Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο: Βήμα πίσω για τη θέση της γυναίκας – Η (υπο)εκπροσώπηση σε αριθμούς

Πριν από περίπου έναν χρόνο, στο EU24/7 γράφαμε για τα αργά βήματα που γίνονται στην εκπροσώπηση των γυναικών στο Ευρωκοινοβούλιο. Τότε, βέβαια, υπήρξε η ενθαρρυντική σταθερή αύξηση των ποσοστών, από καταβολής Κοινοβουλίου και μέχρι τις Ευρωεκλογές του 2019.

Το 39.8% που διαμορφώθηκε πριν από πέντε χρόνια παρέμενε μικρό ποσοστό, ήταν όμως το μεγαλύτερο της ιστορίας.

Μόνο 31 γυναίκες ήταν μέλη από το 1952, μέχρι τις πρώτες εκλογές του 1979. Το ποσοστό εκπροσώπησης των γυναικών στο πρώτο εκλεγμένο με άμεση ψηφοφορία Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ήταν 15,2%.

Στο διάστημα αυτών των ετών μεσολάβησαν τα εξής:

Παρά τη -διπλή- κοινή παραδοχή πως υπήρξε μεν μία πρόοδος με την πάροδο των ετών, αλλά η εκπροσώπηση των γυναικών παρέμενε αδύναμη, στις Ευρωεκλογές του 2024 κάναμε βήματα πίσω.

Κι αυτό διότι ήταν η πρώτη φορά που το ποσοστό των γυναικών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κινήθηκε αντίρροπα με τη διαχρονική του πορεία, παρουσιάζοντας μείωση.

Πλέον, λιγότερο από το 39% των εκλεγμένων βουλευτών είναι γυναίκες, μια μείωση 1% περίπου σε σύγκριση με την προηγούμενη εκλογική περίοδο.

Το ποσοστό των γυναικών που εκλέχθηκαν ως ευρωβουλευτές τον Ιούνιο του 2024 ήταν για την ακρίβεια 38,5%, κάτι που σημαίνει ότι οι γυναίκες, όχι απλώς εξακολουθούν να υποεκπροσωπούνται στην πολιτική και στο δημόσιο βίο σε τοπικό, εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά πηγαίνουμε και προς την αντίθετη κατεύθυνση σε σχέση με τον στόχο της ισότητας.

“Είναι η πρώτη φορά από τη διεξαγωγή των εκλογών για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 1979, που το ποσοστό των γυναικών έχει μειωθεί σε σύγκριση με την προηγούμενη θητεία”, είχε δηλώσει στο Euronews ο Doru Frantescu, ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της πλατφόρμας κοινωνικοπολιτικών ερευνών, μετά τις Ευρωεκλογές.

“Δεν είναι μεγάλη μείωση, μόλις 1%. Ωστόσο, είναι η πρώτη φορά που δεν σημειώνεται ανοδική τάση προς την ισοτιμία”, πρόσθεσε.

“Πράσινη” η μοναδική ισότητα και η ισότητα ως… ανέκδοτο στην Ελλάδα

Ως προς τις πολιτικές ομάδες, μόνο η ομάδα των Πρασίνων έχει την πλήρη ισότητα, με 50,9% ευρωβουλεύτριες στις τάξεις της. Η Αριστερά και το Renew ακολουθούν με ποσοστό περίπου 45%, ενώ λίγο περισσότερο από το ένα πέμπτο (21,7%) των ευρωβουλευτών από την Ομάδα των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών (ECR) είναι γυναίκες, που είναι και το χαμηλότερο ποσοστό από όλες τις ομάδες.

Όσον αφορά πάντως γενικά στην εκπροσώπηση των γυναικών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αυτή είναι πάνω από τον παγκόσμιο, αλλά και τον ευρωπαϊκό μέσο όρο από τα εθνικά κοινοβούλια.

Από εκεί και πέρα, σε επίπεδο χωρών, η Σουηδία και η Φινλανδία βρίσκονται στην κορυφή με τουλάχιστον το 60% των Ευρωβουλευτών τους να είναι γυναίκες, ενώ η Κύπρος βρίσκεται στον πάτο με καμία γυναίκα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και 6 άνδρες Ευρωβουλευτές. Είναι η μοναδική χώρα που δεν εκπροσωπείται από γυναίκα.

Όσο για την Ελλάδα, βρίσκεται 8η από το τέλος, με 6 γυναίκες και άνδρες Ευρωβουλευτές.

Δείτε το Infographic του NEWS 24/7

Οι γυναίκες σε κορυφαίες θέσεις στην ΕΕ

Από τον Ιανουάριο του 2022, τη θέση του πρόεδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κατέχει γυναίκα: Η ευρωβουλεύτρια, Ρομπέρτα Μέτσολα από τη Μάλτα η οποία και επανεξελέγη για άλλα δυόμισι χρόνια τον Ιούλιο του 2024.

Στην κοινοβουλευτική περίοδο 2024-2029, 7 από τους 14 αντιπροέδρους είναι γυναίκες ενώ την προηγούμενη περίοδο ήταν 6.

Το 2019, δυο ευρωπαϊκά όργανα είχαν για πρώτη φορά γυναίκες στη θέση του προέδρου. Η Ούρσουλα φον ντερ Λάγιεν έγινε πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και η Κριστίν Λαγκάρντ έγινε πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ύστερα από ψήφισμα του Κοινοβουλίου.

Τον Ιούλιο του 2024, το Κοινοβούλιο εξέλεξε την Ούρσουλα φον ντερ Λάγιεν για δεύτερη πενταετή θητεία ως πρόεδρο της Επιτροπής.

Η Κάγια Κάλλας προτάθηκε για τη θέση της Ύπατης Εκπροσώπου της ΕΕ για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας. Καθώς θα πρέπει να είναι μέλος της νέας Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο διορισμός της υπόκειται στη διαδικασία ακρόασης κατά την οποία οι ευρωβουλευτές θα ψηφίσουν το φθινόπωρο για την έγκριση ή την απόρριψη της Επιτροπής στο σύνολό της.