ΕΙΔΑΜΕ ΤΟ BROKEBACK MOUNTAIN – ΓΙΑΤΙ Η ΑΓΑΠΗ ΣΥΝΟΡΑ ΚΑΙ ΦΥΛΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ

Το “Brokeback Mountain” που σκηνοθετεί ο Κωνσταντίνος Ρήγος στο ανακαινισμένο θέατρο Κνωσσός είναι η πιο πολυσυζητημένη ίσως παράσταση της φετινής σεζόν. Δικαίως, καθώς το έργο πραγματεύεται μια συγκινητική και περίπλοκη ιστορία αγάπης ανάμεσα σε δύο καουμπόηδες που αρχικά εμφανίστηκε ως διήγημα της Annie Proulx το 1997 και έγινε γνωστή παγκοσμίως με την κινηματογραφική μεταφορά του το 2005, σε σκηνοθεσία Ang Lee.

Η ταινία απέσπασε ευρεία αναγνώριση για την ευαισθησία και την αυθεντικότητά της, κερδίζοντας τρία βραβεία Όσκαρ, μεταξύ των οποίων και αυτό της Καλύτερης Σκηνοθεσίας. Έκτοτε, η ιστορία του Brokeback Mountain παραμένει ένα διαχρονικό σύμβολο της αγάπης που αψηφά τα κοινωνικά στερεότυπα και των αγώνων για προσωπική ελευθερία και αποδοχή.

Θα έχουμε για πάντα το Brokeback Mountain…

Η ιστορία διαδραματίζεται τη δεκαετία του 1960 και αφηγείται τη σχέση δύο ανδρών, του Ένις Ντελ Μαρ και του Τζακ Τουίστ, οι οποίοι γνωρίζονται μέσα σε ένα γραφείο εύρεσης εργασίας, όταν πιάνουν εποχική δουλειά ως βοσκοί στα άγρια βουνά του Γουαϊόμινγκ. Κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στα βουνά, ο Ένις και ο Τζακ αναπτύσσουν έναν βαθύ συναισθηματικό δεσμό, ο οποίος εξελίσσεται σε μια ρομαντική σχέση.

Ωστόσο, λόγω της κοινωνικής καταπίεσης και των συντηρητικών αξιών της εποχής, οι δύο άνδρες νιώθουν αναγκασμένοι να κρατήσουν τη σχέση τους κρυφή και καταλήγουν να ακολουθήσουν διαφορετικούς δρόμους στη ζωή τους. Ο Ένις παντρεύεται και αποκτά παιδιά, ενώ ο Τζακ παντρεύεται επίσης, χωρίς να καταφέρει να απελευθερωθεί από τα αληθινά του συναισθήματα. Παρά την απόσταση και τις συνθήκες που τους χωρίζουν, οι δύο ήρωες συναντιούνται περιοδικά και διατηρούν μια σχέση που χαρακτηρίζεται από ένταση και νοσταλγία.

Η σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Ρήγου

Το Brokeback Mountain μετά την κινηματογραφική του επιτυχία μεταφέρθηκε και στο θέατρο. Το 2023 ανέβηκε για πρώτη φορά στο West End του Λονδίνου, σε σκηνοθεσία του Jonathan Butterell, με τους ηθοποιούς Lucas Hedges και Mike Faist στους ρόλους του Ένις και του Τζακ, αντίστοιχα. Η θεατρική διασκευή γράφτηκε από την Ashley Robinson και σε αυτή στηρίχθηκε και ο Κωνσταντίνος Ρήγος για την παράσταση που σκηνοθέτησε στο Θέατρο Κνωσσός.

Η διασκευή αυτή, εστιάζει ως επί το πλείστον στους δύο κεντρικούς ρόλους και μένει πιστή στο πνεύμα της αρχικής ιστορίας αναδεικνύοντας τα θέματα της αγάπης, της απώλειας και της σύγκρουσης μεταξύ της προσωπικής ελευθερίας και των κοινωνικών περιορισμών.

Η σκηνοθετική ματιά του Κωνσταντίνου Ρήγου διακρίνεται για την έντονη συναισθηματική της δύναμη και την ευαίσθητη απεικόνιση μιας ομοφυλοφιλικής σχέσης σε ένα αυστηρά συντηρητικό περιβάλλον. Όχι μόνο σεβάστηκε απόλυτα το υλικό της Άνι Πρου, αλλά κατάφερε να αναδείξει όσο καλύτερα μπορούσε τα μοναδικά χρώματα της σχέσης των δύο ανδρών με μία λυρική γραμμική αφήγηση υψηλών συναισθηματικών δονήσεων.

Όπλο του η απλότητα των σκηνικών μέσων και η πολυπλοκότητα του εσωτερικού κόσμου των ηρώων. Στη μεγάλη σκηνή του θεάτρου Κνωσός δέσποζε μία μόνο καρέκλα. Με την έναρξη της παράστασης, αυτή γέμισε περιμετρικά από προβολές video που μας μετέφεραν στο τραχύ περιβάλλον του Γουαϊόμινγκ.

Οι ερμηνείες

Ο Δημήτρης Καπουράνης και ο Μιχαήλ Ταμπακάκης έχουν δύο πολύ δύσκολους ρόλους να φέρουν εις πέρας, διότι οι περισσότεροι έχουμε ταυτίσει τον Ένις με τον Χιθ Λέτζερ και τον Τζακ με τον Τζέικ Τζίλενχαλ. Όσο τα λεπτά κυλούν, ο τρόπος που στέκονται στη σκηνή και μιλούν μας κάνουν να ξεχάσουμε την ταινία.

Μία μικρή φωτιά ανάβει μπροστά στη σκηνή και οι δύο καουμπόηδες έρχονται όλο και πιο κοντά ο ένας στον άλλο. Το άγριο ορεινό τοπίο σπάει τις αντιστάσεις τους, αφήνει την ουσία των συναισθημάτων να επικρατήσει. Η ένταση της καταπιεσμένης αγάπης τους, δε χρειάζεται καμία υπερπαραγωγή που να μοιάζει με την ταινία του Ανγκ Λι. Αρκεί και μόνο η ευαίσθητη ματιά πάνω στην αριστουργηματική ιστορία της Πρου και μια πιο άμεση και κοντινή εμπειρία της σχέσης των δύο ηρώων. Μερικές από τις εικόνες που στήνει ο Ρήγος επί σκηνής είναι εξαιρετικές. Η σκηνή του πρώτου φιλιού των δύο ανδρών, αυτή της πρώτης ερωτικής επαφής και βέβαια η εκρηκτική σκηνή του χωρισμού τους.

Ο Δημήτρης Καπουράνης είναι πραγματικά σαρωτικός. Δεν είναι λίγες οι στιγμές που σηκώνει όλη την παράσταση στους ώμους του υπερκαλύπτοντας τις όποιες αδυναμίες της. Είναι αξιοθαύμαστος ο τρόπος που κινείται, που σωματοποιεί τα συναισθήματά του και αλλάζει το ηχόχρωμα της φωνής του. Ο Μιχαήλ Ταμπακάκης στον ρόλο του Ένις φαίνεται πιο αμήχανος, πιο εγκλωβισμένος σε ένα σκηνικό φορμαλισμό της περσόνας του ήρωά του. Όσο περνάει η ώρα, ωστόσο, αφήνεται να παρασυρθεί από το ίδιο του το συναίσθημα, τον βοηθά σε αυτό καθοριστικά και ο συμπρωταγωνιστής του.

Η μουσική του Dan Gillespie Sells, σε συνδυασμό με ζωντανή ορχήστρα και φωνές που απέδωσαν μελαγχολικά country κομμάτια, συνέβαλαν στη δημιουργία της κατάλληλης νοσταλγικής ατμόσφαιρας, ενώ η Δωροθέα Μερκούρη τα ερμήνευσε ιδανικά.

Η αδυναμία της παράστασης αυτής εντοπίζεται στους δεύτερους κυρίως ρόλους. Ο Δημήτρης Καπετανάκος στον αντιφατικό διπλό ρόλο του μάτσο υπεύθυνου του κοπαδιού και του γλυκανάλατου δεύτερου συζύγου της γυναίκας του Ένι δεν πείθει, το ίδιο και η νεαρή Κορίνα-Άννα Γκουγκουλή – η σύζυγος- που έχει πολλές αμήχανες στιγμές, ιδίως στις εξάρσεις της.

Αξίζει να δει κάποιος την παράσταση αυτή;

Και βέβαια ναι. Η σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Ρήγου αποδίδει την ακατέργαστη και προσωπική ουσία της ιστορίας, μεταφέροντας αυθεντικά την εμπειρία των δύο νεαρών ανδρών που ζουν έναν απαγορευμένο έρωτα, αντιμέτωποι με τους κοινωνικούς περιορισμούς. Αν και η παράσταση δεν έχει την οπτική μεγαλοπρέπεια της ταινίας με τα απέραντα ορεινά στοιχεία, καταφέρνει να αγγίξει με απλότητα και ειλικρίνεια τις πιο λεπτές και ευάλωτες πτυχές των ηρώων της και προσφέρει μια ξεχωριστή, άμεση και βαθιά ανθρώπινη εμπειρία που αγγίζει όλους όσους έχουν βιώσει τη δύναμη μιας αγάπης που συγκρούεται με τον κόσμο γύρω τους.