Ωραία τα λόγια, μηδέν στην πράξη…

Δύο χθεσινά γεγονότα δείχνουν ότι έχει διαχρονική ισχύ η παλιά καραμανλική ρήση “στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται“.

Το πρώτο: Επίσκεψη στην Ελλάδα πραγματοποιεί ο πρόεδρος της Γερμανίας. Πήγε στο Μνημείο του Ολοκαυτώματος στη Θεσσαλονίκη, θα πάει στη μαρτυρική Κάνδανο τη Κρήτης, είπε η χώρα του αναγνωρίζει τις θηριωδίες που διέπραξε την περίοδο της Κατοχής. Ωραία λόγια. Όμως, όταν η συζήτηση φτάνει στο θέμα των αποζημιώσεων, τα λόγια τελειώνουν και έρχεται η κοφτή απάντηση: “Η Γερμανία θεωρεί ότι νομικά έχει κλείσει“.

Το δεύτερο: Ο πρόεδρος της Κύπρου εκλήθη στον Λευκό Οίκο και ο πρόεδρος Μπάιντεν εξέφρασε “αισιοδοξία” για λύση του Κυπριακού στο πλαίσιο των αποφάσεων του ΟΗΕ. Δηλαδή, αυτό που ζητεί η Κύπρος. Ωραία λόγια. Στην πράξη τι γίνεται; Τίποτα.

Έχουν περάσει οκτώ δεκαετίες από τη λήξη του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου. Η ηττηθείσα Γερμανία ανασυγκροτήθηκε, έγινε οικονομική υπερδύναμη, αλλά οι ευθύνες της για τις καταστροφές που προκάλεσε στις χώρες κατοχής ουδέποτε αποδόθηκαν. Η ίδια θεωρεί ότι έχει επέλθει ένα είδος παραγραφής. Ούτε καν συζητεί για αποζημιώσεις. Στην ελληνική περίπτωση ούτε για το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο. Χτες το αρνιόταν ο Σόιμπλε, σήμερα ο Σταϊνμάιερ.

Διαχρονικά οι ελληνικές κυβερνήσεις “θέτουν το ζήτημα”. Το ίδιο έκαναν και τώρα η Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο Πρωθυπουργός. Περισσότερο ως μια τυπική υποχρέωση και όχι επειδή ελπίζουν ότι κάτι θα αλλάξει. Γνωρίζουν την κατηγορηματική άρνηση της Γερμανίας και αρκούνται στα λόγια. Καμιά διεθνή νομική ενέργεια δεν έχει κάνει το ελληνικό κράτος. Δεν πιστεύει ότι θα κερδίσει; Το σίγουρο είναι ότι όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν θέλουν να διαταράξουν τις σχέσεις τους με τη χώρα-ηγέτη στην Ευρώπη.

Έχει περάσει μισός αιώνας από την τουρκική εισβολή και κατοχή σχεδόν της μισής Κύπρου και ακόμα αναζητείται “λύση σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΟΗΕ”. Όλοι το λένε, αλλά είναι λόγια. Τέτοια λύση δεν υπάρχει στον ορίζοντα, ας είμαστε ρεαλιστές.

Η επίσκεψη Χριστοδουλίδη στον Λευκό Οίκο χαιρετίσθηκε ως σημαντική εξέλιξη, επειδή είναι η πρώτη πρόσκληση που απευθύνεται σε Κύπριο πρόεδρο εδώ και σχεδόν τρεις δεκαετίες. Και λοιπόν; Ποιο αποτέλεσμα θα έχει; Κανένα. Ο Μπάιντεν έχει ελάχιστους μήνες θητεία και όσα είπε για λύση είναι απλώς ευχολόγιο. Ο Ερντογάν δεν θα τον ακούσει. Όσο και να μη θέλουμε να το παραδεχθούμε τη “λύση” έδωσε ο τουρκικός στρατός το 1974, εκμεταλλευόμενος τις εγκληματικές ενέργειες της ελληνικής χούντας και των Κύπριων συνεργών της. Οι ελληνοκύπριοι, άλλωστε, δεν φαίνεται να πιστεύουν σε λύση συνύπαρξης με τους τουρκοκύπριους, όπως φάνηκε από την απόρριψη του σχεδίου Ανάν. Και ο Ερντογάν το μόνο που συζητεί πλέον είναι η λύση των δύο κρατών.

Εν κατακλείδι, στα λόγια είναι όλα εντάξει, πράξη δεν υπάρχει. Για όσους τα λένε προφανώς δεν ισχύει η ρήση του Αμερικανού πολιτικού Βενιαμίν Φραγκλίνου “το καλά καμωμένο είναι καλύτερο από το καλά ειπωμένο”…