ΝΤΑΛΑΡΑΣ – ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Η ΘΡΥΛΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΤΤΙΚΟΝ ΤΟ 1990 ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ

Μια “χρυσή” ευκαιρία για να ανατρέξει κανείς στα άλμπουμ της οικογενειακής δισκοθήκης των 90ς ήταν η ανακοίνωση της συνεργασίας του Γιώργου Νταλάρα με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου στη σκηνή του VOX τον ερχόμενο Δεκέμβριο. Οι δύο κορυφαίοι καλλιτέχνες επιστρέφουν στη σκηνή μαζί, αναβιώνοντας μια από τις πιο εμβληματικές συνεργασίες του ελληνικού τραγουδιού. Στο VOX θα μοιραστούν μαζί μας την Ιστορία των γεγονότων και των αισθημάτων της νεότερης Ελλάδας, μέσα από σπουδαία τραγούδια που είναι το κοινό μας σπίτι.

Γιατί θα είναι ιστορική αυτή η συνάντηση; Γιατί μας πάει πίσω τριάντα τέσσερα χρόνια, όταν οι δυο τους βρέθηκαν μαζί στη σκηνή του ΑΤΤΙΚΟΝ σε ένα από τα πλέον θρυλικά μουσικά προγράμματα, που έκαναν θραύση στις αρχές των 90ς. Η σύμπραξή τους στο ΑΤΤΙΚΟΝ το 1990 έγραψε ιστορία όχι μόνο για τα τραγούδια που μοιράστηκαν, αλλά και για τη χημεία ανάμεσά τους, που είχε σαν αποτέλεσμα έναν ανεπανάληπτο δίσκο. Αυτοί “οι αταίριαστοι” όπως τους αποκαλούσε τότε ο Τύπος έκαναν επιτυχία ενώνοντας τις φωνές, αλλά και τις προσωπικότητές τους σε ένα πρόγραμμα που ηχογραφήθηκε ζωντανά και κυκλοφόρησε το 1991 από την Minos EMI.

Κάτι θα έπρεπε να είχαμε υποψιαστεί όταν τους είδαμε τον Οκτώβρη μαζί στον Λυκαβηττό στη μεγάλη συναυλία «Τίποτα δεν πάει χαμένο» – 50 χρόνια τραγούδια για έναν καλύτερο κόσμο, υπό την καλλιτεχνική επιμέλεια του Οδυσσέα Ιωάννου.

Εκεί ο Γιώργος Νταλάρας ερμηνεύοντας το Λιόντα τον ληστή (σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου και μουσική Μάνου Λοΐζου), ακούστηκε να λέει το εμβληματικό “Έλα Βασίλη” καλώντας τον Παπακωνσταντίνου στη σκηνή για να τραγουδήσουν μαζί. Και κάπως έτσι προοικονόμησαν την επικείμενη συνάντησή τους στο VOX.

[Για την ιστορία, το τραγούδι “Λιόντας” βρίσκεται στον δίσκο των Μάνου Λοΐζου – Λευτέρη Παπαδόπουλου «Νάχαμε-τι νάχαμε», που κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 1972 με ερμηνευτές τον Γιάννη Καλατζή και τον Γιώργο Νταλάρα.  Μια ξεχωριστή διασκευή του “Λιόντα”  τραγούδησε ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου τον Απρίλιο του 1985 μπροστά σε 16.000 θεατές στην προσωπική συναυλία του στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, η οποία και συμπεριλήφθηκε στον ζωντανά ηχογραφημένο δίσκο του που κυκλοφόρησε τον Μάη του 1985.]

Η επανάληψη της συνάντησης Νταλάρα-Παπακωνσταντίνου στη σκηνή σε ένα δομημένο μουσικό πρόγραμμα, ένα αίτημα δεκαετιών, είναι πλέον γεγονός. Μαζί τους επί σκηνής και στα κείμενα ο Οδυσσέας Ιωάννου θα αφηγηθεί αριστοτεχνικά, προσωπικές και συλλογικές ιστορίες που συνθέτουν την ακριβή κληρονομιά του ελληνικού τραγουδιού.

Άλλη μία ευκαιρία να ακούσουμε μαζί τις φωνές τους μας δόθηκε πρόσφατα με την κοινή τους ερμηνεία στο τραγούδι “Διαβουλεύσεις” σε μουσική του Μανόλη Ανδρουλιδάκη και στίχους του Πόλυ Κυριάκου από τον δίσκο “Κύπρος Νυν και Αεί”, , που κυκλοφόρησε υπό την καλλιτεχνική επιμέλεια και παραγωγή του Γιώργου Νταλάρα.

Όταν η ιστορική συνάντηση Νταλάρα – Παπακωνσταντίνου στο ΑΤΤΙΚΟΝ έγινε δίσκος

Κρατώντας στα χέρια τον δίσκο από τη ζωντανή ηχογράφηση του 1991 και έχοντας ζήσει την εποχή εκείνη δεν μπορείς παρά να κάνεις ένα… άλμα στο παρελθόν. Η ιστορική κοινή τους παράσταση στο Αττικόν τη σεζόν 1990-91 ήταν η τελευταία φορά που βρέθηκαν οι δυο τους σε ένα κοινό σχήμα. Η επιτυχία ήταν τέτοια που οι εμφανίσεις τους πήραν παράταση, ενώ “ανέβηκαν” τον Φεβρουάριο του επόμενου χρόνου στο Ράδιο Σίτυ στη Θεσσαλονίκη.

Οι ουρές έξω από το Αττικόν ήταν εντυπωσιακές και η εμφάνισή τους δεν χρειάστηκε να πολλή διαφήμιση αφού από στόμα σε στόμα όλοι έσπευσαν να πάρουν εισιτήρια. Όσοι τους είδαν μαζί στη σκηνή τότε, μιλούν για μια αξέχαστη παράσταση με τρομερή ενέργεια από δύο ερμηνευτές στην καλύτερή τους φάση. Και χωρίς την ύπαρξη κινητών τηλεφώνων!

Η ατμόσφαιρα και το μεγαλύτερο μέρος του προγράμματος αποτυπώθηκαν στο διπλό και ζωντανά ηχογραφημένο άλμπουμ, από το οποίο εκτελέσεις τραγουδιών ακούμε μέχρι και σήμερα. Κάτι που ιντρίγκαρε το κοινό πίσω στο 1990 ήταν ότι οι δύο ερμηνευτές προέρχονταν από διαφορετικούς μουσικούς χώρους.

“Δύο φίλοι και συνεργάτες με διαφορετική οπτική και νοοτροπία ενώνουν τις δυνάμεις τους, ενώνουν το κοινό, και έτσι εκπαιδεύεται ένα μέρος του κοινού να σταματήσει να βλέπει με φανατισμό πρόσωπα και είδη μουσικής. Σε μία κοινή σκηνή χωρίς τυμπανοκρουσίες” έλεγε ο Νταλάρας σε συνέντευξή του στο Mega το 1990 και ο Παπακωνσταντίνου συμπλήρωνε: “Το βλέπω σαν κάτι που έκρινα ότι έπρεπε να γίνει… είμαστε ανήσυχα άτομα, ψάχνουμε να βρούμε τι θα φέρουμε πρώτα στον εαυτό μας και κατ’ επέκταση στον κόσμο.” Από τότε, έχουν χαράξει προσωπικές διαδρομές επιτυχίας, έχουν κάνει δίσκους και αμέτρητες ζωντανές εμφανίσεις (να μην ξεχνάμε την απίστευτη συναυλία του Παπακωνσταντίνου για τα 50 χρόνια καριέρας, στο Καλλιμάρμαρο) και η συνάντησή τους αναμένεται εξίσου ιστορική.

Εμείς οι “αταίριαστοι” ισορροπήσαμε στο μονοπάτι της μουσικής…

Η ζωντανή ηχογράφηση των συναυλιών του Γιώργου Νταλάρα και του Βασίλη Παπακωνσταντίνου στο θέατρο «Αττικόν» έγινε στις 17, 18, και 19 Ιανουαρίου του 1991. Είχαν εμφανιστεί για πρώτη φορά μαζί στη «Διαγώνιο» το 1976 σε ένα πολύ διαφορετικό σχήμα. Στο «Αττικόν» τραγούδησαν μαζί “ανταλλάσσοντας” τις επιτυχίες τους αλλά και πρότειναν ο καθένας δικά του τραγούδια ή και κάποιες επιλογές από την ιστορία του ελληνικού τραγουδιού.

“Στο ίδιο έργο θεατές”, “Πριν Το Χάραμα”, “Πριν το Τέλος”, “Η Δημοσθένους Λέξις”, “Θα ‘ρθω Να Σε Βρω”, “Μη Μιλάς Κινδυνεύει Η Ελλάς”, “Ελλάς”, “Θεσσαλονίκη”, “Ταξίδι στα Κύθηρα” και άλλα αγαπημένα τραγούδια – σύνολο 31-  διαβάζουμε στη λίστα του διπλού δίσκου με τα ονόματά τους, που θεωρείται ένας από τους πιο επιτυχημένους εμπορικά ζωντανά ηχογραφημένους δίσκους στην ελληνική δισκογραφία και ο πρώτος σε πωλήσεις δίσκος συνεργασίας στην δισκογραφία του Β. Παπακωνσταντίνου. Ο διπλός δίσκος βινυλίου κυκλοφόρησε μαζί με ένα maxi-single που περιλάμβανε τα τραγούδια “Ο Μανώλης” με τον Νταλάρα και το “Saved” με τον Παπακωνσταντίνου.

Στο εσώφυλλο του δίσκου αναφέρονται με μεγάλη λεπτομέρεια οι μουσικοί και όλες οι πτυχές της ηχογράφησης καθώς και τα credits των πολύ χαρακτηριστικών φωτογραφιών του Ντίνου Διαμαντόπουλου (και στα εσώφυλλα του Δημήτρη Πανουλή).

Ενδεικτικά της αμοιβαίας εκτίμησης και του ειδικού βάρους που είχε εκείνη η συνάντηση είναι και τα σημειώματα των δύο τραγουδιστών στο εσώφυλλο του δίσκου. Ο Γιώργος Νταλάρας αναφέρει:

“Το τραγούδι μας είναι απλό γι αυτό “ακριβό”. Και έχει ανάγκη από “ακριβούς” χώρους για να ζει και να ανασαίνει. Γι αυτό θεωρώ το Αττικόν σταθμό στις ζωντανές εμφανίσεις μου. Μετά από μια δεκάχρονη και πλέον περιπλάνηση στα δικά μας θέατρα και στα θέατρα όλου σχεδόν του κόσμου έφτασα εκεί που από την αρχή είχα ονειρευτεί. Σε έναν χώρο στολίδι, στην καρδιά της Αθήνας, που σαν παλιό σινεμά αγκάλιασε το τραγούδι και δικαίωσε την αγωνία μου να αναζητώ χώρους και τρόπους που θα διαφυλάξουν τη μαγική τους σχέση με τον ακροατή.

Σε αυτή τη δεύτερη περίοδο του Αττικόν μοιράστηκα τη σκηνή και τις πλευρές αυτών των δίσκων με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, φίλο της καρδιάς από τα παλιά που μας δέσανε συγκινήσεις και υποχρεώσεις μιας εποχής που γνώριζε πολύ καλά ότι το τραγούδι κυρίως δεν είναι διασκέδαση.

Ο Βασίλης το κράτησε αυτό μέσα του και έλαβε με την αξία του μια για πάντα το “θείο δώρο”, την αγάπη και την εμπιστοσύνη του κόσμου. Οι συγκυρίες το’ φεραν να συναντηθούμε πάλι σε μια εποχή σκληρή και παράλογη. Και η πιο μεγάλη μας ανταμοιβή, πέρα από την επιτυχία, ήταν η παρουσία ενός κοινού, ιδιαίτερα ευαίσθητου, που στήριξε τις επιλογές μας.

Εμείς οι “αταίριαστοι” ισορροπήσαμε ακροβατώντας και ακροπατώντας στο μονοπάτι της μουσικής, ρισκάροντας και ανατρέποντας, διατηρώντας έτσι το δικαίωμα του να κρίνουμε και να κρινόμαστε. Γιώργος Νταλάρας Φεβρουάριος 1991.” 

Αντίστοιχα, διαβάζουμε από τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, που ξεκινάει με στίχους από το τραγούδι “Στο ίδιο έργο θεατές” (σε μουσική Γ. Νταράλα και στίχους Α. Ανδρικάκη):

“Με ποια τραγούδια να σωθείς;
Με ποιους δικούς σου να βρεθείς
και ποια αλήθεια τώρα πια να μαρτυρήσεις; 

Φίλε Γιώργο, μαζί σου ένιωσα ότι υπάρχουν πολλά τραγούδια για να σωθούμε.
Και να που βρεθήκαμε και είσαι δικός μου Και είμαι δικός σου. Και είναι χιλιάδες οι αλήθειες που μαζί ανακαλύψαμε και μαζί τις μαρτυρήσαμε. Σου αφιερώνω όση αλήθεια και ψυχή υπάρχει γραμμένη από μένα σε τούτο το δίσκο. Σε ευχαριστώ που μου έδειξες χωρίς να το θέλεις ότι μπορώ να γίνω ακόμα καλύτερος τραγουδιστής.”

Τι να περιμένουμε στο VOX;  Μεταξύ άλλων, και ένα θερμό κοινό. Τα μηνύματα που γράφουν οι θαυμαστές στα social media κάτω από την ανάρτηση της προπώλησης στο VOX είναι διθυραμβικά. Πολλοί μάλιστα θα φέρουν μαζί τα παιδιά τους να δουν 34 χρόνια μετά το προγραμμα που είχαν οι ίδιοι παρακολουθήσει στο ΑΤΤΙΚΟΝ. “Δίνετε νόημα και αξία σε δύσκολες εποχές!” γράφει κάποιος, ενώ αρκετοί ζητούν εμφανίσεις και στη Θεσσαλονίκη και μοιράζονται τις αναμνήσεις τους από το πρόγραμμα στο Ράδιο Σίτυ.

Η συμμετοχή του στιχουργού και ραδιοφωνικού παραγωγού, Οδυσσέα Ιωάννου, στη σκηνή σε ρόλο αφηγητή ασφαλώς θα δώσει μια τελείως διαφορετική νότα θεατρικότητας και ουσίας στην παράσταση, ενώ όλοι αναμένουμε Νταλάρα και Παπακωνσταντίνου να βρεθούν αρκετή ώρα ταυτόχρονα στη σκηνή, ερμηνεύοντας αγαπημένα τραγούδια… στο ίδιο έργο θεατές!

Η σκηνοθεσία είναι του Άγγελου Τριανταφύλλου.