που τον έπιασαν. Είχε ήδη αποκτήσει ένα βιολογικό και ένα θετό παιδί που κατέθεσαν τα καλύτερα για εκείνον.

Τον περασμένο Αύγουστο η εισαγγελία και οι δικηγόροι του Williams κατέληξαν σε συμφωνία, βάσει της οποίας ο άνδρας θα δήλωνε ένοχος στην κατηγορία για φόνο πρώτο βαθμού, με αντάλλαγμα την ισόβια κάθειρξη -χωρίς αναστολή- αντί της εκτέλεσης.

Το σχετικό έγγραφο είχε και την υπογραφή του συζύγου της Felicia Gayle.

Παρ’ όλα αυτά, ο γενικός εισαγγελέας της πολιτείας Andrew Bailey δεν τη δέχθηκε και διέταξε τον δικαστή της περιφέρειας του Σεντ Λούις, Bruce Hilton να κάνει ακρόαση αποδεικτικών στοιχείων.

Εκεί ο Baily είπε πως «η υπεράσπιση έχει δημιουργήσει μια ψευδή αφήγηση αθωότητας για να εξαιρέσει έναν καταδικασμένο δολοφόνο από την ποινή του θανάτου και να εκπληρώσει τους πολιτικούς του σκοπούς».

Ο εισαγγελέας που είχε χειριστεί αρχικά την υπόθεση, ομολόγησε πως έγιναν λάθη στη δίκη του 1998 όταν μολύνθηκαν τα αποδεικτικά στοιχεία. Υπό άλλες συνθήκες o Williams θα είχε αθωωθεί.

Τόνισε και ότι τα αποτελέσματα της εξέτασης DNA στο αίμα που βρέθηκε στο μαχαίρι της επίθεσης έδειξε πως ανήκε σε βοηθό εισαγγελέα που το έπιασε χωρίς να φορέσει γάντια.

Σε κάθε περίπτωση, δεν ήταν του καταδικασμένου. Η άλλη πλευρά υποστήριξε ότι «δεν αποκλείεται όμως, και να είναι» κάτι που δεν μπορούσε να αποδειχθεί αφού «τα τελευταία τεστ έδειξαν πως ήταν πολλοί αυτοί που το έπιασαν».

Παρ όλα αυτά, ο δικαστής Hilton αρνήθηκε να ακυρώσει την καταδίκη «αφού παραδέχθηκε πως έκανε φόνο πρώτου βαθμού» στο έγγραφο του Αυγούστου.

Οι εισαγγελείς του Σεντ Λούις και οι δικηγόροι του Williams κατέθεσαν κοινή αίτηση στο Ανώτατο Δικαστήριο του Μιζούρι να επιστρέψει την υπόθεση σε κατώτερο δικαστήριο «για περισσότερες ακροάσεις». Δεν έγινε αποδεκτό, ενώ δεν είχε ευτυχή κατάληξη και η αίτηση που έκανε ο κόσμος για την σωτηρία του.

Ο γιος του Williams παρακολούθησε την εκτέλεσή του

Η εκτέλεση του Williams είχε προγραμματιστεί για τις 18.00. Το τελευταίο του γεύμα ήταν φτερούγες κοτόπουλου και ξεροτηγανίδια. Ο τελευταίος άνθρωπος που τον επισκέφτηκε ήταν ο Ιμάμης Jalahii Kacem. Η τελευταία του φράση ήταν «Δοξάστε τον Αλλάχ σε κάθε κατάσταση» -έγινε Μουσουλμάνος στη φυλακή.

Στις 16.50 έγινε γνωστό πως απορρίφθηκε και η τελευταία αίτηση αναστολής. Μια ώρα μετά, οι μάρτυρες της εκτέλεσης -μεταξύ τους και ο γιος του- μεταφέρθηκαν στην αίθουσα των θεατών της φυλακής. Η θανατηφόρα ένεση χορηγήθηκε στις 18.01. Ο θάνατος διαπιστώθηκε στις 18.10.