Τι πήγε λάθος με την προεκλογική εκστρατεία της Κάμαλα Χάρις

Η καμπάνια της Κάμαλα Χάρις για την προεδρία είχε όλα τα στοιχεία μιας δυναμικής προσπάθειας για την ιστορική ανάδειξη της πρώτης γυναίκας και πρώτης γυναίκας με καταγωγή από μειονότητες στον Λευκό Οίκο.

Από τις πρώτες της εκδηλώσεις, στόχος ήταν να χτίσει έναν συνασπισμό από ψηφοφόρους που θα την υποστήριζαν. Ήξερε ότι έπρεπε να προσεγγίσει κρίσιμες ομάδες, με τις γυναίκες να αποτελούν μια από τις βάσεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην επιτυχία της εκστρατείας.

Παράλληλα, όμως, αντιμετώπισε προκλήσεις που έδειξαν πόσο δύσκολο ήταν να σταθεί ως ανεξάρτητη και ισχυρή φωνή, παραμένοντας παράλληλα πιστή στη διακυβέρνηση του προέδρου Μπάιντεν.

Η πρώτη σκηνή της καμπάνιας: Μια ευκαιρία και μια ανατροπή

Η εμφάνιση της Χάρις στην εκπομπή «The View» υποσχόταν έναν ενθουσιώδη τόνο, με συντονίστριες και κοινό να εκφράζουν τον θαυμασμό τους για την υποψήφια. Όμως, όταν η δημοσιογράφος Σάνι Χόστιν τη ρώτησε αν θα έκανε κάτι διαφορετικά από τον πρόεδρο Μπάιντεν, η Χάρις βρέθηκε σε δύσκολη θέση.

Επέλεξε να μην αναφερθεί σε καμία διαφορά από την πολιτική του Μπάιντεν, απαντώντας ότι «δεν υπάρχει κάτι που να έρχεται στο μυαλό». Αυτό φάνηκε να αποδυναμώνει την προσπάθειά της να προβάλλει τη δική της πολιτική ταυτότητα.

Οι συνεργάτες της αντέδρασαν αμέσως, κατανοώντας την ανάγκη να μετριάσουν τις συνέπειες της δήλωσής της. Γνώριζαν ότι η Κάμαλα Χάρις δίσταζε να διαφοροποιηθεί ανοιχτά από τον πρόεδρο, παρότι υπήρχαν διαφορές σε συγκεκριμένα θέματα, όπως η φορολόγηση των κεφαλαιακών κερδών και η πολιτική στα σύνορα.

Η ανησυχία της ήταν ότι μια τέτοια κίνηση θα φαινόταν ως έλλειψη αφοσίωσης απέναντι στον πρόεδρο που την είχε επιλέξει για αντιπρόεδρό του. Αυτό, όμως, ήταν μόνο ένα από τα σημάδια των προκλήσεων που ακολούθησαν την καμπάνια της.

Εσωτερικές συγκρούσεις και οι προκλήσεις της ομάδας της Χάρις

Η καμπάνια της Χάρις είχε να αντιμετωπίσει όχι μόνο τις πολιτικές της αντιπάλου, αλλά και μια σειρά από εσωτερικές εντάσεις. Το επιτελείο της, που είχε ανανεωθεί με πρόσωπα από την καμπάνια του Μπαράκ Ομπάμα, έφερε νέες ιδέες αλλά και προκλήσεις. Η προσέγγιση των στελεχών του Ομπάμα ήταν πιο επιθετική και επικεντρωμένη στη στρατηγική και την επίθεση, κάτι που δεν ταιριάζει πάντα με την ηγετική φιλοσοφία της Χάρις.

Καθώς η καμπάνια εξελισσόταν, οι εσωτερικές αυτές διαμάχες δημιούργησαν προβλήματα, ειδικά καθώς η Χάρις προσπαθούσε να ισορροπήσει τις απόψεις των παλαιότερων συνεργατών της με τις νέες στρατηγικές που πρότειναν οι νεοεισερχόμενοι.

Αυτό έγινε ιδιαίτερα εμφανές όταν ήρθε η ώρα να επιλέξει τον υποψήφιο αντιπρόεδρό της. Οι συνεργάτες της πρότειναν τον κυβερνήτη της Πενσιλβάνια, Τζος Σαπίρο, έναν πολιτικό με δυναμική παρουσία και δημοτικότητα. Πολλοί πίστευαν ότι ο Σαπίρο θα μπορούσε να βοηθήσει την καμπάνια της να προσελκύσει κρίσιμους ψηφοφόρους στην Πενσιλβάνια, μια πολιτεία-κλειδί.

Η Χάρις, όμως, προτίμησε τον κυβερνήτη της Μινεσότα, Τιμ Γουόλτς. Την γοήτευε η προσγειωμένη του προσέγγιση και η ικανότητά του να μην επιδιώκει να κλέψει την παράσταση.

Η κορύφωση της καμπάνιας και το μεγάλο τελικό ρίσκο

Η τελευταία μεγάλη εκδήλωση της Κάμαλα Χάρις πριν τις εκλογές έγινε στη Φιλαδέλφεια, με την Lady Gaga να τραγουδά το «The Edge of Glory» και να ενισχύει την αίσθηση της δυναμικής στιγμής. Η ατμόσφαιρα θύμιζε τη μεγάλη επιστροφή μιας πολιτικού που ήταν έτοιμη να κάνει ιστορία. Το κοινό ανυπομονούσε, γεμάτο ελπίδες για μία εκλογική νίκη.

Ωστόσο, όσο περνούσε η ώρα το βράδυ της Τρίτης και τα πρώτα αποτελέσματα έφταναν, οι ενθουσιώδεις φωνές άρχισαν να καταλαγιάζουν, καθώς οι αριθμοί δεν ήταν με το μέρος της.

Το σχέδιο της καμπάνιας να παραμείνει επικεντρωμένη στην ενότητα και την αισιοδοξία έμοιαζε πλέον ανεπαρκές. Η απόφασή της να μην διαχωριστεί πιο έντονα από την πολιτική του Μπάιντεν αποδείχθηκε μοιραία. Πολλοί Δημοκρατικοί ψηφοφόροι, ειδικά αυτοί που περίμεναν μια πιο τολμηρή αλλαγή, ένιωσαν ότι η Κάμαλα Χάρις δεν κατάφερε να διαφοροποιηθεί αρκετά από τον προκάτοχό της.

Οι Δημοκρατικοί, που είχαν ελπίσει σε μια ιστορική αλλαγή, έβλεπαν το όραμα αυτό να απομακρύνεται, ενώ η απογοήτευση αντικατέστησε τον ενθουσιασμό.

Οι ελπίδες για το μέλλον και τα επόμενα βήματα της Κάμαλα Χάρις

Η ήττα της Χάρις δεν ήταν απλά μια πολιτική αποτυχία αλλά και ένα ισχυρό πλήγμα για την ηγεσία του Δημοκρατικού Κόμματος. Πολλοί άρχισαν να αναρωτιούνται για το μέλλον της ηγεσίας του κόμματος και για το ποια κατεύθυνση πρέπει να πάρει. Σε πολιτείες με Δημοκρατικούς κυβερνήτες, ενεργοποιήθηκαν σχέδια προστασίας δικαιωμάτων και ελευθεριών, ιδιαίτερα για την πρόσβαση στην άμβλωση και την προάσπιση των πολιτικών δικαιωμάτων. Παράλληλα, συζητήσεις για την επόμενη εκλογική αναμέτρηση το 2028 άρχισαν ήδη να κυκλοφορούν.

Στο εσωτερικό του Δημοκρατικού Κόμματος επικρατεί πλέον αναβρασμός. Πολλοί Δημοκρατικοί ηγέτες αισθάνονται ότι χρειάζεται μια νέα γενιά που θα φέρει φρέσκιες ιδέες και δυναμική, αλλά και κάποια σταθερά πολιτικά πρόσωπα που θα οδηγήσουν την παράταξη σε μία νέα εποχή.

Η εκστρατεία της Χάρις, αν και τελικά αποδείχθηκε ανεπιτυχής, ενέπνευσε μια γενιά ανθρώπων και ανέδειξε την ανάγκη για ισχυρή γυναικεία ηγεσία.

Αν και το αποτέλεσμα της βραδιάς απογοήτευσε πολλούς, σύμφωνα με το CNN η κληρονομιά της καμπάνιας της Κάμαλα Χάρις μπορεί να διατηρηθεί και να δώσει το έναυσμα για νέες προοπτικές στην πολιτική. Η υποψηφιότητά της αποτέλεσε σύμβολο ελπίδας για πολλούς, ιδίως για τις γυναίκες και τις μειονότητες, και τόνισε την ανάγκη για μια Αμερική που θα προχωράει μπροστά, ακόμη και μέσα από απογοητεύσεις και ήττες.

Στη νύχτα των εκλογών, πολλοί Δημοκρατικοί έφυγαν από τις εκδηλώσεις σιωπηλοί, με σκέψεις και ανησυχίες για το μέλλον. Κι ενώ το κόμμα αντιμετωπίζει τώρα το δύσκολο έργο της ανασύνταξης, οι Δημοκρατικοί, με τα μαθήματα που πήραν από αυτή την εκστρατεία, προετοιμάζονται για την επόμενη μέρα, με στόχο να ανακτήσουν την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων και να γράψουν το επόμενο κεφάλαιο στην ιστορία της Αμερικής.