Μητσοτάκης – Σαμαράς παίζουν εν ου παικτοίς, σαν κακομαθημένα παιδιά…

Εδώ και μερικούς μήνες εξελίσσεται μια βεντέτα μεταξύ δύο πρωθυπουργών, ενός νυν και ενός πρώην. Και οι δύο ανήκουν στο ίδιο κόμμα. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι η βεντέτα αυτή έχει χαρακτηριστικά κωμωδίας(κάτι σαν «τα παλιόπαιδα τ’ ατίθασα»), αν δεν τους οδηγούσε σε απαράδεκτες συμπεριφορές. Τον πρώην (Σαμαρά) σε εμπόριο πατριωτισμού και τον νυν (Μητσοτάκη) σε αντιθεσμική συμπεριφορά.

Το τελευταίο επεισόδιο αυτής της βεντέτας παίχτηκε χτες το απόγευμα στη Βουλή. Εκεί επέλεξε ο Κυριάκος Μητσοτάκης να απαντήσει στις πρόσφατες δηλητηριώδεις αιχμές του Αντώνη Σαμαρά εναντίον του για την πολιτική του απέναντι στην Τουρκία.

‘Όμως, ο κ. Μητσοτάκης δεν το έκανε ευθέως, δεν τόλμησε να απαντήσει απευθείας στον κ. Σαμαρά. Το έκανε με απαράδεκτα αντιθεσμικό τρόπο μέσω ενός κόμματος της αντιπολίτευσης. Σε μια πρωτοφανή ενέργεια ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι «δεν αναγνωρίζει» τον επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ Νίκο Παππά, επειδή έχει καταδικαστεί από το Ειδικό Δικαστήριο. Και αποχώρησε την ώρα της ομιλίας του.

Όμως, η στάση αυτή του πρωθυπουργού δεν είχε στόχο τον ΣΥΡΙΖΑ και τον κ. Παππά. Λέγοντας ότι «δεν χαριεντίζεται» μαζί του απευθυνόταν στον κ. Σαμαρά, ο οποίος είχε ανταλλάξει χειραψία με το βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, με τον οποίο συνυπήρξε σε μια εκδήλωση.

Ο κ. Σαμαράς σήκωσε το γάντι και, με τη γνωστή μέθοδο «μέσω συνεργατών», κατηγόρησε τον κ. Μητσοτάκη για «επικίνδυνους χαριεντισμούς» με την Τουρκία, στην οποία (ο Μητσοτάκης) κάνει «υποκλίσεις»!

Η στάση και των δύο θα ήταν παιδιάστικη, αλλά σε αυτό το επίπεδο η ρήση «τα παιδία παίζει» δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί.

Πρώτον, ο κ. Σαμαράς κάνει εμπόριο πατριωτισμού, κατηγορώντας την κυβέρνηση του κόμματός του και τον πρωθυπουργό της ότι ετοιμάζεται να κάνει «επικίνδυνες» παραχωρήσεις σε εθνικά θέματα (Κυπριακό, Αιγαίο).

Δεύτερον, ο κ. Μητσοτάκης ουσιαστικά ανέχεται αυτές τις κατηγορίες και μιλάει αορίστως για «πατριώτες της φακής». Όμως, χτες στη Βουλή, για να ρίξει μια «μπηχτή» στον κ. Σαμαρά, συμπεριφέρθηκε αντιθεσμικά. Ο πρωθυπουργός έχει δικαίωμα να μην παρακολουθήσει την ομιλία οποιουδήποτε αρχηγού ή βουλευτή. Δεν έχει δικαίωμα να δηλώνει ότι «δεν αναγνωρίζει» τον επικεφαλής οποιουδήποτε κόμματος. Αυτό αντίκειται στην πολιτική και κοινοβουλευτική τάξη και δεοντολογία. Ο πρωθυπουργός είναι ένα από τα μέρη της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, δεν ορίζει αυτός ποια θα είναι τα άλλα. Επιλέγει τους δικούς του υπουργούς, δεν μπορεί να επιλέγει τους αρχηγούς των άλλων κομμάτων.

Η χτεσινή στάση του πρωθυπουργού ήταν αντιθεσμική(και αν υπήρχε πρόεδρος της Βουλής με κύρος θα του το έλεγε…) και γι’ αυτό ανεύθυνη. Αν θεωρεί τον κ. Σαμαρά «πατριώτη της φακής», ας το πει ευθέως. Η κατηγορία ότι «χαριεντίζεται» με τον κ. Παππά, επειδή τον χαιρέτησε σε μια εκδήλωση, είναι αστεία. Είναι δικό του θέμα να ανέχεται ή όχι τον κ. Σαμαρά που του λέει ότι «χαριεντίζεται με την Τουρκία». Αν δεν θέλει να τον ανεχθεί, έχει σοβαρότερους τρόπους να το κάνει από το να λέει στη Βουλή ότι αντάλλαξε χειραψία με τον επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ.

Εν κατακλείδι, Μητσοτάκης και Σαμαράς συμπεριφέρονται σαν κακομαθημένα παιδιά. Μόνο που «παίζουν εν ου παικτοίς». Και οι δύο «βλάπτουν την Συρία το ίδιο».

Όμως, ο νυν πρωθυπουργός έχει μεγαλύτερη ευθύνη. Δεν δικαιούται να επιχειρεί να λύσει τα εσωκομματικά του προβλήματα με αντικοινοβουλευτική συμπεριφορά και λαϊκίστικα επιχειρήματα. Αν τον προκαλεί ο Σαμαράς, ο Μητσοτάκης δεν μπορεί να το παρακάμψει με ένα «δεν αναγνωρίζω τον Παππά». Το πρόβλημά του είναι ο Σαμαράς . Και δεν τολμάει να το αντιμετωπίσει…